Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Nawijanie transformatora własnymi rękami to proste zadanie, jeśli wcześniej się do niego przygotujesz. Ludzie, którzy wytwarzają różne urządzenia radiowe lub elektronarzędzia, potrzebują transformatorów do konkretnych potrzeb. Ponieważ zakup niektórych produktów nie zawsze jest możliwy, kapitanowie często samodzielnie zasilają transformatory toroidalne. Ci, którzy próbują nakręcić uzwojenie po raz pierwszy, napotykają trudności: nie mogą określić poprawności obliczeń, wybrać odpowiednich szczegółów i technologii. Należy zrozumieć, że różne typy są nawijane na różne sposoby.
Również urządzenia toroidalne są zasadniczo różne . Obliczenia transformatora toroidalnego i jego uzwojenia będą wyjątkowe. Ponieważ amatorzy i mistrzowie tworzą części do urządzeń energetycznych, ale nie zawsze mają wystarczającą wiedzę i doświadczenie, aby je stworzyć, ten materiał pomoże tej kategorii ludzi radzić sobie z niuansami.
Przygotowanie do nawijania
- Przede wszystkim konieczne jest prawidłowe obliczenie transformatora toroidalnego w części rdzeniowej. Obciążenie jest obliczane, aby to zrobić, wszystkie podłączone urządzenia (silniki, nadajniki itp.), Których moc zostanie dostarczona, są sumowane. Na przykład stacja radiowa ma 3 kanały, których moc wynosi 15, 10 i 15 watów każdy. To w sumie 40 watów.
Następnie następuje zmiana wydajności obwodu (w większości nadajników około 70%). Transformator ma również własną sprawność na poziomie 95%, ale konieczne jest wprowadzenie zmian w wykonaniu domowym i ustawienie poziomu wydajności na nie więcej niż 90%. Stąd wymagana moc wzrośnie do 63, 5 wata. Standardowa waga urządzeń o takiej pojemności wynosi do 1, 5 kg.- Następnym krokiem jest określenie napięcia wejściowego i wyjściowego. Jeśli wprowadzono 220 V, a 12 V wyprowadzono ze standardową częstotliwością 50 Hz, liczba zwojów wyniesie 220 * 0, 73 = 161 obrotów (zaokrąglonych do liczb całkowitych) na jedno uzwojenie i 12 * 0, 73 = 9 obrotów od dołu.
- Następnie - określ średnicę drutu. Aby to zrobić, konieczne jest posiadanie informacji o gęstości i przepływie prądu, wartość do 3 A / mm2 jest ustawiona na 1 kW.
Wymagane materiały
Kręte materiały wymagają starannej selekcji, każdy szczegół jest ważny. W szczególności będziesz potrzebować:
- Rama transformatora. Służy do izolowania rdzenia od uzwojeń, a także utrzymuje cewki uzwojenia. Jest wykonany z trwałych i cienkich materiałów dielektrycznych, aby nie zajmować zbyt dużo miejsca w odstępach („oknach”) rdzenia. Możesz użyć kartonu, mikrofibry, tekstolitu. Grubość materiału nie powinna być większa niż 2 mm. Rama jest przyklejana zwykłym klejem do stolarki (nitro-klej). Jego kształt i rozmiar są całkowicie zależne od rdzenia, wysokość jest nieco większa niż wysokość płyty (wysokość nawijania).
- Rdzeń Rola ta jest zwykle wykonywana przez rdzenie magnetyczne. Najlepszym rozwiązaniem byłoby użycie płyt ze zdemontowanych transformatorów, ponieważ są one wykonane z odpowiednich stopów i są zaprojektowane na pewną liczbę obrotów. Obwody magnetyczne mają inny kształt, ale najczęściej występują produkty w postaci litery „Ш”. Ponadto można je wycinać z różnych dostępnych półfabrykatów. Aby określić dokładne wymiary, nawijane są druty nawojowe.
- Przewody. Tutaj musisz użyć dwóch typów: do nawijania i do wyciągania wniosków. Optymalnym rozwiązaniem dla urządzeń transformujących są przewody miedziane z izolacją emaliowaną (typ PEL lub PE). Są wystarczające nawet dla transformatorów mocy. Szeroki wybór sekcji pozwala wybrać najbardziej odpowiednią opcję. Również często używane przewody PV. W przypadku wyjścia najlepiej jest zabrać przewody z wielobarwną izolacją, aby nie pomylić się podczas łączenia.
- Podszewka izolacyjna. Pomaga zwiększyć izolację uzwojenia drutu. Z reguły używa się cienkiego i grubego papieru (kalka idealna), który należy umieścić między rzędami. Ale papier musi być nienaruszony, łzy i przebicia, nawet te najmniejsze, muszą być nieobecne.
Jak przyspieszyć przepływ pracy
Wielu amatorów radiowych w arsenale ma proste jednostki specjalne, za pomocą których wykonuje się uzwojenie. W wielu przypadkach mówimy o prostych konstrukcjach w postaci małego stołu lub stojaka na stole, na którym zainstalowano kilka prętów z obrotową osią wzdłużną. Długość samej osi powinna być 2 razy większa niż długość ramy nawijającej. Na jednym z wyjść z prętów zamocowany jest uchwyt umożliwiający obrót urządzenia.
Cewki są umieszczone na osi, które są zablokowane po obu stronach za pomocą ograniczników kołków (zapobiegają przemieszczaniu się ramy wzdłuż osi).