Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
We współczesnym świecie przy wyborze metalu wiele uwagi poświęca się właściwościom antykorozyjnym. Wynika to z faktu, że wysoka wilgotność lub bezpośredni kontakt z wodą doprowadzi do szybkiego powstawania korozji, co zmniejsza wytrzymałość, trwałość materiału, właściwości dekoracyjne. Aby chronić powierzchnię mogą być różne specjalne kompozycje. Jednak ten sposób nadawania właściwości antykorozyjnych wymaga aktualizacji powierzchni ochronnej. Wyjściem z tej sytuacji może być czarna stal nierdzewna. Po raz pierwszy podobny metal pojawił się w 1913 roku i był aktywnie używany od ponad 100 lat.
Właściwości ze stali nierdzewnej
Skład stali nierdzewnej charakteryzuje się wysokim stężeniem chromu. Wszystkie gatunki stali nierdzewnej mają skład co najmniej 10, 5% chromu, dzięki czemu mają właściwości antykorozyjne. Ponadto specjalny skład metalu nadaje mu następujące właściwości:
Wysoka wytrzymałość. Wskaźnik ten zależy od stężenia węgla i innych pierwiastków stopowych. Obecnie przeprowadzana jest dość duża liczba różnych chemicznych operacji cieplnych w celu poprawy wytrzymałości: hartowanie, odpuszczanie i tak dalej.- Dobra obrabialność bez podgrzewania. Jeśli weźmiemy pod uwagę cienkie blachy, należy zauważyć, że zostały one ostatnio wykorzystane do formowania na zimno. Ogrzewanie metalu powoduje restrukturyzację sieci krystalicznej, dzięki czemu wydajność może się znacznie pogorszyć.
- Dobra spawalność. W wielu przypadkach związek metalu jest wytwarzany przez spawanie. Dobra spawalność określa, że spawacz może stworzyć wysokiej jakości i niezawodną spoinę przy minimalnym czasie.
- Atrakcyjny wygląd. Zwiększając stężenie chromu, materiał staje się bardziej atrakcyjny.
- Praca przez długi czas bez zmiany podstawowych właściwości. To korozja powoduje pogorszenie różnych jakości, ponieważ powoduje korozję metalu, zmieniając jego strukturę.
Chrom w wysokim stężeniu powoduje tworzenie się warstwy tlenku, która chroni metal przed korozją.
Funkcje znakowania
Znając zasady znakowania stali nierdzewnych w WNP, można szybko określić ich skład i podstawową wydajność. Algorytm znaków dekodowania jest dość prosty:
Pierwszy numer na etykiecie wskazuje, ile węgla znajduje się w kompozycji. Ten element jest uważany za podstawowy, ponieważ określa wytrzymałość stali i niektóre inne cechy wydajności. We wszystkich przypadkach określona wartość jest obliczana w setnych procentach.- Ze względu na tworzenie stopów osiągane są inne właściwości metali. Praktycznie każdy pierwiastek stopowy jest wyświetlany na oznakowaniu. Wartości są obliczane w całych procentach, litera wskazuje określony element. Przykładem jest fakt, że litera „X” jest używana do oznaczania chromu, litera „H” to nikiel.
Szeroka gama stali nierdzewnych pozwala wybrać najbardziej odpowiednią wersję do określonych warunków pracy. Niektóre marki są trudne do wytworzenia, aby zwiększyć wytrzymałość konieczne jest przeprowadzenie obróbki cieplnej, co powoduje znaczny wzrost ich wartości. Należy wziąć pod uwagę fakt, że zmiana temperatury pracy lub narażenie na działanie chemikaliów może stać się przyczyną zmniejszenia właściwości antykorozyjnych.
Wspólne marki
Biorąc pod uwagę gatunki stali nierdzewnej i ich właściwości, wyróżniamy kilka najbardziej popularnych metali:
10Х13N17M3Т, 10Х13H17M2Т - gatunki charakteryzujące się wysoką odpornością na korozję i temperaturę. Ze względu na połączenie tych cech, metale te są często eksploatowane w trudnych warunkach. Należy pamiętać, że ta metoda znakowania jest stosowana na terytorium krajów WNP, za granicą są one oznaczone inaczej;- 10Х23H18 - stal żaroodporna, która ma wysokie stężenie niklu i chromu. Ta marka rzadko poddawana jest obróbce cieplnej, ponieważ prowadzi to do znacznego wzrostu kruchości;
- 06HN28MDT - stal, wyjątkowa pod względem właściwości operacyjnych. Może być stosowany w bardzo agresywnych środowiskach;
- 08Х18H10T to metal, który ma wysoką spawalność nawet bez wstępnego ogrzewania powierzchni. Odporność na korozję jest utrzymywana nawet przy znacznym wzroście temperatury. Bez obróbki cieplnej taki metal ma stosunkowo niską wytrzymałość. W celu zwiększenia wytrzymałości hartowanie przeprowadza się przy określonym reżimie temperaturowym i chłodzeniu w różnych środowiskach.
Istnieje po prostu ogromna liczba odmian stali nierdzewnej, ponieważ zmieniając stężenie głównych pierwiastków i przeprowadzając domieszkowanie, można uzyskać wyjątkowe charakterystyki wydajności.