Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

W nowoczesnej elektroenergetyce rozruszniki elektromagnetyczne są powszechne.

Są to urządzenia przeznaczone do wielokrotnego włączania i wyłączania urządzeń elektrycznych.

Zadaniem rozważanego urządzenia jest zamknięcie i otwarcie styków obwodów elektrycznych o różnej mocy, przy napięciach do 440 V DC i 600 V AC.

W swoim projekcie mają:

  • pewien zestaw styków roboczych zaprojektowanych do dostarczania napięcia do elektrowni;
  • styki pomocnicze - przeznaczone do obwodów sterujących i obwodów sygnałowych.

Główne różnice między rozrusznikami i stycznikami

Dzięki swojej konstruktywnej decyzji styczniki są podobne do starterów. Wykonują to samo zadanie, służą temu samemu celowi. Aby nie pomylić się w tej sprawie, proponujemy rozważyć różnice między tymi urządzeniami.

Główną cechą wyróżniającą może być obecność silnej komory łuku w stycznikach. W rezultacie są one stosowane w obwodach, w których występują duże prądy, i mają znacznie większą masę w stosunku do rozrusznika elektromagnetycznego.

Odpowiednio, startery, nie mające komór łukowych, są przeznaczone przede wszystkim do pracy, gdzie przepływają małe prądy. Ich zakres roboczy wynosi do 10 amperów.

Inną cechą konstrukcyjną rozruszników elektromagnetycznych jest obecność plastikowej obudowy, w której podkładki stykowe są wyprowadzane na zewnątrz. Natomiast większość styczników jest produkowana bez obudowy. Do izolacji od kurzu, deszczu, a także przypadkowego kontaktu z częściami pod napięciem zainstalowanymi w skrzynkach lub skrzynkach ochronnych.

Kolejną różnicę można przypisać powołaniu rozrusznika elektromagnetycznego 380 V. Jego zadaniem jest obwód przełączający silników trójfazowych. Trzy pary mocy i jedna para styków pomocniczych stanowią integralną część tego urządzenia. Pierwsze są przeznaczone do łączenia 3 faz, a druga służy do zasilania silnika po zwolnieniu przycisku startu. Taki algorytm jest dość powszechny i nadaje się do dużej liczby urządzeń. W związku z tym poprzez te urządzenia elektromagnetyczne łączą różne jednostki techniczne i urządzenia.

Podkreśl główne różnice :

  • zwartość;
  • cechy konstrukcyjne;
  • spotkanie

Ze względu na podobieństwo funkcjonalności i wypełnienia, niektóre firmy w cenach są czasami nazywane siłownikami elektromagnetycznymi - „małymi stycznikami”.

Urządzenie i zasada działania

Podstawą startera jest cewka indukcyjna i obwód magnetyczny składający się z ruchomych i stałych części. Stała część jest dnem i jest przymocowana do korpusu, cholewka jest obciążona sprężyną i może się swobodnie poruszać.

Cewka jest zamontowana w dolnej części obwodu magnetycznego, a wartość stycznika zmienia się proporcjonalnie do jego uzwojenia. Cewki są dostępne od 12 do 380 woltów.

Jeśli chodzi o górną część obwodu magnetycznego, istnieją ruchome i stałe grupy styczników.

Gdy nie ma mocy, sprężyny ściskają część obwodu magnetycznego powyżej. W tym przypadku styki są w stanie bezczynności lub w stanie początkowym. Po przyłożeniu napięcia do cewki powstaje pole elektromagnetyczne pod wpływem przyciągania górnej części rdzenia. W rezultacie kontakty zmieniają swoją pozycję.

Po usunięciu napięcia system powraca do pierwotnego stanu . Styki zamykają się po włączeniu zasilania i otwierają się po ich wyjęciu. Rozrusznik elektromagnetyczny działa zarówno na prądy bezpośrednie, jak i zmienne, o ile parametry nie są większe niż określone przez producenta.

Schemat podłączenia silnika 380.

Chodzi o podłączenie asynchronicznego silnika elektrycznego, gdy uzwojenia są połączone gwiazdą lub trójkątem w sieci 380 V.

W przypadku normalnej pracy silnika przewód neutralny (N) nie jest potrzebny, ale zabezpieczenie (PE) jest obowiązkowe: służy do ochrony konsumenta przed porażeniem prądem, gdy jedna z faz pęknie na obudowie.

Cewka rozrusznika jest zasilana przez fazy L1 i L2. L1 jest podłączony bezpośrednio, a L2 przez przycisk „stop” - 2, „start” - 6, przycisk przekaźnika termicznego - 4, które są połączone szeregowo ze sobą.

Po naciśnięciu przycisku „start” - 6, przez przycisk 4 przekaźnika termicznego, napięcie L2 dociera do cewki 5. Następnie następuje wciągnięcie rdzenia i grupa styków 7 zostaje zamknięta na obciążeniu silnika elektrycznego M, w wyniku czego przykładany jest prąd elektryczny odpowiadający 380 V.

Gdy przycisk startu jest wyłączony, ten obwód nie jest przerywany, a prąd przechodzi przez jednostkę mobilną - 3, która zamyka się, gdy rdzeń jest wciągany. W razie wypadku wyzwalany jest przekaźnik termiczny 1, styk 4 jest uszkodzony, a cewka jest wyłączona. Sprężyny powrotne przywracają rdzeń do pierwotnego położenia. Napięcie jest usuwane z sekcji awaryjnej po otwarciu grupy kontaktów.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria: