Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Płyta wibracyjna może być użytecznym narzędziem na działce. Jeśli nie planujesz wykonywania dużej liczby prac przy ubijaniu gleby, urządzenie można wypożyczyć. Jednak przy częstym użytkowaniu wskazane jest zrobienie płyty wibracyjnej własnymi rękami. Ma dość prostą konstrukcję, a proces jej wytwarzania nie zajmuje dużo czasu, a także nie wymaga dużych inwestycji finansowych.
Zakres i zasada działania
Płyty wibracyjne są szeroko stosowane podczas prac budowlanych i naprawczych o różnym stopniu złożoności, na przykład podczas układania dróg lub chodników itp. Urządzenie ma małe wymiary, co pozwala na stosowanie go w trudno dostępnych miejscach, w tym w wykopach. Konstrukcja narzędzia składa się z czterech głównych elementów:
- Płyta robocza wykonana ze stali lub żeliwa.
- Wibrator.
- Rama.
- Elektrownia.
Podstawą urządzenia jest masywna płyta, w której środku znajduje się wibrator. Łączy się z elektrownią za pomocą przekładni pasowej lub sprzęgła. Wibrator jest potrzebny do przekształcenia ruchu obrotowego w oscylacyjny. Jako jednostka elektrowni można stosować silniki spalinowe lub silniki elektryczne.
Główne cechy techniczne
Najważniejszą cechą urządzenia jest masa płyty roboczej. Określa on około 70% całkowitej wydajności własnej płyty wibracyjnej, a także zgodność narzędzia z wykonywaną pracą. W zależności od tego wskaźnika zwyczajowo rozróżnia się cztery kategorie agregatów:
- Lekki - waga nie przekracza 75 kg.
- Uniwersalny - płyta waży 75−140 kg.
- Umiarkowana masa mieści się w przedziale 90−140 kg.
- Ciężki - masa płyty przekracza 140 kg.
Do użytku domowego wystarczy wibro-ubijak pierwszej kategorii własnymi rękami. Duży wpływ na wydajność i jakość wykonywanej pracy ma również elektrownia. Optymalny stosunek masy i mocy wynosi 5 litrów. c. na każde 100 kg wagi.
Wśród dodatkowych cech jednostki są trzy:
- Siła wibracyjna - pokazuje siłę wibracji bazy.
- Wymiary płyty roboczej - określają ciśnienie podstawy na jednostkę obrabianej powierzchni i wskaźnik ten nie powinien być mniejszy niż 0, 3.
- Typ jednostki napędowej - na płytach wibracyjnych można zainstalować silniki elektryczne, benzynowe i wysokoprężne.
Instrukcje tworzenia
Własna płyta wibracyjna z silnikiem elektrycznym pozwoli Ci zaoszczędzić, ponieważ jednostki przemysłowe mają dość wysokie koszty. Konstrukcja narzędzia nie jest zbyt skomplikowana i możesz zrobić to szybko. Wśród niezbędnych materiałów i części zamiennych należy zwrócić uwagę:
Elektrownia - jest wybierana w zależności od osobistych preferencji. Wielu właścicieli działek gospodarskich decyduje się na wykonanie elektrycznej płyty wibracyjnej 220 V przy użyciu wibratora modelowego IV-98E lub innego.- Kanał - 2 szt.
- Podstawą płyty roboczej jest blacha o minimalnej grubości 8 mm.
- Miękkie poduszki - zainstalowane na uchwytach narzędzia i niezbędne do tłumienia wibracji.
- Elementy mocujące do silnika.
- Koła - 2 szt.
- Rura
Z tej całej listy koła można uznać za opcjonalne, ale dzięki nim transport narzędzia stanie się łatwiejszy. Możesz również zrobić własne manipulacje rękami w celu zagęszczenia gruntu za pomocą rewersu, co ułatwi pracę na wąskich lub małych działkach.
Na blasze stalowej szlifierka powinna wykonać 2 nacięcia po obu stronach o głębokości 5 mm. Powinny być umieszczone symetrycznie w odległości około 10 mm od krawędzi. Następnie krawędzie arkusza powinny być wygięte, nadając mu kształt nart, aby uniknąć zakopywania płyty w procesie. Cięcia należy spawać, ustalając ich położenie.
Wibrator jest zamontowany na kanałach, które nie powinny wystawać poza poziom płyty roboczej. Kanały spawania muszą być niezawodne, dlatego pożądane jest umieszczenie linii zgrzewania w poprzek. Odległość między nimi jest wybierana zgodnie z położeniem otworów montażowych w elektrowni.
Rura jest wymagana do produkcji uchwytów, które następnie muszą mocować miękkie poduszki. Bez nich praca z narzędziem będzie niezwykle niewygodna, ponieważ ze względu na silne wibracje piec będzie trudny do utrzymania. Jeśli w urządzeniu używana jest elektrownia, nie jest wymagana żadna szczególna ostrożność.
Nie jest tak w przypadku silnika spalinowego z silnikiem spalinowym. Przed rozpoczęciem pracy zawsze należy sprawdzić niezawodność wszystkich połączeń. Niezwykle ważne jest okresowe czyszczenie świec z sadzy, aby zwiększyć żywotność. Pomiędzy pierwszą a drugą wymianą oleju nie powinno trwać dłużej niż 25 godzin roboczych. Późniejsza wymiana może nastąpić po 80 lub nawet 100 godzinach.