Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Aby ułatwić pracę elektrykom, uwolnienie izolacji produktów kablowych podlega pewnym standardom oznakowania kolorami. Podczas podłączania kabla wielożyłowego przez barwienie osłony polimerowej można zidentyfikować rdzeń i zrozumieć, do którego kontaktu należy go włączyć.

Różne kolory przewodów elektrycznych, ustanowione przez przepisy GOST, przyspieszają proces instalacji i zapewniają bezpieczeństwo elektryczne. Zgadzam się, zrozumienie oznakowania kolorami jest przydatne dla każdego rzemieślnika domowego.

Oferujemy zrozumienie oznaczeń instalacji elektrycznej, poznanie standardów GOST i nauczenie się odczytywania kodów literowych przewodów w obwodach. Ponadto opiszemy, jak zweryfikować zgodność połączonego rdzenia z jego przeznaczeniem za pomocą śrubokrętu wskaźnikowego lub multimetru.

Co mówią GOST i PUE na temat oznaczania kolorów

Głównym dokumentem, na którym można polegać przy produkcji lub zakupie kabli, jest GOST 31947-2012. Przed jego pojawieniem się nie było jednolitości i porządku w zakresie oznaczania kolorów przewodów elektrycznych.

Do tej pory w starych domach można znaleźć przewody w tej samej powłoce, której kolor nie określa, co jest połączone - „faza”, „zero” lub „ziemia”.

Teraz łatwiej było zidentyfikować żyły. Nawet bez użycia testera można określić, do którego kontaktu dany rdzeń powinien być podłączony - przez kolor izolacji polimerowej

W wyżej wskazanym dokumencie GOST stwierdził, że izolacja produktów kablowych powinna mieć inny kolor. Pewien odcień powinien pokrywać drut w ciągłej warstwie - od początku do końca. Jeden przewód nie może być niebieski na początku zatoki, a biały na końcu; przerywane zabarwienie jest również zabronione.

Jedyną żyłą, która może mieć dwukolorową powłokę, jest „ziemia”. Oficjalnie przypisano jej kombinację zielono-żółtą, osobno nie można użyć tych dwóch odcieni.

Dokumenty regulacyjne zawierają również zalecenia dotyczące stosowania różnych schematów dla kabli 3-żyłowych, 4-rdzeniowych i 5-żyłowych.

Na przykład przy produkcji kabli 3-żyłowych mile widziane są następujące kombinacje:

  • brązowy - niebieski - zielony / żółty;
  • brązowy - szary - czarny.

Jeśli kabel składa się z 4 rdzeni, zalecane są również dwa typowe rodzaje malowania:

  • brązowy - szary - czarny - zielony / żółty;
  • brązowy - szary - czarny - niebieski.

Schematy dla przewodów 5-przewodowych są następujące:

  • brązowy - szary - czarny - zielony / żółty - niebieski;
  • brązowy - szary - 2 czarny - niebieski.

Niebieski jest rdzeniem „zerowym”.

Nie zaleca się używania tylko dwóch kolorów - czerwonego i białego.

Specjalne wymagania dotyczą rozmieszczenia kolorów przewodu uziemiającego: na dowolnym losowo wybranym fragmencie drutu o długości 1, 5 cm jeden kolor powinien pokrywać 30-70% izolacji, drugi kolor - reszta obszaru

Kolorystyka powinna być stosowana mocno i być wyraźnie widoczna.

Jeśli przejdziemy do drugiego ważnego dokumentu dla instalatorów elektrycznych, IU, to w rozdziale 1.1.29 i rozdziale I.1.30 można również znaleźć informacje o kolorze przewodów fazy zerowej. Dokładniej, dane tam nie są malowane, ale istnieje odniesienie do GOST P 50462-92, które od dawna zostało zastąpione przez nowsze wydanie GOST R 50462-2009, które wciąż istnieje do dziś.

Materiał odpowiada informacjom określonym w GOST 31947, ale są pewne wyjaśnienia. Na przykład przewody, które pełnią podwójną funkcję, powinny być pomalowane w specjalny sposób: jeśli zerowy pracownik jest połączony z ochronnym zerem, wtedy cała długość jest koloru niebieskiego i ma zielono-żółte paski wzdłuż krawędzi.

Schematyczne przedstawienie oznaczenia koloru przewodnika. Wraz z oznaczeniem koloru przewody mają literę: zero - N, ochronne - PE, połączone zero + ochronne - PEN

Zatem wszystkie kolory, z wyjątkiem niebieskiego (niebieskiego) i zielonego / żółtego, mogą być użyte do pokolorowania izolacji przewodu fazowego. Do tej grupy należą białe i czerwone kolory, które z jakiegoś powodu nie są zalecane do użycia w edycji GOST 2012.

Przykład trójżyłowego kabla, wykonanego zgodnie z normami GOST: zielony / żółty rdzeń jest przeznaczony do uziemienia, niebieski - zero, brązowy - faza

W dodatku A do GOST R 50462 znajduje się tabela, w której można znaleźć oznaczenia literowe wszystkich kolorów. Na przykład przewód fazowy obwodu 1-fazowego (L) ma kolor brązowy, kod koloru to BN. Kody literowe są używane do czarno-białych kopii schematów, które nie używają różnych kolorów.

Oznakowanie rdzenia dla rozwiązań instalacji elektrycznej

Nie bez powodu na początku artykułu zabrzmiało przekonanie, że oznaczenie kolorów przewodów znacznie upraszcza proces instalacji.

Jeśli sam wykonujesz instalację elektryczną w mieszkaniu lub domu prywatnym, podnieś przewody zgodnie z normami, podczas podłączania urządzeń elektrycznych, instalowania automatycznej ochrony, rozprowadzania przewodów w skrzynkach zaciskowych, nie musisz sprawdzać, gdzie znajduje się faza, zero, ziemia - kolor izolacji.

Kilka przykładów okablowania podczas etykietowania jest ważne:

W zależności od tego, które instalacje elektryczne są podłączone i gdzie przewody biegną dalej, istnieje połączenie w skrzynkach lutowniczych. Dla każdego rdzenia w przypadku gniazdka jest specjalny kontakt. Zazwyczaj oznaczone są również styki, śruba lub zacisk. Przewód zasilający jest zwykle podłączony do górnych, stałych styków, masy - do szyny uziemiającej Najprostszy schemat: przewód neutralny jest wysyłany bezpośrednio do lamp, a przewód fazowy jest wysyłany do przełącznika, skąd jest również przekierowywany do lamp

Istnieją kable o dużej liczbie żyjących, których kolorystyka nie wydaje się właściwa. Przykładem jest CIP, który wykorzystuje inną metodę definiowania przewodników. Jeden z nich jest oznaczony małym rowkiem na całej długości. Przewód reliefowy zwykle pełni funkcję przewodu neutralnego, reszta odgrywa rolę liniową.

Aby odróżnić przewodniki, są one oznaczone taśmą klejącą, termokurczliwymi, symbolami literowymi, które są nakładane wielobarwnymi markerami. A w trakcie prac elektrycznych koniecznie wykonaj dzwonienie - dodatkowa identyfikacja.

Sprawdzanie poprawności połączenia

Niestety, nie wszyscy instalatorzy ściśle przestrzegają zasad i przy niewłaściwym łączeniu w wyborze dyrygenta. Dlatego też, wieszając żyrandol, instalując gniazdko lub inne urządzenie do instalacji elektrycznej, lepiej jest dodatkowo sprawdzić, czy izolacja każdego rdzenia odpowiada jego przeznaczeniu.

Obowiązkowe testowanie neutralnego lub fazy jest podyktowane standardami bezpieczeństwa i instynktem samozachowawczym: jeśli przypadkowo zmieszasz kontakty podczas instalacji, możesz doznać paskudnego urazu - oparzenia elektrycznego

Instalatorzy używają dwóch metod identyfikacji: pierwsza to sprawdzenie za pomocą śrubokręta wskaźnikowego, druga to użycie testera lub multimetru. Za pomocą śrubokrętu faza jest zwykle określana, a przy urządzeniach pomiarowych - neutralna i zerowa.

Jak korzystać ze wskaźnika?

Nawet proste urządzenia, takie jak śrubokręty wskaźnikowe, są inne. Niektóre z nich są wyposażone w mały przycisk, inne działają automatycznie, gdy metalowy pręt jest połączony z przewodnikiem lub kontaktem.

Jednak we wszystkich modelach bez wyjątku zainstalowana jest dioda LED, która świeci się pod napięciem.

Śrubokręt wskaźnikowy woli używać amatorów, którzy nie mają specjalnych kwalifikacji. Profesjonalni elektrycy doceniają dokładność, dlatego zawsze mają przy sobie tester.

Wkrętak - poręczne narzędzie do określania przewodu fazowego. Aby sprawdzić, czy drut działa, użyj metalowego rdzenia śrubokręta, aby delikatnie dotknąć gołego drutu.

Jeśli dioda LED świeci, rdzeń jest zasilany. Brak sygnału wskazuje, że jest to ziemia lub zero.

Podczas korzystania ze wskaźnika należy przestrzegać zasad TB. Nawet jeśli uchwyt śrubokrętu jest izolowany, zaleca się noszenie rękawic ochronnych (z gumowaną warstwą wewnętrzną), tak jak w przypadku pracy z elektrykiem w ogóle

Procedura weryfikacji jest wykonywana jedną ręką, dlatego druga jest bezpłatna. Lepiej też z niego korzystać - na przykład, aby naprawić przewody. Ale surowo zabrania się dotykania odsłoniętych części przewodników lub metalowych przedmiotów znajdujących się w pobliżu (rur, kształtek) drugą ręką.

Zasady stosowania testera

Tester lub multimetr jest zawsze dołączany do elektryka. Musi pracować z połączeniem żył w instalacjach elektrycznych wewnątrz pomieszczeń i podczas montażu rozdzielnicy. Jeśli okablowanie zostało zamontowane przez długi czas, oznaczenia przewodów kolorami można pominąć.

Nawet jeśli kolory izolacji wydają się być utrzymane, nie fakt, że są one połączone wszystkimi zasadami.

Za pomocą testera można dowiedzieć się nie tylko o prawdopodobieństwie podłączenia przewodów do sieci energetycznej, ale także o niektórych parametrach: natężeniu prądu, rezystancji, napięciu. Za pomocą multimetru można dzwonić diody, sprawdzać tranzystory, określać indukcyjność

Przed pomiarem przeczytaj instrukcje dołączone do wszystkich urządzeń pomiarowych.

Procedura jest w przybliżeniu następująca:

  • ustawić wartość, która jest oczywiście większa niż oczekiwane napięcie, na przykład 260 V;
  • podłączamy sondy do niezbędnych gniazd;
  • dotknij sondami dwóch przewodów - prawdopodobnie fazowych i neutralnych;
  • powtórz procedurę z inną parą przewodów.

Kombinacja zera fazy życia powinna dawać wynik bliski 220 V. Zawsze będzie wyższy niż para fazy do ziemi.

W sprzedaży znajdują się zarówno cyfrowe, nowoczesne urządzenia, jak i przestarzałe, ze strzałkami i skalami wartości. Użyj wygodniejszego urządzenia cyfrowego. Przed samodzielną instalacją sprzętu elektrycznego zalecamy nauczenie się używania śrubokrętu wskaźnikowego lub multimetru - nie należy polegać wyłącznie na kolorze przewodów.

Możliwość korzystania z multimetru jest przydatna dla administratora domowego i sprawdzania napięcia na wyjściu. Szczegółowe instrukcje dotyczące korzystania z testera podano w tym artykule.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Wspólne standardy znakowania kolorów:


Metody znakowania oprócz koloru:

Gdy wszystkie przewody są tego samego koloru, sprawdź lampą testową:

Oznaczenie koloru przewodów jest doskonałym sposobem identyfikacji drutu podczas jego instalacji. Jednak w trakcie pracy z już zainstalowanymi kablami nie należy polegać wyłącznie na wyglądzie przewodów, ponieważ mogą one zostać błędnie połączone.

Upewnij się, że używasz dodatkowych metod określania przewodników, a jeśli nie możesz zmienić samych przewodów, musisz oznaczyć je kolorowymi symbolami taśmy lub liter.

Czy jest coś do dodania lub masz pytania dotyczące kolorowania? Możesz zostawić komentarze do publikacji, uczestniczyć w dyskusjach i dzielić się własnym doświadczeniem w identyfikacji przewodników. Formularz do komunikacji znajduje się w dolnym bloku.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Elektryk