Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Rozrusznik do lamp fluorescencyjnych jest zawarty w pakiecie rozrusznika elektromagnetycznego (EMPRA) i jest przeznaczony do zapalania lampy rtęciowej.

Każdy model, wydany przez określonego dewelopera, ma inne właściwości techniczne, jednakże jest używany do inżynierii oświetleniowej, zasilany wyłącznie z sieci prądu przemiennego, z częstotliwością graniczną nieprzekraczającą 65 Hz.

Proponujemy, aby zrozumieć, w jaki sposób umieszczony jest rozrusznik do lamp fluorescencyjnych, jaka jest jego rola w urządzeniu oświetleniowym. Ponadto określamy cechy różnych urządzeń rozruchowych i informujemy, jak wybrać odpowiedni mechanizm.

Jak działa urządzenie?

Opcjonalnie starter (starter) jest dość prosty. Element jest reprezentowany przez małą gazową lampę wyładowczą zdolną do tworzenia wyładowania jarzeniowego przy niskim ciśnieniu gazu i niskim prądzie.

Ten szklany mały balonik jest wypełniony gazem obojętnym - mieszaniną helu lub neonu. Do niego wlutowane są ruchome i stacjonarne metalowe elektrody.

Wszystkie spirale elektrodowe żarówki są wyposażone w dwie listwy zaciskowe. Jeden z zacisków każdego styku jest zaangażowany w obwód statecznika elektromagnetycznego. Reszta jest podłączona do katod rozruchowych.

Odległość między elektrodami rozruchowymi nie jest znaczna, dlatego można je łatwo przebić napięciem sieciowym. W tym przypadku powstaje prąd, a elementy, które wchodzą do obwodu elektrycznego z pewnym oporem, są ogrzewane. To jest starter i jest wśród tych elementów.

Konstrukcje rozruszników do świetlówek mają praktycznie identyczne urządzenie: 1 - dławik; 2-szklana kolba; 3 - pary rtęci; 4 - terminale; 5 - elektrody; 6 - przypadek; 7 - kontakt bimetaliczny; 8 - substancja gazu obojętnego; 9 - włókno wolframowe LDS; 10 - kropla rtęci; 11 - wyładowanie łukowe w kolbie (+)

Kolba jest umieszczona wewnątrz plastikowej lub metalowej obudowy, która działa jak ochronna obudowa. W niektórych próbkach na górze pokrywy znajduje się specjalny otwór dostępowy.

Najpopularniejszym materiałem do produkcji bloku jest plastik. Stała ekspozycja na warunki wysokiej temperatury pozwala wytrzymać specjalny skład impregnacji - luminoforu.

Urządzenia mają parę nóg, które działają jako kontakty. Wykonane są z różnych rodzajów metalu.

W zależności od rodzaju konstrukcji, elektrody mogą być symetryczne w ruchu lub asymetryczne z jednym ruchomym elementem. Ich przewody przechodzą przez oprawkę lampy.

Równolegle z elektrodami kolb połączony jest kondensator mikrofaradów 0, 003-0, 1. Jest to ważny element, który zmniejsza poziom zakłóceń radiowych i jest również zaangażowany w proces zapłonu lampy.

Obowiązkową częścią urządzenia jest kondensator zdolny do wygładzania prądów i jednocześnie otwierania elektrod urządzenia, gaszenia łuku powstającego między elementami przewodzącymi prąd.

Bez tego mechanizmu istnieje wysokie prawdopodobieństwo kolców kontaktowych w przypadku łuku, co znacznie skraca czas życia rozrusznika.

W życiu najbardziej popularne przykłady stateczników z symetrycznym układem styków i obwodem okablowania. Takie próbki są mniej podatne na spadek napięcia w sieci elektrycznej.

Prawidłowe działanie rozrusznika ze względu na napięcie zasilania. Przy zmniejszaniu wartości nominalnych do 70-80% lampa fluorescencyjna może nie świecić, ponieważ elektrody nie będą wystarczająco ogrzewane.

W procesie wyboru odpowiedniego startera, biorąc pod uwagę specyficzny model świetlówki (fluorescencyjnej lub LL), konieczna jest dalsza analiza charakterystyk technicznych każdego typu, a także określenie producenta.

Zasada działania aparatu

Stosując zasilanie sieciowe do urządzenia oświetleniowego, napięcie przechodzi przez cewki dławika LL i żarnik wykonany z pojedynczych kryształów wolframu.

Następnie jest nakładany na styki startera i tworzy wyładowanie jarzeniowe między nimi, podczas gdy luminescencja medium gazowego jest odtwarzana przez jego ogrzewanie.

Ponieważ urządzenie ma inny kontakt, bimetaliczny, reaguje również na zmiany i zaczyna się wyginać, modyfikując jego kształt. W ten sposób ta elektroda zamyka obwód elektryczny między stykami.

Ilość prądu generowanego przez wyładowanie jarzeniowe waha się od 20 do 50 mA, co wystarcza do ogrzania bimetalicznej elektrody, która jest odpowiedzialna za obwód (+)

Zamknięta pętla utworzona w obwodzie elektrycznym urządzenia luminescencyjnego pobiera prąd przez siebie i ogrzewa włókna wolframowe, które z kolei zaczynają emitować elektrony z ich ogrzewanej powierzchni.

W ten sposób powstaje emisja termionowa. Równocześnie odtwarzane jest ogrzewanie par rtęci w balonie.

Utworzony przez przepływ elektronów zmniejsza napięcie przykładane z sieci do styków rozrusznika, około dwukrotnie. Stopień wyładowania jarzeniowego zaczyna spadać wraz z temperaturą żarnika.

Talerz bimetalu zmniejsza jego stopień odkształcenia, otwierając w ten sposób łańcuch między anodą a katodą. Przepływ prądu przez tę sekcję zatrzymuje się.

Zmiana jego wskaźników prowokuje wewnątrz cewki dławika, w obwodzie przewodzącym, występowanie siły elektromotorycznej indukcji.

Styk bimetaliczny natychmiast reaguje, wytwarzając krótkotrwałe rozładowanie w podłączonym do niego obwodzie: między żarnikami wolframowymi LF.

Jego wartość sięga kilku kilowoltów, co wystarcza do przeniknięcia gazów obojętnych z ogrzanymi oparami rtęci. Między końcami lampy wytwarzany jest łuk elektryczny wytwarzający promieniowanie ultrafioletowe.

Ponieważ takie widmo światła nie jest widoczne dla ludzi, lampa ma luminofor, który pochłania światło ultrafioletowe. W rezultacie standardowy strumień świetlny jest wizualizowany.

Zmieniając prąd w obwodzie lub jego całkowite ustanie, zachodzą proporcjonalne zmiany strumienia magnetycznego przez powierzchnię płyty, co ogranicza ten obwód i prowadzi do wzbudzenia indukowanego w tym obwodzie emf

Jednakże napięcie na rozruszniku połączonym równolegle z lampą nie jest wystarczające do wytworzenia odpowiednio wyładowania jarzeniowego, elektrody pozostają w położeniu otwartym podczas fluorescencji lampy fluorescencyjnej. Ponadto starter nie jest używany w schemacie roboczym.

Ponieważ po wytworzeniu luminescencji obecne wskaźniki muszą być ograniczone, do obwodu wprowadzany jest statecznik elektromagnetyczny. Ze względu na opór indukcyjny działa jako urządzenie ograniczające, które zapobiega pękaniu lampy.

Rodzaje starterów do urządzeń fluorescencyjnych

W zależności od algorytmu działania urządzenia rozruchowe są podzielone na trzy główne typy: elektroniczny, termiczny oraz z wyładowaniem jarzeniowym. Mimo że mechanizmy mają różnice w elementach konstrukcyjnych i zasadach działania, wykonują identyczne opcje.

Elektroniczny rozrusznik typu

Procesy odtwarzane w układzie styków rozrusznika nie są sterowane. Ponadto znaczący wpływ na ich funkcjonowanie ma środowisko temperaturowe.

Na przykład, w temperaturach poniżej 0 ° C, szybkość nagrzewania elektrod odpowiednio spada, urządzenie zaświeca światło dłużej.

Również po podgrzaniu styki mogą przylutować do siebie, co prowadzi do przegrzania i zniszczenia spiral spirali lampy, tj. jej uszkodzenie.

Większość modeli stateczników elektronicznych do LDS opiera się na mikroukładzie UBA 2000T. Ten typ urządzenia pozwala wyeliminować przegrzanie elektrod, dzięki czemu znacznie wydłuża się czas działania styków lampy oraz okres jej działania

Nawet prawidłowo działające urządzenia z czasem zużywają się. Oszczędzają dłużej ciepło styków lampy, zmniejszając w ten sposób żywotność lampy.

W celu wyeliminowania takich defektów w mikroelektronice półprzewodnikowej starterów zastosowano złożone projekty z mikroukładami. Dają możliwość ograniczenia liczby cykli procesu imitacji obwodu elektrod starterowych.

W większości próbek reprezentowanych na rynkach urządzenie z elektronicznym układem rozruchowym składa się z dwóch jednostek funkcjonalnych:

  • system zarządzania;
  • węzeł przełączający wysokiego napięcia.

Jako przykład można przytoczyć elektroniczny układ zapłonnika UBA2000T firmy PHILIPS i tyrystor wysokiego napięcia TN22 firmy STMicroelectronics .

Zasada działania elektronicznego rozrusznika opiera się na otwarciu obwodu przez ogrzewanie. Niektóre próbki mają znaczącą zaletę - opcję trybu zapłonu w trybie gotowości.

Zatem, otwarcie elektrod jest wykonywane w wymaganej fazie napięcia i pod warunkiem optymalnych wskaźników temperatury do ogrzewania styków.

Elementy półprzewodnikowe statecznika elektronicznego powinny być dostosowane do kluczowych parametrów wydajności, a mianowicie stosunku wartości mocy i napięcia sieciowego podłączonego urządzenia oświetleniowego

Ważne jest, że kiedy lampa pęknie i nieudane próby uruchomienia tego typu mechanizmu, mechanizm zostanie wyłączony, jeśli ich liczba (próby) osiągnie 7. Dlatego wczesna awaria elektronicznego rozrusznika nie wchodzi w rachubę.

Gdy żarówka zostanie zastąpiona działającą, urządzenie będzie mogło wznowić proces uruchamiania LL. Jedyną wadą tej modyfikacji jest wysoka cena.

W schemacie z rozrusznikiem symetryczne dławiki z uzwojeniem podzielonym na identyczne sekcje z równą liczbą zwojów zwiniętych na wspólne urządzenie - rdzeń może być wykorzystany jako dodatkowa metoda redukcji zakłóceń radiowych.

Do tej pory produkowane stateczniki mają konstrukcję z prętów prefabrykowanych. Cięcie drutu magnetycznego wykonane jest z blach stalowych. Z reguły takie dławiki mają dwa symetryczne uzwojenia.

Wszystkie obszary cewki są połączone sekwencyjnie z jednym ze styków lampy. Po włączeniu obie jego elektrody będą działać w tych samych warunkach technicznych, zmniejszając tym samym stopień zakłóceń.

Widok termiczny rozrusznika

Kluczową cechą wyróżniającą zapalniki termiczne jest długi okres rozruchu LL. Taki mechanizm w procesie funkcjonowania zużywa dużo energii elektrycznej, co negatywnie wpływa na jego energochłonne cechy.

Rozrusznik ciepła nazywany jest również termo-bimetalicznym. Ogrzewanie styków następuje z opóźnieniem, co skutecznie wpływa na działanie urządzenia oświetleniowego w środowisku o niskiej temperaturze.

Z reguły gatunek ten jest używany w warunkach niskiej temperatury. Algorytm działa znacząco różni się od innych typów analogów.

W przypadku przerwy w zasilaniu elektrody urządzenia są w stanie zamkniętym, a po wzbudzeniu generowany jest impuls wysokiego napięcia.

Mechanizm wyładowania jarzeniowego

Wyzwalacze oparte na zasadzie wyładowania jarzeniowego mają w swojej konstrukcji bimetaliczne elektrody.

Są one wykonane ze stopów metali o różnych współczynnikach rozszerzalności liniowej, gdy płyta jest ogrzewana.

Wadą zapalnika wyładowczego jest poziom impulsu niskiego napięcia, dlatego nie ma wystarczającej niezawodności zapłonu

Możliwość zapłonu lampy jest określona przez czas trwania wcześniejszego ogrzewania katod i wskaźniki prądu płynącego przez urządzenie oświetleniowe w momencie otwarcia obwodu styku rozrusznika.

Jeśli rozrusznik nie zapali lampy podczas pierwszego pociągnięcia, automatycznie wykona próbę, aż lampka zapali się.

Dlatego takie urządzenia nie są używane w warunkach niskiej temperatury lub w niekorzystnym klimacie, na przykład przy wysokiej wilgotności.

Jeśli optymalny poziom ogrzewania układu stykowego nie jest zapewniony, lampa będzie spędzać dużo czasu na zapłonie lub zostanie wyłączona z działania. Zgodnie z normami GOST czas zapłonu spędzony przez rozrusznik nie powinien przekraczać 10 sekund.

Urządzenia startowe wykonujące swoje funkcje za pomocą zasady termicznej lub wyładowania jarzeniowego są koniecznie wyposażone w dodatkowe urządzenie - kondensator.

Rola kondensatora w obwodzie

Jak już wspomniano wcześniej, kondensator znajduje się w obudowie urządzenia równolegle do jego katod.

Ten element rozwiązuje dwa kluczowe zadania:

  1. Zmniejsza stopień zakłóceń elektromagnetycznych generowanych w zakresie fal radiowych. Wynikają one z kontaktu systemu elektrod starterowych i tych utworzonych przez lampę.
  2. Wpływa na proces zapalania świetlówki.

Taki dodatkowy mechanizm zmniejsza wielkość napięcia impulsowego generowanego przez otwarcie katod rozruchowych i zwiększa jego czas trwania.

Kondensator zmniejsza ryzyko przyklejenia styków. Jeśli urządzenie nie ma kondensatora, napięcie na lampie szybko wzrasta i może osiągnąć kilka tysięcy woltów. Takie warunki zmniejszają niezawodność zapłonu lampy.

Ponieważ użycie przytłaczającego urządzenia nie pozwala na całkowite wyrównanie zakłóceń elektromagnetycznych, na wejściu obwodu wprowadzane są dwa kondensatory, których całkowita pojemność wynosi co najmniej 0, 016 mikrofaradów. Są one połączone szeregowo z uziemieniem punktu środkowego.

Główne wady przystawek

Główną wadą starterów jest zawodność projektu. Awaria mechanizmu wyzwalającego wywołuje fałszywy start - kilka błysków światła jest wizualizowanych przed rozpoczęciem pełnego strumienia świetlnego. Takie problemy zmniejszają żywotność żarników wolframowych lampy.

Urządzenia rozruchowe powodują imponującą stratę energii i zmniejszają wydajność urządzenia lampy. Wady obejmują również zależność napięcia i znaczną zmianę czasu odpowiedzi elektrod.

W lampach fluorescencyjnych obserwuje się z czasem wzrost napięcia roboczego, podczas gdy w rozruszniku przeciwnie, im dłuższa żywotność, tym niższe napięcie zapłonu wyładowania jarzeniowego. Okazuje się więc, że włączona lampa może sprowokować jej działanie, dzięki czemu światło gaśnie.

Otwarte styki rozrusznika ponownie zapalają światło. Wszystkie te procesy są wykonywane w ułamku sekundy, a użytkownik może obserwować tylko migotanie.

Pulsujący efekt powoduje podrażnienie siatkówki, a także prowadzi do przegrzania dławika, zmniejszenia jego zasobów i uszkodzenia lampy.

Te same negatywne konsekwencje spodziewane są ze względu na znaczną zmienność czasu systemu kontaktowego. Często nie wystarcza pełne podgrzanie katod lampy.

W rezultacie urządzenie zapala się po wykonaniu wielu prób, którym towarzyszy wydłużony czas trwania procesów przejścia.

Jeśli rozrusznik jest podłączony do obwodu z pojedynczą lampą, w tym przypadku nie ma możliwości zmniejszenia pulsacji światła.

W celu zmniejszenia negatywnego efektu zaleca się stosowanie takich systemów tylko w pomieszczeniach, w których stosowane są grupy lamp (2-3 próbki każda), które muszą być włączone w różne fazy obwodu trójfazowego.

Interpretacja wartości znakowania

Nie ma ogólnie przyjętego skrótu dla modeli startowych produkcji krajowej i zagranicznej. Dlatego rozważamy podstawy notacji oddzielnie.

Dekodowanie wartości 90C-220 wygląda następująco: starter działający z próbkami fluorescencyjnymi o mocy 90 W i napięciu znamionowym 220 V (+)

Zgodnie z GOST, dekodowanie wartości alfanumerycznych [XX] [C] - [XXX], zastosowanych w przypadku instrumentu, wygląda następująco:

  • [XX] - liczby wskazujące moc mechanizmu odtwarzającego światło: 60 W, 90 W lub 120 W;
  • [С] - starter;
  • [XXX] - napięcie przyłożone do pracy: 127 V lub 220 V.

W celu wdrożenia zapłonu lamp zagraniczni deweloperzy produkują urządzenia o różnych oznaczeniach.

Elektroniczny współczynnik kształtu jest wytwarzany przez wiele firm.

Najbardziej znanym na rynku krajowym jest Philips, który produkuje tego typu rozruszniki:

  • S2 zaprojektowany dla mocy 4-22 W;
  • S10 - 4-65 watów.

Firma OSRAM koncentruje się na produkcji rozruszników zarówno do pojedynczego podłączenia urządzeń oświetleniowych, jak i do połączenia szeregowego. W pierwszym przypadku jest to oznaczenie S11 z limitem mocy 4-80 W, ST111 - 4-65 W. A w drugim, na przykład, ST151 - 4-22 W.

Produkowane modele startowe prezentowane są w szerokim zakresie. Kluczowe parametry brane pod uwagę podczas selekcji są proporcjonalnymi wartościami do charakterystyk lamp fluorescencyjnych.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze?

W procesie wyboru wyzwalacza nie wystarczy oprzeć się na nazwie dewelopera i przedziale cenowym, chociaż czynniki te powinny być również brane pod uwagę, ponieważ wskaż jakość urządzenia.

W tym przypadku niezawodne urządzenia, które sprawdziły się w praktyce, przynoszą korzyści. Warto zwrócić uwagę na takie firmy: Philips, Sylvania i OSRAM .

Starter FS-11 marki Sylvania. Kradnie do świetlówek, moc 4-65 watów. Может использоваться в сети переменного тока. Работает по принципу тлеющего разряда

Самыми основными эксплуатационными параметрами пускателя считаются такие технические особенности:

  1. Ток зажигания. Этот показатель должен быть выше рабочего напряжения лампы, но не ниже сети питания.
  2. Базисное напряжение. При подключении в одноламповую схему применяется аппарат на 220 В, двухламповую – на 127 В.
  3. Уровень мощности.
  4. Качество корпуса и его огнеустойчивость.
  5. Эксплуатационный срок. При стандартных условиях применения, стартер должен выдерживать не менее 6000 включений.
  6. Длительность разогрева катодов.
  7. Тип применяемого конденсатора.

Также необходимо учитывать индуктивное противодействие катушки и коэффициент выпрямления, отвечающий за соотношение обратного сопротивления к прямому при постоянном напряжении.

Дополнительная информация об устройстве, работе и подключении пускорегулирующего механизма люминесцентных ламп представлена в этой статье.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Помощь в подборе необходимо балласта для лампы дневного света:

Пускатель для люминесцентных приборов: основы маркировки и конструктивное устройство аппарата:

Теоретически, время работы пускателя эквивалентно сроку службы лампы, которую он зажигает. Тем не менее стоит учесть, что с течением времени, интенсивность напряжения тлеющего разряда падает, что отражается на работе люминесцентного прибора.

Однако производители рекомендуют одновременно менять и стартер, и лампу. Для приобретения нужной модификации изначально стоит изучить основные показатели приборов.

Поделитесь с читателями вашим опытом выбора стартера для люминесцентных ламп. Proszę zostawić komentarze, zadawać pytania na temat artykułu i brać udział w dyskusjach - formularz opinii znajduje się poniżej.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Elektryk