Komunikacja na ścianach raczej nie udekoruje wnętrza jednostki sanitarnej. Do maskowania i dekoracyjnego projektowania rurociągów należy stosować różne formy strukturalne, z których jedna jest pudełkiem. Każdy mistrz domu może poradzić sobie z jego budową bez żadnych problemów, jeśli szczegóły technologiczne są mu znane. Prawda?
Powiemy, jak zrobić własne dłonie w łazience piękne i trwałe pudełko na tuby. Dla niezależnych hostów przynieśliśmy wiele najpopularniejszych opcji dostępnych dla niedoświadczonego wykonawcy. Wskazówki podane w artykule zapewnią nienaganność wyników podjętych wysiłków.
Jak ukryć komunikację?
Okablowanie w łazience obejmuje rury połączone z różnymi instalacjami wodno-kanalizacyjnymi (wanna, umywalka, z połączoną toaletą i toaletą), a także różne urządzenia i urządzenia: zawory, filtry, wodomierze.
Aby systemy komunikacyjne nie były widoczne, są ukryte za pomocą różnych metod.

Jednym z nich jest ukryte okablowanie. W tym przypadku rury są ukryte w ścianach, układając w nich specjalne rowki-rowki.
To prawda, że ta metoda nie jest uniwersalna, ponieważ ma kilka ograniczeń:
- golenie ścian jest możliwe tylko podczas remontu, ponieważ w tym przypadku wymagana jest całkowita eliminacja powłok wykończeniowych i wymiana sprzętu komunikacyjnego;
- podczas instalacji ukrytego okablowania niemożliwe jest ukrycie filtra, licznika lub innego urządzenia;
- przepisy budowlane zabraniają przebijania dziur w konstrukcjach wsporczych, ponieważ znacznie zmniejszają one wytrzymałość ścian;
- istnieją ograniczenia dotyczące wymiarów rur, które są używane do ukrytego okablowania: ich średnica nie powinna przekraczać 50 mm. W związku z tym ta metoda w żaden sposób nie nadaje się do maskowania grubej rury kanalizacyjnej;
- Ta metoda nie jest odpowiednia dla pionów, których wygląd prawie nie ozdabia wnętrza łazienki.
Alternatywą dla ukrytego okablowania jest połączony system, który zapewnia budowę kanału na powierzchni ścian. W tym przypadku rury są umieszczane w specjalnie wydzielonej przestrzeni, a ściany zewnętrzne są wykończone zgodnie ze stylem wnętrza.
Zalety kamuflażu
Przy projektowaniu nowoczesnych łazienek takie konstrukcje są często używane do maskowania jednej lub kilku rur, ponieważ skrzynki mają szereg niezaprzeczalnych zalet.

Takie struktury są specyficzne dla:
- Czysty wygląd, który uzyskuje się przy użyciu wysokiej jakości materiałów do produkcji i projektowania konstrukcji.
- Łatwa instalacja. System może być wykonywany nie tylko dzięki naprawom kapitałowym, ale także kosmetycznym, ponieważ skrzynkę można zainstalować nawet na gotowej dekoracji.
- Zapewnienie łatwego dostępu do rurociągu, co pozwala nie tylko na odczyty liczników, ale także na monitorowanie stanu rur, aw razie potrzeby na naprawę przyrządów i komunikacji.
- Możliwość połączenia pudełka z instalacją do toalety, półek i innych detali, dzięki czemu uzyskuje się optymalne wykorzystanie powierzchni, nawet małego pomieszczenia.
Starannie wykonane i obszyte pudełko może być prawdziwą ozdobą łazienki, łącząc funkcjonalność i estetykę.
Wybór materiałów budowlanych do instalacji
Do produkcji pudeł należy najpierw zbudować ramę, która jest następnie pokryta materiałem okładzinowym, a często dodatkowo wykończona, na przykład pokryta dachówką. Podstawa wykonana jest z ocynkowanych prowadnic metalowych (pionowych i poziomych).
Jako powłoka można stosować różne rodzaje materiałów budowlanych, które powinny mieć szereg cech, a mianowicie:
- Odporny na wilgoć. Korobya ułożona w łazienkach, która zawiera zwiększony procent pary wodnej.
- Lekka i mała grubość. Z tych czynników zależy łatwość instalacji i wielkość gotowej struktury: zbyt gęste ściany mogą „zabrać” znaczną część przestrzeni.
- Przyjazny dla środowiska. Takie konstrukcje nie powinny emitować substancji toksycznych ani mieć wyraźnego działania alergizującego.
- Estetyczny wygląd lub możliwość dodatkowego wykończenia.
Najczęstszymi materiałami używanymi do galwanizacji są następujące rodzaje materiałów.
Opcja nr 1: panele plastikowe (PVC)
Panele polimerowe mają piękny wygląd. Są one dostępne w dużym asortymencie, który pozwala wybrać materiał wykończeniowy, idealnie połączony z paletą kolorów łazienki.

Oprócz estetyki, panele PCV mają wysokie właściwości konsumenckie:
- doskonała odporność na wodę;
- odporność na odkształcenia i uszkodzenia mechaniczne;
- trwałość: elastyczne i trwałe tworzywo sztuczne może służyć przez wiele lat;
- łatwość opieki - po prostu wyczyść zanieczyszczone części wilgotną szmatką;
- łatwość instalacji: praca z tym materiałem nie wymaga specjalnych umiejętności i specjalnego sprzętu;
- dostępność: panele PCV - tanie materiały wykończeniowe o niskim koszcie;
- zdolność do szybkiej naprawy: uszkodzone elementy konstrukcyjne można usunąć bez niszczenia całego pudełka;
- kompaktowość. Panele mają małą grubość, więc konstrukcje z nich nie zajmują dużo miejsca, co jest niezwykle ważne w przypadku miniaturowych pomieszczeń.
Jako alternatywa dla paneli z tworzyw sztucznych, zazwyczaj stosowana jest płyta gipsowo-kartonowa, która jest szeroko stosowana w budownictwie.
Opcja 2: odporna na wilgoć płyta gipsowo-kartonowa
Istnieją różne odmiany tego popularnego materiału. Do projektowania łazienki nie należy stosować standardowej płyty gipsowo-kartonowej (płyty gipsowej), przeznaczonej do pomieszczeń, w których panuje umiarkowana wilgotność (do 70%).

Jednocześnie odporna na wilgoć płyta gipsowo-kartonowa - GKVL, którą łatwo rozpoznać po zielonej powierzchni płyt, nadaje się doskonale do wykończenia instalacji hydraulicznej. Takie arkusze nadają się zarówno do standardowych prac okładzinowych, jak i do tworzenia złożonych struktur z wypukłymi, wklęsłymi i zakrzywionymi powierzchniami (w tym przypadku jednak praca z płytami gipsowo-kartonowymi wymaga specjalnych umiejętności).
Kolejną dodatkową zaletą GKVL jest impregnacja płytek lekami przeciwgrzybiczymi, które zapobiegają rozwojowi szkodliwej pleśni.
Jednocześnie wybór materiału powinien uwzględniać niektóre cechy płyt kartonowo-gipsowych:
- Montaż płyt gipsowo-kartonowych lub płyt gipsowo-kartonowych wymaga więcej wysiłku niż instalacja systemów z tworzywa sztucznego lub płyt MDF.
- Nie jest możliwe wykonanie składanej konstrukcji poza płytą gipsowo-kartonową, dlatego przy tworzeniu pudełka konieczne jest zapewnienie drzwi lub włazu zapewniającego dostęp do zaworów, mierników i innych elementów systemu komunikacyjnego.
- Płyty GCR (GKVL) nie są materiałem wykończeniowym: przy wykonywaniu z nich pudełka ważne jest, aby wziąć pod uwagę wykończenie. Biorąc pod uwagę wysoką wilgotność w łazienkach, zwykle stosuje się przycinanie płytek, jednak można stosować inne rodzaje dekoracji: farby, tynki dekoracyjne i tapety.
Ważne jest, aby pamiętać, że eksperci zalecają dodatkowo impregnowanie nawet odpornych na wilgoć płyt specjalnym związkiem, aby zwiększyć wytrzymałość i odporność elementu na wilgoć.
Ponadto możliwe jest zbudowanie pudełka i innych materiałów.
Opcja nr 3: sklejka wodoodporna
Ta modyfikacja różni się od zwykłej sklejki specjalnym składem użytego kleju. Arkusze mają grubość od 6 do 40 milimetrów i dość dobre właściwości konsumenckie, jednak pomimo nazwy lepiej jest je dodatkowo przetworzyć specjalnymi kompozycjami poprawiającymi wodoodporność.
Główną wadą sklejki wodoodpornej - wysoki koszt, z powodu którego jest on używany rzadziej niż inne materiały budowlane.
Opcja nr 4: płyty MDF i HDF
Czasami można znaleźć wskazówki dotyczące korzystania ze skrzynek urządzeń z płyt MDF (płyta pilśniowa o średniej gęstości - płyta pilśniowa średniej gęstości). Nie zaleca się stosowania takich zaleceń, ponieważ materiał ten dobrze pochłania parę wodną i nie nadaje się zbyt dobrze do pomieszczeń mokrych.
O wiele bardziej wskazane jest pokrycie struktury arkuszami HDF (płyta o wysokiej gęstości włókien o wysokiej gęstości). Materiał ten jest odporny na wilgoć, dzięki czemu wykonane z niego struktury nie tracą swoich właściwości przez 10 lub więcej lat.
Opcja nr 5: płyty OSB
Orientowane płyty wiórowe (OSB, OSB, Oriented Strand Board) - wielowarstwowe arkusze, klejone żywicą, która jest wykonana z syntetycznego wosku i innych dodatków, może być kolejną odpowiednią opcją, która pozwala z powodzeniem ukryć rury w łazience.
Istnieje kilka odmian tego materiału. Do produkcji pudeł najlepiej jest pozostać na arkuszach OSB3 (z dodatkową impregnacją), jak również na arkuszach OSB4. Ten ostatni może być stosowany do szczególnie trwałych konstrukcji lub w miejscach, w których spada duże obciążenie.
Wybór optymalnego projektu
Ochronne i dekoracyjne projekty rur mogą być wykonywane na różne sposoby, a najbardziej typowe konfiguracje są następujące.
Szafy szafkowe . Ta opcja jest zwykle dostępna dla pionów i innych systemów pionowych. Konstrukcja zapewnia pełny dostęp do komunikacji. Ponadto łatwo jest połączyć z półkami i innymi urządzeniami, aby zmaksymalizować wykorzystanie przestrzeni użytkowej.
Korobya-partycje . Struktury te są instalowane na całej szerokości i wysokości pomieszczenia, praktycznie oddzielając pewną część. Chociaż w tym przypadku powierzchnia łazienki jest nieco zmniejszona, pokój wygląda bardzo schludnie, ponieważ wszystkie systemy komunikacyjne są maskowane.
Opcja szczególnie odpowiednia do przestronnych łazienek. Można go również zalecić podczas korzystania z podwieszanej toalety, ponieważ przegroda umożliwia ukrycie i zainstalowanie jednocześnie z systemami komunikacyjnymi. Za przegrodą można umieścić i akcesoria do przechowywania niezbędnych rzeczy, na przykład chemii gospodarczej.

Kompaktowe pudełko zbudowane wokół rur. Najczęściej stosowana konstrukcja, która praktycznie nie absorbuje przestrzeni, ale nadaje wnętrzu estetyczny wygląd. Takie systemy mogą być zarówno pionowe, jak i poziome, przylegające do podłogi lub sufitu.
Poniżej szczegółowo opisujemy etapy wytwarzania takiego projektu.
Przygotowanie do instalacji pudełka
Przed budową konstrukcji należy przeprowadzić prace wstępne.

Jeśli układany jest nowy rurociąg, wskazane jest zapewnienie minimalnej liczby połączeń.
Następnie wybierz projekt skrzynki, który najlepiej nadaje się do umieszczenia w łazience, wykonaj wszystkie niezbędne pomiary, a następnie wykonaj szkic rysunku projektowego. Jednocześnie konieczne jest zapewnienie dostępu do urządzeń i urządzeń (filtrów, zaworów).

Zgodnie z opracowanym schematem należy obliczyć wymaganą ilość materiałów budowlanych, zapewniając niewielki margines.
Ważne jest również zaopatrzenie się z wyprzedzeniem w niezbędny sprzęt, a także zakup paneli, prowadnic i innych niezbędnych elementów konstrukcyjnych. Muszą być dokładnie zbadane, aby zidentyfikować wióry, wady i uszkodzenia na czas.
Niezbędne narzędzia i materiały
Jeśli już zdecydowałeś, które pudełko lepiej ukryć rury do ogrzewania, odprowadzania wody i zaopatrzenia w wodę, powinieneś zacząć przygotowywać narzędzia, elementy złączne i materiały.
Do budowy pudełka potrzebne będą następujące urządzenia:
- dobrze zaostrzony nóż budowlany;
- taśma miernicza;
- nożyczki do metalu;
- poziom lub kwadrat;
- śrubokręt lub śrubokręt;
- ołówek;
- elementy mocujące (śruby, wkręty do drewna, kołki rozporowe);
- wiertarka lub wiertarka udarowa.
Z materiałów należy kupić:
- ocynkowane profile metalowe (typy ud, cd);
- uszczelniacz silikonowy;
- GVKL, HDF, OSB lub panele z tworzywa sztucznego (w tym ostatnim przypadku ważne jest, aby wybrać odcień pasujący do palety kolorów wnętrza);
- Listwy przypodłogowe z PVC przeznaczone do maskowania połączeń ze ścianami.
Do przygotowania pudeł kartonowo-gipsowych do dodatkowego wykańczania może również potrzebować kit i narożniki.
Instrukcje montażu ramy
Niezależnie od tego, jaki rodzaj powłoki zapewnia konstrukcję pudełka, przede wszystkim należy zainstalować metalową ramę. W tym celu ważne jest przestrzeganie następujących przepisów. Prace powinny zaczynać się od ścian przylegających do rogu.
Przede wszystkim musisz wykonywać znaczniki na powierzchniach pionowych i poziomych.

Następnie powinieneś zainstalować przewodniki (profil ud), które określają wymiary pudełka. Aby przymocować je do powierzchni, można użyć evroshurupami (kołków), wywiercić otwory w odpowiednich miejscach za pomocą wiertarki. Do ścian wyłożonych płytkami, dobrze dopasowane wkręty samogwintujące „flea” (długość 2, 5 mm, średnica 3, 5 mm), które można wkręcić w szwy między płytkami.
Jeśli rury biegną poziomo, wystarczy rozłożyć prowadnice równolegle do podłogi i zamocować je. Następnie należy uformować narożnik zewnętrzny, przekręcając stojak narożny o dwóch profilach ud. Ich półki powinny być skierowane pod kątem prostym w różnych kierunkach, a następnie połączone małymi śrubami.

Profil nośny cd jest cięty nożem na części, których wymiary odpowiadają szerokości i długości pudełka. Na powierzchni pionowej zamocowana jest pierwsza krawędź narożna, która określa sztywność. Powstałe odcinki profilu są wkładane na jednym końcu do zainstalowanej prowadnicy, a drugie do usztywniacza, tak że części kąta są połączone z profilem.
W pewnej odległości, która może się wahać od 30 do 70 cm, należy dodać zworki - zapewniają one trwałość i niezawodność systemu, a także służą do montażu paneli.

Po zakończeniu pracy z jednej strony, w ten sam sposób drugi profil narożny jest przymocowany do drugiej ściany, po czym praca nad utworzeniem ramki jest uważana za zakończoną.
Dwie opcje okładzin ramy
Do podstawy powinny być podłączone elementy materiału wykończeniowego. Rozważ najczęstsze opcje, z których każda ma swoje własne cechy.
Pracuj z panelami PCV
Jest to jeden z najłatwiejszych sposobów maskowania rur.

Instrukcje realizacji:
- Zainstalować profil początkowy, ostrożnie mocując go małymi śrubami na zainstalowanej części prowadzącej. Odmierz pasek plastikowego panelu o wymaganym rozmiarze, a następnie odetnij go nożem.
- Zamocuj jeden panel w profilu początkowym, przymocuj drugi panel do profilu narożnego, a następnie zainstaluj ten drugi do drugiej płaszczyzny pudełka. W przypadku łączników można użyć „klap” (małe śruby).
- Druga strona pudełka jest montowana przy użyciu podobnej metody, a profil początkowy jest ustalony i zamocowany na ostatnim panelu z tworzywa sztucznego, co jest najłatwiejsze w przypadku szczeliwa silikonowego.
- W miejscach, gdzie konieczne jest zapewnienie dostępu do ważnych elementów komunikacyjnych (dźwigów, przegubów, mierników), ważne jest, aby przeciąć otwory inspekcyjne, w których zamocowane są specjalne luki (za pomocą szczeliwa lub innych środków).
- Pod koniec pracy należy zamontować plastikowe listwy przypodłogowe na połączeniach paneli z podłogą, ścianami, sufitem.
Aby szybko zdemontować plastikowe pudełko, należy pamiętać, która strona opuściła luźny panel. Jeśli to konieczne, element ten jest opóźniony tak daleko, jak to możliwe, na bok, a następnie pobierany i usuwany.
Po sprawdzeniu rur lub prac naprawczych integralność konstrukcji jest przywracana tą samą metodą: kąt panelu jest opóźniony, po czym powraca na swoje miejsce.
Pracuj z płytami GVKL
Montaż konstrukcji suchej zabudowy jest również dość prosty.

Procedura:
- Przede wszystkim należy poprawnie odciąć arkusze GVKL zgodnie z obliczonymi wymiarami. Aby to zrobić, muszą postawić na płaskiej powierzchni, zaznaczyć taśmą mierniczą i umieścić małe nacięcia na powierzchni.
- Nacięcia muszą być połączone z metalową linijką lub długą szyną, a następnie przeciąć powierzchnię nożem konstrukcyjnym. W razie potrzeby linia powinna złamać arkusz płyty gipsowej, przycinając krawędź nożem.
- Przygotowane w podobny sposób bloki są mocowane do ramy za pomocą śrub. W tym przypadku arkusze są dociskane możliwie jak najściślej do profili, a wkręty są najpierw wkręcane do suchej zabudowy, a następnie do metalowych prowadnic.
- Ważne jest, aby czapki mocujące były koniecznie przykręcone do linii powierzchni lub nawet niższe, co jest szczególnie ważne, jeśli planowane jest dalsze wykończenie pudełka płytkami. Aby zapobiec powstawaniu pęknięć na panelach GKVL, ważne jest, aby skręcić śruby w odległości 20-30 mm od krawędzi.
Po zakończeniu instalacji ważne jest przygotowanie konstrukcji do kolejnych prac wykończeniowych. W tym celu połączenia i punkty połączenia z poziomymi powierzchniami są traktowane szczeliwami, aby utworzyć gęstą warstwę ochronną.
Następnie powierzchnia jest pokryta kitem, rozmazując zapięcia. Możliwe jest wzmocnienie mocowań poprzez zainstalowanie perforowanych narożników na wewnętrznych i zewnętrznych narożnikach części. Po zakończeniu prac i dobrym wysuszeniu konstrukcji można przystąpić do klejenia płytki lub wykonania innych prac wykończeniowych.
Instalacja niewidocznego włazu
Aby zapewnić dostęp do rur o konstrukcji z płyt gipsowo-kartonowych, można użyć gotowych drzwi z tworzywa sztucznego lub wykonać ukryty panel otwierający składający się z ramy aluminiowej, drzwi, zamka magnetycznego, konstrukcji zawiasu i montażu.

Aby otworzyć niewidzialne drzwi, wystarczy nacisnąć na jego środek, po czym zamek magnetyczny zatrzaskuje się, zwalniając drzwi z ramy. W szczegółach dotyczących urządzenia różnych włazów sanitarnych zapozna się następujący artykuł, który radzimy przeczytać.
Instalacja włazu jest następująca:
- Nawet na wstępnym etapie należy określić lokalizację drzwi. Zwykle znajduje się w środku pudełka lub partycji, co pozwala lepiej wytrzymać symetrię wzoru podczas licowania płytek.
- Podczas montażu ramy ważne jest, aby pozostawić wnękę (z dwóch lub czterech stron), której rozmiar odpowiada parametrom włazu. Po jego zamontowaniu rama jest mocowana do profili za pomocą długich śrub (dla nich przewidziane są specjalne otwory). Zgodnie z instrukcjami dołączonymi do zestawu, drzwi są przymocowane do ramy i innych szczegółów włazu.
- Następnie rama jest pokryta arkuszami płyt gipsowo-kartonowych, które zachodzą na ramę włazu (należy ją również przymocować do pokrywy za pomocą śrub).
- Po zakończeniu fazy pracy płyta gipsowo-kartonowa i drzwi są pokryte warstwą podkładu. Po wysuszeniu klapa i pudełko są przykryte kafelkami (jednokolorowe lub ze wzorem). Wszystkie połączenia między płytkami są pokryte uszczelniaczem, po czym struktura pozostaje sama przez dwa dni do ostatecznego suszenia.
Końcowy etap - przecięcie włazu, który wykonuje się ostrym nożem papierniczym, skierowanym pod kątem 45 stopni.
Przydatne wskazówki dotyczące urządzenia
Podczas aranżacji struktury należy wziąć pod uwagę następujące zalecenia specjalistów:
- Jeśli skrzynka jest przeznaczona do maskowania pionowych rur, oznakowanie należy wykonać od podłogi.
- Upewnij się, że w zaworze i wodomierzu znajdują się drzwi lub właz.
- Niezależnie od materiału użytego do urządzenia, środek przeciwgrzybiczny, który chroni przed szkodliwymi mikroorganizmami, należy nakładać na jego powierzchnię wewnętrzną.
- W łazience o wysokiej zawartości pary wysoce pożądane jest unikanie konstrukcji drewnianych: w tym przypadku należy preferować profil metalowy.
- Nie zaleca się stosowania różnego rodzaju płyt wiórowych, w tym płyt wodoodpornych, do skrzynki urządzenia, ponieważ materiał ten pęcznieje pod wpływem pary wodnej.
- Podczas montażu konstrukcji do sufitu, części poprzeczne są oddalone od siebie o 30 centymetrów, aby zapewnić odpowiednią sztywność konstrukcji.
- Przy ściśle rozmieszczonych rurach lepiej nie budować oddzielnych skrzynek wokół każdego z nich, ale stworzyć pojedynczą strukturę dla całego systemu komunikacyjnego.
Ważne jest, aby pudełko nie dotykało komunikacji: minimalna odległość od rury powinna wynosić 3 centymetry.
Rolety mogą stać się alternatywą dla skrzynki rozdzielczej. Nadają wnętrzu stylowy wygląd, a także zapewniają pełny dostęp do rurociągów.
Warianty kamuflażu rur w toalecie podane są w artykule w całości poświęconym temu zagadnieniu.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
На представленных ниже видеороликах можно увидеть подробные инструкции по изготовлению короба из наиболее распространенных видов материала: полимерных панелей и листов ГКВЛ.
Wideo # 1. Как закрыть трубы и инсталляцию гипсокартоном:
Wideo # 2. Удачное применение панелей ПВХ:
При правильном подборе материала и точном следовании пошаговой инструкции даже начинающий мастер может создать комфортную и стильную конструкцию, которая хорошо впишется в интерьер ванной комнаты.
Расскажите о том, как сооружали короб для труб в собственном санузле. Поделитесь с посетителями сайта полезными технологическими нюансами. Пишите, пожалуйста, в расположенной ниже блок-форме, задавайте вопросы по спорным моментам, публикуйте фото по теме.