Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

W budowie wodociągów i systemów ciepłowniczych stal wszędzie zastępowana jest polipropylenem, polietylenem małej gęstości, a nawet kompozytem metal-plastik. Dla każdego rodzaju półfabrykatów rur należało opracować nowe metody łączenia. Coraz częściej zamiast spawania stosuje się złączki rurowe zaciskane. Schemat połączeń stał się nieco bardziej skomplikowany, ale jednocześnie wygodniejszy i praktyczny w instalacji lub naprawie.

Jakie są zalety złączek zaciskowych do rur HDPE

Polietylen małej gęstości (HDPE) jest uważany za materiał mało wygodny pod względem łączenia. Ale sama rura polietylenowa ma wysokie właściwości użytkowe:

  • wytrzymałość na zginanie - 120-170 kgf/cm2;
  • plastyczność, wydłużenie przy zerwaniu może dochodzić do 500%;
  • górna granica temperatury pracy 130-140℃;
  • wytrzymuje zamarzanie.

Ale jednocześnie polietylen jest słabo spawany. Aby szew na rurze HDPE okazał się monolityczny, konieczne jest użycie śrub rzymskich, aby dokładnie kontrolować temperaturę. Jeśli w przypadku rurociągów przemysłowych użycie specjalnego sprzętu i przeszkolonego personelu jest uważane za dopuszczalne, to w przypadku domowych rur wodociągowych spawanie rur HDPE jest trudne i kosztowne.

W związku z tym spawanie zostało zastąpione złączką zaciskową do rur polietylenowych. Praktyka pokazała, że rezygnacja z lutowania na rzecz złączki zaciskowej upraszcza proces układania rurociągów z HDPE o rząd wielkości.

Korzyści z zastosowania złączki zaciskowej:

  • proces instalacji na rurach i połączeniach trwa 3-5 minut;
  • niska cena - złączka zaciskowa nie jest wykonana z HDPE, tylko z mocniejszego i twardszego polipropylenu PPB lub kopolimeru blokowego;
  • prosta konstrukcja - składa się z 5 części, w tym gumowa uszczelka;
  • możliwość demontażu, rewizji, naprawy, ponownego użycia.

Każdy może założyć i zdjąć złączkę zaciskową na rurze HDPE, nawet ten, kto po raz pierwszy zetknął się z problemem łączenia polietylenowych rur wodociągowych. Wymagane jest minimum narzędzi. Doświadczeni rzemieślnicy radzą sobie z nożem i kalibratorem. Początkujący może potrzebować sprężyny montażowej i kluczy.

Koszt złączki zaciskowej jest niski. Np. złączka do rury HDPE 20mm kosztuje 1,5-2$.

Jak łączyć rury HDPE ze złączkami zaciskowymi

Schematu łączenia rur polietylenowych ze złączkami zaciskowymi nie można uznać za idealny, są też wady. Na przykład, aby zapewnić szczelność złącza, stosuje się gumowe uszczelki, które ostatecznie wysychają i tracą elastyczność. Dlatego podczas pracy złącze może zacząć przeciekać, nakrętki łączące muszą być dokręcone, aby uszczelnić złącze.

Złącza zaciskowe, przejściówki, kolanka, trójniki na przewodach polietylenowych nie mogą być poddawane naprężeniom mechanicznym - złącze należy odciążyć poprzez zamontowanie podpór kompensacyjnych.

Przygotowanie probówki

Otwory w tulei zaciskowej muszą odpowiadać zewnętrznej średnicy rury. Ale to tylko w teorii. W rzeczywistości zarówno kształtki, jak i półfabrykaty rur z HDPE są produkowane przez ogromną liczbę małych i średnich przedsiębiorstw, więc mogą wystąpić różnice w rozmiarach.

Przed zakupem należy odciąć mały kawałek rury HDPE, na której planowana jest instalacja złączki, a w procesie doboru złączki zaciskowej sprawdzić, jak mocno przylega koniec zaślepki rury wewnątrz ciała. Gumowy o-ring należy bez większego wysiłku wsunąć na przygotowany koniec rury.

Większość amatorów podejmujących się montażu złączki zaciskowej na rurze PE zaniedbuje przygotowania. Błędnie uważa się, że wystarczy równo uciąć krawędź i można włożyć obrabiany przedmiot do złącza.

Nieprzygotowana rura wpasowuje się ciasno w wysokiej jakości złączkę-złączkę - przy użyciu dużej siły można nawet zerwać gumową uszczelkę. Nie możesz tego zrobić.

Kolejność przygotowania krawędzi rękawa:

    Za pomocą obcinarki przetnij rurę tak, aby linia cięcia była ściśle prostopadła do osi wykroju rury.
  1. Sfazuj do 20o za pomocą kalibratora. Jeśli pierścień uszczelniający nie zostanie założony na rurę ze względu na zwiększoną średnicę przedmiotu obrabianego, konieczne będzie usunięcie części polietylenu w odległości 4-5 mm od końca.
  2. Jeżeli na rurze polietylenowej występują zwisy lub kształt wyraźnie różni się od okrągłego, skalibruj tę część powierzchni, która wejdzie do wnętrza złączki zaciskowej.

Po obróbce powierzchnia fazowania i pierwszych 4-5 mm przedmiotu obrabianego powinna być możliwie gładka. Podczas montażu tulei na rurze nie stosuje się żadnych smarów, klejów, uszczelniaczy ani uszczelniaczy.

Podłączenie rur odbywa się dzięki zaklinowaniu gumowego pierścienia. Podczas wkręcania wzdłuż gwintu nakrętka przesuwa się do przodu i przeciska przez tuleje na końcowej powierzchni gumy. Siła jest na tyle duża, że nacisk na elastyczny materiał jest przenoszony na krawędź natarcia rury i zaciska ją wewnątrz obudowy.

Montaż złączek zaciskowych do rur HDPE

Zaletą zastosowania złączki zaciskowej jest to, że można za jej pomocą wykonać proste i pewne połączenie dwóch odgałęzień instalacji wodociągowej lub wykonać przejście z HDPE na inny typ rury.

Instalacja tulei jednokierunkowej

Najczęstszą wersją złączki zaciskowej jest korpus w postaci cylindrycznej miseczki z gwintem i nakrętką złączkową. W przypadku złącza jednokierunkowego rura PE jest podłączona tylko od strony nakrętki. Po przeciwnej stronie korpusu znajduje się złączka do spęczania węża PVC.

Aby zmontować, na rurę nakładamy nakrętkę, zwykle niebieską lub zieloną. Następnie musisz założyć detale w następującej kolejności:

    Skuwka koloru białego z ukośnymi karbami dookoła.
  1. Włóż tuleję grzybka poziomującego.
  2. Na koniec założyliśmy gumowy pierścień uszczelniający na rurę.

Pozostaje wsunąć koniec kęsa rurowego z pierścieniem do wnętrza korpusu, wyrównać i spękać na głębokość. Następnie nakładamy nakrętkę na nitkę i przy niewielkim wysiłku ją owijamy.

Jeżeli przygotowanie i montaż zostały wykonane prawidłowo, kształtka będzie mocno trzymała się rury PE - trudno ją wyciągnąć z korpusu. Jeśli końcówka wyszła z kielicha stosunkowo niewielkim wysiłkiem, oznacza to, że montaż nie został wykonany prawidłowo - pierścień nie pasował do rury PE.

Łączenie dwóch rur polietylenowych za pomocą dwukierunkowego złącza

Powszechnym zastosowaniem złączek zaciskowych jest zwykłe łączenie dwóch rur o tej samej średnicy. Mistrzom często zaleca się wykonanie połączenia za pomocą dodatkowego wykończenia rur, ale większego. W takim przypadku jego wewnętrzna średnica musi być równa zewnętrznemu rozmiarowi łączonych elementów.

Połączenie wykonuje się za pomocą kleju lub uszczelniacza. W teorii wszystko jest proste, ale w praktyce, pomimo prostego schematu, minimalnych kosztów i dostępności, ta metoda nie gwarantuje niezawodnego połączenia. Dlatego do połączenia dwóch rur lepiej zastosować dwukierunkową złączkę.

Montaż oprawy odbywa się analogicznie jak w przypadku modelu jednokierunkowego. Jedyną różnicą jest to, że niektórzy producenci stosują dodatkowe stożkowe pierścienie gumowe, które uszczelniają szczelinę między nakrętką a zewnętrzną powierzchnią rury. W takim przypadku są one umieszczane na półfabrykacie rury bezpośrednio po nakrętce.

Złączki zaciskowe do rur metalowo-plastikowych i PE

Podstawę półfabrykatów rur metalowo-plastikowych stanowi dolna warstwa aluminium, uszczelniona pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną warstwą miękkiego polietylenu PE. W rezultacie rura metalowo-plastikowa uzyskuje stosunkowo większą sztywność i wytrzymałość, dzięki czemu jest w stanie wytrzymać wysokie wewnętrzne ciśnienie wody.

Jednocześnie obecność polietylenu nie pozwala na zastosowanie dużej siły ściskającej - po prostu pęknie powierzchnia polietylenu, a aluminium zapadnie się pod wpływem wody.

Dlatego do mocowania metal-plastik stosuje się dwa rodzaje złączek zaciskowych:

  • z nakrętką dzieloną i karbowaną nakrętką zewnętrzną;
  • z dociskiem powierzchni zewnętrznej przez stalową tuleję.

W obu przypadkach mocowanie wewnątrz oprawy odbywa się ze względu na odkształcenie ścianki metalowo-plastikowej. W wyniku ściskania promieniowego warstwa aluminium staje się falista i łączy się z częściami adaptera kompresyjnego.

W pierwszym przypadku ściskanie odbywa się poprzez dokręcenie nakrętki łączącej, naciśnięcie tulei rozciętej. Metoda jest prosta, ale mało niezawodna, ponieważ istnieje ryzyko uszkodzenia powłoki polietylenowej przez tuleję.

Wygodnie, jeśli to konieczne, złączki zaciskowe do rur metalowo-plastikowych można zdemontować, wyjąć i ponownie użyć. Adaptery zaciskane o tej samej konstrukcji służą do łączenia odcinków rur wodociągowych PE.

W drugim przypadku mocowanie odbywa się poprzez wciśnięcie i zaciśnięcie tulei stalowej. W przeciwieństwie do tulei dzielonej, siła rozkłada się bardziej równomiernie, dzięki czemu ryzyko uszkodzenia polietylenu podczas montażu półwyrobu rurowego wewnątrz kształtki jest prawie zminimalizowane.

Podczas montażu najbardziej newralgicznych odcinków rur wodociągowych lub grzewczych zaleca się stosowanie złączek z mufą, narzędzi oraz rur metalowo-plastikowych tego samego producenta.

Przejściówki tulejowe nie są uniwersalne - stosuje się je tylko do metal-plastik i do określonej średnicy rury.

Złączki zaciskowe z wbudowaną złączką

Ten rodzaj łącznika stosuje się do stosunkowo miękkich półfabrykatów polietylenowych. Problem z zastosowaniem klasycznych kształtek rurowych PEX polega na tym, że ściany XLPE, nawet ze wzmocnieniem siatką, nie mają wystarczającej sztywności, aby wytrzymać mechaniczne obciążenia zginające.Mówiąc najprościej, jeśli zainstalujesz miękką rurę PEX w mufie, to przy próbie skrętu rurociągu może dojść do zagięcia i ściśnięcia odcinka przepływu.

Dlatego do rur PEX stosuje się złączki zaciskowe o zwiększonej długości powierzchni przylegania. Po złożeniu krawędź części okazuje się wystawać poza powierzchnię końcową nakrętki o 4-5 mm.

Do montażu na zaślepkę rury zakłada się nakrętkę i rozcięty pierścień ustalający. Następnie końcówkę miękkiej rury zakłada się na złączkę z gumową uszczelką, ręcznie ściąga tuleję i przykręca nakrętkę złączkową. Dzięki wypukłościom na wewnętrznej powierzchni pierścienia blokującego materiał ścianki rury PE jest bezpiecznie utrzymywany wewnątrz kształtki, bez zgniatania i przecinania.

Gwintowe adaptery zaciskane

Służy głównie do łączenia rur z króćcami gwintowanymi umieszczonymi na kolektorach lub grzejnikach.Konstrukcyjnie adapter składa się z mosiężnego adaptera z odwróconym stożkiem i dwoma gumowymi pierścieniami uszczelniającymi, zaciskanej tulei zaciskowej dzielonej i gwintowanej nakrętki łączącej.

Wymiary gwintu na złączce kolektora i na wewnętrznej powierzchni nakrętki muszą być zgodne zarówno pod względem średnicy, jak i skoku zwojów. Podczas obracania części generowana jest siła osiowa i promieniowa, która jest przenoszona na korpus tulei zaciskowej.

Mocowanie rury polietylenowej do adaptera jest zapewnione dzięki ściskaniu ścianek za pomocą tulei zaciskowej. W przeciwieństwie do innych modeli okuć tuleja posiada nie jedno nacięcie przelotowe, a kilka małych nacięć równomiernie rozmieszczonych na obwodzie. W wyniku promieniowego nacisku nakrętki krawędzie tulei są ściskane i pewnie mocują rurę w gnieździe przejściówki.

Złączki zaciskowe do rur stalowych

Ideą zastosowania złączy zaciskowych było opracowanie szybkiego połączenia dwóch metalowych rur.Kształtka przypomina swoim wyglądem dwukierunkowe złączki służące do szybkiego łączenia profili z niskociśnieniowego polietylenu (HDPE). Ale ponieważ wszystkie części, z wyjątkiem pierścieni uszczelniających, są wykonane z metalu, konstrukcja, w przeciwieństwie do HDPE, okazała się kompaktowa i trwała.

Złączka zaciskowa do łączenia dwóch części stalowego wodociągu składa się z następujących części:

  • cylindryczny korpus w kształcie miseczki z dwoma wlotami i gwintami na powierzchni zewnętrznej;
  • dwie nakrętki żeńskie z gwintem stalowym;
  • dwie stalowe tuleje dzielone;
  • dwa pierścienie dociskowe;
  • dwie pary uszczelek gumowych.

Jeśli mówimy o adapterze, to nakrętka, tuleja dzielona i gumowy pierścień będą w jednym egzemplarzu.

Jak działa złączka zaciskowa - wewnątrz nakrętki wykonuje się pierścieniowy stożkowy rowek. Rozcięty rękaw ma asymetryczny kształt, jeden z boków ma zaokrągloną powierzchnię.

W celu montażu kolejno na rurę nakłada się nakrętkę, tulejkę dzieloną, pierścień zaciskowy, uszczelkę gumową. Wszystko to wkłada się do korpusu i przykręca na gwint do oporu.

Będziesz musiał mocno dokręcić, ale ostatnie pół obrotu powinno być miękkie. Szczeliny są wybierane między częściami, a główny ładunek spada na odkształcenie gumy. Jeśli opór jest twardy, najprawdopodobniej pierścień zaciskowy jest przekrzywiony, a połączenie należy zdemontować. Kształtki stalowe są początkowo skręcane ręcznie do oporu, a następnie dociskane kluczem do rur.

Nie próbuj upraszczać konstrukcji złączek zaciskowych do rur stalowych. Na przykład, jeśli zgubiono gumę lub pierścień dociskowy. Każda próba zastąpienia gumy uszczelniaczem i zamiast pierścienia zaciskowego włożyć pierwszy, który przyjdzie pod rękę lub wycięty z puszki, kończy się wypadkiem.

Korpus złączki zaciskowej wykonany jest z mosiądzu lub stali nierdzewnej. Zwykła stal jest rzadko używana, ponieważ metal szybko rdzewieje w kontakcie z czarną gumą. Istnieją modele ze stali anodowanej, ale są one znacznie gorsze od adapterów ze stali nierdzewnej.

Czy mogę używać złączek zaciskowych do rur miedzianych

Nie wolno używać stalowych adapterów zaciskanych do rur miedzianych. Bezpośredni kontakt dwóch różnych metali w środowisku wodnym powoduje rozwój korozji elektrochemicznej. Stal pęknie szybko, w ciągu zaledwie kilku tygodni.

Miedź jest szeroko stosowana w instalacjach grzewczych, dlatego do łączenia rur miedzianych stosuje się złączki zaciskowe z brązu i mosiądzu. Ponadto można zastosować kilka rodzajów adapterów.

Najłatwiejszą opcją jest złączka wtłaczana lub tuleja adaptera. Konstrukcja złącza jest podobna do tulei do lutowania połączeń miedzianych, z tą różnicą, że wewnątrz rury umieszcza się o-ring, a nie lut, a cienkościenny korpus zaciska się szczypcami.

Drugi rodzaj złączki zaciskowej służy do łączenia rur miedzianych z dużą zawartością fosforu. Jest to tak zwana lita miedź. W tym przypadku stosuje się złączki zaciskowe z uszczelnieniem złącza za pomocą elastycznych pierścieni EPDM. Konstrukcja tej złączki jest podobna do tej stosowanej do rurociągów stalowych.

Do łączenia cienkościennych rurociągów z miękkiej miedzi stosuje się złączki zaciskowe z tuleją stożkową. Nakrętkę nakłada się na półfabrykat rury, po czym koniec tego ostatniego jest rozszerzany, aż do uformowania stożka lądowania.

Pozostaje tylko włożyć tuleję stożkową w korpus, następnie założyć rurkę, założyć nakrętkę i dokręcić kluczem aż miedź opadnie. Połączenie jest niezawodne, wytrzymuje nagrzewanie do dowolnej temperatury. Jedyną wadą jest to, że ten rodzaj połączenia zaciskowego ma zastosowanie tylko do rurociągów o małej średnicy.

Pomysł wykorzystania złączek zaciskowych do łączenia rur w praktyce okazał się całkiem udany, łatwy do wykonania i niezawodny w działaniu. Łączenie rur za pomocą adaptera jest łatwiejsze i wygodniejsze niż przy użyciu lutownicy lub zgrzewarki.

Sposób łączenia kształtki z rurą HDPE (PE): video.

Opowiedz nam o swoich doświadczeniach ze złączami zaciskowymi - jak trwałe było połączenie i jakie problemy napotkałeś podczas używania adapterów? Dodaj ten artykuł do zakładek, aby nie utracić żadnych przydatnych informacji.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Instalacja wodociągowa