Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Układanie kostki brukowej zawsze wymagało siły fizycznej i cierpliwości. Jeśli teren został zalany pod parking, magazyn lub inny obiekt, w którym będą pracować ludzie, to posadzka betonowa jest zawsze wypolerowana. Jest to zajęcie pracochłonne, podczas obróbki kamienia cementowego potrzebne będzie specjalne narzędzie, cierpliwość i dokładność.
Po co szlifować
Czasami można usłyszeć opinię, że zabieg szlifowania posadzek betonowych jest potrzebny, aby nadać powierzchni bardziej dopracowany wygląd.Jeśli mówimy o podłogach dekoracyjnych z wiórkami marmurowymi lub wapiennymi (tłuczeń kamienny), to szlifowanie betonu może naprawdę wyrównać powierzchnię i przygotować ją do ostatecznego polerowania.
Ten schemat posadzek betonowych jest często stosowany w sklepach, pomieszczeniach zamkniętych, wszędzie tam, gdzie zgodnie ze standardami SNiP wymagana jest określona jakość powierzchni posadzki betonowej. Ponadto wiele sklepów i przedsiębiorstw handlowych, zgodnie z normami sanitarnymi, musi regularnie czyścić podłogę na mokro. Szlifowanie betonu zapewni nie tylko płaską podłogę, ale także odpowiednio wysokiej jakości powłokę.
Na budowie, w magazynach i halach produkcyjnych nie ma mowy o jakimkolwiek typie dekoracji, gdzie jest plac budowy, a gdzie wnętrze. Podczas budowy dużego magazynu, parkingu czy warsztatu szlifowanie posadzek odbywa się z prozaicznych powodów:
- Wylewanie betonu na dużej powierzchni odbywa się w kilku sesjach. Jakość mieszanki, jej plastyczność, smarowalność i kurczliwość mogą się różnić. Dlatego po rozładunku 5-6 betoniarek na podłoże, po związaniu, na powierzchni betonu pozostaną wystające guzki, garby, spoiny i szwy z szalunku. Wszystkie wady będą wymagały szlifowania.
- Warstwa wierzchnia powierzchni betonu jest zawsze złej jakości. Podłoga pokryta jest pęknięciami, pyłem z piasku i cementu. Bez zgrzytania wszystko to pokruszy się pod stopami i kołami pojazdów. Dlatego powierzchnię należy przeszlifować.
- Klienci obiektu, zwłaszcza jeśli jest to warsztat produkcyjny, stawiają w wymaganiach określoną jakość powierzchni posadzki betonowej. Szlifowanie jest wymagane do późniejszego odpylenia i malowania posadzek betonowych.
Wielu prywatnych właścicieli - właścicieli własnych garaży czy warsztatów również preferuje szlifowanie podłóg w pomieszczeniach. Nawet jeśli dodatkowe wykończenie nie jest planowane. To nie tylko hołd złożony modzie, ale i bezpieczeństwu.
Możesz łatwo zahaczyć butami o wystający ubytek na betonowej podłodze i doznać poważnych obrażeń. Dlatego wysokiej jakości szlifowanie posadzek jest tak samo ważne jak układanie betonu na placu budowy.
Metody czyszczenia betonu
Wybór technologii szlifowania posadzek betonowych zależy bezpośrednio od betonu, wymagań jakościowych powierzchni oraz możliwości szlifierki. W najprostszym przypadku, w domu, betonową podłogę można przeszlifować zwykłą szlifierką z dyszą szlifierską. Aby nie udusić się pyłem betonowym, szlifowanie będzie musiało odbywać się za pomocą bocznego wentylatora lub odkurzacza budowlanego.
Na skalę przemysłową ręczne szlifowanie zazwyczaj eliminuje drobne defekty w rogach i trudno dostępnych miejscach. Główną część pracy można wykonać na 2 sposoby:
- Z doprowadzeniem emulsji wodnej do obszaru roboczego ściernicy. To szlifowanie na mokro.
- Bez emulsji, szlifowanie powierzchni betonu odbywa się bez użycia wody. To jest sucha droga.
- Obróbka łączona, obróbka wstępna bez wody, szlifowanie końcowe emulsją.
Konkretna metoda dobierana jest w zależności od zakresu prac, wymaganej jakości powierzchni oraz szybkości szlifowania. Metodą kombinowaną zwykle szlifuje się bardzo stare, słabej jakości posadzki betonowe z dużą ilością dziur i łat naprawczych.
Właściwości betonu
Najwyższej jakości betonową posadzkę uzyskuje się na ciężkim, wysokiej jakości betonie. Jeśli miejsce zostanie wylane do dalszej obróbki, wówczas stosuje się beton klasy M200. Jeśli projekt ma dodatkowe wymagania dotyczące twardości podłogi, zostanie wypełniony mieszanką M300. Taka powłoka jest trudna do obróbki nawet przy użyciu specjalistycznego narzędzia, ale rezultatem jest wystarczająco wysokiej jakości powierzchnia, którą można doprowadzić do stanu gładkiego.
Zadaszone platformy i hangary do transportu mogą być wypełnione mieszankami betonowymi M150-M200. Szlifowanie takiego betonu odbywa się mniejszym kosztem, ale trzeba będzie dać więcej czasu na związanie i utwardzenie powłoki, w przeciwnym razie pod dużym obciążeniem mogą pojawić się pęknięcia i dziury.
W każdym przypadku przed szlifowaniem powierzchni podłogi należy:
- Sprawdź pęknięcia i wystające zbrojenie (jeśli występuje).
- Potraktuj specjalną zaprawą, która zagęszcza i twardnieje powierzchnię świeżej posadzki betonowej.
Są to tak zwane przyspieszacze twardnienia masy betonowej. Istnieje wiele opcji mieszanki, ale chlorek wapnia jest zwykle używany do zwykłego betonu.
Szlifowanie na sucho
Proces wykonywany jest bez użycia wody i emulsji. Dlatego narzędzie szlifierki unosi w powietrze ogromną ilość pyłu. Aby pozbyć się chmury pyłu, ramię odsysające odkurzacza budowlanego jest połączone z okładziną ściernicy.
Szlifowanie betonu na sucho jest uważane za łatwiejsze i wygodniejsze, ponieważ bezpośrednio w procesie można kontrolować jakość powierzchni. Różne odcinki podłogi mogą różnić się charakterystyką, dlatego ważne jest, aby stale sprawdzać, jak głęboko narzędzie robocze tnie beton, czy nie ma zagrożeń i odprysków.
Szlifowanie na sucho lekkich betonów, a także podłóg z ozdobnym szpachlówką. Czasami przed końcowym etapem szlifowania powierzchnia betonu jest lekko zwilżana wodą. Odbywa się to w celu zmniejszenia nagrzewania się żeliwnych kubków lub innych narzędzi skrawających. W rezultacie poprawia się jakość powierzchni po szlifowaniu.
Zabieg emulsyjny
Metoda mokra polega na użyciu wody z dodatkiem niewielkiej ilości płynnego polimeru. Podczas procesu szlifowania krawędź tnąca jest bardzo gorąca, a dodatek wody zmniejsza zużycie i ryzyko korozji.Dodatkowo istnieje ryzyko przegrzania powierzchni betonu, co może doprowadzić do powstania pęknięć w posadzce.
Woda jest rozpylana przez specjalną dyszę wewnątrz młynka. Nie zaleca się natryskiwania emulsji własnymi rękami na narzędzie tnące. Nie poprawi to jakości i może spowodować plamy na podłodze.
Narzędzie obraca się szybciej, gdy jest mokre, więc szlifowanie można wykonywać albo z maksymalną wydajnością, albo można wyregulować maszynę w celu uzyskania lepszego wykończenia powierzchni. Nawet lekki połysk można uzyskać na starych, ciężkich posadzkach betonowych.
Poza tym zwilżanie nieco poprawia warunki pracy, szlifowanie przebiega ciszej i mniej pyłu wzbija się w powietrze.
Jedyną wadą metody mokrej jest pojawienie się ogromnej ilości lepkiego mokrego szlamu - mieszaniny pyłu betonowego i emulsji. Należy go usunąć w celu oceny jakości szlifowania.
Narzędzie
Dobierany w zależności od wymaganej jakości powierzchni i zastosowanego sprzętu. Najprostszą opcją są wymienne ściernice do szlifierek kątowych - szlifierki kątowe.
Narzędzie do szlifowania może być tak proste jak płatki osadzone na żeliwnej podstawie. Służy do ostatecznego polerowania betonu w trudno dostępnych miejscach.
Większość narzędzi do szlifowania betonu jest wykonana z brązu i żeliwa. Zwykle koło z profilu ma kształt kubka, dlatego w życiu codziennym nazywa się to tak - kielichami mielącymi. Krawędź tnąca jest uformowana poprzez frezowanie korpusu ściernicy.
Płatki mogą być ułożone w 1-2 rzędy, mają formę uzębienia śrubowego. Najczęściej powierzchnia cięcia jest wykonana w postaci dwurzędowego łańcucha sektorów.
Na mocnych szlifierkach instalowane są koła lub „kamienie” z okrągłą podstawą wykonaną z żeliwa, krawędź tnąca jest już wykonana w postaci ukośnych ostrzy lub trapezów - frankfurtów.Takie narzędzie umożliwia szlifowanie posadzki betonowej z większą prędkością, z chwytaniem materiału na maksymalną głębokość.
Wstępne szlifowanie wykonuje się frezami z wkładkami z węglików spiekanych lub ścierniwem gruboziarnistym (40-60). Za pomocą takiego narzędzia przeprowadza się zgrubne obieranie „garbów” i wystających gruzów.
Następnie stosuje się kubki żeliwne o gradacji 400, w ostatnim etapie - 800-1300.
Frezy żeliwne z ziarnem diamentowym służą do szlifowania dokładnego. To narzędzie może obrabiać ciężki beton z wypełniaczem granitowym lub baz altowym.
Wyposażenie
Do szlifowania można użyć kilku rodzajów sprzętu. Najtańszą opcją jest maszyna narożna, ale jej możliwości wystarczą na maksymalnie kilkanaście metrów kwadratowych posadzki betonowej.
Pełne szlifowanie betonowego placu budowy wykonywane jest maszynami elektrycznymi lub częściej benzynowymi. Z reguły podłoga jest traktowana jednocześnie 3-4 filiżankami naraz. Jeśli szlifujesz jednym kółkiem, rysy pozostaną na powierzchni, a płaszczyzna obróbki może być nieco nierówna. Trzy jednocześnie pracujące kręgi tną więcej masy betonowej, ale najważniejsze jest nadal wyrównanie płaszczyzny szlifowania.
Z każdym przejściem po betonowej posadzce poprawia się jej jakość, wyrównana zostaje płaszczyzna, likwidowane są spadki i fale. Do szlifowania dokładnego stosuje się cięższe maszyny z narzędziami chłodzonymi powietrzem.
Na końcowym etapie stosuje się lekkie prasownice lub polerki, w których ciężki żeliwny frankfurt zastępuje się miękkim kołem. Prędkość obrotowa wzrasta, szlifowanie przechodzi w wygładzanie.W tym przypadku ubytki nie są odcinane, lecz wygładzone w powierzchnię posadzki betonowej.
Instrukcja szlifowania
Po wylaniu posadzka betonowa musi nabrać odpowiedniej wytrzymałości i twardości. Ten proces trwa w betonie od dziesięcioleci, dopiero po 60-70 latach eksploatacji materiał zaczyna degradować.
Pierwszy etap utwardzania kończy się po 6-7 dniach. Jeśli użyto ciężkiego betonu, to po tygodniu można przystąpić do przygotowania betonowej posadzki. Idealnie, zgrubne szlifowanie można rozpocząć 20-21 dni po wylaniu. Nie ma sensu wychodzić wcześniej z narzędziem.
Najbardziej niecierpliwym radzimy w tym czasie wykonać pomiary, nanieść oznaczenia na powierzchnię - tam gdzie występują garby i doły. W zależności od umiejscowienia ubytków na posadzce betonowej dobierany jest odpowiedni schemat szlifowania.
Przygotowanie
Świeża posadzka betonowa ma zwykle minimum usterek, ale to nie znaczy, że pęknięcia i odpryski nie pojawią się w przyszłości.Główny skurcz (o 70-80% całości) kończy się po 3 dniach. Ale początki przyszłych pęknięć będą widoczne natychmiast. Jednocześnie należy sprawdzić miejsca, w których siatka wzmacniająca mogłaby się podnieść. Muszą być oznaczone, ale przypadkowe gruzy trzeba będzie wyciąć lub wybić z zamarzniętej podłogi nie wcześniej niż betonowa podłoga uzyska pełną wytrzymałość.
Wyjątkiem są przedmioty metalowe. Należy je ciąć szlifierką z tarczą tnącą do betonu natychmiast, natychmiast. Jeśli czas nie minął więcej niż jeden dzień, możesz wypełnić łatkę naprawczą.
Na starych posadzkach betonowych rysy, dziury, odpryski wycina się szlifierką tak, aby usunąć ze ścian co najmniej 5 mm całego betonu. W ten sposób zazwyczaj możliwe jest usunięcie uszkodzeń masy betonowej, z których mogłyby dalej powstawać pęknięcia i odpryski. Przed wylaniem mieszanki naprawczej zaleca się pokrycie pęknięcia gruntem głęboko penetrującym. Masę naprawczą wylewa się płynem, na wierzchu konieczne będzie pozostawienie „góry”, która powinna zrekompensować skurcz świeżego betonu.
Po tygodniu należy go przyciąć szlifierką i wyszlifować do poziomu powierzchni podłogi głównej. W ten sam sposób należy zeszlifować i zeszlifować wszystkie inne pęknięcia i defekty na powierzchni betonu.
Niezależnie od tego, czy jest to stara betonowa podłoga z pomalowaną powierzchnią, czy świeży jastrych, na placu budowy zawsze występują wady i pochyłości. Na starym betonie, takim jak posadzka garażu lub magazynu, dochodzi do ścierania podeszew butów lub kół pojazdów.
Jeśli chcesz, możesz nawet zobaczyć ślady po wyrobiskach na podłodze. Różnica wysokości zwykle nie przekracza 7-8 mm, ale na bardzo starych obiektach zużycie posadzki betonowej może dochodzić do siatki zbrojeniowej. Takie powierzchnie należy przed szlifowaniem odnowić, układając metalową siatkę, której końce są związane starym zbrojeniem.
Sprawdzanie posadzki betonowej przed szlifowaniem
Kolejny krok uważany jest za najtrudniejszy w całym procesie przygotowania do szlifowania.Konieczne jest określenie rzeczywistej geometrii powierzchni jastrychu betonowego. Należy to zrobić z wyprzedzeniem, aby sporządzić mapę szlifowania. Pomoże to wybrać odpowiednie obszary startowe do szlifowania na początkowym etapie.
Możesz sprawdzić profil betonowej podłogi w małym pomieszczeniu za pomocą sznurków maskujących rozciągniętych w poprzek pomieszczenia między listwami przypodłogowymi. Same cokoły będą musiały zostać usunięte, położenie naciągniętego przewodu należy dostosować do poziomu budynku.
Poziomica laserowa z 1-2 wiązkami jest uważana za wygodniejszą w użyciu. Zwykle przed pomiarem wybiera się najniższy punkt powierzchni posadzki betonowej. To będzie powierzchnia podstawy. Stąd możesz zacząć szlifować, jeśli samolot nie ma wyraźnego dużego nachylenia na jedną stronę. Taka wada często występuje przy ręcznym wylewaniu posadzki betonowej wewnątrz gotowego pomieszczenia.
Po zainstalowaniu poziomicy laserowej należy mierzyć odległość od wiązki wzdłuż powierzchni betonu za pomocą linijki co 50-70 cm w kierunku wzdłużnym i poprzecznym. Jeśli przeniesiesz pomiary na plan piętra, otrzymasz mapę powierzchni betonowego placu.
Dzień przed rozpoczęciem szlifowania posadzkę betonową należy oczyścić z gruzu, wytrzeć do sucha i zaimpregnować zawiesiną wzmacniającą. Roztwór najlepiej nakładać na powierzchnię wałkiem malarskim. W ten sposób robi się szybciej. Ponadto płyn trzeba będzie nakładać kilka razy.
Zwykle wykonywane przed wymianą narzędzi:
- Przed zgrubnym szlifowaniem, wyrównywaniem, spoinowaniem i cięciem zboczy.
- Przed zakończeniem szlifowania posadzki betonowej wymienia się frankforty na kubki ścierne.
- Półfabrykat do fug podłogowych.
- Przed polerowaniem posadzki betonowej na wysoki połysk.
Możesz także zaoszczędzić na roztworze impregnującym. Na przykład podczas szlifowania betonowego parkingu lub miejsca postojowego lub gdy planowane jest położenie dodatkowej podłogi na betonie. Ale w przypadku wnętrz, w których zostanie wykończona betonowa podłoga, polerowanie szlamem jest uważane za obowiązkowe.
Szlifowanie podłoża betonowego
Z reguły praca na świeżych podłogach nie zaczyna się od szlifowania szlifierką. Na pierwszym etapie szlifowania należy przede wszystkim odciąć grube defekty punktowe i garby. Największe defekty można wybić młotkiem i dłutem. Jeśli jest ich dużo, np. po deskach szalunkowych zostaje cały pasek „przegrzebków”, to lepiej użyć elektrycznego młota pneumatycznego. Uszkodzone miejsca często muszą być szlifowane ręcznie za pomocą szlifierki i kilku krążków ściernych.
Możesz spróbować natychmiast odciąć wadliwy obszar za pomocą szlifierki, ale nie zawsze jest to wygodne. Pasmo przechwytywania potężnego urządzenia jest szerokie, aby usunąć wadę o długości kilku centymetrów. Często ze względu na fartuch ochronny mistrz po prostu nie widzi miejsca, w którym należy wyciąć „guz”.
Narzędzie tnące zapewnia wysoką jakość szlifowania tylko przy stabilnym obciążeniu. Nie ma znaczenia, czy użyjemy 1 koła, czy 3. Wycinanie defektu na betonowej posadzce metodą „szturchania” jest niebezpieczne, łatwo można wybić dziury i zrobić odpryski w betonie.
Jeśli jest to pierwsze doświadczenie ze szlifowaniem betonu, to lepiej rozpocząć pracę ze szlifierką od miejsca, w którym powierzchnia podłogi jest jak najbardziej równa i płaska. Maszynę należy dostosować do obciążenia podłoża i prędkości jazdy. Ponieważ beton zostanie usunięty z całej powierzchni terenu przez szlifowanie, nie możesz obawiać się zepsucia podłogi. 5 do 10 mm będzie trzeba usunąć na całej powierzchni, więc mała kontrola działania maszyny na najbardziej równym obszarze nie zepsuje efektów szlifowania betonowej podłogi.
Po ustawieniu szlifierka jest doprowadzana do rogu lub krawędzi najwyższego „garbu” i polerowana w ciągłe paski, jak na filmie:
Okresowo co 15-20 minut maszyna jest zatrzymywana w celu usunięcia szlamu lub pyłu, sprawdzenia jakości powierzchni betonowej posadzki i pozostawienia narzędzia do ostygnięcia.
Przed przystąpieniem do szlifowania warto zapytać o cykl pracy maszyny, jak długo maszyna może pracować nieprzerwanie oraz jak często należy ją zatrzymywać w celu schłodzenia.
Jeżeli planujesz obróbkę dużych powierzchni lepiej wynająć sprzęt przemysłowy. Pozwala nie tylko na szybsze szlifowanie, ale także na wyższy poziom jakości powierzchni.
Częste błędy i jak ich unikać
Według mistrzów zrozumienie, co dokładnie zostało zrobione źle, przychodzi po zakończeniu pracy. Szlifowanie posadzki betonowej jest trudne, długie, trzeba wracać na już obrobioną powierzchnię, aby wyeliminować defekty.
Przegrzanie narzędzia
Krawędzie tnące tarczy są narażone na duże obciążenia ścierne, więc nawet potężne narzędzie może się bardzo nagrzać podczas procesu szlifowania. Nawet jeśli samochód ma wbudowany wentylator dmuchawy. Dlatego na sucho szlifuje się głównie małe powierzchnie, na mokro duże powierzchnie.
Oprócz narzędzia przegrzewają się silnik i skrzynia biegów. Zmniejsza się moc i prędkość obrotowa, co powoduje pogorszenie jakości szlifowania betonu.Dlatego musisz zajrzeć do instrukcji - jaki obszar szlifierka jest w stanie przetworzyć bez obniżania jakości. Jeśli sprzęt jest przegrzany, zaleca się przechylenie go na bok i pozostawienie do ostygnięcia na 10-15 minut.
Szlifowanie zużytymi narzędziami
Doświadczeni rzemieślnicy pracują na betonowej posadzce z kilkoma zestawami kół. Narzędzie stopniowo zużywa się, odpowiednio, spadki wydajności. Naciskanie na maszynę w celu zwiększenia prędkości szlifowania mija się z celem, podobnie jak obciążanie jej dodatkowym balastem. Ucierpi na tym zarówno samo urządzenie, jak i powierzchnia betonu.
Dodatkowo w początkowej fazie szlifowania, gdy konieczne jest odcięcie najgrubszych grzbietów i garbów, narzędzie może zużywać się nierównomiernie. W efekcie na wypolerowanej powierzchni pojawiają się spirale i węże. Jeśli pojawi się obraz wskazujący, że tarcza tnie beton tylko jedną krawędzią roboczą (zamiast 4-5), należy dokonać wymiany.
Duża umiejętność posługiwania się młynkiem ma ogromne znaczenie. Doświadczeni pracownicy potrafią określić siłą i dźwiękiem moment, w którym narzędzie jest zużyte i wymaga wymiany.
Zła ścieżka szlifowania
Szlifowanie wstępne zawsze rozpoczynamy na płaskiej powierzchni, w pobliżu największego garbu lub najwyższego punktu betonowej posadzki. Głównym zadaniem jest odcięcie wystających powierzchni, sprowadzenie ich do jednego średniego poziomu.
Dlatego na wstępnym etapie szlifowanie odbywa się w kółko wokół takiego „górka”, stopniowo zbliżając się do szczytu. Jeśli zeszlifujesz w kolejnych paskach, to wada nigdzie nie zniknie. Okresowo należy włączyć poziomicę laserową i sprawdzić linijką, jak wyrównana jest betonowa podłoga.
Jeśli powierzchnia betonu nie ma wyraźnego nachylenia, ale jest usiana małymi „dziurami”, lepiej zastosować schemat „kosiarki”.W tym przypadku szlifowanie rozpoczyna się w odległym rogu, a trajektoria maszyny przypomina okresowy ruch po łuku. Coś jak kosa ręczna podczas koszenia trawy.
Ostatnim krokiem jest wyrównanie betonowej podłogi. Szlifowanie odbywa się pasami, podobnie jak kosiarka pracuje na trawniku. Na koniec pracy będziesz musiał sprawdzić poziom powierzchni podłogi i możesz przystąpić do dekoracyjnego wykończenia.
Jak wyeliminować defekty po szlifowaniu
Najczęstszym problemem są ślady i ślady po narzędziu. Najłatwiejszym sposobem usunięcia defektów jest ich szlifowanie z drobniejszym wykończeniem. Jeśli strona jest matowa, wystarczy udoskonalić beton narzędziem diamentowym, aby pojawił się satynowy połysk. Następnie na podłogę nakładany jest podkład, który zazwyczaj maskuje defekty i generalnie beton wygląda dość równo i płasko.
Jeżeli na powierzchni znajdują się defekty do dalszego polerowania, to konieczna jest zmiana technologii wykańczania. Zamiast polerowania na połysk, na podłogę nakłada się kilka warstw lakieru z polerowaniem pośrednim. W rezultacie możesz całkowicie zamknąć głębokie ryzyko.
Szlifowanie posadzki betonowej „zrób to sam” wymaga cierpliwości i dbałości o wyniki. W procedurze obróbki betonu nie ma żadnych tajemnic technologicznych, dlatego przy ostrożnym obchodzeniu się ze sprzętem wynik zawsze zostanie oceniony jako „dobry”. Dobra robota – polerowanie posadzek betonowych najlepiej pozostawić profesjonalistom.
Opowiedz nam o swoich doświadczeniach z polerowaniem podłóg - jakie napotkałeś problemy i jak zostały one rozwiązane? Dodaj ten artykuł do zakładek, aby nie stracić ważnych informacji na ten temat.