Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Jedną z najważniejszych kwestii w autonomicznym zgazowaniu domu jest zgodność z normami i wymogami bezpieczeństwa pożarowego. Nawet na etapie projektowania należy wyraźnie wiedzieć, które rury gazowe są odpowiednie do instalacji na zewnątrz i wewnątrz. Udane połączenie różnych typów zapewni maksymalną niezawodność rurociągu.

Opiszemy, w jaki sposób dokonuje się wyboru rur w zależności od kategorii eksploatacyjnej rurociągu. Pokażemy, jakie produkty są używane do układania zewnętrznych gałęzi i okablowania wewnętrznego. Biorąc pod uwagę nasze zalecenia, będziesz w stanie doskonale wybrać materiał do systemu i monitorować pracę zatrudnionych pracowników gazowych.

Główna klasyfikacja gazociągów

Kategoria rurociągu, w zależności od wielkości ciśnienia gazu, jest jednym z najważniejszych kryteriów, które mają znaczący wpływ na wybór materiału rury.

Istnieje 5 głównych kategorii sieci gazowej:

  1. IA - projekt z najwyższym ciśnieniem przekraczającym 1, 2 MPa. Średnica rury wynosi 1000-1200 mm, celem jest połączenie stacji cieplnych, turbin i instalacji parowych.
  2. I - układ o wysokim ciśnieniu, który mieści się w zakresie 0, 6-1, 2 MPa. Jego celem jest transport gazu i rozmieszczenie punktów dystrybucji gazu.
  3. II - ciśnienie jest niższe niż w poprzedniej kategorii, ale nadal uważane za wysokie. Waha się od 300-600 kPa. Średnica rury wynosi 500-1000 mm, celem gazociągu jest dostarczanie gazu od dystrybutorów gazu do obiektów przemysłowych, domów do celów mieszkalnych i społecznych.
  4. III - konstrukcja średniego ciśnienia ze wskaźnikami 5-300 kPa. Dopuszcza się stosowanie rur o średnicy 300-500 mm. Jego celem jest transport gazu z głównej linii do punktów dystrybucji gazu znajdujących się w budynkach mieszkalnych.
  5. IV - system z minimalnym ciśnieniem (mniej niż 5 kPa). Średnica rury nie przekracza 300 mm, celem jest dostarczenie gazu z gazociągu wprowadzającego do budynków mieszkalnych i bezpośrednio do urządzeń zużywających gaz końcowy.

Poza kategorią rurociągu i wielkością ciśnienia, istotny wpływ na wybór rur ma charakterystyka ich położenia i warunków pracy - instalacja zewnętrzna lub wewnętrzna, ziemia lub ziemia.

Jeśli zostaną ułożone w ziemi, trzeba będzie liczyć się z takimi czynnikami, jak głębokość zamarzania, gęstość i grubość warstwy gleby, prawdopodobieństwo procesów korozyjnych, obecność prądów błądzących.

Rurociąg gazowy na lądzie lub w powietrzu wyróżnia się łatwością prac instalacyjnych przy jego tworzeniu, ale do niezawodnego działania wymagana jest dodatkowa konserwacja.

Aby zapewnić stabilny i trwały gazociąg, konieczne jest nawet na etapie przygotowawczym i projektowym uwzględnienie specyfiki instalacji i eksploatacji, aby wykonać wszystkie analizy, które zalecają normy zgazowania.

Rodzaje materiałów na rury gazowe

Główne wymagania dla systemu transportu gazu to ich bezpieczeństwo pożarowe, które osiąga się poprzez całkowite uszczelnienie połączeń doczołowych. Wcześniej do projektowania sieci stosowano tylko wyroby stalowe, których żywotność zależała od grubości materiału i ciśnienia w systemie.

Obecnie, wraz z rurami stalowymi, produkty przemysłowe wykonane z miedzi i polietylenu są bardzo aktywnie wykorzystywane w tworzeniu i układaniu gazociągów. Bezpośredni wpływ na wybór materiału ma zakres.

Rury stalowe nadają się zatem do gazociągów naziemnych i podziemnych. Są one z powodzeniem stosowane zarówno do okablowania domów, jak i do tworzenia linii wysokiego ciśnienia. Rury polietylenowe nadają się tylko do instalacji podziemnych, a miedź - do instalacji systemów gazowych w mieszkaniach i domach.

Polietylenowe gazociągi z powodzeniem zastępują stalowe podziemne konstrukcje o podobnym przeznaczeniu ze względu na łatwość montażu, trwałość i niższe koszty.

Aby dowiedzieć się, które rury można wykorzystać do transportu gazu, należy zapoznać się nie tylko z normami projektowania i projektowania gazociągów, ale także z mocnymi i słabymi stronami każdego z ich materiałów.

Charakterystyka i zastosowanie rur stalowych

Obecnie najpopularniejsze są rurociągi stalowe. Wynika to z wysokiej niezawodności materiału i szerokiego zakresu zastosowań.

Ogólny opis wyrobów stalowych

Wymagania norm konstrukcyjnych zgazowania odpowiadają spawanym rurom ze spiralnym lub prostym szwem lub bezszwowymi produktami walcowania na gorąco lub na zimno. Są wszędzie i są wykorzystywane do budowy zarówno rurociągów tułowia, jak i linii łączących domy prywatne.

Do produkcji rur stalowych stosowanych do zgazowania stosuje się stal niskowęglową (do 0, 25%). Siarka (zawartość nie większa niż 0, 056%) i fosfor (zawartość nie większa niż 0, 046%) są usuwane z niej. Jest to konieczne, aby nadać materiałowi pożądane właściwości.

Głównymi parametrami rur są grubość ściany stalowej i średnica rurociągu, które są określane przez obliczenia i zależą od objętości pompowanego gazu i ciśnienia w systemie.

Do urządzenia gazociągu wysokociśnieniowego najczęściej stosuje się bezszwowe rury stalowe, co wynika z maksymalnej szczelności złączy, które uzyskuje się w procesie łączenia.

Oprócz obliczonych wartości walcowanie rur stalowych musi być zgodne z GOST, którego główne wymagania mają następujące parametry:

  • średnica wewnętrznego gazociągu powinna wynosić 25 mm i więcej;
  • średnica rury dla systemów dystrybucji gazu - 50 mm;
  • do budowy naziemnego kanału gazowego dopuszcza się stosowanie produktu, w produkcji którego stosuje się stal o grubości 2 mm i większej;
  • grubość podziemnej gazowni stalowej nie powinna być mniejsza niż 3 mm.

Oprócz metody układania gazociągu, właściwości sejsmiczne i klimatyczne terytorium, na którym prowadzona jest budowa, mogą wpływać na średnicę i grubość ścian wyrobów stalowych.

Znakowanie rur stalowych

Każdy specjalista jest zobowiązany do zrozumienia oznakowania rur, ponieważ za zestawem prostych liter i cyfr kryje się ważna informacja. Skrót VGP oznacza, że przed tobą jest rura gazowa i wodna, której wytwarzanie powinno być regulowane przez GOST 3262-75.

Głównym parametrem rury gazowej jest średnica nominalna, oznaczona jako pilot. W produkowanych produktach ze zdalnym sterowaniem 6-150 mm standardowa grubość ścianki mieści się w zakresie 1, 8-4 mm. Rury wzmocnione są produkowane przemysłowo, do ich produkcji używana jest stal, której grubość może przekraczać 5, 5 mm.

W przypadku paczki rur stalowych o średnicy mniejszej niż 159 mm, umieszcza się etykietę z etykietą, czytając, którą można znaleźć pełną charakterystykę produktu

Oznakowanie występuje bezpośrednio na rurze, której grubość przekracza 3, 5 mm, a pilot zdalnego sterowania przekracza 159 mm. W przeciwnym razie oznaczany jest pakiet produktów, na którym umieszczana jest etykieta zawierająca informacje o długości i średnicy oraz gatunku zastosowanej stali. Upewnij się, że etykieta musi zawierać znak QCD producenta.

Litery w oznakowaniu rur stalowych odpowiadają następującym parametrom:

  • P - stal o wysokiej dokładności;
  • H - obecność radełkowanej nici;
  • - - obecność ciętej nici;
  • D - wydłużona nić;
  • M - sprzęt sprzęgający.

Standardowa długość rur stalowych VGP wynosi 4-12 m. Nazywa się je wymiarami. O długości ponad 12 m nazywa się je niezmierzonymi.

Cechy rurociągów stalowych

Cienkościenne lekkie rury stalowe są stosowane wyłącznie w gazociągach niskociśnieniowych, które są wykorzystywane w gazyfikacji domów prywatnych i przy budowie okablowania wewnętrznego. Niska waga materiału ułatwia pracę z rurami i pozwala na łatwe układanie sieci, która charakteryzuje się złożonymi cechami konstrukcyjnymi.

Lekkie produkty można zginać pod niewielkim kątem bez pomocy giętarki do rur. Cienkościenne rury stalowe mają wysoką przewodność cieplną, co często prowadzi do powstawania kondensatu.

Możliwe jest uniknięcie przedwczesnego starzenia w wyniku korozji, jeśli po zainstalowaniu rurociągu ich powierzchnia zostanie pokryta farbą olejną. Im więcej warstw zostanie nałożonych, tym skuteczniejsza będzie ochrona stali. Takie produkty mogą być łatwo łączone przez lutowanie, a także połączenia gwintowane są dozwolone przy użyciu łączników.

Złącze gwintowane jest najbardziej wrażliwym punktem rurociągu, włókno lniane najlepiej jest stosować do zagęszczania, a po instalacji sprawdzić szczelność połączenia, stosując roztwór mydła do złącza

Jeśli jest to konieczne, wylot gazu urządzenia, który może wytrzymać najwyższe ciśnienie, jest zwyczajowo używany bardziej masywne grubościenne wzmocnione rury. Najwyższa wytrzymałość rurociągu jest uzyskiwana dzięki wysokiej jakości połączeniu rur bez szwu wykonanych ze stali, poprzez spawanie, w końcowym etapie kontrola połączeń jest obowiązkowa.

Zalety i wady konstrukcji

Ze względu na swoje właściwości fizyczne wyroby stalowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością, a wysokiej jakości prace spawalnicze zapewniają niezawodność i szczelność szwu. Można je uznać za uniwersalne ze względu na możliwość wykonywania instalacji powierzchniowych i podziemnych. A także nadają się do użytku wewnątrz i na zewnątrz.

Wraz z pozytywnymi momentami, istnieje również szereg niedociągnięć, których nie można zignorować przy wyborze rur i przeprowadzaniu działań mających na celu optymalizację życia gazovodov stali:

  • złożoność prac instalacyjnych;
  • niska odporność na korozję;
  • tendencja do tworzenia się kondensatu, szczególnie aktywnie manifestującego się w rurkach świetlnych;
  • wysoka masa;
  • wysoki koszt;
  • słaba elastyczność.

Dzięki przestrzeganiu przepisów budowlanych, zasad instalacji, działania i zapewnienia wysokiej jakości izolacji nieprzerwane działanie gazociągu stalowego będzie trwało co najmniej cztery dekady.

Cechy rur gazowych z polietylenu

Wraz z konstrukcjami stalowymi w ostatnich latach aktywnie wykorzystywane są inne produkty, do produkcji których stosuje się materiały polimerowe.

Prace instalacyjne na urządzeniu rurociągu polietylenowego są wykonywane znacznie szybciej niż w przypadku rur stalowych, co tłumaczy się brakiem połączeń gwintowanych i koniecznością stosowania ciężkiego sprzętu do spawania elektrycznego i gazowego.

Metody łączenia struktur polimerowych

Obecnie jakość rur polietylenowych umożliwia budowę niezawodnych podziemnych gazociągów o żywotności 80-90 lat. Najczęściej sieć materiałów polietylenowych jest przystosowana do prowadzenia linii do domów prywatnych.

Ponadto takie produkty mogą być wykorzystywane do transportu gazu w układach, których ciśnienie nie przekracza 1, 2 MPa.

Aby połączyć rury polietylenowe z końcem, należy je dokładnie wyśrodkować, podgrzać krawędzie przed stopieniem i połączyć pod ciśnieniem, które ustawia się na regulowanym centralizatorze

Szczelność połączenia rur polietylenowych dobrej jakości zapewnia spawanie, które można wykonać na dwa sposoby:

  1. Rury, których krawędzie są wstępnie podgrzewane specjalną lutownicą, są montowane od końca do końca. Podobnie montowane są okucia. Rozgrzewanie należy wykonać przed osiągnięciem lepkości.
  2. Krawędzie produktu są przekształcane w specjalne złącze, wewnątrz którego znajdują się elementy grzewcze. Napięcie robocze zapewnia elementy grzejne i mocowanie rur w złączce. Złącze uzyskane przez zgrzewanie elektrooporowe wytrzymuje ciśnienie do 16 MPa.

Jeśli zostanie podjęta decyzja o indywidualnym połączeniu z siecią gazową, lepiej jest wybrać tańszą opcję instalacji, zakłada się zgrzewanie doczołowe.

Dzięki zbiorowej gazyfikacji osad domków letniskowych, społeczności daczy, wiosek lepiej jest sięgnąć po droższe zgrzewanie elektrooporowe elementów polietylenowych gazociągu. Ta metoda zapewnia maksymalną szczelność i niezawodność połączenia.

Charakterystyka rur polietylenowych

Rury polietylenowe są produkowane w średnicach od 20 do 400 mm, standardowe rozmiary są oznaczone SDR11 i SDR17, 6. W zależności od klasy wytrzymałości znajdują się produkty oznaczone PE80 (czarne z żółtymi wstawkami) i PE100 (czarne z niebieskimi wstawkami).

Rura polietylenowa PE-80 jest oznaczona charakterystyczną niebieską linią, służącą do instalacji podziemnego gazociągu o niskim ciśnieniu.

Rury polietylenowe PE80 nadają się do indywidualnego zgazowania i ułożenia rurociągu niskociśnieniowego. Z kolei produkty PE100 mają wyższą wytrzymałość, a ich stosowanie pozwala na tworzenie przewodów gazowych o ciśnieniu do 1, 2 MPa.

Należy zauważyć, że instalacja rur PE100 będzie wymagała dużych wysiłków, ponieważ będą one musiały być ogrzewane do wyższej temperatury, jednak koszty te są kompensowane przez doskonałą jakość połączenia.

Zalety i wady rur z polimeru gazowego

Popularna wcześniej rura stalowa jest wyraźnie zastępowana przez analogi polietylenu.

Istnieje wiele rozsądnych wyjaśnień tego faktu, które dotyczą użytecznych właściwości rur PE:

  1. Dobra odporność na korozję, odporność na działanie chemicznie agresywnych związków.
  2. Wysoka wytrzymałość, odporność na obciążenia mechaniczne.
  3. Doskonała przepustowość bez szorstkości. Jeśli porównasz produkty plastikowe ze stalą o tej samej średnicy, to przepustowość gazovod z rur PE będzie o 30% wyższa.
  4. Łatwość prac montażowych. Spawanie PET nie wymaga stosowania ciężkiego sprzętu do spawania gazowego i elektrycznego, jak przy instalacji gazociągu stalowego. Dodatkowo rury z polietylenu łatwo wyginają się, co pozwala ominąć przeszkody powstające na drodze rurociągu.
  5. Niski koszt produktów polietylenowych w porównaniu z podobnymi produktami z miedzi i stali.

Rury polietylenowe są dość aktywnie wykorzystywane do łączenia gazu z prywatnym domem. Wynika to z wielu pozytywnych cech. Istnieją jednak pewne cechy ich zastosowania, które ograniczają lub nawet całkowicie wykluczają możliwość budowy sieci gazowej ze struktur polietylenowych.

W związku z tym niemożliwe jest wykorzystanie PET w strefach aktywnych sejsmicznie, w obszarach, w których temperatura spada do -45 stopni, w gazociągach o ciśnieniu większym niż 1, 2 MPa.

Ponadto rury z polietylenu są całkowicie niekompatybilne z układaniem sieci w tunelach i kolektorach, podczas gdy rury stalowe umożliwiają tę opcję. Należy pamiętać, że gdy polietylen jest podgrzewany do 80 stopni, następuje jego deformacja, po której następuje zniszczenie.

Zastosowanie PET nie jest zalecane do tworzenia naziemnych kanałów gazowych, ponieważ materiał jest szybko niszczony przez promieniowanie ultrafioletowe. Jeśli jednak podjęto decyzję o instalacji rurociągu lądowego, rury powinny być pokryte specjalną ochronną kompozycją polimerową.

Niuanse budowy gazociągu miedzianego

Ostatnio zaczęto stosować rury miedziane do instalacji sieci gazowej. Dopuszcza się stosowanie rur miedzianych ciągnionych i walcowanych na zimno o grubości ścianki nie mniejszej niż 1 mm do wykonania okablowania wewnętrznego.

Miedź jest dość drogim materiałem, jednak jej użycie jest uzasadnione łatwością instalacji i możliwością tworzenia linii złożonej konfiguracji.

Prawidłowo połączone rury miedziane nie tylko zapewniają całkowitą szczelność połączeń, ale także idealnie pasują do wnętrza każdego pomieszczenia.

Innym niepodważalnym faktem na korzyść rur miedzianych jest ich atrakcyjny wygląd. Ponieważ rurociąg gazowy nie może być ukryty w niszach ścian i kanałów, konstrukcje stalowe mogą łatwo zepsuć wygląd pomieszczenia, a rury miedziane wzbogacą tylko wnętrze.

Produkty z miedzi mają następujące pozytywne właściwości, które mogą mieć decydujące znaczenie przy wyborze urządzenia do kanału gazowego:

  • wysoka plastyczność, dzięki której realizowana jest możliwość układania linii o złożonej konfiguracji;
  • prostota i łatwość instalacji, produkt jest łatwy do cięcia, połączenie rur odbywa się poprzez zastosowanie złączek prasujących lub lutowania;
  • atrakcyjny wygląd;
  • trwałość - termin eksploatacji przy zachowaniu technologii sięga 100 lat;
  • odporność na uszkodzenia mechaniczne i odporność na związki chemicznie aktywne.

Rury miedziane mają również swoje słabości, z których główną jest wysoka przewodność cieplna, która przyczynia się do powstawania kondensatu. Jak również ich siła jest znacznie niższa niż stali, a cena jest znacznie wyższa.

Technologia lutowania rur miedzianych, zapewniająca szczelne połączenie, wprowadzi następujący artykuł, który zalecamy przeczytać.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Film pokazuje proces produkcji rur stalowych bez szwu:

Zgrzewanie elektrooporowe rur polietylenowych w wideo:

Obecnie rury miedziane i polimerowe, choć w niektórych przypadkach są w stanie konkurować z rurami stalowymi, nie mogą ich całkowicie zastąpić. Struktury polietylenowe idealnie nadają się do podziemnych gazociągów, miedzianych - ułatwiają instalację okablowania wewnętrznego, a stalowych - uniwersalnych i mogą być wykorzystywane do tworzenia dowolnej sieci gazowej.

Czy masz cenne wskazówki dotyczące wyboru rury gazowej? Chcesz powiedzieć, jak zorganizować dystrybucję gazu w Twoim domu? Proszę pisać komentarze, publikować zdjęcia na ten temat, zadawać pytania w polu poniżej.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Budowa