Pomimo popularności metaloplastyku i polipropylenu, rury i kształtki miedziane są powszechnie stosowane do instalacji sieci ciepłowniczych i wodociągowych. Są uważane za najlepszą opcję wyposażenia urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych.
Spróbujemy zrozumieć różnorodność produktów miedzianych i dowiedzieć się, które metody łączenia rur są najbardziej skuteczne.
Rury miedziane do wewnętrznego okablowania
W przeciwieństwie do odpowiedników metalowo-plastikowych, rurociągi miedziane mają minimalną rozszerzalność cieplną, nie odkształcają się przez dłuższy czas i nie reagują na promienie słoneczne. Mogą być instalowane zimą i latem - parametry techniczne miedzi wynikające z niskich temperatur nie zmieniają się.
Oferujemy informacje, które mogą być przydatne przy wyborze lub instalacji miedzianego materiału rury.
Gatunki: izolowane i nieizolowane
Jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania nieizolowanych rurociągów miedzianych - metalicznych sieci o czerwonawym odcieniu, montowanych za pomocą kształtek z miedzi, brązu lub mosiądzu, czasami lutowanych lub łączonych metodą spawania.
Dystrybucja systemu grzewczego, do montażu którego stosowane są nieizolowane rury miedziane. Zmieniono kierunek rurociągu za pomocą kątowników 90 °, zamontowanych do ścian za pomocą stalowych zacisków z uszczelkami
Producenci krajowi i zagraniczni oferują produkty, które różnią się nie tylko wielkością, kształtem sekcji lub sposobem produkcji, ale także ich wyglądem zewnętrznym.
Tak więc wśród rur miedzianych można znaleźć następujące typy rur:
- nieizolowane do instalacji sieci domowej i sprzętu gazowego i elektrycznego;
- Izolowany PCV w celu ochrony przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi;
- z elastyczną izolacją polietylenową do systemów zaopatrzenia w wodę;
- izolowany pianką poliuretanową dla sieci o maksymalnych wymaganiach dotyczących oszczędności ciepła;
- z izolacją ochronną do ogrzewania podłogowego i systemów zintegrowanych.
Do łączenia rur miedzianych z izolacją za pomocą kształtek bez izolacji, a metody instalacji nie różnią się od tradycyjnych.
Jak zrozumieć etykietowanie?
Aby nie pomylić się przy zakupie rur do samodzielnej instalacji, musisz nauczyć się czytać oznaczenia i znaki koloru.
Odpowiedzialni producenci stosują znakowanie nieusuwalnym związkiem bezpośrednio na powierzchni produktu. Jeśli oznaczenie nie znajduje się na rurze, można je znaleźć w dołączonej dokumentacji.
Produkcja rur krajowych marek odbywa się zgodnie z GOST 617-90, którego część nazywa się „Rury miedziane”.
Znakowanie jest stosowane zgodnie z ogólnym schematem, wskazuje następujące informacje:
- metoda produkcji (ciągniona, walcowana na zimno - D, prasowana - D);
- przekrój (okrągły - КР);
- dokładność produkcji (normalna - Н, zwiększona - П);
- warunek (od miękkiej - M do stałej siły przemysłowej - H);
- długość (niezmierzona - ND, wielowymiarowa - CD, w zatokach - BT);
- specjalne warunki.
Specjalne warunki obejmują oznaczenia produktów o zwiększonej długości lub wysokiej dokładności krzywizny i długości.
Oznaczenie próbki GKRPT 32 * 3 * 5000 M3 interpretuje się w następujący sposób: ekstrudowany pełny przekrój kołowy o zwiększonej dokładności wytwarzania, o przekroju zewnętrznym 32 mm, grubości ścianki 3 mm, długości pomiarowej 5 m, wykonany z miedzi MZ.
Oprócz oznaczenia GOST stosuje się system oznaczeń zgodnie z międzynarodową normą NF: należy wskazać kraj, producenta, numer zakładu i rozmiar standardowy.
Warunki zasięgu i wyboru
Materiał rurowy o małym przekroju jest sprzedawany w zwojach po 25 mi 50 m, a produkty o dużej średnicy są mierzone w długościach, najczęściej 3-5 m. Tak zwane „miękkie” typy szeroko stosowane do ogrzewania podłogowego są składane w cewki.
Cienki sznur łatwo się wygina i nie wymaga instalowania łączników lub innych elementów, które umożliwiają montaż zwojów sztywnego rurociągu.
Podobnie jak wszystkie rodzaje rur, wyroby z miedzi różnią się grubością ścianek. Standardowe rozmiary są ograniczone do 1 mm do 3 mm. Optymalne standardy dla systemów grzewczych - od 1, 5 mm do 2 mm
Tabele służą do określania parametrów lub charakterystyk materiału rury różnych sekcji.
Tabela standardowych rozmiarów rur miedzianych i stalowych ze wskazaniem grubości izolacji według wielkości. Średnice to cale i milimetry.
Niektóre rodzaje rur są bardzo poszukiwane. Na przykład do zaopatrzenia w wodę stosuje się produkty o średnicy od 12 mm do 22 mm, a do systemów drenażowych - od 32 mm i powyżej.
Oprócz zewnętrznego przekroju poprzecznego, zwyczajowo podaje się grubość ściany lub średnicę wewnętrzną (załóżmy, że 12/2 lub 12/14 jest rurą o średnicy zewnętrznej 14 mm, średnicy wewnętrznej 12 mm i grubości ścianki 2 mm).
Rodzaje łączników rur miedzianych
Podczas montażu rurociągów wymagane są okucia, aby stworzyć niezawodne odłączalne i jednoczęściowe połączenia. Wynikiem prawidłowo wykonanego połączenia jest obsługa sieci bez naprawy przez 15 lat lub dłużej. Zastanów się, jakie typy łączników są stosowane do rur miedzianych.
Opcja # 1 - kompresja
Lutowanie nie jest używane do montażu złączek zaciskowych. Wzory tulei nazywane są warunkowo rozdzielnymi, ponieważ tworzą hermetyczne połączenie, które od czasu do czasu wymaga dokręcania. W związku z tym rurociągów nie można wszywać w podłogę lub ścianę.
Na górnym obrazie znajduje się złączka zaciskowa do rury miedzianej: obudowa, pierścień dzielony (pełniący funkcję uszczelnienia podczas montażu) i nakrętka kołpakowa, którą dokręca się przez zaciskanie
Aby zainstalować złączkę kompresyjną, nie jest potrzebne specjalne narzędzie - szczypce lub zaciski. Po pierwsze, zaciskanie odbywa się ręcznie, a następnie nakrętka łącząca zostaje osiągnięta za pomocą klucza nastawnego lub klucza otwartego.
Zaleca się użycie pary kluczy: jednej do trzymania walizki, drugiej do wykonywania ruchów półobrotowych. Aby uzyskać mocne połączenie, zwykle wystarczają 2-3 dodatkowe obroty.
Złączki tulei mają standardowe rozmiary - nad przekrojem rur, a ich wewnętrzna ściana jest wstępnie skalibrowana (w celu wykonania gniazda). Ponadto różnią się celem. Załóżmy, że części do instalacji wodno-kanalizacyjnych i grzewczych mogą się różnić i mieć konstrukcję.
Opcja # 2 - Kształtki prasowe
Kształtki prasowane przez prasowanie mają zupełnie inną konstrukcję. Mają konstrukcję rurową, a każdy koniec jest wyposażony we wgłębienie z uszczelką. Zasada mocowania na rurze opiera się na jednej z właściwości miedzi jako miękkiej i giętkiej podczas obróbki metalu.
W procesie zaciskania konstrukcja części jest odkształcana w taki sposób, że materiał z pierścieniem uszczelniającym tworzy jednoczęściowe ścisłe połączenie.
Przykładowa złączka zaciskowa z brązu do rury miedzianej z przyłączem gwintowanym. Producent - słynna firma VIEGA. Cena - 880 rubli (części do zaciskania z mosiądzu, brązu lub miedzi są znacznie droższe niż stalowe odpowiedniki)
Aby zmontować rurociąg za pomocą złączek zaprasowywanych, potrzebne jest specjalne narzędzie - kleszcze prasujące. W przypadku pracy tymczasowej i jednorazowej odpowiednie urządzenie ręczne, ale przy ciągłym profesjonalnym użytkowaniu, szybko spowoduje zmęczenie.
Dla wykwalifikowanych hydraulików dostarczane są modele hydrauliczne i elektromechaniczne - drogie, ale oszczędzające czas i wysiłek.
Rodzaje złączek zaprasowywanych różniących się przeznaczeniem i konstrukcją: proste łączniki łączące, adaptery, krzyżyki, kwadraty proste i przejście do innej średnicy
Trudność w prasowaniu polega na tym, że po zaciśnięciu czasami trudno jest odróżnić obrobioną maszynę od tej, którą właśnie naniesiono na rurze. Aby uniknąć luk, producenci dostarczali części ze specjalnymi elementami sygnalizacyjnymi, które zmieniają ich wygląd po zaciśnięciu: jasne plastikowe pierścienie lub odkształcalne wypukłości zwane SC-Contur.
Łatwo jest odróżnić części według celu, ponieważ są one oznaczone znacznikiem różnych kolorów:
- niebieski lub czerwony - zaopatrzenie w wodę (do picia lub do picia);
- zielony - ogrzewanie;
- żółty - zasilanie gazem.
Istnieją również opcje uniwersalne: na przykład żółto-niebieskie oznaczenie oznacza, że okucia mogą być używane w systemach do przenoszenia gazów i wody. Kolor jest używany do oznaczenia pieczęci (żółty - dla gazu, czarny - dla wody itp.)
Opcja nr 3 - lutowana
Lutowanie zapewnia solidne i trwałe połączenie dwóch fragmentów rury. Wykonuje się to za pomocą specjalnego narzędzia. Bezpośrednio przed lutowaniem końce rur łączą się z zakładką, to znaczy używają złącza gniazdowego.
Jednak między ścianami powinna być mała szczelina, która jest niezbędna do wypełnienia stopionym lutem. Wielkość szczeliny - od 0, 02 mm do 0, 4 mm.
Konfiguracja miedzianych kształtek do lutowania odpowiada analogom do prasowania: prostym, kątowym, krzyżowym itp. Na zdjęciu - element narożny przeznaczony do systemu grzewczego
Głównym narzędziem do lutowania jest palnik, ale do wstępnego przetwarzania rur używają one również kalibratora (ekspandera), frezarki stożkowej, obcinaka do rur i wszelkiego rodzaju narzędzi czyszczących (szczotek, skór).
Do użytku domowego odpowiednia jest latarka ręczna z nabojem gazowym o pojemności 200 ml. Lekkie i poręczne urządzenie ręczne wytwarza płomień o temperaturze + 1100 ° C, co wystarcza do stopienia miękkiego lutowia.
Oprócz palnika będziesz potrzebował lutu na bazie cyny (ze srebrem, bizmutem, antymonem), którego temperatura topnienia jest znacznie niższa niż w przypadku miedzi. Różnica temperatur zapewnia integralność rur miedzianych i skuteczne stopienie lutowia do stanu ciekłego, dzięki czemu może wypełnić lukę i hermetycznie połączyć części
Potrzebny będzie również roztwór topnika, który smaruje części łączące armatury i rury.
Powłoka topnikowa na powierzchni elementów miedzianych jest przeprowadzana za pomocą pędzla. Zapewnia równomierne rozłożenie lutu nad strefą połączenia.
Klasyfikacja kształtek miedzianych do lutowania. Są tańsze niż odpowiedniki zaciskane. Materiałem jest miedź Cu-DHP, która nadaje się zarówno do spawania w niskich, jak i wysokich temperaturach.
Do samo-lutowania zazwyczaj stosuje się technologię niskotemperaturową. Osprzęt do tego rodzaju spawania jest wyposażony w pasek miękkiego lutowia, który jest umieszczony w specjalnym rowku zamykającym.
Wysokotemperaturowa metoda spawania jest stosowana w produkcji, przy tworzeniu sieci przemysłowych. Cechy wyróżniające - użycie lutu stałego, w przyszłości zdolność do przenoszenia gazów i cieczy pod wysokim ciśnieniem. Więcej informacji na temat lutowania rur miedzianych można znaleźć w tym materiale.
Jak wykonać lutowanie kapilarne z dopasowaniem?
Przed rozpoczęciem pracy należy przygotować narzędzia i materiały:
- palnik gazowy;
- topnik;
- lut;
- obcinak do rur;
- Faskomnimat;
- pędzel i drobny papier ścierny.
Procedura:
Bierzemy miedzianą rurę i odcinamy kawałek o żądanej wielkości za pomocą obcinaka do rur. Inne narzędzie nie będzie działać, ponieważ możliwe jest odkształcenie rury. Cięcie powinno być idealnie gładkie. 
Bierzemy fazer iz ufnością, ale ostrożnymi ruchami usuwaj nadmiar materiału. Konieczne jest przetwarzanie obu stron - zewnętrznej i wewnętrznej 
Używając drobnego papieru ściernego lub gąbki ściernej do metalu, ostrożnie czyścimy koniec rury, aby stał się idealnie gładki i błyszczący 
Aby lutowanie leżało płasko, nałóż pastę lub topnik na czyszczony obszar roboczy. Cienka i schludna warstwa jest dostarczana za pomocą pędzla z naturalnym włosiem. 
Przygotuj niezbędne i dopasowane. Aby to zrobić, myjemy wewnętrzną ścianę za pomocą metalowej szczotki z wygodnym uchwytem, próbując przetworzyć całą powierzchnię bez przerw 
Podobnie jak rura, okucie jest pokryte topnikiem lub pastą lutowniczą. Konieczne jest całkowite przetworzenie siedziska, jedyny sposób na stworzenie dobrych warunków dla przepływu lutowia 
Umieściliśmy łącznik na końcu miedzianej rury, aby utworzyć połączenie teleskopowe. Pozostałości odsłoniętego topnika są usuwane suchą szmatką. 
Ogrzewamy złącze palnikiem i ostrożnie doprowadzamy lutowie do szczeliny, zapobiegając przegrzaniu rur miedzianych. Cyna topi się i wypełnia pustą przestrzeń
Po ochłodzeniu lutowia cynowego powstaje mocne połączenie zapewniające 100% szczelności. Proces lutowania bez mocowania odbywa się w ten sam sposób, ale z jedyną różnicą: zamiast elementu łączącego, przetwarzany jest koniec drugiej rury, który jest noszony na górze. Przerwa między rurami w ten sam sposób jest wypełniona stopionym lutem.
Instrukcje dotyczące prasowania rur miedzianych
Jedynym narzędziem, które będzie wymagane do zachowania procedury prasowania, są kleszcze prasujące. Przed rozpoczęciem pracy przygotowujemy odcinki rur zgodnie z instrukcjami podanymi powyżej.
Instrukcje krok po kroku:
Aby wybrać żądaną oprawę, użyj specjalnych narzędzi lub przeczytaj oznaczenie zastosowane do części 
W przypadku ciasnego połączenia złączek prasujących nie trzeba używać lutowia ani topnika. Po prostu włóż koniec rury do złączki, aż się zatrzyma. 
Jakość tłoczenia zależy od właściwego doboru dyszy, która zależy od wielkości okucia. Przed zabiegiem zainstaluj dyszę w szczypcach 
Włożyć połączenie łącznika z rurą do złącza dyszy kleszczy, przymocować nieruchomość (zatrzask) i zacisnąć je ruchem uchwytów lub naciskając przycisk
Przypominamy, że zaciskanie tworzy połączenie bezobsługowe, które obsługuje do 30 lat lub dłużej. Gotowy rurociąg można ułożyć w rowkach, zszyć płytami gipsowo-kartonowymi lub zalać łącznikiem.
Istnieje wiele niuansów, których znajomość pomaga radzić sobie z niezależnym prasowaniem kształtek miedzianych, nawet jeśli robisz to po raz pierwszy.
Przed rozpoczęciem procesu testowania sprawdź, czy szczegóły odpowiadają celowi rurociągu. Żółta uszczelka - dla gazu, czarna - dla wody 
Naciśnięcie małych segmentów można wykonać na pulpicie, a następnie w miejscu instalacji, aby wykonać połączenie długich fragmentów 
Do obróbki rur o dużej średnicy wybiera się odpowiednie dysze. Okucia 108 mm są wciskane dwa razy, obracając o połowę w drugiej próbie. 
Chociaż kleszcze automatycznie kontrolują jakość prasowania, po procedurze należy upewnić się, że jest prawidłowo wykonana. Wystarczy zbadać dopasowanie do tego - rezultatem pracy jest charakterystyczny rowek
Wytwarzając ręcznie zagniatanie, staraj się nie wywierać nadmiernego wysiłku, aby nie odkształcić rur.
Wybór wyposażenia zależy od wielu powodów, w tym od twoich umiejętności. Jeśli umiejętności nie są wystarczające, nie powinieneś zajmować się palnikiem, ale wykonać połączenie zaciskane lub wyciągane zgodnie z siłami i początkującymi.
Zalecamy również przeczytanie naszych innych artykułów, w których szczegółowo przeanalizowaliśmy rodzaje rur miedzianych:
1. Rury miedziane do ogrzewania.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Podczas oglądania filmów można zobaczyć techniczne niuanse, które trudno sobie wyobrazić podczas czytania artykułu.
Instrukcje wideo dotyczące naciskania rurociągu:
Przegląd wideo kształtek miedzianych do różnych celów:
Jak wykonać rury i kształtki miedziane:
Cały proces lutowania w jednym walcu:
Połączenie rur miedzianych w jeden system odbywa się analogicznie do wyrobów ze stali i tworzyw sztucznych, ale z zastosowaniem specjalnych kształtek - mosiądzu, miedzi i brązu.
Jeśli opanujesz technologię tłoczenia lub bardziej złożoną metodę lutowania, będziesz mógł samodzielnie zainstalować sieć grzewczą lub hydrauliczną. Pamiętaj jednak, że komunikacja miedziana to bardzo droga przyjemność!
Napisz swoje komentarze na temat artykułu w polu poniżej. Może znasz niuanse, o których nie wspomnieliśmy w tym materiale? Udostępnij je innym osobom odwiedzającym witrynę.