Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Parametry łazienek w apartamentach nie zawsze mają wystarczającą powierzchnię do standardowego rozmieszczenia wszystkich kluczowych urządzeń sanitarnych. Rozwiązaniem tego problemu jest jasne myślenie o lokalizacji i wyborze kompaktowych modeli elementów z kluczem funkcyjnym. Jednym z nich jest toaleta narożna z cysterną, która jest ekonomicznym projektem oryginalnego projektu sąsiedniej łazienki.

W tym artykule przeanalizujemy szczegółowo zalety i wady takich modeli muszli klozetowych, możliwe schematy instalacji i skupimy się na cechach ich połączenia z sieciami komunikacyjnymi. Prezentowany materiał zostanie uzupełniony o żywe zdjęcia i przydatne wskazówki dotyczące wyboru odpowiedniej toalety do instalacji w rogu łazienki.

Zalety i wady urządzeń kątowych

Toaleta, znajdująca się w rogu, ma praktycznie podobną konstrukcję, jak w wersji standardowej. Jedyną różnicą wyrażającą ten typ instalacji jest trójkątny kształt zbiornika spustowego. Głośność nie jest w żaden sposób odzwierciedlana.

Za pomocą monobloku narożnego możesz nie tylko rozszerzyć wolną przestrzeń w łazience, ale także dodać wyjątkowy model do wnętrza pomieszczenia. Dzięki wypełnieniu narożników urządzeniami sanitarnymi pomieszczenie uzyskuje zaokrąglone kształty z dużą przestrzenią wewnętrzną.

W modelu Compact miska jest podzielona spłuczką spustową, która poprzez instalację jest wszyta w narożną wnękę. Konstrukcja, wyposażona w wiszącą toaletę, jest dość ważna - jej pojemność wynosi prawie pół tony.

Istnieją dwa główne typy toalet narożnych: monoblokowe i kompaktowe. Pierwszy jest reprezentowany przez zestaw dwóch połączonych struktur - muszli klozetowej i cysterny, drugi może być tylko typu zawieszonego, a system zaopatrzenia w wodę i spustowy jest zorganizowany w fałszywej ścianie lub instalacji narożnej.

Jeśli w mieszkaniu znajdują się oddzielne pokoje, użycie kątowej instalacji w toalecie umożliwi umieszczenie dodatkowych urządzeń, takich jak bidet. Oprócz wszystkich rozważanych modeli można regulować wysokość do 4 cm.

Oddzielna pochwała zasługuje na siłę zbiornika spustowego, wykonanego z litego materiału. Wycieki są wykluczone.

Jeśli z jakiegoś powodu pęknie zbiornik spustowy lub pojawią się pęknięcia, nie możesz martwić się o sąsiadów z dołu, ryzyko powodzi jest minimalne. Ze względu na wyposażenie systemu awaryjnego, w momencie przepełnienia nadwyżka wody sieciowej zostanie przekierowana na specjalny kanał przelewowy.

Najpopularniejsze modele monobloków narożnych - zewnętrzne. Toaleta jest przymocowana specjalnymi śrubami do podłogi lub kleju epoksydowego.

W takich urządzeniach jest niewielki minus. Jest to związane wyłącznie z metodą instalacji zamontowanych produktów. Ściana, na której ma być wykonana instalacja, musi być wystarczająco mocna, aby wytrzymać zamierzoną masę. Ważne jest również, aby wybrać odpowiednią wysokość podczas instalacji, biorąc pod uwagę wzrost wszystkich mieszkańców domu / mieszkania.

Jeśli chodzi o zakładanie płyt gipsowo-kartonowych, konieczne będzie wcześniejsze umieszczenie pod okładziną hipoteki z litego drewna i wykonanie zapięcia za pomocą długich śrub, aby przejść przez drewnianą część i wystarczająco wgłębienie w ścianie głównej.

Jakie są rodzaje toalet narożnych?

Zapotrzebowanie konsumentów na niestandardowe urządzenia hydrauliczne zwykle rośnie. Oprócz oryginalności samego urządzenia, jego główne cechy są również cenione: komfort i funkcjonalność.

Ważną rolę odgrywa konstrukcja konstrukcji. Oprócz kształtu spłuczki, wizualnie kątowa toaleta nie różni się od standardowego modelu, ale tak nie jest - istnieje również różnica w instalacji.

Materiał do produkcji instrumentów

Pomimo tego, że zakres modeli toalet narożnych jest mniej obszerny w porównaniu z klasycznymi, nadal można wybrać interesującą opcję.

Trudność w wyborze urządzenia sanitarnego wynika z braku świadomości klientów. Urządzenie, materiał produkcji i niuanse instalacji - główne wskaźniki wyboru toalety kątowej

Materiały użyte do produkcji narożnych modeli sanitarnych, standard.

Toaleta może być wykonana z:

  • plastik;
  • porcelana.
  • fajans.

Dzięki nowoczesnym technologiom urządzenia plastikowe wykonane są z akrylu, dodatkowo wzmocnionego włóknem szklanym i specjalną żywicą. Łatwość i prostota produktu, wysoki stopień wytrzymałości i nieporowata struktura - to główne zalety takich instalacji.

Wady obejmują słabą odporność na uszkodzenia mechaniczne i ekstremalne temperatury.

Zwiększony stopień trwałości porcelanowych muszli klozetowych uzupełnia wysoki okres eksploatacji. Podstawą procesu produkcyjnego jest biała glina z dodatkiem naturalnych minerałów - kwarcu i skalenia. Glazura jest tradycyjnie stosowana jako warstwa nawierzchniowa.

Właśnie ta kompozycja sprawia, że struktura urządzenia jest mniej porowata, a co za tym idzie, ułatwia jej pielęgnację. Jego główną wadą jest wysoki koszt.

Najpopularniejszymi modelami w przystępnej cenie są fajans. Hydraulika wykonana z ceramiki przed końcowym etapem szklenia jest procesem wypalania.

Te procesy produkcyjne sprawiają, że toaleta jest trwała, z wysokim poziomem funkcji ochronnych, a także zmniejsza porowatość materiału, ułatwiając gospodyniom domowym dbanie o ich codzienną opiekę. Żywotność produktu sięga 15 lat.

Istnieją modele toalet narożnych ze stali nierdzewnej. W niektórych przypadkach pochodzą z umywalką. Takie urządzenia są instalowane w publicznych łazienkach lub w dachach i nazywane są anty-wandalami

W rzadkich przypadkach można znaleźć ekskluzywne modele drogich materiałów: brąz, kamień naturalny lub sztuczny, stal. Ze względu na niskie zapotrzebowanie konsumentów na tego rodzaju towary producenci nie spieszą się z uzupełnieniem asortymentu.

Jeśli zastosujemy standardową wersję, najlepsze produkty są wykonane z porcelany. Zastosowanie materiałów o wysokiej jakości w produkcji, o niskim stopniu absorpcji wilgoci, pozwala na stworzenie modelu, który z czasem nie traci swoich oryginalnych cech, zarówno funkcjonalnych, jak i wizualnych.

Sugerowane typy miski

W zależności od rodzaju miski używanej w konkretnej instalacji narożnej, ze względu na stopień komfortu podczas pracy, objętość, liczbę rozprysków podczas płukania i wydajność w zużyciu wody.

Rynek oferuje trzy opcje: z półką, lejkiem, nachyleniem tylnej lub przedniej ściany.

Początkowy widok muszli klozetowej jest reprezentowany przez urządzenie z tzw. Półką. Oprócz prezentowanych, dodatkowo wyróżniają się typy mis i talerzy

Toaleta narożna z półką ma wiele minusów. Ze względu na fakt, że wszystkie produkty opróżniające początkowo pozostają na scenie urządzenia, w łazience pojawi się charakterystyczny nieprzyjemny zapach. Ponadto po zmyciu prawie zawsze konieczne jest użycie szczotki do usunięcia pozostałości.

Ponadto miska tworzy uszczelnienie wodne, w którym zawsze występuje woda. Ale gdy używamy wody złej jakości, jak również z powodu odkładania się soli moczowych, mogą pojawić się płytki nazębne i rdza. A przy takich problemach trzeba regularnie walczyć, stosując skuteczne środki do czyszczenia muszli klozetowej.

Ten rodzaj produktu nie różni się od ekonomicznego zużycia wody. Jedynym plusem jest flush praktycznie bez rozpylaczy.

Niektóre zalety miski z półką obejmują możliwość śledzenia ich stanu zdrowia, ponieważ wszystkie produkty odpadowe początkowo nie dostają się do wody, ale pozostają na półce muszli klozetowej.

Następny typ misy ma nachylenie ściany przedniej lub tylnej, dlatego odpowiednia nazwa urządzenia hydraulicznego jest nachylona. Takie cechy pozwalają zminimalizować przenikanie nieprzyjemnych zapachów.

Wynika to z faktu, że za pomocą ściany ze spadkiem odpady spadają bezpośrednio do wody. Mimo to musisz używać pędzla prawie cały czas.

Do lejka w kształcie pędzla, używanego w rzadkich przypadkach. Taki batonik jest najbardziej higieniczny i ekonomiczny, ponieważ odpływ nie wymaga dużych ilości wody. Nieprzyjemne zapachy są praktycznie nieobecne. Jednak podczas płukania maszyna wytwarza dużo sprayu.

Producenci urządzeń sanitarnych od dawna próbowali wyeliminować problem rozpylania podczas płukania. Problem został rozwiązany za pomocą systemu Anti-Splash.

Dzięki wynalazkowi o nazwie „Anti-Splash”, opartemu na regulacji poziomu wody (im niższy, tym niższy poziom wybuchu), problem rozpryskiwania został wyeliminowany.

Miska drenażowa

Kierunek zwolnienia nie wpływa na komfort użytkowania kątowego urządzenia sanitarnego. Nie można też wizualizować różnic zewnętrznych, jednak parametry i lokalizacja wejścia do kanalizacji w łazience mogą mieć wpływ na wybór.

W muszli klozetowej są takie rodzaje misek:

  1. Z poziomym zwolnieniem . Stosuje się, gdy gniazdo pionu kanalizacyjnego znajduje się 5-10 cm nad podłogą.
  2. Z pionowym wylotem . Idealny do łazienki, gdzie linia kanalizacyjna jest skierowana na podłogę. Dzięki takiemu rozwiązaniu uzyskuje się maksymalną oszczędność miejsca, jednak takie rozmieszczenie linii kanalizacyjnej w wysokich budynkach może być rzadko spotykane.
  3. Z ukośnym otworem spustowym . Najpopularniejsza opcja, która została po raz pierwszy wprowadzona na rynki. Ten model zakłada dzwon pod kątem lub blisko podłogi.

Wymiana toalety z poziomym odpływem pionowym nie jest możliwa. Ten problem można rozwiązać tylko w przypadku zmiany lokalizacji gniazda ściekowego.

Bez względu na rodzaj zwartej lub monoblokowej preferencji, ważny jest właściwy dobór otworu odpływowego. Na schemacie: a) z ukośnym zwolnieniem; b) z poziomym zwolnieniem; c) z pionowym zwolnieniem. Najpopularniejszy jest model misy z ukośnym wydaniem kanału

Cechy łączenia modeli kątowych

Następnie analizujemy cechy instalacji modeli toalet, które mają inną dostawę ścieków.

Schemat instalacji z wykorzystaniem karbów

Niestandardowe modele produktów kątowych mają swoje cechy nie tylko konstruktywne, ale także wyrażają się w procesie instalacji. Początkowo jest to odpowiednia kanalizacja.

Jednak w niskich budynkach, starych budynkach pion wznosi się wzdłuż ściany, co komplikuje montaż monobloku narożnego. Aby rozwiązać ten problem, można użyć przedłużacza, który jest używany jako rura falista.

Jeśli rura falista jest używana do wydłużania kanalizacji, jej długość powinna być jak najkrótsza. Jest to wymóg łatwej konserwacji po zatkaniu.

Instalacja rozpoczyna się od instalacji toalety w wybranym miejscu i wyznaczenia jej granic. Zaznacza również obszary, w których konieczne będzie wiercenie otworów pod kołki. Aby to zrobić, u podstawy urządzenia, na nodze, znajdują się specjalne otwory. Teraz urządzenie spustowe musi zostać przestawione i wywiercić luz pod łącznikami.

Następnie toaleta jest umieszczana w pierwotnym położeniu i mocowana za pomocą kołków. Jedna strona rury falistej jest umieszczana w kanalizacji, podczas gdy sekcja dokująca musi być traktowana silikonem, druga jest umieszczana na wylocie.

Aby zainstalować zbiornik spustowy, konieczne jest połączenie otworów spustowych, starając się nie przesuwać istniejącej uszczelki silikonowej. Ta uszczelka chroni konstrukcję przed wyciekami. Po dokręceniu śrub.

Zimna woda jest dostarczana z elastycznym wężem. Używając szczeliwa, rozprowadź szczelinę między podstawą urządzenia a wykładziną. Zapobiega to przedostawaniu się zanieczyszczeń do toalety, co ułatwia czyszczenie łazienki.

Na naszej stronie internetowej znajdują się instrukcje krok po kroku z różnymi metodami mocowania muszli klozetowej do podłogi. Zalecamy zapoznanie się z nimi.

Teraz sprawdź kontrolę wszystkich połączeń, wpisując wodę w zbiorniku spustowym i jego opadanie.

Korzystanie z adaptera do połączenia

Inny sposób podłączenia toalety do centralnego systemu kanalizacyjnego - za pomocą rur. Tutaj powinieneś zwrócić szczególną uwagę na typ monobloku.

Przy wymianie instalacji wodno-kanalizacyjnej wybór nowego modelu toalety powinien odbywać się w podobny sposób. Ignorowanie tego kryterium pociągnie za sobą dodatkową pracę nad modyfikacją metody połączenia i kosztów zakupu mankietu

Uwolnienie skośne wymaga zainstalowania monobloku w podłodze lub w ścianie, ale w drugim przykładzie wykonania rura wentylatora rozpoczyna się pod kątem 30-40 °. W przypadku pionowego otworu spustowego stosowana jest metoda montażu ściennego, a położenie dyszy powinno być ustawione pod kątem 90 °.

Jak zainstalować toaletę z innym rodzajem zwolnienia?

W zależności od rodzaju instalacji istnieją dwa rodzaje toalet narożnych: podłogowe i ścienne. W pierwszym przykładzie wykonania mechanizm odpływowy jest umieszczony i zamontowany na podłodze, w drugim - na ścianie.

Urządzenie monobloku podłogowego jest bardziej znane i zrozumiałe. Instalacja tego projektu nie ma trudności i nie zajmuje dużo czasu.

W przypadku urządzenia napowietrznego sytuacja jest bardziej skomplikowana - tutaj potrzebna jest specjalna instalacja narożna, która jest metalową ramą. Rura kanalizacyjna jest doprowadzona do ramy, zamontowany jest system zaopatrzenia w wodę i zbiornik spustowy.

Konstrukcja pozwala ukryć miskę z wodą i całą komunikację, zamykając je elementami dekoracyjnymi. Instalacja może zostać zatopiona w ścianie lub po prostu zainstalowana w rogu.

Ze względu na to, że zbiornik odpływowy i inne detale toalety są ukryte za materiałami wykończeniowymi, wydaje się to solidną ścianą, która nie przyczynia się do podziału wnętrza na strefy

Jest inny rodzaj muszli klozetowej - pomocniczy. Produkt, podobnie jak poprzedni, jest zamontowany w rogu, jednak jego oś pionowa jest umieszczona nie po przekątnej, ale równolegle do ściany. Dzięki asymetrycznemu przemieszczeniu zespół spustowy można zamontować blisko ściany bocznej.

Na rynku są szeroko reprezentowane modele z niższym rodzajem zaopatrzenia w wodę do zbiornika. Mniej popularne są urządzenia z bocznym posuwem. Dolna wersja eyelinera jest wygodniejsza - jest prawie cicha w czasie, gdy woda znajduje się w zbiorniku spustowym.

Wybierając dołączony model toalety, warto zwrócić większą uwagę na modele z dwoma przyciskami. Takie opcje pozwalają na bardziej ekonomiczne wytwarzanie zużycia wody do konserwacji urządzeń sanitarnych.

Dołączony typ konstrukcji, podobnie jak poprzedni, maskuje całą komunikację albo w ścianie, albo w specjalnej szafce nocnej. W większości przypadków mają już szafkę, co znacznie ułatwia wybór.

Instrukcja nr 1 - instalacja z pionowym odpływem

Narożne modele sedesów z pionowym otworem spustowym są najczęściej używane w domach ze starymi układami lub w prywatnych domkach.

Główne pozytywne aspekty polegają na tym, że części robocze urządzenia po instalacji nie są wizualizowane, a produkt może być umieszczony jak najbliżej ściany, ponieważ nie ma potrzeby pozostawiania miejsca pod łącznikami rur.

Proces instalacji muszli klozetowej z pionowym otworem spustowym ma pewne różnice. Na przykład, aby zapewnić niezawodne uszczelnienie w miejscu dokowania urządzenia i systemu kanalizacyjnego, stosuje się połączenie kołnierzowe.

Po zakończeniu etapu znakowania kołnierz śrubowy jest instalowany w zdefiniowanym otworze do połączenia systemu odwadniającego z systemem kanalizacyjnym. Wszystkie kołnierze są identyczne i mają takie same wymiary. Nawet w produkcji toalet z pionowo umieszczonymi drenażowymi kompletnymi częściami, zapewniając im szczelne połączenie.

Następny monoblok wraca na miejsce. Należy upewnić się, że wszystkie otwory pokrywają się. Po ustaleniu projektu, zmień go trochę. W tej chwili następuje ścisłe dokowanie elementów złącznych. Szczelność zapewnia pierścień uszczelniający umieszczony między dwiema częściami.

Czy zdecydowałeś się na instalację i podłączenie toalety pionowej spłukiwanej własnymi rękami, ale czy kiedykolwiek zrobiłeś taką pracę? Zalecamy przeczytanie instrukcji instalacji krok po kroku dla tego typu muszli klozetowej.

Instrukcja # 2 - instalacja z poziomym zwolnieniem

Jeśli gniazdo kanalizacyjne znajduje się pionowo, wystarczy po prostu połączyć toaletę z zwolnieniem typu poziomego.

Urządzenie będzie zlokalizowane w niewielkiej odległości od ściany i pionu, a elementy łączące są praktycznie niewidoczne ze względu na położenie kątowe.

Dla dwupiętrowych domów prywatnych nie ma zastosowania okablowania kanałów ściekowych z poziomym drenażem, ponieważ do tego konieczne jest osadzenie rury o średnicy 110 mm na podłodze lub zszycie jej panelami dekoracyjnymi

Mankiet lub rura falista jest wykorzystywana jako element kontaktowy do łączenia monobloku kątowego z wylotem poziomym do odpływu ściekowego.

После подсоединения соприкасающиеся участки патрубков и уплотнителя обрабатываются силиконом. Таким образом препятствуют вытеканию рабочей жидкости и проникновения стоковых запахов.

Если центр горизонтального выпуска по отношению к раструбу канализации смещен, для контакта применяется гофра или комплект из уголка и короткого патрубка. Сам унитаз будет подсоединен посредством резиновой манжеты.

Инструкция #3 – подключение унитаза с косым выпуском

С середины двадцатого века в домах обустраивали именно косую форму канализационного выпуска, а сам трубопровод был из чугуна.

Сейчас же появилась необходимость стыковать сливное отверстие унитаза с такими раструбами. Детальная инструкция по установке унитаза с косым выпуском приведена здесь.

После стыковки косого выпуска моноблока с чугунной канализационной трубой контактный участок необходимо замазывать песчано-цементным раствором. Однако в большинстве случаев производят полную замену трубопровода на пластик

Изначально делается смесь сурика и олифы в пропорции 1:3. Состав необходимо постоянно перемешивать - сурик быстро оседает на дно. Раствором обрабатывают сливное отверстие унитаза.

После этого нужно плотно намотать каболку на раструб, при этом один конец должен быть свободным. Затем второй раз наносится суриковая жидкость. Только после этого выпуск моноблока вставляют в канализационный отвод.

Можно воспользоваться и другим, менее грязным, способом. Имеется в виду применение резиновой манжеты. Ее насаживают на сливной патрубок и подсоединяют к трубе канализации. По надобности с помощью гофры можно выполнить смещение унитаза относительно центрального слива.

Произвести подключение сливного блока к пластиковой водоотводной магистрали можно аналогичным вышеописанному способу с одним уточнением: герметизация контактов не требуется.

О монтаже навесной сантехники

Угловая инсталляция устанавливается практически также, как и навесная модель. В первую очередь выводится вся коммуникация.

Используя инсталляционную угловую систему, применяют скрытый тип монтажа. Для него характерна фиксация унитаза на стену с помощью крепежных элементов

Вместо гибкой подводки воды к бачку лучше применить металлическую трубу. Для системы слива можно воспользоваться гофрированной трубой.

Инсталляционный каркас фиксируется на стене с помощью анкеров. Это обеспечивает надежное крепление и неподвижность рамной конструкции. Чаша располагается на 400-500 мм от уровня пола. На финишном этапе унитаз подключают к системе коммуникаций.

Если вы никогда не занимались самостоятельным монтажом подвесной сантехники, рекомендуем ознакомиться с более подробной инструкцией по установке угловой инсталляции, а также полезными рекомендациями по выбору.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Подробно о тонкостях выбора угловой модели унитаза можно узнать из видео:

Рубрика полезные советы или как подключить унитаз и не создать проблем:

Нюансы установки и подключения разных систем инсталляции:

В большинстве случаев, покупка углового унитаза скорее является необходимостью, нежели личным предпочтением. Однако этот сантехнический предмет полностью оправдывает свое предназначение, а сложностей при установке не возникает, если придерживаться схемы .

Всерьез задумались о приобретении угловой модели унитаза и хотите уточнить нюансы, которые мы упустили в этой статье? Задавайте интересующие вас вопросы под этим материалом – наши эксперты и другие посетители сайта помогут вам разобраться.

А может вы один из пользователей унитаза углового типа? Поделитесь опытом и фотоизображением своей модели унитаза, расскажите, какие из недостатков вы считаете весомыми, а какие из плюсов – самыми значимыми.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Instalacja wodociągowa