Wentylator jest podstawą każdego sztucznego systemu wentylacyjnego. Urządzenie jest szeroko stosowane w życiu codziennym i jest niezastąpione w wielu dziedzinach ludzkiej aktywności. Planując zakup sprzętu wentylacyjnego, konieczne jest zrozumienie specyfiki jego urządzenia i działań.
Artykuł przedstawiony do przeglądu szczegółowo opisuje rodzaje wentylatorów, ich cechy konstrukcyjne, zasady działania i przeznaczenie każdej jednostki. Opowiemy Ci o priorytetach wyboru odpowiedniego modelu. Z nami dowiesz się, jak podnieść urządzenie w zależności od warunków pracy.
Klasyfikacja wentylatorów według głównych parametrów
Wentylatory - urządzenia mechaniczne przeznaczone do przemieszczania, dostarczania lub zasysania mas powietrza i gazu. Cyrkulacja powietrza wynika z różnicy ciśnień między kanałami wlotowymi i wylotowymi centrali wentylacyjnej.
Wentylatory są używane wszędzie. Urządzenia są niezbędne do aranżacji zespołu wentylacji nawiewno-wywiewnej budynku, przedmuchiwania elementów roboczych w klimatyzatorach i urządzeniach grzewczych.

Ogólna klasyfikacja systemów wentylacyjnych opiera się na różnych parametrach.
Wśród głównych kryteriów ukończenia studiów są:
- projekt i zasada działania urządzenia;
- cel i warunki działania wentylatora;
- metoda instalacji;
- metody łączenia urządzenia z silnikiem elektrycznym;
- cechy techniczne: stopień ochrony IP, generowane ciśnienie, zużycie energii, prędkość obrotowa, wydajność i poziom ciśnienia akustycznego.
W zależności od rodzaju konstrukcji istnieje pięć modyfikacji wentylatorów: osiowych, odśrodkowych, ukośnych, średnicowych i bezłopatkowych.

W zależności od warunków pracy następujące typy maszyn z dmuchawą gazową są podzielone:
- wspólne urządzenia do użytku;
- wentylatory specjalnego przeznaczenia.
Pierwsza grupa obejmuje jednostki przeznaczone do pracy z przepływami powietrza i gazu nieaktywnego, których temperatura nie przekracza + 50 ° C. Druga grupa obejmuje wyposażenie specjalne: odporne na ciepło, przeciwwybuchowe, pyłoszczelne, odporne na korozję i usuwające dym.
Wyróżnia się metodę instalacji:
- standard - instalacja odbywa się na nośniku;
- dach - montaż na dachu budynku;
- kanał - umieszczony wewnątrz kanału wentylacyjnego;
- wielostrefowy - modele przeznaczone do podłączenia do kilku kanałów powietrznych.
Silniki elektryczne są używane jako napęd jednostki wentylacyjnej.
Istnieje kilka sposobów połączenia silnika z wirnikiem:
- bezpośrednie połączenie;
- Przenoszenie paska klinowego;
- bezstopniowy zaczep.
Po określeniu odpowiedniego typu wentylatora wybierany jest model o optymalnych parametrach technicznych.

Zasada działania różnych typów urządzeń
Głównym kryterium wyboru wentylatora jest jego konstrukcja i zasada działania. Cechy konstrukcyjne i niuanse techniczne określają wydajność urządzenia, poziom hałasu, oszczędność pracy i możliwość jego wykorzystania w określonych warunkach.




Montaż osiowy - klasyczny wentylator
Wentylator osiowy (osiowy) jest szeroko stosowany w domowych systemach wentylacyjnych domów prywatnych, w okapach łazienkowych, w zintegrowanych opcjach wydechu, jako element chłodzący dla różnych urządzeń i elektroniki, a także w tunelach aerodynamicznych i silnikach turbowentylatorowych w dziedzinie lotnictwa.
Konstrukcja modeli charakteryzuje się prostotą wykonania i małymi wymiarami. Główne elementy: cylindryczny korpus, koło z ostrzami i napęd. Wewnętrzna średnica cylindra musi zapewniać niezakłócone obroty wirnika. Odstęp między ostrzami a korpusem jest ograniczony do 1, 5% długości obracającego się ostrza.

Zasada działania: obracające się łopatki wychwytują powietrze i popychają je wzdłuż osi wirnika. Ruch przepływu powietrza w kierunku promieniowym jest prawie nieobecny. Wydajność sprzętu jest kontrolowana przez obracanie ostrzy.
Charakterystyczne cechy modeli osiowych:
- nie wymagają dużego obszaru do instalacji;
- oszczędne zużycie energii;
- niski poziom hałasu;
- łatwość obsługi i naprawy;
- niski koszt
Zalety działania i wykorzystania wentylatorów osiowych spowodowały ich dużą popularność w życiu codziennym. Masowo stosowane są modele nadwozia do chłodzenia urządzeń elektrycznych i przenośnych jednostek osiowych z siatką.

Model odśrodkowy - siła i duża moc
Wentylatory odśrodkowe (promieniowe) są bardzo wydajne - jednostki są w stanie generować wysokie ciśnienia i pracować w trudnych warunkach. Konstrukcja sprzętu obejmuje następujące elementy.
Ciało Klosz obudowy wykonany jest z nitowanej lub spawanej blachy. Wydrążony korpus ma spiralny kształt ślimaka, konstrukcja zapewnia dysze ssące i tłoczące. W celu usztywnienia obudowa jest wzmocniona przez płetwy lub poprzeczne paski.

Wirnik. Wirnik z łopatkami składa się z dwóch tarcz, łopatek i piasty.
Konstrukcja koła określa warunki użytkowania wentylatora:
- bezdyskowe - strumienie transportowe z ciałami stałymi;
- pojedynczy dysk - ruch powietrza o niskiej zawartości stałych frakcji;
- dwa dyski - cyrkulacja czystych mas powietrza w innym zakresie ciśnienia;
- trzy-dyskowy - zapewnia podwójne ssanie.
Koło jest przymocowane do wału za pomocą piast. Ostrza są przymocowane do dysków i koncentratorów.
Łopatki Wydajność i wydajność całego urządzenia w dużej mierze zależy od kształtu łopatek:
- aerodynamiczne skrzydło - zapewnia cichy, dobry wskaźnik wydajności, odporność na wysokie temperatury;
- zakrzywione do tyłu - zapobiegają gromadzeniu się kurzu wewnątrz wentylatora, odpowiednie do pracy w środowisku o dużym ucisku;
- zakrzywione do przodu - wentylatory z „przednimi” płetwami są zaprojektowane do pracy z dużą ilością powietrza i wysokim ciśnieniem, są odporne na erozję;
- promieniowe - instalacje o niewielkich rozmiarach i średniej wydajności, prowadnice wirnika są traktowane ochronną kompozycją przed erozją.
W kołach z „tylnymi” łopatkami różnica w ciśnieniu statycznym i całkowitym nie jest duża, więc ich poziom wydajności jest wysoki. Wydajność pracy sięga 80%.

W instalacjach odśrodkowych powietrze wchodzi w kierunku osiowym, jest wypychane - w kierunku promieniowym. Masy powietrza pod działaniem sił odśrodkowych poruszają się w cylindrycznym korpusie.
Cały proces można podzielić na kilka etapów:
- Gdy koło obraca się, powietrze między przestrzenią ostrza pędzi do krawędzi wirnika.
- W wyniku tego w środku koła powstaje strefa niskiego ciśnienia. Prowadzi to do absorpcji mas powietrza z zewnątrz.
- W środku komory strumienie powietrza zmieniają kierunek z osiowego na promieniowy, wchodząc do przedziałów pomiędzy łopatkami.
- Ze względu na szybki obrót mas powietrza dociera do wewnętrznej ściany obudowy.
- Energia kinetyczna jest częściowo przekształcana w energię kompresji, a prędkość powietrza maleje - objętościowy strumień powietrza jest gromadzony wewnątrz „ślimaka” i powstaje nadciśnienie.
- Gazowa masa wpada do wylotu, wchodzi do rurociągu, a następnie - do obszaru roboczego.
Jednostki odśrodkowe są stosowane w kompleksach zaopatrzeniowych i wywiewnych dużych pomieszczeń, garaży, centrów handlowych i budynków, które wymagają ciągłej wydajnej wentylacji.

Diagonal - połączenie wentylatorów osiowych i promieniowych
Model diagonalny jest syntezą dwóch typów wentylatorów: osiowego i odśrodkowego. Wirnik urządzenia ma specjalny kształt - konstrukcja wirnika przypomina urządzenie bębnowe w wentylatorze promieniowym. Łopatki wirnika są równoległe do osi obrotu.
Połączone wentylatory mają cylindryczny korpus i wyglądają bardziej jak modele osiowe. Jednak ich zasada działania jest inna ze względu na cechy konstrukcyjne wirnika. Powietrze najpierw porusza się wzdłuż osi, a następnie zmienia kierunek o 45 °.

Główną zaletą wentylatora mieszanego jest osiągnięcie kompromisowych wartości między charakterystyką hałasu, wydajnością i wymiarami urządzenia.
Najczęściej jednostki odśrodkowo-osiowe są stosowane jako wentylatory kanałowe w małych i średnich systemach wentylacyjnych z przedłużonymi kanałami powietrznymi. Stosowane są jako układy wydechowe i oprawy powietrza w systemach ciśnienia zasilania.
Instalacja styczna - jednolity przepływ powietrza
Wentylator styczny (średnicowy) składa się z wydłużonego korpusu wyposażonego w dyfuzor i rurę odgałęźną oraz wirnik bębnowy z nachylonymi łopatkami. Podwójny ruch powietrza prostopadle do osi obrotu cylindra.

Charakterystyczne cechy urządzeń diametrycznych:
- wysoka wydajność aerodynamiczna;
- zdolność do zapewnienia jednolitego przepływu;
- możliwość rozmieszczenia wentylatora, wybór kierunku przepływu powietrza;
- cicha praca;
- wysoka wydajność - do 60-70%.
Zakres zastosowania: tworzenie kurtyn powietrznych, klimakonwektorów i zastosowanie w systemach rozdzielonych.
Wentylator bezłopatkowy - innowacyjna technologia
Krajowe wentylatory bez wentylatorów pojawiły się ostatnio na krajowym rynku systemów wentylacyjnych. Ich zasada działania różni się zasadniczo od powyższych modyfikacji.

Składniki urządzenia:
- okrągła lub owalna rama zaprojektowana do przyciągania i wyrzucania mas powietrza;
- podstawa mocowania ramy;
- mini turbina, zamontowana w podstawie wentylatora;
- silnik
Innowacyjny wentylator działa na tej zasadzie:
- Po włączeniu silnika turbina jest napędzana.
- Obracając się, turbina wciąga powietrze przez perforacje w obudowie podstawy.
- Pod wpływem turbulencji powietrze jest przyspieszane o 15 razy i przechodzi przez szczelinę wyjściową, umieszczoną wokół obwodu ramy.
Powietrze przepływa wokół powierzchni pierścienia i pędzi we właściwym kierunku.

W porównaniu do tradycyjnych modeli wentylatory bez łopatek mają kilka zalet:
- płynna regulacja natężenia przepływu powietrza;
- wygoda i absolutne bezpieczeństwo użytkowania;
- zmiana kierunku powietrza poprzez regulację położenia pierścienia;
- wydajność pracy - zużycie energii jest o 20% mniejsze w porównaniu z modelami osiowymi.
Główne wady urządzenia: wysoki koszt i wysoki poziom hałasu.
Zależność od warunków pracy
Przy wyborze wentylatora należy wziąć pod uwagę warunki jego użytkowania. W celu zastosowania w nieprzyjaznym środowisku opracowano wysoce wyspecjalizowane instalacje.
Jednostki do użytku w normalnych warunkach
Wentylatory ogólnego przeznaczenia wykonane są ze stali węglowej.
Dopuszczalne są urządzenia do instalacji podlegających obowiązkowym warunkom eksploatacji:
- zawartość pyłu w powietrzu dla jednostek promieniowych - nie więcej niż 0, 01 g / metr sześcienny, dla przyrządów osiowych - do 0, 01 g / metr sześcienny;
- temperatura czynnika roboczego - do + 50 ° С;
- brak w powietrzu agresywnych chemicznie składników wybuchowych, włókien i lepkich cząstek.
Środowisko gazowo-parowe nie powinno wywoływać przyspieszonych procesów korozyjnych, dopuszczalna szybkość niszczenia metalu wynosi 0, 1 mm rocznie. Jeśli temperatura robocza wzrośnie powyżej wartości granicznej, osiągi silnika pogarszają się, co zwykle znajduje się w przepływie przemieszczanych mas powietrza.

Modele ogólnego zastosowania są stosowane w systemach ogrzewania powietrznego i wentylacji budynków publicznych, mieszkalnych i przemysłowych, a także do innych celów sanitarnych.
Jednostki wentylacyjne specjalnego przeznaczenia
Wentylatory specjalnego przeznaczenia można podzielić na pięć grup:
- kurz;
- odporny na ciepło;
- przeciwwybuchowe;
- odporny na korozję;
- usuwanie dymu.
Agregaty pyłowe są używane do oczyszczania mas powietrza z cząstek kurzu i brudu: trocin drzewnych i metalowych, żużla spawalniczego, odpadów zbożowych. Przepływ powietrza przechodzący przez rury zmienia kierunek z osiowego na promieniowy. Z powodu siły odśrodkowej zmienia się również natężenie przepływu powietrza.

Wentylatory promieniowe o niskiej mocy są instalowane w pojazdach przewożących pociągi zbożowe. Urządzenia wysokociśnieniowe są stosowane w dużych warsztatach produkcyjnych.
Jednostki żaroodporne są przeznaczone do przesuwania powietrza, którego temperatura przekracza + 80 ° C.
Ze względu na ciężkie warunki pracy wentylatory muszą mieć specjalne cechy:
- izolacja termiczna silnika elektrycznego i jego usunięcie poza przepływ powietrza;
- wysoki poziom ochrony silnika - IP44 i wyższe;
- produkcja elementów konstrukcyjnych z materiałów żaroodpornych (poliamid żaroodporny, stop aluminium, stal nierdzewna lub stal węglowa);
- szeroki zakres temperatur roboczych.
Wentylatory żaroodporne stosowane są w układzie wentylacji wanien i saun, usuwania powietrza wylotowego o wysokiej temperaturze z kominka lub pieca, usuwania produktów spalania z zakładów produkcyjnych.

Przeciwwybuchowe urządzenia wentylacyjne przeznaczone są do usuwania wybuchowych mieszanin gazowych. Ta kategoria obejmuje preparaty, w których cała pozostała objętość gazu jest zapalana, gdy zapala się najmniejsza cząstka.
Wymagania dotyczące elektrycznych urządzeń przeciwwybuchowych podlegają dyrektywom ATEX WE. W zależności od stopnia wybuchowości stref, jednostki wentylacyjne mogą być chronione:
- kwarcowe lub olejowe osłony części przewodzących;
- uszczelnienie złożone - materiał polimerowy;
- powłoki ognioodporne.
Stal nierdzewna, stopy aluminium i grupy różnych materiałów: stal nierdzewna-mosiądz, brąz, elektrycznie przewodzące tworzywa sztuczne służą jako materiał do produkcji kolektorów wlotowych, wirników, korpusów.

Коррозиестойкие вентиляторы предназначены для транспортировки агрессивных невзрывоопасных воздушно-газовых смесей с незначительным содержанием пыли, а также отсутствием волокнистых и липких компонентов.
Материалы изготовления деталей прибора: титановые сплавы, полипропилен, винипласт. Как вариант, рабочие элементы напыляются антикоррозийным покрытием – коррозионностойкой сталью марки 08Х13 или титановым сплавом.
Сфера применения «противоржавеющих» вентиляторов:
- черная металлургия;
- технологические линии по производству минеральных удобрений;
- производство углерода;
- подача воздуха в котлы с кипящим составом;
- организация циркуляции водяных паров с примесями фенола, щелочи и сероводорода;
- линии коксохимических комбинатов.
Вентиляторы дымоудаления – мощные огнеупорные установки, встраиваемые в вентиляционную систему здания и работающие на выдув дыма из помещения. К агрегатам предъявляются высокие технические требования.

Сфера применения – системы противодымной вентиляции зданий разного назначения. «Дымососы» устанавливаются на крыше помещения с помощью монтажного фланца и подсоединяются к дымоудаляющим воздуховодам.
Зависимо от конструкции вентилятора может осуществляться двух- или четырехсторонний выброс дыма в горизонтальном или вертикальном направлении. Предусмотрена возможность функционирования агрегатов в режиме общеобменной вентиляции дома.
Типы вентиляторов по способу монтажа
Как было обозначено выше, по методу монтажа вентиляционные устройства делятся на 4 группы: стандартные, крышные, канальные и многозональные.
Обычные вентиляторы, как правило, идут в комплекте с опорной рамой или держателем. Их монтаж не вызывает каких-либо сложностей.
Крышные агрегаты устанавливаются на кровле постройки и выступают заключительным звеном вентиляционной системы здания. Такие вентиляторы подвергаются воздействию негативных внешних факторов (дождь, снег, порывы ветра), поэтому изготавливаются из особо прочных материалов. Практически все модели оснащаются защитным конусом, предупреждающим засорение корпуса.

При выборе крышного вентилятора учитывают специфику обустраиваемого помещения. Например, для детского сада, больницы или школы подбирается модель с низким уровнем шума. Для производственного цеха приоритетом будет мощность оборудования.
Канальные вентиляционные установки размещаются в вентканалы и осуществляют вытяжку и приток воздуха через систему воздуховодов. Конструкция канальных вентиляторов обычно диагонального или радиального типа, реже – аксиального.
Выбор прибора осуществляется с привязкой к форме воздуховода. Выпускаются агрегаты для круглых, квадратных и прямоугольных шахт.

Многозональные вентиляционные установки оснащены корпусом, позволяющим подсоединить несколько всасывающих воздуховодов, которые исходят из разных зон. Такие вентиляторы незаменимы в помещениях, где требуется обустроить вытяжку в разных комнатах, а отводящий воздуховод всего один.

Дополнительное преимущество – упрощение эксплуатации. Обслуживать необходимо один, а не несколько вентиляторов.
Разновидности бытовых вентиляционных моделей
Бытовые вентиляторы дополнительно классифицируются по месту установки.
Оконные. Прибор монтируется в форточку или стену возле окна, воздуховод отсутствует. Такое оборудование преимущественно используется в общественных заведениях: кафе, парикмахерских и т.д. Самостоятельная врезка в установленные ПВХ-окна проблематична.

Кухонные. Выводят пары и различные запахи, возникающие во время готовки. Вентилятор монтируется непосредственно в вытяжной зонт. Исходя из конструкции различают плоские, купольные и встроенные вытяжки. Кухонные вентиляторы должны быть жаропрочными и иметь внешнюю защитную сетку.
Оборудование для санузла. Для повышения эффективности вытяжной вентиляции туалета и ванной комнаты используются накладные настенные и потолочные вентиляторы. Компактные агрегаты экономичны и просты в установке.

Независимо от типа выбранного вентилятора, особое внимание следует уделить маркировке прибора, а именно – степени защиты IP. Стандарт IP характеризует защищенность оборудования в не агрессивной среде.

Уровень защиты от попадания вовнутрь корпуса влаги указывает вторая цифра маркировки.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Wideo # 1. Принцип работы и конкурентные преимущества безлопастного вентилятора:
Wideo # 2. Устройство центробежного вентилятора ВЦУН:
Wideo # 3. Конструкция канального вентилятора круглой формы:
Модельное исполнение и технико-эксплуатационные характеристики вентиляторов позволяют подобрать оптимальное оборудование, как для бытового, так и промышленного применения. Конструкции вентиляционных установок постоянно совершенствуются, подстраиваясь под потребности покупателей.
Появились вопросы в процессе ознакомления со статьей? Хотите сообщить о полезных в выборе оборудования нюансах? Пишите, пожалуйста, комментарии в блоке, расположенном ниже.