Jeśli odpowiednio przygotujesz zaprawę do tynkowania ścian, tworzy ona na powierzchni trwałą warstwę odporną na obciążenia mechaniczne, nadmierną wilgotność w pomieszczeniu i zmiany temperatury na zewnątrz.
Kompozycja i funkcje
Zanim przygotujesz zaprawę cementową do tynkowania ścian, powinieneś zapoznać się z recepturą mieszanki. Składa się z trzech składników - cementu, piasku i wody, które są odpowiednio spoiwem, wypełniaczem i rozpuszczalnikiem.
Aby jakość masy wyrównującej odpowiadała normom, należy przestrzegać następujących zasad:
- Do tynkowania ścian stosuje się klasy cementu od M300 do M600. Im wyższa marka, tym droższy materiał. Ale każda z opcji jest używana z uwzględnieniem celu tynku. Na przykład cement M300 stosuje się, jeśli konieczne jest wyrównanie ścian wewnątrz suchych pomieszczeń. M600 - do pomieszczeń mokrych.
- Jako wypełniacz można zastosować dowolny rodzaj piasku, na przykład rzeczny lub kamieniołom. Najważniejsze jest to, aby materiał był tak czysty, jak to możliwe, to znaczy z minimalną ilością wtrąceń gliny. Glina obniża właściwości zaprawy tynkarskiej. Zużyta frakcja piasku 20-40 mm. Przed dodaniem do mieszanki należy ją przesiać w celu usunięcia zanieczyszczeń i dużych granulek.
- Woda ma tylko jedno wymaganie - musi być wolna od wtrąceń stałych.
Zaprawa cementowo-piaskowa do tynkowania ścian dzieli się ze względu na cechy jakościowe na trzy rodzaje:
- Proste. Znajduje zastosowanie w przypadku konieczności tynkowania ścian w lokalach usługowych, gdzie nie jest wymagana wysoka jakość wykończenia.
- Ulepszony - na obiektach kompleksu mieszkalnego, biurowego lub przemysłowego.
- Wysoka jakość. Jest to gładź, gotowa np. do malowania. Kompozycja ta nadaje się do pokrywania ścian w domach, hotelach, muzeach i innych podobnych obiektach.
Dzisiaj coraz częściej na zaprawie tynkarskiej stawiane są dodatkowe wymagania. Dotyczą one głównie właściwości technicznych i eksploatacyjnych mieszanki. Na przykład podwyższona odporność na wilgoć, szybkie twardnienie, odporność na działanie szkodliwych mikroorganizmów (pleśń, grzyby), zwiększona plastyczność ułatwiająca pracę.
Dlatego na etapie mieszania do roztworu dodaje się różne materiały:
- Alabaster, czyli tynk budowlany. Jego celem jest szybkie wiązanie roztworu, czyli skrócenie czasu krzepnięcia masy. Służy do wyrównywania spadków, podczas układania instalacji elektrycznej, do uszczelniania dużych ubytków w powierzchniach ścian. Zwykle alabaster dodaje się do roztworu cementu i piasku. Ilość - 25% całkowitej objętości lub wagi mieszanki cementowo-piaskowej.
- Gyps to ten sam alabaster, tylko w mniejszej frakcji, stąd jego wysoka jakość. Plus - nie schnie błyskawicznie, co czyni rozwiązanie bardziej plastycznym. Użyj tej mieszanki do wykańczania narożników, sufitów i trudno dostępnych miejsc. Dodaje się go do roztworu cementu i piasku w postaci wodnej pulpy.
- Limonka. Z dodatkiem tego materiału budowlanego tynk cementowy uzyskuje wiele pozytywnych właściwości - bakteriobójcze, wytrzymałościowe, odporne na wilgoć i inne.Taka mieszanka na ścianie nie pęknie. Czyste wapno nie jest dodawane. Do roztworu dodaje się mleko wapienne - miesza się je z wodą w stosunku 1:2.
- Klej PVA. Po pierwsze, dodaje się całkiem sporo - 5% całości. Po drugie, wraz z jego wprowadzeniem, tynk nabiera dodatkowych właściwości – niskie pękanie, wysokie właściwości adhezyjne, zwiększona wytrzymałość nałożonej warstwy.
- Mydło w płynie. Ten materiał ma tylko jeden cel - uczynić zaprawę tynkarską plastyczną. Dodaje się go w ilości 3% całkowitej objętości mieszanki.
Proporcje do tynku cementowo-piaskowego
Istnieje klasyczna receptura, w której stosunek cementu do piasku wynosi 1:3. Oznacza to, że jedna część spoiwa, trzy części wypełniacza. W tym przypadku uzyskuje się określoną markę samej zaprawy tynkarskiej, ale zależy to od marki cementu:
- jeśli spoiwo ma gatunek M300, to zaprawa będzie miała gatunek M100;
- jeśli M500, to mieszanka będzie wynosić M200.
Oznacza to, że im wyższa marka spoiwa, tym wyższa marka gipsu.
Ale z cementu M500 można uzyskać klasę zaprawy M100. Aby to zrobić, zmienia się receptura, czyli stosunek wprowadzonych składników. Jest to 1:5, czyli jedna część cementu, pięć części piasku. W ten sposób wybierana jest pożądana marka mieszanki.
Wydaje się, że zmieniając recepturę można obniżyć cenę produktu końcowego. Ale aby zrobić większą ilość taniego piasku, musisz kupić drogi cement. Więc nie da się na tym zaoszczędzić.
Receptura przygotowania różnych gatunków zapraw w zależności od użytego cementu
Łatwo samemu przygotować zaprawę do tynkowania ścian. Najważniejsze jest, aby ugotować ilość, która zostanie skonsumowana w ciągu godziny. Przekroczenie tego czasu powoduje stwardnienie masy i nie nadaje się do dalszego użytku.
Jak zrobić gips:
- cement i piasek wsypujemy do pojemnika, mieszamy kielnią lub łopatą;
- wlać wodę, zagnieść mikserem budowlanym;
- otrzymany materiał sprawdzamy pod kątem gotowości – konsystencja powinna być kremowa. Po jego powierzchni rysuje się kielnię, z której powinien pozostać rowek.
Jak przygotować zaprawę do tynkowania ścian można zobaczyć na filmie.
Dodatkowe składniki do gipsu
Często do zaprawy tynkarskiej dodaje się inne materiały budowlane, za pomocą których poprawia się właściwości powierzchni i dekoracyjność warstwy zewnętrznej. Na przykład dodaj:
- Gruby piasek kwarcowy. Tynk staje się wodoodporny. Dobrze znosi negatywne działanie kwasów i zasad.Charakteryzuje się dużą paroprzepuszczalnością, czyli przepuszcza przez siebie powietrze, co jest ważne dla stworzenia optymalnego mikroklimatu wewnątrz pomieszczeń.
- Drobnoziarnisty baryt. Ściana staje się ochroną przed przenikaniem promieniowania. Tym tynkiem dekoruję ściany w pracowniach rentgenowskich
- Miąższ ze styropianu. Ten rodzaj tynku tworzy na ścianie warstwę termoizolacyjną.
- Wióry metalowe. Ściana staje się jednocześnie odporna na uderzenia i piękna.
- Marmurkowe frytki. Sprawia, że ściana jest trwała, ale dodatkowo wnosi do kompozycji tynku inne przydatne właściwości - odporność na wilgoć, dobrą odporność na ekstremalne temperatury. Takie rozwiązanie zastosowane na ścianach zewnętrznych nie boi się obciążeń naturalnych. Estetyczny wygląd to także cecha marmurowego tynku.
- Pokruszona mika. Warstwa tynku chroni budynek przed promieniowaniem ultrafioletowym.
- Akryl, żywice (epoksydowe, poliuretanowe). Tynk uzyskuje wysokie właściwości hydroizolacyjne.
- Płynne szkło, mączka kamienna, kwarcyt. Zabezpiecz roztwór kwasem. Takie tynki stosowane są do dekoracji ścian budynków przemysłu chemicznego.
Przygotowanie ścian przed położeniem tynku
Przygotowanie ścian zajmuje dużo czasu. Należy to zrobić ostrożnie, ściśle według następujących zaleceń:
- Usuwanie wszystkich starych wykończeń. W tym celu stosuje się znane metody z wykorzystaniem narzędzi konstrukcyjnych. Na przykład farbę czyści się szpatułkami. Jeśli niektórych obszarów nie da się usunąć, stosuje się szlifierkę z metalową szczotką zamontowaną na jej wale.
- Materiały metalowe wystające ze ściany (zbrojenie, hipoteki) docinamy szlifierką, pozostałe końce zabezpieczamy środkami antykorozyjnymi.
- Cała powierzchnia ściany jest odpylona. Często używaj odkurzacza budowlanego.
- Nakładany jest podkład w celu zwiększenia przyczepności ściany.
Podkład jest ważnym materiałem w procesie przygotowania ścian do tynkowania. Na rynku jest reprezentowany przez trzy typy:
- Głęboka penetracja, to polimer. Wnika w górne warstwy murów, gdzie polimeryzuje wzmacniając materiał. Stosowany do obróbki ścian wykonanych z materiału sypkiego, złuszczonego, jeśli powierzchnie pokryte były tynkiem wapiennym.
- Podkład adhezyjny. Jest to kompozycja, w której dodaje się piasek kwarcowy. Zwiększa przyczepność ściany do innych materiałów.
- Akryl, jest też uniwersalny. Poradzi sobie z każdą powierzchnią z wyjątkiem drewna i metalu. Ten podkład dobrze zwalcza grzyby i pleśń.
Kolejnym etapem przygotowań jest montaż beaconów na ścianie. Aby to zrobić, użyj gotowych profili aluminiowych lub stalowych ocynkowanych. Do ścian drewnianych stosuje się zwykłe listwy.
Proces instalacji beaconów jest prosty:
- Sprawdź ściany pod kątem nierówności za pomocą pionu.
- Zamontuj ściśle pionowo jeden profil w pobliżu narożnika między dwiema sąsiednimi ścianami. Mocowanie odbywa się za pomocą gipsu.
- W ten sam sposób drugi profil jest montowany w przeciwległym rogu.
- Pomiędzy profilami przeciągane są dwie linie: jedna 20 cm pod sufitem, druga 20 cm nad podłogą.
- Światła pośrednie są instalowane wzdłuż naciągniętych linii między dwoma profilami. Odległość między nimi jest mniejsza niż długość reguły. To narzędzie powinno leżeć końcami na dwóch sąsiednich latarniach.
Liczba warstw
Tynkowanie ścian odbywa się w trzech etapach, z których każdy wykorzystuje roztwór o określonej konsystencji. A każda taka mieszanka ma swoją nazwę - spray, podkład i powłoka.
Rozpryski
To jest kremowy roztwór, wodnisty.
Jego cel:
- tworzą na ścianie warstwę o wysokiej przyczepności;
- zamykanie dużych ubytków muru, takich jak spoiny między cegłami, szerokie pęknięcia, odpryski, wgłębienia.
Przygotuj roztwór z dużą ilością wody. Nakłada się go na grubość 2-5 mm. Proces odbywa się z wysiłkiem. Oznacza to, że mieszaninę zbiera się w kielni i rzuca siłą na obrabianą płaszczyznę. Ruchy muszą być ostre, aby prędkość rzutu wytworzyła nacisk na ubytki, które zostałyby całkowicie wypełnione materiałem.
Ziemia
To jest najgrubsza warstwa - do 5 cm Sam tynk jest gęstą zaprawą o małej zawartości wody. To on jest wyrównany z latarniami morskimi. Oznacza to, że wypełniają przestrzeń między profilami mieszanką i wyciągają ją od dołu do góry, wykonując falujące ruchy z boku na bok.
Jeżeli różnica w płaszczyźnie ściany jest duża, to podkład nakłada się w kilku warstwach. Ale wyrównanie powierzchni z reguły przeprowadza się dopiero po wypełnieniu całej przestrzeni materiałem.
Latarnie są usuwane po wyschnięciu gleby. Pozostawione na swoim miejscu rowki wypełnia się gipsem.
Okładka
Warstwę tę można przypisać ostatecznemu uformowaniu otynkowanej ściany. Po jego zastosowaniu powierzchnia staje się możliwie równa i gładka. Dlatego mieszanina jest prawie płynna.
Nałóż roztwór pacą i kolistymi ruchami wyrównaj powierzchnię, równomiernie rozprowadzając materiał. Tutaj ważne jest prawidłowe przygotowanie mieszanki. Grubość aplikacji - nie więcej niż 2 mm.
Każda poprzednia warstwa musi być dobrze wysuszona przed nałożeniem kolejnej. Nałożona mieszanka musi uzyskać określoną wytrzymałość, aby utrzymać ciężar kolejnej nałożonej warstwy.
Jak długo schnie tynk cementowo-piaskowy
Aby jakość tynku była wysoka, konieczne jest przestrzeganie wymagań SNiP. Jeden z nich mówi, że konieczna jest praca z mieszankami gipsowymi w temperaturze 18-20 ° C i wilgotności nie większej niż 70%. To optymalne warunki.
Również w regulaminie są normy dotyczące suszenia nakładanych warstw o grubości 2 mm. Są one określone przez materiały użyte do budowy budynku.
| Widok ściany | Czas schnięcia tynku cementowego, godziny |
| Cegła, beton | 24 |
| Beton komórkowy, beton keramzytowy (suchy ) | 6 |
| Beton komórkowy, beton keramzytowy (mokry) | 24-48 |
| Płyta gipsowa | 9 |
| Drewniane | 9 |
Ponieważ tynk jest wykonany na bazie cementu, swoją markową wytrzymałość uzyskuje dopiero po 28 dniach.Proces suszenia można przyspieszyć, jeśli wszystkie prace będą wykonywane latem. Nie używaj sztucznego suszenia za pomocą opalarki, osuszaczy i innych urządzeń. Spowoduje to pęknięcie nałożonej warstwy.
Jakość tynku nakładanego nie na ściany będzie zawsze wysoka, jeśli będziesz ściśle przestrzegać wszystkich opisanych powyżej zasad przygotowania zaprawy, montażu sygnalizatorów, przygotowania ścian i samego tynkowania.
Jeśli artykuł Ci się spodobał, lub coś Ci nie pasuje, daj nam znać w komentarzu. Zapisz przydatne informacje w zakładkach, publikuj ponownie w sieciach społecznościowych.
Wyrabianie zaprawy na tynku na filmie.
Powiązany artykuł: Tynk dekoracyjny do betonu.
Źródła:
- https://kvartirnyj-remont.com/shtukaturka-iz-cementa-i-peska.html
- https://dekorshtukaturka.ru/oshtukaturivanie/rastvor-dlya-shtukaturki
- https://m-strana.ru/articles/kak-prigotovit-rastvor-dlya-shtukaturki-sten-iz-tsementa-i-peska