Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Nowoczesne biura, budynki mieszkalne, budynki przemysłowe muszą zapewnić normalną wentylację oraz urządzenie pełnej wentylacji. Do budowy zorganizowanej instalacji kanałów powietrznych. Są instalowane zarówno wewnątrz budynków, jak i na zewnątrz. Ale w domu potrzebny jest pełnoprawny system wentylacyjny, zgadzasz się z tym?

Znając zasady rozmieszczenia systemu i niuanse łączenia kanałów w określonej kolejności, będziesz mógł stworzyć funkcjonalną sieć wentylacyjną. Ale jak to zrobić dobrze? Rozumiemy razem - w tym materiale rozważane są rodzaje kanałów powietrznych, które są wykorzystywane do tworzenia systemów wentylacyjnych.

Szczegóły dotyczące instalacji elastycznych i sztywnych kanałów zostały szczegółowo omówione. Dla jasności artykuł został uzupełniony tematycznymi zdjęciami, diagramami i szczegółowymi instrukcjami wideo dotyczącymi instalacji i mocowania kanałów powietrznych.

Zasada klasyfikacji kanałów

Kanały powietrzne nazywane są systemem rur, przystosowanym do przepływu powietrza przez nie i rozmieszczonymi w określony sposób.

Są one stosowane w instalacjach systemów wentylacyjnych w domach, sieciach kanałów z systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, z ich pomocą łączą okapy przemysłowe i kuchenne, stosowane w systemach ogrzewania powietrznego.

Na podstawie projektu są one podzielone na okrągłe i prostokątne. Okrągłe kanały powietrzne są ergonomiczne - powietrze porusza się wzdłuż nich niemal bezgłośnie - wibracje w pracy są nieznaczne.

Połącz elementy kanału z okrągłym przekrojem bez użycia dodatkowych elementów.

Kanały powietrzne są używane do formowania kierunkowego przepływu powietrza doprowadzanego do zasilania lub usuwania z pomieszczeń przez kanały Instalacja systemów wentylacyjnych z kanałami powietrznymi odbywa się głównie w warsztatach przemysłowych przemysłu spożywczego i chemicznego, w serwisach samochodowych i warsztatach pracujących z substancjami palnymi i toksycznymi. Za pomocą kanału powietrznego kaptur jest połączony z systemem wentylacyjnym w celu usunięcia powietrza wywiewanego na zewnątrz pomieszczenia. Kanały powietrzne w systemach wentylacji wlotowej są wyposażone w kratki, przez które świeże powietrze jest dostarczane do pomieszczenia W środowisku domowym przewody powietrzne są najczęściej używane w kuchniach podczas instalowania systemu wymuszonego z wyciągiem. W domach prywatnych kanały powietrzne są stosowane w systemach wentylacyjnych struktur powierzchniowych i podziemnych. Przeważnie są one umieszczane tam, gdzie wymagany jest sztucznie stymulowany system wentylacji. Jeśli otwory drzwi i okien w łazienkach, apartamentach, domach wiejskich są wykonane z hermetycznych konstrukcji z tworzyw sztucznych, po prostu konieczne jest urządzenie wentylacyjne z kanałami powietrznymi Kanały powietrzne są układane zarówno w sposób otwarty, jak i ukryty, tj. z umieszczaniem ich w pudełkach, w konstrukcjach budowlanych, za sufitami podwieszanymi lub w ściankach działowych z płyt gipsowo-kartonowych

Prostokątny odcinek kanału jest preferowany, gdy system musi być niewidoczny, ukrywając go pod wykończeniem.

Ten i zadowalający poziom przepustowości wynikający z ich wyboru przy budowie systemów wentylacyjnych w budynkach mieszkalnych. Ponadto kanały powietrzne są sztywne i elastyczne.

Kanały metalowe o przekroju prostokątnym w przekroju mają typowe wymiary, w zakresie od 10 x 10 do 400 x 320 cm. Łączniki proste mają długość od 1 do 2, 5 m

Pierwsza sekcja może mieć zarówno okrągły, jak i prostokątny, podczas gdy druga sekcja ma tylko okrąg w sekcji. Ich użycie jest odpowiednie w punktach rozgałęzienia. Wytwarzają elastyczne przewody powietrzne (faliste) głównie z folii aluminiowej, poliestru, choć są też produkty z silikonu, tekstyliów, gumy, które są odporne na agresywną chemię.

Do wentylatorów, anemostatu zasilającego i wydechowego, kratownic są podłączone bezpośrednio, ale czasami, aby połączyć taki kanał z systemem głównym, dodatkowo potrzebne są części łączące.

Wewnątrz powierzchni elastycznych przewodów nie jest bardzo gładka, dlatego zwiększony opór aerodynamiczny powoduje dodatkowy hałas.

Elastyczne kanały powietrzne mogą być ramowe lub bezramowe. Rama tworzy drut - polimer lub stal. Drut skręcony w sprężynie „jest pokryty materiałem syntetycznym” taśmą lub polimerem foliowanym. Ten rodzaj rur jest czasami wyposażony w powłokę - izolującą ciepło lub pochłaniającą hałas.

Struktura elastycznych kanałów jest wielowarstwowa. Dla większej sztywności między warstwami umieszcza się stalowy drut. Najczęściej kanały wentylacyjne w budynkach mieszkalnych są ułożone z rur PCV, które posiadają wysokie właściwości dźwiękochłonne i izolacyjne.

Falistość jest stosowana w miejscach, w których prędkość ruchu masy powietrza nie przekracza 30 m / s, a ciśnienie nie przekracza 5 ton.

Kanały powietrzne mogą być wbudowane w ich konstrukcję, w postaci szybów wentylacyjnych i zewnętrznych, ułożonych na ścianach i sufitach. Pierwszy znajduje się wewnątrz ścian.

Aby mogły pracować wydajnie, ich powierzchnia wewnątrz musi być możliwie gładka, a następnie powietrze będzie swobodnie krążyć, bez żadnych zakłóceń. Na dole kopalni znajduje się otwór, który umożliwia wyczyszczenie kanału.

Skrzynie podwieszane i boczne służą do budowy kanałów zewnętrznych. Są to zestawy składające się z rur i łączników, różniących się rozmiarem i kształtem. Na podstawie takiego znaku „jako obecność izolacji” przewody są izolowane i bez izolacji.

Opierając się na projekcie pomieszczeń i cechach konstrukcyjnych budynku, wybierają konkretny rodzaj przewodów.

a-z - montaż poziomych kanałów powietrznych; i do - kanały pionowe; a, i - mocowanie do ścian; b, c, d, k - fiksacja do kolumn; d, in - do nakładania się; e, h - do formularzy i przebiegów. Elementy konstrukcyjne: 1 - konsola; 2 - ciąg; 3 - zacisk; 4 - kanał; 5 - trawers; 6 - sworzeń łączący; 7 - podkładka

Instalacja systemu musi być poprzedzona wysokiej jakości aerodynamiczną konstrukcją. Konieczne będzie określenie ciśnienia w układzie, objętości mas powietrza, przechodzących przez kanał, jego odcinka, rodzaju wymiany powietrza.

Obliczenia aerodynamiczne kanału

Aby określić rozmiar kanału w cięciu, potrzebujesz szkicowej wersji sieci powietrznej. Najpierw oblicz pole przekroju.

W przypadku okrągłej rury średnicę można znaleźć we wzorze:

D = S4S / π

Jeśli przekrój poprzeczny jest prostokątny, jego powierzchnię można znaleźć, mnożąc długość boku przez szerokość: S = A x B.

Obliczając przekrój poprzeczny i stosując wzór S = L / 3600V, znajdź objętość wymiany powietrza L w m h / h.

Zaleca się, aby prędkość powietrza w kanale w obszarze kratki zasilającej wynosiła od 2 do 2, 5 m / s dla biur i mieszkań oraz od 2, 5 do 6 m / s podczas produkcji.

W głównych kanałach - od 3, 5 do 6 w pierwszym przypadku, od 3, 5 do 5 - w drugim i od 6 do 11 m / s - w trzecim. Jeśli prędkość przekroczy te parametry, poziom hałasu wzrośnie powyżej wartości standardowej. Współczynnik 3600 zgadza się między sekundami a godzinami.

Użycie wartości tabelarycznych uprości proces obliczania. Czasami w celu zmniejszenia szumów w systemie używane są rury o przekroju przekraczającym obliczoną wartość. Z ekonomicznego punktu widzenia taka decyzja jest nieracjonalna. Kanały masowe kosztują więcej i kradną przestrzeń.

Z tabeli, koncentrując się na prędkości przepływu powietrza, można pobrać przybliżone zużycie masy powietrza.

Możesz być także użyteczną szczegółową informacją na temat obliczania powierzchni przewodów z przykładami obliczeń, omówionymi w naszym innym artykule.

Cechy instalacji kanałów powietrznych

Niezależnie od rodzaju i funkcji przypisanych do systemu wentylacji, głównym zadaniem, jakim jest transportowanie powietrza, są kanały w nim do transportu strumienia powietrza. Spośród wszystkich prac instalacyjnych w systemie najtrudniejszym momentem jest instalacja kanałów powietrznych.

Nawet przy dobrze wykonanej kalkulacji, przełamującej technologię, nigdy nie powstaje system, który działa bezawaryjnie.

Oprócz głównych zadań wentylacja może wykonywać szereg dodatkowych funkcji:

  • monitorować czystość powietrza dostarczanego do pomieszczenia;
  • utrzymać określony procent wilgotności;
  • wolne od zanieczyszczeń powietrza, które zostały usunięte z budynku.

Przy urządzeniu wentylacji wyciągowej konieczny jest tylko jeden kanał powietrzny. W układzie zasilania i wydechu należy ułożyć dwa niezależne kanały powietrzne, aby czyste powietrze mogło dostać się do pomieszczenia przez jedno z nich, a powietrze używane przez drugie.

Układanie kanałów dla wlotu, wylotu i wentylacji zespolonej odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami. Urządzenia, które wywołują ruch powietrza, są instalowane albo przy wejściu do systemu, albo przy wyjściu z pomieszczenia

Ogólne zasady instalacji

Istnieją dokumenty określające wymagania dotyczące instalacji i obsługi kanałów powietrznych. Należą do nich SP 60.13330 i SP 73.13330.2012 . Pierwszy z nich to „Ogrzewanie”, wentylacja i klimatyzacja, a drugi to „Domowe systemy sanitarne budynków”.

Ponadto producenci, produkując kanały powietrzne, dołączają do nich swoje instrukcje.

Wymogi ściśle egzekwowane obejmują:

  1. Pełne rozciąganie elastycznych przewodów podczas instalacji.
  2. Bez ugięć, aby uniknąć strat ciśnienia.
  3. Obowiązkowe uziemienie, ponieważ autostrada gromadzi elektryczność statyczną.
  4. Nie planuj instalacji przewodów elastycznych i półsztywnych, jeśli pionowy segment systemu to trasa obejmująca więcej niż 2 piętra.
  5. Instaluj niezwykle sztywne rury w piwnicach, piwnicach, w konstrukcjach betonowych, w miejscach styku z ziemią.
  6. Na etapie projektowania i podczas instalacji elastycznych i innych kanałów powietrznych należy wziąć pod uwagę fakt, że w działającym systemie wentylacyjnym ścieżka powietrza jest spiralą.
  7. Podczas pokonywania zakrętów połóż promień równy co najmniej dwóm średnicom rury.
  8. Przeprowadź kanał powietrza przez ściany za pomocą specjalnych metalowych tulei i adapterów.
  9. Kanał uszkodzony podczas instalacji należy wymienić.

Najczęściej kanały powietrzne są przymocowane do ścian „sufitem” w przestrzeni między kratownicami sufitowymi. To, co pozostaje niezmienione, to to, że środek kanałów powietrznych i płaszczyzna konstrukcji muszą pozostać równoległe względem siebie.

Przepisy regulują również minimalną odległość od kanału powietrznego do innych konstrukcji.

Minimalne odległości można pobrać z tabeli. Należy wziąć pod uwagę, że gdy kanały powietrzne przecinają konstrukcje budowlane, wszystkie połączenia muszą być usunięte z punktów przejścia o co najmniej jeden metr.

Podczas układania kanałów powietrznych możliwe są 2 opcje. Po pierwsze, połączone rury tworzą system ze wspólną rurą odprowadzającą. Drugi - każdy pokój ma indywidualny kanał powietrzny.

Rodzaje sztywnych połączeń przewodów

Podczas instalacji systemu wentylacji zaleca się jak najmniej połączeń. Połącz kanały powietrzne za pomocą kołnierza i mocowania bandaża.

W pierwszym przypadku okucia i końce rur są zakończone kołnierzami, a następnie łączone za pomocą wkrętów samogwintujących „za pomocą nitowania, pozycjonowanie ich co 200 mm” lub za pomocą spawania. Jako uszczelnienie kołnierzy należy stosować gumowe uszczelki.

Produkcja kołnierzy jest skomplikowanym procesem i mało opłacalnym dla producenta.

Do tworzenia połączeń kołnierzowych nie należy podejmować bez doświadczenia w realizacji takich prac. Jeśli to zrobiłeś, zrób to lepiej na ziemi, a następnie powiesić już gotową strukturę

Połączenie bandaża lub flangelessu jest bardziej opłacalne zarówno pod względem finansowym, jak i czasowym. Zapewnia nałożenie na skrzyżowaniu bandaża, który jest cienkim metalowym pasem lub listwami. Ten typ połączenia również nie jest doskonały.

Najważniejsze jest to, że szczelność jest niska, ponieważ złącza stają się miejscami wycieku powietrza, a gdy temperatura jest poniżej zera, gromadzi się tutaj kondensat.

Podczas tworzenia połączeń zarówno sztywnych, jak i elastycznych kanałów ważne jest zapewnienie szczelności i zapobieganie wyciekom w punktach połączenia z urządzeniami

Istnieje trzeci sposób łączenia podczas instalacji twardych kanałów - opony i narożniki. Ten wynalazek inżynierów firmy Metz z Niemiec. Teraz z powodzeniem wygrywa pozycje z pierwszych dwóch metod. Do cięcia opon nie potrzeba drogiego sprzętu, a narożnik wykonany jest przez tłoczenie.

Metody mocowania kanałów

Istnieją 4 sposoby naprawiania przewodów:

  • profil plus;
  • kołek i trawers;
  • zacisk plus zacisk;
  • dziurkowana taśma.

Pierwsza z tych metod jest używana przez profesjonalistów. Używany profil ma kształt L lub Z. Drugi głównie naprawia ciężkie kanały powietrzne. Zmniejsza obciążenie łączników i zapewnia dodatkowe sztywne podparcie dla narożnika pudełka, który jest zainstalowany pod dolnym rogiem.

W miejscu mocowania profilu załóż gumowe uszczelki. Są one potrzebne do zmniejszenia hałasu i tłumienia wibracji.

Zdjęcie pokazuje, jak zamontować kanały powietrzne za pomocą kołków i różnych kształtów profili. Ta metoda jest preferowana przez wszystkich innych specjalistów.

Przy instalowaniu przewodów izolujących ciepło i dźwięk, w których szerokość linii przekracza 60 cm, należy zastosować drugą metodę mocowania. Obciążenie kanału powietrznego spada na trawers, a kołki zabezpieczają przed ruchami poziomymi.

Dla lepszej izolacji od hałasu wymagana jest również uszczelka. Umieść go między korpusem kanału a poprzeczką.

Do montażu okrągłych kanałów - prostych lub izolowanych, użyj trzeciej metody - kołka i zacisku. Na niewielkich obszarach kanału, wykonanych z elastycznych rur, można stosować zaciski. Prosty i tani sposób - mocowanie taśmą.

Dziurkowana taśma ułatwia obsługę i umożliwia instalację przewodów w krótszym czasie. Zapewnia otwory na śruby i nity.

W przypadku okrągłego kanału dziurkowanej taśmy wykonaj pętlę, a dla prostokątnego - podłącz ją do śrub. Zastosuj tę metodę w przypadku systemów o średnicy nie większej niż 20 cm, ponieważ konstrukcja nie ma wystarczającej sztywności.

Z tyłu kanał jest przymocowany bezpośrednio do konstrukcji sufitu za pomocą połączenia kotwicznego lub zacisku.

Instalacja elastycznych rur

Elastyczne przewody są łatwiejsze w montażu niż sztywne kanały.

Technologia składa się z następujących operacji:

  1. Cięcie. Kanał powietrzny, aby poprawić właściwości aerodynamiczne, rozciągnij, zmierz i wykreśl długość. Następnie wykonaj cięcie wzdłuż cewki.
  2. Połączenia . Przewód jest noszony na rurze z podejściem co najmniej 5 cm, jednocześnie należy wziąć pod uwagę kierunek ruchu powietrza oznaczony kolorowym znakiem na elastycznej rurze. Właściwa instalacja redukuje hałas w systemie.
  3. Uszczelnianie. Uszczelnij złącze szczeliwem lub specjalną taśmą aluminiową. Zamocuj kanał powietrzny za pomocą opaski zaciskowej.

W przypadku instalacji tulei izolowanych cieplnie stosuje się tę samą technologię, ale gdy kanał jest odcięty lub połączony z sekcjami, warstwa izolacyjna jest wstępnie owinięta.

Gołe ramy są łączone lub odcinane, złącze jest uszczelniane i dopiero wtedy izolacja wraca na swoje miejsce. Następnie musi być naprawiony ponownie i zaizolowany.

Elastyczna izolowana cieplnie tuleja jest również stosowana w systemach wentylacji wyciągowej, klimatyzacji i zasilania powietrzem. Warstwa izolacji zapobiega utracie ciepła i kondensacji.

Punkty mocowania powinny znajdować się w odległości 1, 5 - 3 m od siebie. Zwis między nimi nie może być większy niż 5 cm na 1 m. Jeśli kanał jest umieszczony równolegle nad konstrukcjami stropu, odległość między osiami zacisków wynosi 100 cm.

Gdy kanał jest w pozycji pionowej, odległość między łącznikami wzrasta maksymalnie do 180 cm. Pokrycie kanału w kanale nie może być mniejsze niż ½ średnicy pierwszego.

Jeśli potrzebujesz wykonać zakręty, potrzebujesz największego możliwego promienia. Wraz ze spadkiem tego parametru spada ciśnienie. Optymalnie, gdy promień gięcia wynosi 2 średnice rury.

Często łuki elastycznych przewodów są wykonywane bezpośrednio za połączeniem rury z kanałem. Jeśli zrobisz to przejście pod małym kątem, kanały powietrzne z metalu mogą zostać pokryte pęknięciami. Duża liczba takich związków spowoduje znaczne straty ciśnienia.

Niechroniony przed wpływem warunków atmosferycznych i elastyczny przewód ultrafioletowy nie będzie trwał długo, jeśli zostanie zainstalowany na zewnątrz.

Elastyczny kanał powietrzny, wykonany z metalicznej taśmy poliestrowej, który w kontakcie z rurą systemu grzewczego, z pewnością opadnie i szybko się starzeje. Niemożliwe jest również zapobieganie kontaktom kanałów powietrznych wykonanych z różnych metali - wpływa to również negatywnie na ich żywotność.

Znaczne uszkodzenia przewodów statycznych powodują elektryczność statyczną. При большом его скоплении и возникновении разряда может даже произойти взрыв. Такая ситуация возможна‚ когда в воздухе‚ движущемуся с немалой скоростью‚ присутствуют пары природных растворителей.

Поможет в этом случае заземление. Для этого заземляющий провод подсоединяют к проволоке‚ образующей каркас воздуховода. Если это вытяжная установка‚ расположенная над оборудованием‚ спиральную проволоку подводят к его корпусу.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Здесь вы увидите‚ как специалисты выполняют монтаж воздуховодов:

Воздуховоды из пластика и их монтаж:

Важно изначально иметь грамотный проект прокладки воздуховодов. Ознакомившись с видами и особенностями монтажа воздуховодов разных типов‚ можно заняться устройством несложной системы самостоятельно.

Громоздкие и сложные в исполнении конструкции лучше поручить профессионалам .

Вы обладаете не только теоретическими знаниями, но и практическим опытом монтажа вентканалов? Возможно вы заметили несоответствие информации или технические ошибки в рассмотренном материале? Напишите нам, пожалуйста, об этом в комментариях под статьей.

Если же у вас возникли вопросы или вы хотите уточнить какой-то момент по установке воздуховодов, спрашивайте совет – постараемся помочь вам.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: