Rury z żeliwa stosowane w urządzeniach sieci kanalizacyjnych są nadal istotnym materiałem. Pomimo dużej konkurencji ze strony tworzyw sztucznych, produkty żeliwne są zbudowane z niezawodnych rurociągów zaprojektowanych do najdłuższego serwisu. Mają zarówno mocne, jak i słabe strony, które warto przeczytać. Zgadzasz się?
Porozmawiamy o tym, które żeliwne rury do odprowadzania ścieków zewnętrznych są idealnie dostosowane i które są wykorzystywane wyłącznie do układania systemu wewnętrznego. W przedstawionym przez nas artykule podano cechy oznakowania, opisano rodzaje połączeń w montażu połączeń żeliwnych. Wymienione są również alternatywne opcje.
Rura żeliwna o wysokiej wytrzymałości
Rozwiązania projektowe mające na celu redukcję surówki w sieciach kanalizacyjnych tradycyjnie były napędzane względami ekonomicznymi. Jeśli chodzi o niezawodność i trwałość - po prostu nie ma materiałów równych żeliwnej rurze.
Produkty wykonane z żeliwa o wysokiej wytrzymałości są szeroko stosowane w dziedzinie budowy maszyn, zaopatrzenia w wodę, odprowadzania ścieków, a także w dziedzinie produkcji gazu i ropy naftowej.
Rury żeliwne stosowane są głównie przy budowie zewnętrznej komunikacji kanalizacyjnej. Wytrzymałość i wysoka odporność tych długich produktów na obciążenia mechaniczne pozwala na ich zastosowanie w budowie linii w obszarach o dowolnym obciążeniu transportowym 
Rury z żeliwa są produkowane do budowy głównych kanałów ściekowych i do budowy prywatnych systemów autonomicznych. 
Rury żeliwne są trwałe, służą bezbłędnie przez wieki, nie palą się, nie zapadają się z powodu wahań temperatury. Ale z powodu szorstkiej powierzchni rur żeliwnych światło szybko rośnie. Powłoka polimerowa pomaga pozbyć się problemu 
Istotne dla montażystów i przewoźników wady żeliwnej rury obejmują znaczną masę produktów. 
Nawet przy użyciu żeliwnych rur o małej średnicy będzie wymagać sprzętu do podnoszenia. W tym są niewątpliwie gorsze tworzywa sztuczne 
Rury żeliwne nadają się do instalacji rurociągów kanalizacyjnych ciśnieniowych wymaganych w obszarach o trudnym terenie lub z koniecznością ominięcia konstrukcji podziemnych. Działają dobrze w sieciach o ciśnieniu do 1 MPa 
Specyfika produkcji żeliwnych rur kanalizacyjnych decyduje o ich wysokiej odporności na działanie chemiczne i biologiczne 
Obecnie rzadko zdarza się znaleźć systemy kanalizacyjne w prywatnym domu z żeliwa, ale ci, którzy stosują się do trwałości i niezawodności, nadal je preferują.
Znaczna część tego produktu składa się z rur żeliwnych o wysokiej wytrzymałości.
Ich właściwości operacyjne w porównaniu ze zwykłymi rurami uzupełniają następujące właściwości mechaniczne:
- wysoki stopień ciągliwości;
- niska granica plastyczności;
- niski opór tymczasowy;
- mały współczynnik wydłużenia względnego.
Uzyskanie takich cech osiągnięto przez wprowadzenie sferoidalnego (lub lamelarnego) grafitu do struktury żeliwa.
Innymi słowy, struktura metalu jest nasycona znaczną ilością węgla, co w praktyce dodaje do produktów końcowych również takie właściwości, jak:
- odporność na zużycie;
- wytrzymałość na ściskanie;
- wytrzymałość zmęczeniowa;
- łatwość obróbki;
- dobre właściwości odlewnicze.
Wspomniano o rurach z żeliwa o wysokiej wytrzymałości. Wdrażanie projektów kanalizacji zewnętrznej obejmuje zazwyczaj budowę linii odwadniających z budynków z ich układaniem pod ziemią. Taki system kanalizacyjny jest sklasyfikowany przez skrót TML.
Eksploatacja linii kanalizacyjnych pod ziemią, co do zasady, charakteryzuje się zwiększonymi obciążeniami fizycznymi i termicznymi, które są łatwo obsługiwane przez wysokowytrzymałe rury żeliwne. Głębokość układania rur kanalizacyjnych w gruncie regulują przepisy budowlane.
Klasyfikacja rur według projektu
W przypadku rur żeliwnych ze ścieków o klasyfikacji TML istnieje warunkowy podział ich właściwości funkcjonalnych na dwa typy:
- Hammer Free (SML).
- Flush (SME).
Pierwsze wyróżniają się tym, że są wykonane strukturalnie jako niezwykle gładkie elementy od początku do końca wzdłuż całej długości. Z drugiej strony, ten ostatni ma nieco poszerzone gniazdo na jednym końcu.
Rury wykonane z żeliwa, wykonane w systemie odwadniającym budynków, różnią się wyglądem. Najczęściej stosowane w praktyce rury żeliwne bez gniazd i gniazd.
Rury żeliwne bez młotka są uważane za najlepszą opcję do instalacji zewnętrznych systemów kanalizacyjnych, klasyfikowanych według systemów TML. Rury typu SML zapewniają większą wygodę w warunkach układania, pozwalają w razie potrzeby szybko i łatwo zdemontować.
Oba typy rur są dostępne w rozmiarze nominalnym o średnicy wewnętrznej 100 mm, natomiast średnica zewnętrzna wynosi 110 mm. Z reguły nominalna i dowolna inna średnica jest wskazywana przez znakowanie (na przykład - DN100).
Często stosowane wymiary średnicy rur żeliwnych (w kształcie dzwonu i bez gniazd) mieszczą się w zakresie 100 - 400 mm. Ogólnie rzecz biorąc, zakres ten obejmuje średnicę do 1000 mm. Standardowa długość wynosi - 3000 mm.
Rura bezdętkowa, wykonana na bazie żeliwa lamelowego i wchodząca w skład grupy klasyfikacyjnej SML, a także armatura niezbędna do pełnej instalacji systemów odwadniających
Istnieją również produkty należące do innych grup klasyfikacyjnych. Na przykład produkty klasyfikacyjne SMU są funkcjonalnie zaprojektowane do budowy systemów odwadniających i odwadniających.
Istnieją rury do transportu żrących chemikaliów. Przekazują klasyfikację MLK. Produkcja żelaza pod klasyfikatorem MLB nadaje się do systemów odwadniających na drogach i mostach.
Cechy projektu i składu stosowane w rurach żeliwnych, wskazane na oznakowaniu:
Obecność skrótu ČSHG w oznaczeniu rury żeliwnej wskazuje, że granulki granitu zostały dodane do stopu używanego w produkcji. W produkcie końcowym poprawia się mrozoodporność i wytrzymałość. Ten rodzaj rur jest produkowany tylko z dzwonkiem 
Rury z zestawem liter w oznaczeniu CHNR produkowane dla urządzeń ciśnieniowych systemów kanalizacyjnych. Produkowane są z gniazdami i połączeniami kołnierzowymi. 
W organizacji autonomicznych sieci kanalizacyjnych najczęściej używa się rur Cheka z żeliwa szarego. Podczas odlewania dodaj do płyty grafit. Wynik nie jest zbyt silny, ale całkiem odpowiedni dla urządzenia sieci grawitacyjnych. 
Rury z etykietami SML są używane do układania zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych linii kanalizacyjnych. W celu ochrony przed wpływami zewnętrznymi są pokryte powłokami epoksydowymi. Przy odlewaniu dodać grafit rozetowy, produkowany bez gniazd
Jak łączą się rury SML i SME?
Bezodpryskowe rury kanalizacyjne wykonane z żeliwa są połączone ze sobą za pomocą specjalnych urządzeń mocujących. Te elementy łączące składają się ze stalowego zacisku i elastycznego złącza, które jest nakładane na obszar połączenia.
W praktyce stosuje się dwie modyfikacje stalowego zacisku - jedną śrubę (CE) lub dwie śruby (CV). Materiał elastycznego złącza zapewnia wysoką jakość szczelności, a właściwości stali pierścienia zaciskowego wykluczają pojawienie się korozji.
Metalowe zaciski i złączki, uzupełnione elastycznymi wkładkami, są powszechnie stosowane do łączenia rur żeliwnych bez gniazda z sobą. Istnieje kilka modyfikacji takich elementów mocujących.
Zaciski sprzęgające służą nie tylko do łączenia poszczególnych rur podczas budowy rurociągu. Te same elementy są używane do połączeń z kształtowanymi częściami.
Zaciski produkowane są w różnych średnicach montażowych i są zaprojektowane dla całego zakresu ciśnień roboczych. Istnieją modyfikacje zacisków z efektem pochłaniania dźwięku, stosowane w cichym kanale urządzenia. Ich instalacja nie wymaga stosowania dodatkowej izolacji akustycznej w miejscach rurociągów przez sufit.
Montaż żeliwnych rur kanalizacyjnych z oznaczeniem SML odbywa się za pomocą odgałęzień o różnych kątach, adapterach, krzyżakach, trójnikach. Połączenia wykonuje się za pomocą metalowych zacisków z uszczelkami 
Rury SML nadają się do układania przewodów kanalizacyjnych w nieogrzewanych pomieszczeniach. Powłoka zewnętrzna chroni je przed korozją. 
Istotną zaletą rur SML jest brak gniazd. Jeśli chcesz wymienić odcinek rurociągu lub armatury, nie musisz demontować całej linii. Wystarczy zablokować i zmienić tylko ten element, który tego wymaga. 
Rury bez rur dobrze współgrają ze wszystkimi rodzajami izolacji, materiałów budowlanych i wykończeniowych, nie wymagają specjalnych sztuczek w przypadku montażu wspólnego
Elementy w kształcie dzwonu są połączone zgodnie z zasadą wkładania płaskiego końca jednej rury do drugiej części gniazda. Miękkość połączenia i szczelność z reguły zapewnia gumowy pierścień, który jest wciskany w rowek na wewnętrznej powierzchni gniazda żeliwnej rury.
Istnieje również schemat, w którym szczelność połączenia w gnieździe (i miękkość) uzyskuje się poprzez wypełnienie szczeliny między rurami materiałem uszczelniającym.
Praktyka budowy systemów kanalizacyjnych opartych na rurach nasadowych w kształcie żelaza wymaga zastosowania jednej z pięciu opcji połączenia (A, B, C, D, D). Cztery z nich z uszczelkami w postaci pierścieni gumowych (5, 6) i jednego w postaci liny żywicznej (3)
Następujące rodzaje uszczelniania i mocowania połączeń są typowe dla elementów w kształcie dzwonu:
- Tłoczenie wypełniacza azbestowo-cementowego.
- Montaż mankietu uszczelniającego.
- Montaż pierścienia samouszczelniającego.
- Użyj przykręcanego kołnierza.
- Nakładanie ciernia.
Stosowana jest również technika mocowania złącza rurowego za pomocą spawania na gorąco i na zimno, ale jest ona stosowana bardzo rzadko. Tłumaczy się to złożonością technologii spawania żeliwa. Ponadto do produkcji prac spawalniczych na żeliwie wymagane są specjaliści, profesjonalne narzędzia spawalnicze i drogie elektrody na bazie niklu.
Dzięki szczególnym cechom wyboru rur do budowy wewnętrznego systemu kanalizacyjnego artykuł wprowadzi artykuł, w którym wszystkie argumenty są szczegółowe i rozważane są cechy różnych typów.
Cechy struktury i zastosowania
Główna cecha rur żeliwnych z grupy klasyfikatorów TML jest przeznaczona do instalacji pod ziemią na głębokości od 0, 8 do 6 metrów. Rury stworzone specjalnie jako elementy zewnętrznych systemów TML wyróżniają się zwiększonym stopniem wytrzymałości i ochrony przed korozją.
Parametry eksploatacyjne odporności na ściskanie umożliwiają, bez obawy o uszkodzenie, układanie przewodów kanalizacyjnych, na przykład pod jezdnią o dużych obciążeniach. Ale podczas instalacji wymagane jest przestrzeganie norm DIN EN 877, 1610, GOST, które zapewniają utworzenie odpowiedniej podstawy nośnej i podłóg.
Konstrukcja nowoczesnej rury bez żeliwa z żeliwa składa się z dwuwarstwowej powłoki wewnętrznej z żywicy epoksydowej (1), powłoki zewnętrznej z lakierem epoksydowym (2), warstwy roboczej z żeliwa z grafitem blaszkowatym lub sferoidalnym (3), powłoki ochronnej z cynku (4)
Spośród cech wysokowytrzymałych rur żeliwnych należy również podkreślić obecność skutecznej powłoki (zewnętrznej i wewnętrznej), w tym na kształtowanych częściach. Powłoka jest wykonywana poprzez wprowadzenie żywic cynkowych i epoksydowych, co zapewnia wysoką niezawodność ochrony przed korozją, nawet w warunkach agresywnego środowiska.
Rury te można z powodzeniem stosować do układania w glebach o wysokim pH (0-10). Wewnętrzna powłoka epoksydowa lakieru z żeliwnych rur kanalizacyjnych ma gładką (przesuwną) strukturę, która minimalizuje współczynnik oporu podczas ruchu drenów.
Struktura nowoczesnej rury żeliwnej TML:
- Powłoka jest modyfikowana żywicą epoksydową w dwóch warstwach (grubość warstwy 120 mikronów).
- Powłoka ochronna z lakierem epoksydowym (grubość warstwy 60 mikronów).
- Podstawa żeliwna o wysokiej zawartości węgla.
- Powłoka ochronna z proszkiem cynkowym (gęstość osadzona 130 g / m 2 ).
Standardową długość rury (3000 mm) można skrócić do wymaganego rozmiaru, w razie potrzeby, na przykład za pomocą obcinaka do rur elektrycznych. Podczas przycinania żeliwnej rury należy zapewnić dokładne, równomierne cięcie. Takie podejście zapewnia niezawodne uszczelnienie podczas montażu przewodów odpływowych.
Ponadto krawędzie cięcia są z reguły malowane specjalną farbą i pokryte taśmą izolacyjną Pro-Cut. W przypadku mediów agresywnych stosowane są specjalne uszczelki. Środki te zwiększają i negują ryzyko wycieku.
W ten sposób powstaje węzeł łączący na krawędzi odciętej żeliwnej rury, gdy taśma izolacyjna Pro-Cut jest stosowana jako element ochronny i uszczelniający.
Lista cech żeliwnych rur kanalizacyjnych jest imponująca. W porównaniu z tymi samymi produktami polimerowymi, które szybko zyskują na popularności ze względu na niską cenę, produkty żeliwne mają wiele zalet.
W żeliwie ogień i wysokie temperatury nie są straszne, podczas gdy plastikowe rury miękną już przy T = 100º, aw wyższych temperaturach zaczynają się deformować i mogą się topić.
Rurociągi żeliwne charakteryzują się niskim poziomem hałasu podczas pracy systemu i nie wymagają instalacji kompensatorów. Można je układać w grubości betonu, bez obawy o szczelinę od ściskania / rozszerzania materiałów.
W związku z tym koszty nabycia są bardzo szybko kompensowane przez ekonomiczną eksploatację rur żeliwnych. Ich zastosowanie nie wymaga tworzenia izolacji przeciwpożarowej i akustycznej, czas realizacji jest kilkakrotnie dłuższy niż w tym samym okresie w przypadku narzędzi z tworzyw sztucznych. Czas trwania operacji nie jest ograniczony do nawet 100 lat.
Produkty preizolowane
Produkty żeliwne z grupy klasyfikatorów TML uzupełniają produkty, które są preizolowanymi rurami żeliwnymi. Takie modyfikacje są z powodzeniem stosowane w warunkach otoczenia przy niskich wartościach temperatury.
W istocie są to te same rury bez gniazda lub gniazda o wysokiej wytrzymałości (1), dodatkowo pokryte warstwami technologicznymi (2, 3, 4) izolacji termicznej.
Opcja rury żeliwnej bez gniazda, uzupełniona o element izolacji termicznej. Produkty w tym projekcie nazywane są „rurami preizolowanymi”. Są przeznaczone do użytku w niskich temperaturach otoczenia.
Jako skuteczny izolator termiczny stosuje się piankę termoutwardzalną (3) lub podobny materiał o gęstej strukturze i klasie niepalności „A2”. Izolator ciepła jest pokryty ocynkowaną obudową z blachy stalowej (4). Grubość blachy obudowy nie mniejsza niż 1 mm. Obudowa jest zamocowana za pomocą zacisków (2), również ze stali ocynkowanej.
Rury żeliwne preizolowane są przeznaczone do pracy w warunkach wilgotności do 75%. Izolacja eliminuje kondensację w niskich i krytycznie niskich temperaturach. Istnieją modyfikacje związane z wprowadzeniem kabla grzejnego bezpośrednio do struktury izolatora ciepła.
Powody zastąpienia żeliwa polimerami
Jaka jest przyczyna rosnącej popularności produktów polimerowych, które mają tendencję do zastępowania żeliwa?
Jak się okazuje, główne powody to:
- ryzyko korozji żelaza spowodowane uszkodzeniem przez prądy krążące pól elektromagnetycznych;
- brak dodatkowej ochrony wewnętrznych ścian rur przed korozyjnym środowiskiem;
- sztywność produktów, wpływająca pozytywnie na pojedynczą rurę, ale powodująca przesunięcie całkowitego obciążenia gleby do punktów połączeń na rurociągu, złożona z kilkunastu lub więcej rur;
- trudności techniczne, które nieuchronnie pojawiają się w procesie naprawy lub w przypadku tworzenia nowych skrzynek komunikacyjnych.
Rury polimerowe są znacznie bardziej powszechne niż rury żeliwne, używane do tworzenia autonomicznych systemów kanalizacyjnych w domach prywatnych.
Z poniższego artykułu poświęconego tej trudnej kwestii można dowiedzieć się, które rury najlepiej wykorzystać do budowy zewnętrznej części systemu kanalizacyjnego na terenie kraju.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Kilka przydatnych wskazówek dotyczących wyboru rur będzie użytecznych przy budowie własnych systemów kanalizacyjnych:
Tymczasem produkty polimerowe są gorsze pod względem wskaźników technicznych i operacyjnych niż produkty wykonane z żeliwa. Mają znacznie więcej wad w porównaniu z żeliwnymi rurami kanalizacyjnymi.
Polimery są wygodne i racjonalne do stosowania w domowych systemach kanalizacyjnych, ale w przypadku poważnej komunikacji zewnętrznej rozsądne jest z dowolnego punktu widzenia użycie żeliwa.
Czy masz przydatne informacje na temat zewnętrznego systemu kanalizacji żeliwnych rur? Chcesz porozmawiać o tym, jak zbudować system na swojej stronie? Proszę napisać komentarze w poniższym bloku, zamieścić zdjęcie na temat artykułu, zadawać pytania.