Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Istnieje ogromna liczba różnych stali, które różnią się nie tylko składem, ale także ich wewnętrzną strukturą. Przykład, który nazwiemy stalowym adamaszkiem. W produkcji wykorzystuje się specjalną technologię, dzięki której na powierzchni materiału powstaje niezwykły efekt optyczny, w zależności od struktury. Przez wiele dziesięcioleci był używany w produkcji ostrzy i innych rodzajów broni białej.
Jak powstaje ten materiał?
Jako surowce do produkcji stali damasceńskiej można użyć. Głównym warunkiem jest to, że kompozycja nie powinna zawierać dużej liczby pierwiastków stopowych. Ponadto produkcja Bulata uwzględnia następujące kwestie:
- Metal wysokostopowy nie pozwala na uzyskanie stali damasceńskiej.
- Kęs Srednelegirovannaya służy do uzyskania niskiej jakości Bulat.
Stal damasceńska może być wykonana przy użyciu 4 podstawowych technologii:
Bezpośrednia fuzja kruszonego grafitu i rudy żelaza. Ta technologia jest najprostsza do wdrożenia. Aby w tym przypadku uzyskać stal wysokiej jakości, należy użyć rudy o zawartości procentowej metalu nie mniejszej niż 85%. Bardzo często rudy występują w naturze z dużą ilością siarki, która jest uważana za szkodliwe zanieczyszczenie.- Topienie żelaza z bezpośrednim dostępem węgla. Technologia ta zapewnia, że do stopu wchodzą nie tylko czysty węgiel, ale także różne tlenki, które zapewniają wymaganą strukturę. Taka technologia jest dziś stosowana niezwykle rzadko, ponieważ wraz z tlenkami substancje, które znacznie obniżają jakość, trafiają do kompozycji.
- Pieczenie surowców przez długi czas bez dostępu powietrza. Technologia ta charakteryzuje się tym, że pozwala uzyskać tani metal o dość wysokiej wydajności. Stal wytwarzana tą metodą nosi nazwę adamaszku odlewanego. Zastosowanie takiej metody jest możliwe tylko przy dokładnym obliczeniu czasu ekspozycji podczas spalania, ponieważ w przeciwnym razie kompozycja zgromadzi dużą ilość węgla, a to determinuje wzrost kruchości i spadek plastyczności.
- Fuzja żelaza bez zanieczyszczeń z grafitem w próżni. Zastosowanie tej technologii może znacznie poprawić jakość metalu, ale koszt zainstalowanego sprzętu jest bardzo wysoki. Dzięki próżni eliminuje prawdopodobieństwo wpadnięcia w skład szkodliwych zanieczyszczeń i dodatków tlenkowych.
W warunkach domowych często stosuje się metodę wypalania surowców przez długi okres bez zapewnienia dopływu powietrza. Pozwala uzyskać adamaszek o wysokiej jakości. Połączenie czystego żelaza z grafitem odbywa się w środowisku przemysłowym, ponieważ pojawiają się trudności z instalacją specjalistycznego sprzętu.
Zakres
Kiedy na polu bitwy używano wyłącznie zimnej broni, wysoko ceniono stal damasceńską. Tylko bogaci wojownicy mogli sobie pozwolić na ostrze podobnego materiału. Dziś adamaszek jest wykorzystywany do produkcji ostrzy głównie z broni kolekcjonerskiej. Popularność stali bulionowej wiąże się przede wszystkim z dość nietypowym wzorem, który uzyskuje się na powierzchni metalu.
W innych dziedzinach przemysłu bulat nie jest powszechnie stosowany. Wynika to z faktu, że jest on znacznie gorszy od domieszkowanych kompozycji w prawie wszystkich wskaźnikach. Ponadto złożoność wytwarzania metalu zwiększa jego koszt.
Trochę historii
Początkowo produkcja Bulata zajmowała mistrzów Indii i Iranu. Jakiś czas po pojawieniu się tego spływu na terytorium Azji Środkowej zaczęli go sprowadzać do Rosji w celu produkcji broni białej. Aby sklasyfikować surowce według ich jakości, zaczęto używać różnych terminów: czerwony i niebieski adamaszek, czerwone żelazo. Po raz pierwszy produkcja tego metalu została założona w Rosji przez fabrykę Zlatoust.
Badanie procesu uzyskiwania bulat zaczęło angażować się w 1828 r. W imieniu Departamentu Górnictwa. Metodą prób i błędów, po pewnym czasie eksperymentów, hutnicy byli w stanie uzyskać stal, uwalniając ją w postaci wlewków. Jednak nawet wtedy inżynierowie ustalili, że technologie wykorzystywane do produkcji bulatów nie są technologiczne, a sam materiał nie jest wart inwestycji. W 1839 r. Wykonano pierwszą zimną stal z bulionu, która została pokazana w muzeach w Petersburgu.
Dzisiaj definicja Bulata jest używana jako zbiorcza nazwa lepkich i twardych stopów żelazo-węglowych . W niektórych właściwościach metal jest podobny do żeliwa, ale powszechnie nazywany jest stalą. Każdego roku jest coraz mniej profesjonalistów, którzy wiedzą, jak pracować z bulat. Niektóre badawcze organizacje metalurgiczne badają je, aby zidentyfikować najbardziej opłacalne technologie produkcyjne dla tego rodzaju stali.