- Urządzenie systemu jednorurowego ogrzewania
- Praktyczny przykład obliczeń
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Jednorurowy system grzewczy jest jednym z rozwiązań dla rurociągów wewnątrz budynków z podłączeniem urządzeń grzewczych. Taki schemat wydaje się najbardziej prosty i skuteczny. Budowa gałęzi grzewczej w wariancie „jedna rura” kosztuje właścicieli domów taniej niż inne metody.
Aby zapewnić efektywność systemu, konieczne jest wykonanie wstępnej kalkulacji jedno-rurowego systemu grzewczego - pomoże to utrzymać żądaną temperaturę w domu i zapobiec utracie ciśnienia w sieci. To zadanie jest dość realistyczne, aby poradzić sobie samodzielnie. Wątpisz w swoje umiejętności?
Powiemy ci, jakie są cechy systemu jednorurowego, podaj przykłady schematów roboczych, wyjaśnij, które obliczenia należy wykonać na etapie planowania obiegu grzewczego.
Urządzenie systemu jednorurowego ogrzewania
Stabilność hydrauliczna systemu jest tradycyjnie zapewniona przez optymalny wybór warunkowego przejścia rurociągów (D). Stabilny schemat wdrażania metody doboru średnic, bez wstępnego ustawiania systemów grzewczych za pomocą termostatów, jest dość prosty.
Właśnie do takich systemów grzewczych system jednoprzewodowy z pionową / poziomą instalacją grzejników i przy całkowitym braku zaworów odcinających i sterujących na pionach (odgałęzienia do urządzeń) ma bezpośredni związek.
Przykład ilustrujący instalację elementu grzejnikowego w obwodzie zorganizowanym na zasadzie cyrkulacji za pomocą pojedynczej rury. W tym przypadku stosowane są rurociągi metalowo-plastikowe z metalowymi łącznikami.
Dzięki metodzie zmiany średnic rur w schemacie ogrzewania pierścieniowego z pojedynczą rurą możliwe jest dość dokładne zrównoważenie występujących strat ciśnienia. Kontrola przepływu chłodziwa wewnątrz każdego urządzenia grzewczego zapewnia instalację termostatu.
Zazwyczaj, w ramach procesu projektowania systemu grzewczego, piasty grzejnikowe jednorurowe są budowane w pierwszym etapie. W drugim etapie przeprowadza się sprzęganie krążących pierścieni.
Klasyczny projekt obwodu, w którym jedna rura jest używana do przepływu chłodziwa i dystrybucji wody przez grzejniki. Ten schemat odnosi się do najprostszych opcji (+)
Projektowanie jednostki rurowej dla pojedynczego urządzenia wymaga określenia spadku ciśnienia w miejscu. Obliczenia są wykonywane z uwzględnieniem jednolitego rozkładu przepływu chłodziwa przez termostat w stosunku do punktów połączenia w tym odcinku obwodu.
W ramach tej samej operacji wykonywane jest obliczenie współczynnika przecieku oraz określenie zakresu parametrów rozkładu przepływu w części zamykającej. Już opierając się na obliczonym zakresie gałęzi, zbuduj krążący pierścień.
Wiązanie krążących pierścieni
Aby jakościowo przeprowadzić sprzężenie pierścieni cyrkulacyjnych schematu jednoprzewodowego, oblicza się z wyprzedzeniem możliwe straty ciśnienia (oRo). Nie uwzględnia straty ciśnienia na zaworze sterującym (kRk).
Ponadto wartość przepływu chłodziwa w końcowej części krążącego pierścienia i wartość ∆Рк (wykres w dokumentacji technicznej urządzenia) określa wielkość regulacji zaworu regulacyjnego.
Ten sam wskaźnik można określić za pomocą wzoru:
Ap = 0.316G / √∆Рк,
gdzie:
- Ustawienia wartości KV ;
- G - natężenie przepływu chłodziwa;
- КРк - spadek ciśnienia na zaworze sterującym.
Podobne obliczenia są wykonywane dla każdego pojedynczego zaworu sterującego systemu jednoprzewodowego.
Jednak zakres strat ciśnienia na każdym PB oblicza się według wzoru:
∆Рко = ∆Ро + ∆Рк - ∆Рn,
gdzie:
- --Ro - możliwa utrata ciśnienia;
- КРк - spadek ciśnienia na substancjach radioaktywnych ;
- ∆∆Rn - spadek ciśnienia w obszarze pierścienia n-cyrkulacyjnego (z wyłączeniem strat w substancjach radioaktywnych ).
Jeśli w wyniku obliczeń nie uzyskano wymaganych wartości dla systemu ogrzewania jednorurowego jako całości, zaleca się zastosowanie wersji systemu jednorurowego, która obejmuje automatyczne regulatory przepływu.
Automatyczny regulator przepływu zainstalowany na przewodzie powrotnym płynu chłodzącego. Urządzenie reguluje całkowite natężenie przepływu dla całego systemu jednorurowego.
Urządzenia takie jak automatyczne regulatory są montowane na końcowych odcinkach obwodu (węzły przyłączeniowe na pionach, linie odgałęzione) w punktach połączenia z linią powrotną.
Jeśli technicznie należy zmienić konfigurację automatycznego regulatora (zamienić zawór spustowy i ogranicznik), instalacja instrumentów jest również możliwa na przewodach doprowadzających chłodziwo.
Za pomocą automatycznych regulatorów przepływu pierścienie obiegowe są połączone. W tym przypadku ustala się spadek ciśnienia na końcowych odcinkach (piony, gałęzie instrumentu).
Resztkowa strata ciśnienia na granicach krążącego pierścienia jest rozłożona między wspólne odcinki rurociągów (мРмр) i ogólny regulator przepływu (∆Рр).
Wartość ustawienia czasowego wspólnego sterownika jest wybierana zgodnie z harmonogramami przedstawionymi w dokumentacji technicznej, z uwzględnieniem sekcji końcowych ∆Рмр.
Oblicz stratę ciśnienia na końcowych odcinkach wzoru:
CPc = ∆Rpp - ∆Pmr - ∆Pp,
gdzie:
- ∆Рр - obliczona wartość;
- ∆Rpp - określony spadek ciśnienia;
- ∆Рмр - Straty rrabów w odcinkach rurociągu;
- --Рр - utrata Rrab na całkowitą PB.
Ustawienie automatycznego regulatora głównego pierścienia obiegowego (pod warunkiem, że początkowo nie ustawiono różnicy ciśnień) odbywa się z uwzględnieniem ustawienia najniższej możliwej wartości z zakresu ustawień w dokumentacji technicznej urządzenia.
Jakość sterowalności przepływów przez automatyczne regulatory ogólnego regulatora jest kontrolowana przez różnicę strat ciśnienia na każdym regulatorze pionu lub gałęzi urządzenia.
Przypadek aplikacji i firmy
Brak wymagań dotyczących temperatury chłodzonego chłodziwa jest punktem wyjścia do projektowania jedno-rurowych systemów grzewczych na termostatach z instalacją TP na przewodach zasilających grzejników. W takim przypadku obowiązkowe jest wyposażenie urządzenia grzewczego w automatyczną regulację.
Termostat zainstalowany na linii, która dostarcza chłodziwo do chłodnicy. Do montażu zastosowano metalowe okucia, które są wygodne do pracy z rurami polipropylenowymi.
W praktyce stosowane są również rozwiązania obwodów, w których nie ma urządzeń termostatycznych na przewodach zasilających grzejników. Jednak stosowanie takich systemów wynika z nieco innych priorytetów dla zapewnienia mikroklimatu.
Zwykle schematy jednorurowe, w których nie ma automatycznej regulacji, są stosowane dla grup pomieszczeń zaprojektowanych z uwzględnieniem kompensacji strat ciepła (50% lub więcej) dzięki dodatkowym urządzeniom: wentylacja wlotowa, klimatyzacja, ogrzewanie elektryczne.
Urządzenie systemów jednoprzewodowych znajduje się również w projektach, w których normy dopuszczają temperaturę chłodziwa, przekraczając wartość graniczną zakresu działania termostatu.
Projekty budynków mieszkalnych, w których działanie systemu grzewczego jest powiązane z uwzględnieniem ciepła zużywanego za pomocą liczników, zwykle buduje się wzdłuż obwodowego schematu jednorurowego.
Obwodowy system jednorurowy jest rodzajem „klasyki gatunku”, który jest często wykorzystywany w praktyce budownictwa komunalnego i prywatnego. Jest uważany za prosty i ekonomiczny dla różnych warunków (+)
Ekonomicznym uzasadnieniem wdrożenia takiego systemu jest lokalizacja głównych pionów w różnych punktach struktury.
Główne kryteria obliczania to koszt dwóch głównych materiałów: rur grzewczych i kształtek.
Zgodnie z praktycznymi przykładami wdrożenia systemu obwodów jednoprzewodowych, zwiększeniu Du obszaru przepływu rurociągów o dwa razy towarzyszy wzrost kosztów zakupu rur o 2-3 razy. Koszt armatury wzrasta do 10-krotności rozmiaru, w zależności od materiału, z którego wykonane są okucia.
Szacowana baza do instalacji
Instalacja schematu jednoprzewodowego, pod względem lokalizacji elementów roboczych, praktycznie nie różni się od urządzenia z tych samych systemów dwururowych. Piony pionowe z reguły znajdują się poza lokalami mieszkalnymi.
Zgodnie z zasadami SNiP zaleca się umieszczanie pionów w specjalnych kopalniach lub rynnach. Branża mieszkaniowa jest tradycyjnie budowana na całym obwodzie.
Przykład rozmieszczenia rurociągów systemu grzewczego w specjalnie wykrojonych drobinach. Ta opcja urządzenia jest często używana w nowoczesnej konstrukcji.
Rurociągi są układane na wysokości 70-100 mm od górnej granicy cokołu podłogowego. Lub instalacja odbywa się pod dekoracyjnym cokołem o wysokości 100 mm lub większej, do 40 mm szerokości. Nowoczesna produkcja wytwarza takie wyspecjalizowane podkładki do instalacji instalacji wodociągowych lub elektrycznych.
Wiązanie grzejników odbywa się według schematu „z góry na dół” z dostawą rur po jednej stronie lub po obu stronach. Lokalizacja termostatów „po określonej stronie” nie jest krytyczna, ale jeśli instalacja urządzenia grzewczego odbywa się w pobliżu drzwi balkonowych, montaż ТР jest zawsze przeprowadzany po stronie daleko od drzwi.
Układanie rur za cokołem wydaje się być preferencyjne z punktu widzenia dekoracyjnego, ale przypomina nam o niedociągnięciach w przejściu przez sekcje, w których znajdują się drzwi do pokoju wewnętrznego.
Rurociągi ułożone pod ozdobnym cokołem. Można powiedzieć, że jest to klasyczne rozwiązanie dla systemów jednorurowych wdrażanych w nowych budynkach różnych klas.
Połączenie urządzeń grzewczych (grzejników) z pionowymi rurami wykonuje się według schematów, które pozwalają na lekkie liniowe wydłużenie rur lub według schematów z kompensacją wydłużenia rury w wyniku różnic temperatur.
Trzeci wariant rozwiązań obwodowych, w których ma stosować regulator trójdrożny, nie jest zalecany ze względów ekonomicznych.
Jeśli urządzenie systemu przewiduje montaż pionów ukrytych w rowkach ściennych, zaleca się stosowanie termostatów kątowych, takich jak RTD-G i zaworów odcinających, podobnych do urządzeń z serii RLV jako łączników.
Opcje połączenia: 1.2 - dla systemów, które umożliwiają liniowe rozszerzanie rur; 3, 4 - dla systemów przeznaczonych do wykorzystania dodatkowych źródeł ciepła; 5, 6 - rozwiązania dotyczące zaworów trójdrożnych są uważane za nieopłacalne (+)
Średnicę odgałęzienia rury do urządzeń grzewczych oblicza się według wzoru:
D> = 0, 7√V,
gdzie:
- 0, 7 to współczynnik;
- V to wewnętrzna objętość grzejnika.
Odgałęzienie jest wykonywane z pewnym nachyleniem (nie mniej niż 5%) w kierunku swobodnego wyjścia chłodziwa.
Wybór głównego pierścienia cyrkulacyjnego
Jeśli rozwiązanie projektowe obejmuje zaprojektowanie systemu grzewczego opartego na kilku pierścieniach cyrkulacyjnych, konieczny jest wybór głównego pierścienia cyrkulacyjnego. Teoretycznie (i praktycznie) wybór powinien być dokonany zgodnie z maksymalną wartością wymiany ciepła najbardziej odległego grzejnika.
Ten parametr w pewnym stopniu wpływa na oszacowanie obciążenia hydraulicznego ogólnie spadającego na krążący pierścień.
Pierścień cyrkulacyjny w obrazie schematu strukturalnego. Dla różnych wariantów projektowania takich pierścieni może być ich kilka. Jednak tylko jeden pierścień jest głównym (+)
Oblicz transfer ciepła urządzenia zdalnego według wzoru:
Apt = Qv / Qop + ΣQop,
gdzie:
- ATP - obliczone zdalne urządzenie do wymiany ciepła;
- Wymagany transfer ciepła zdalnego urządzenia;
- Qop - wymiana ciepła z grzejników do pomieszczenia;
- Op Qop to suma wymaganego transferu ciepła wszystkich instrumentów systemu.
Jednocześnie parametr sumy wymaganego transferu ciepła może składać się z sumy wartości przyrządów zaprojektowanych do obsługi budynku jako całości lub tylko części budynku. Na przykład przy obliczaniu ciepła oddzielnie dla pomieszczeń objętych jednym oddzielnym pionem lub pojedynczymi obszarami obsługiwanymi przez oddział urządzenia.
Ogólnie rzecz biorąc, obliczony przepływ ciepła dowolnego innego grzejnika grzejnego zainstalowanego w systemie oblicza się według nieco innej formuły:
ATP = Qop / Qpom,
gdzie:
- Qop - niezbędny transfer ciepła dla oddzielnego grzejnika;
- Qpom - zapotrzebowanie na ciepło dla konkretnego pomieszczenia, w którym stosowany jest schemat jednoprzewodowy.
Najprostszym sposobem radzenia sobie z obliczeniami i zastosowaniem uzyskanych wartości może być konkretny przykład.
Praktyczny przykład obliczeń
Do domu mieszkalnego wymagany jest system jednorurowy sterowany termostatem.
Wartość nominalnej pojemności urządzenia przy maksymalnym limicie ustawienia wynosi 0, 6 m 3 / h / bar (k1). Maksymalna możliwa charakterystyka wydajności dla tej wartości ustawienia wynosi 0, 9 m 3 / h / bar (k2).
Maksymalna możliwa różnica ciśnień TR (przy poziomie hałasu 30 dB) jest nie większa niż 27 kPa (ΔP1). Głowica pompy 25 kPa (ΔP2) Ciśnienie robocze dla systemu grzewczego - 20 kPa (ΔP).
Konieczne jest określenie zakresu strat ciśnienia dla TP (ΔP1).
Wartość wewnętrznego transferu ciepła oblicza się w następujący sposób: Atr = 1 - k1 / k2 (1 - 06/09) = 0, 56. Stąd obliczany jest wymagany zakres strat ciśnienia na TP: ΔР1 = ΔР * Atr (20 * 0, 56 … 1) = 11, 2 … 20 kPa.
Jeśli niezależne obliczenia prowadzą do nieoczekiwanych wyników, lepiej skontaktować się ze specjalistami lub skorzystać z kalkulatora komputerowego, aby sprawdzić.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Szczegółowa analiza obliczeń za pomocą programu komputerowego z objaśnieniami instalacji i poprawieniem funkcjonalności systemu:
Należy zauważyć, że pełnej skali obliczaniu nawet najprostszych rozwiązań towarzyszy masa obliczonych parametrów. Oczywiście uczciwie jest obliczyć wszystko bez wyjątku, pod warunkiem, że organizacja struktury grzewczej jest bliska idealnej strukturze. Jednak w rzeczywistości nie ma nic doskonałego.
Dlatego często polegają na obliczeniach jako takich, jak również na praktycznych przykładach i wynikach prac z tych przykładów. Takie podejście jest szczególnie popularne w przypadku mieszkań prywatnych.
Czy jest coś do dodania lub masz jakieś pytania dotyczące obliczania systemu ogrzewania jednorurowego? Możesz zostawić komentarze do publikacji, uczestniczyć w dyskusjach i dzielić się własnym doświadczeniem w organizacji obiegu grzewczego. Formularz do komunikacji znajduje się w dolnym bloku.