Zadanie urządzenia autonomiczne ścieki na terenie kraju bez żadnych problemów można obsługiwać samodzielnie. W celu organizacji punktów gromadzenia i oczyszczania wytwarzają szeroki zakres struktur. Muszą być prawidłowo zainstalowane w studzience i podłączone do rurociągu kanalizacyjnego.
Jednak dla normalnej pracy systemu konieczne jest, aby był on skonstruowany w sposób dokładnie zgodny z wymaganiami instalacji. Jako przykład ilustrujący przyjrzyjmy się, w jaki sposób zainstalowany jest osadnik gnilny. Jest to typowa nielotna oczyszczalnia ścieków przeznaczona do oczyszczania ścieków.
Dowiesz się wszystkiego o wyborze pojemności odpowiedniej do objętości i zasad instalacji punktu czyszczenia z proponowanego przez nas artykułu. Ułożyliśmy w najdrobniejszych szczegółach etapy montażu i instalacji szamba. Biorąc pod uwagę nasze zalecenia, możesz zbudować bezproblemowy system.
Urządzenie i zasada działania
Tradycyjnie w sektorze prywatnym układa się studzienkę lub studzienkę bez dna. Jednak ta metoda z obecnym standardem życia przy częstym stosowaniu detergentów chemicznych jest niedopuszczalna. Cierpi ekosystem miejsca i cała okolica. Nieprzyjemny zapach - zwykła wada takiej konstrukcji.
Zainstalowanie hermetycznego zbiornika pomoże tylko w przypadku okazjonalnego pobytu. W przeciwnym razie koszty usług nocnego, zwłaszcza jeśli w domu jest prysznic i pralka, stają się znaczne.
Szambo to lokalna struktura, która jest umieszczana w ziemi na własnym terenie. W rzeczywistości jest to podziemny osadnik-zbiornik, w którym odbywa się mechaniczne, a następnie biologiczne oczyszczanie ścieków.
Po osadniku gnilnym stopień oczyszczenia wody osiąga 75%, więc konieczne jest zainstalowanie dodatkowego urządzenia do oczyszczania - pola filtracyjnego, zbiornika infiltracyjnego, dobrze filtrowanego.
Dzięki połączeniu osadnika gnilnego i urządzenia do filtracji gleby uzyskuje się stopień oczyszczania wody równy 96-98%.
Szamba jest odlewanym pojemnikiem z polipropylenu, którego wewnętrzna objętość jest podzielona na trzy sekcje. Komory są połączone wewnętrznymi przelewami, które są wyposażone w potężny system ekofiltracji.
Obudowa urządzenia jest jednocześnie lekka i trwała. Grube, elastyczne, żebrowane ściany wytrzymują nacisk gleby, nie odkształcając się. Na górze znajdują się luki serwisowe. Konstrukcja zbiornika jest modułowa, co pozwala wybrać dowolną objętość ścieków za pomocą szeregowego połączenia kilku urządzeń.
Szambo jest wybierane w zależności od dziennej objętości zużycia wody. Wszystkie modele czołgów są wystarczająco kompaktowe i mogą być montowane niemal w dowolnym miejscu na terenie.
Każda komora septyczna wykonuje określone zadanie. Pierwszym z nich jest pomieszczenie recepcyjne - wszystkie ścieki z domu dostają się do niego i przechodzą podstawowe czyszczenie. W wyniku osiadania ciężkie cząstki opadają na dno i tworzą warstwę szlamu, a lekkie tłuszcze i frakcje organiczne unoszą się w górę.
Warunkowo czysta woda ze środkowego obszaru wchodzi w następną sekcję. Tutaj proces jest podobny - jest zakończenie.
W ostatniej komorze ciecz przechodzi przez pływający moduł - filtr wykonany z włókien polimerowych, w którym powstają kolonie bakterii beztlenowych. Pod ich wpływem następuje rozkład odpadów, pozostałości procesu osiadają na dnie.
Producent zaleca czyszczenie szamba z osadu raz w roku.
Działanie zbiornika septycznego nie zależy od dostępności energii elektrycznej i odbywa się w trybie całkowicie autonomicznym.
W celu całkowitego oczyszczenia wody, system musi być uzupełniony urządzeniem do oczyszczania gleby. Ponieważ instalacja zbiornika szamba jest najczęściej wykonywana ręcznie, najwygodniejszymi konstrukcjami są infiltratory produkowane przemysłowo. Pozwalają one zorganizować system oczyszczania ścieków w możliwie najkrótszych liniach i nie wymagają skomplikowanej instalacji.
Strukturalnie infiltrator jest podłużnym zbiornikiem z żebrowanymi, solidnymi ścianami i bez dna. Na zewnątrz przypomina pokrywę. Od końców przewidziano rury - wlot i wylot.
Wyjście służy do łączenia kilku modułów szeregowo lub przewodem wentylacyjnym. Istnieją modele bez wylotu - mają otwór w górnej części obudowy.
Zastosowanie infiltratora w autonomicznym systemie kanalizacyjnym może znacznie zwiększyć stopień oczyszczania ścieków. Kształt korpusu urządzenia przyczynia się tylko do kierunku ścieków w dół (+)
Warstwa filtrująca jest poduszką z piasku i żwiru lub żwiru, na której zamontowany jest korpus urządzenia. Przechodząc przez taki oczyszczający naturalny filtr, wszystkie pozostałe zanieczyszczenia i substancje nerazdelazivshiysya są osadzane, a woda dostaje się do gleby, czystość jest porównywalna z czystością techniczną.
Zalety i wady szamba Zbiornik
Wśród właścicieli domów w domkach letniskowych i daczy osadników szamba Tank są w stałym popycie ze względu na ich zalety:
- Solidna i niezawodna konstrukcja monolityczna;
- Możliwość zwiększenia wydajności systemu czyszczącego w dowolnym momencie poprzez włączenie dodatkowego zbiornika septycznego i infiltratorów w obwodzie (dzięki urządzeniu modułowo-blokowemu);
- Wysokie oczyszczanie ścieków w połączeniu z infiltracjami;
- Długa żywotność;
- Praca szamba jest wykonywana autonomicznie, bez żadnych źródeł energii;
- Niewielkie rozmiary pojemników i ich niewielka waga umożliwiają instalację własnymi rękami;
- Niskie koszty pracy podczas instalacji;
- Brak konieczności częstej konserwacji - raz w roku wystarczy skorzystać z usług wózka próżniowego i pompować osad;
- Niedrogie koszty - te szamba należą do średniej kategorii cenowej wśród podobnych produktów na rynku.
Wysokiej jakości tworzywo sztuczne, z którego wykonany jest pojemnik, nie jest podatne na korozję i erozję pod wpływem agresywnych wtrąceń w glebie, erozji wodnej i pękania. Odporny na agresywne ścieki. Dlatego system kanalizacyjny z takim zbiornikiem szamba ma długą żywotność co najmniej 50 lat.
Instalacja kilku szamba w obwodzie sekwencyjnym pozwala poprawić wydajność systemu kanalizacyjnego. Liczba infiltratorów również proporcjonalnie wzrasta (+)
Istnieją wady czołgów Tank:
- Konieczne jest zakończenie oczyszczania płynu opuszczającego zbiornik gnilny;
- Niewłaściwa instalacja i eksploatacja prowadzą do zapachu ścieków;
- Dzięki ścisłej lokalizacji wód gruntowych wymagane są dodatkowe systemy odwadniające.
Konieczne jest rozważenie lokalizacji wód podziemnych przez cały rok. Wiosenna powódź może stać się poważnym problemem rocznym, gdy warstwa filtrująca infiltratora jest po prostu wypełniona cieczą i stwarza zagrożenie nadmiernego wzrostu poziomu wód gruntowych.
Jeśli obszar terenu pozwala, w celu usunięcia osiadłej i oczyszczonej wody, lepiej zorganizować pole filtracyjne. Ta opcja pozwoli zrzucić przetworzony płynny składnik ścieków do górnych warstw sekcji geologicznej. Zazwyczaj szybko wchłaniają wodę, ponieważ różnią się wysokimi właściwościami filtracyjnymi.
Dlatego na obszarach o typowym sezonowym wyglądzie wód powodziowych należy przewidzieć elementową studnię odwadniającą z pompą głębinową do pompowania nadmiaru płynu i zrzucania go do reliefu (do rowu odwadniającego).
Jak wybrać odpowiedni model?
Przy wyborze elementów systemu oczyszczania ścieków czynnikiem decydującym jest liczba osób stale mieszkających w domu. Dla każdego najemcy normy wymagają 200 litrów dziennie. Dlatego minimalna wydajność szamba dla małej rodziny składającej się z trzech osób wynosi 600 litrów dziennie.
W połączeniu z osadnikami gnilnymi stosowane są infiltry Triton-400. Ich liczba jest również wybierana z uwzględnieniem dziennego zużycia wody. Uwzględniana jest również zdolność absorpcyjna gleb - dla glinianych przedstawicieli liczba budynków jest podwojona.
Liczba infiltratorów zależy nie tylko od wydajności szamba, do którego są podłączone, ale także od właściwości filtracyjnych gleby
Zbiorniki septyczne są dostępne w różnych wersjach, z których każda jest dostarczana z zaleceniami producenta:
- Zbiornik 1 - nadaje się do obsługi trzech stale przebywających osób i dziennej objętości ścieków do 600 litrów. Ma wymiary 1, 2 mx 1 mx 1, 7 m, waga - 75 kg. Łańcuch z nim jest zamontowany jeden infiltrator po zainstalowaniu na osadach torfowych i piaszczystych i dwa - na glebach gliniastych.
- Zbiornik 2 - obsługuje do 800 litrów odpadów dziennie, może obsługiwać do czterech osób. Wymiary - 1, 8 m × 1, 2 m × 1, 7 m, waga instalacji - 130 kg. Dwa infiltry idą do niego, cztery są zainstalowane na glinianych skałach.
- Zbiornik 2, 5 - dzienna wydajność wynosi tysiąc litrów, wymiary - 2 m × 1, 2 m × 1, 85 m. Nadaje się dla czterech do pięciu osób. Waga - 140 kg. Liczba infiltratorów jest podobna do instalacji Tank 2.
- Zbiornik 3 - osadnik gnilny zapewnia drenaż w ilości 1200 litrów, obsługując od pięciu do sześciu członków rodziny. Waga instalacji wynosi 150 kg, wymiary - 2, 2 m × 1, 2 m × 2 m. Na terenach z glebami torfowymi i piaszczystymi połączone są z nią trzy infiltratory, a sześć w glinach piaszczystych i iłach.
- Zbiornik 4 - przeznaczony do odprowadzania ścieków z jednego lub więcej budynków i utrzymania do dziewięciu stałych mieszkańców. Wydajność - do 1800 litrów dziennie. Masa szamba wynosi 230 kg, wymiary całkowite - 3, 6 m × 1 m × 1, 7 m. Wraz z nim na piasku i torfie zainstalowano cztery infiltry, osiem - na glinie i glinach.
Jeśli ilość ścieków będzie stale przekraczać zalecaną, wówczas niewystarczająco oczyszczona woda połączy się z ziemią, a ekosystem miejsca może ucierpieć.
Zbyt duża ilość szamba nie będzie ekonomiczna i będzie wymagać więcej miejsca. Warto wybrać zbiornik o wyższej wydajności, jeśli goście często przyjmują gości w domu lub planuje się uzupełnić liczbę najemców.
Model szamba jest wybierany na podstawie wielkości zużycia wody, która zależy od liczby mieszkańców
Instrukcja instalacji krok po kroku
Instalacja elementów autonomicznego systemu czyszczenia jest prosta. Ma jednak swoje subtelności, więc przed rozpoczęciem pracy należy dokładnie przestudiować instrukcje instalacji szamba, zbiorników do infiltracji, rurociągów kanalizacyjnych i ściśle przestrzegać technologii.
Etapy pracy obejmują prace przygotowawcze, prace ziemne, bezpośrednią instalację, podłączenie i zasypywanie.
Etap 1: Instalacja szamba Zbiornik zawiera szereg etapów tradycyjnych dla wszystkich systemów kanalizacyjnych, z których pierwszym jest zagłębienie 
Etap 2: Zbiornik ścieków jest zainstalowany na wypoziomowanym i ubitym dnie studzienki, którego pojemność jest dobierana w zależności od zużycia wody przez rodzinę. Dozwolonych jest wiele modułów 
Etap 3: Wlot (lub dysze) jest wyposażony w złączkę zapewniającą szczelne połączenie z linią kanalizacyjną 
Etap 4: Do szamba układany jest rurociąg kanalizacyjny, układany na głębokości tradycyjnego systemu kanalizacyjnego dla regionu 
Etap 5: Płyty z ekstrudowanej pianki polistyrenowej - izolacja z minimalną absorpcją wilgoci jest układana na i wokół szamba. 
Etap 6: Ponieważ nie zakotwiczono żadnego zbiornika gnilnego, polegającego na zamocowaniu pojemnika do płyty żelbetowej ułożonej na dnie studzienki, studzienka jest wypełniona betonem piaskowym. Po zwilżeniu w warunkach naturalnych nie pozwoli się „unosić” w czasie powodzi. 
Krok 7: Aby zainstalować instalacje do infiltracji, opracowuje się oddzielny wykop, którego głębokość uwzględnia nachylenie do miejsca zrzutu. Geotekstylia i gruz układane są na dnie 
Krok 8: Na górze złoża filtrującego instalowane są instalacje infiltracyjne, których liczba odpowiada projektowi. Po sprawdzeniu działania systemu studzienka jest wypełniona „rodzimą” ziemią
Krok 1 - Prace przygotowawcze
Aby uniknąć problemów podczas pracy, konieczne jest dokładne podejście do przygotowania miejsca, niezbędnych materiałów, narzędzi i elementów konstrukcyjnych.
Najpierw wybierz miejsce instalacji. Każdy nowoczesny szambo jest szczelną i trwałą konstrukcją. System czyszczenia stanowi jednak pewne zagrożenie dla środowiska, ponieważ nie można wykluczyć możliwości pęknięcia rury lub obniżenia ciśnienia w złączach.
Dlatego plan rozmieszczenia uwzględniający standardy sanitarne:
- Elementy kanalizacyjne są usuwane z punktu poboru wody w odległości 20-50 m (w zależności od rodzaju gleby), z sieci wodociągowej - o 10 m, aby wyeliminować możliwość zanieczyszczenia źródła wody pitnej;
- Minimalna odległość od domu wynosi 5 m, tak że woda przefiltrowana i wchłonięta przez warstwy gleby nie podważa fundamentu, maksimum wynosi 15 m, w przeciwnym razie trudno będzie zaobserwować nachylenie wymagane dla przepływu grawitacyjnego;
- Zapewnić swobodną podróż do miejsca instalacji zbiornika, ponieważ szambo musi być oczyszczone;
- Zabrania się instalowania oczyszczalni ścieków w pobliżu granicy terenu - minimalna odległość od ogrodzenia sąsiada powinna wynosić 2 m, od drogi publicznej o dużym natężeniu ruchu - 5 m, od przejścia - 2 m;
- Odległość od rurociągu - co najmniej 5 m;
- Nie instaluj środków czyszczących w pobliżu roślin o silnym systemie korzeniowym - odległość od drzew nie powinna być mniejsza niż 3 m, z krzewów - 1 m.
Biorąc pod uwagę te zasady, teren jest oznaczony dla lokalizacji wszystkich elementów systemu czyszczącego i planuje się położyć autostradę z domu.
Zaleca się montaż rurociągu w linii prostej - w punktach zwrotnych powstają blokady. Jeśli nie możesz się bez nich obejść, w punktach zmiany kontroli kierunku (oglądanie) studnie będą wyposażone, aby zapewnić możliwość czyszczenia.
Oprócz zgodności z wymaganymi odległościami, należy uwzględnić ulgę w miejscu. Elementy kanalizacyjne powinny znajdować się w dół stoku niż źródło ujęcia wody - studnia lub studnia.
Określ głębokość wód gruntowych i rodzaj osadów w okolicy. Od tego zależeć będzie głębokość rowów, liczba infiltratorów i potrzeba dodatkowych elementów odwadniających.
Przygotuj niezbędne materiały. Do instalacji szamba potrzebne będą:
- gruby piasek;
- cement;
- żwir (tłuczeń kamienny);
- geotekstylia;
- siatka z tworzywa sztucznego;
- izolacja.
Dla wód gruntowych wysoko położonych konieczne jest wykluczenie możliwości wypychania pojemnika na powierzchnię. Aby to zrobić, przygotuj betonową płytę lub betonowe rozwiązanie, aby wypełnić ją na miejscu.
Krok 2 - przygotowanie dołów i prac ziemnych
Przygotuj jamę pod szamba. Jego szerokość i długość powinny przekraczać odpowiednie wymiary całkowite zbiornika o 25-30 cm.
Głębokość jest obliczana z uwzględnieniem wysokości zbiornika, grubości poduszki piasku, obecności jastrychu betonowego i zapewnienia wymaganego nachylenia rurociągu ściekowego. Głębokość górnej ściany kadłuba w stosunku do poziomu powierzchni dnia nie powinna przekraczać 1 m, ale jednocześnie być wystarczająca, aby skutecznie ogrzać zbiornik.
Na dnie studzienki piasek zalewa się warstwą 30-40 cm i mocno ubija. Aby oddzielić naturalną glebę podściółkową i masową poduszkę piaskową, kładzie się geofabrykat.
Jeśli poziom wód gruntowych jest niski, to wystarczy. W przeciwnym razie wymagane jest ułożenie żelbetowej płyty nad poduszką z piasku lub wykonanie betonowego jastrychu.
Metalowe zawiasy należy układać w płycie betonowej (łącznik), odległość między którymi jest większa niż wymiary kadłuba. Jeśli nie ma pętli, można zainstalować śruby oczkowe.
Warstwa piasku jest ubijana i ostrożnie poziomo poziomo za pomocą poziomu, aby uniknąć pochylenia zbiornika.
Następnie musisz wykopać dół dla infiltratorów. Minimalna odległość od studzienki do szamba wynosi 2 m. Odległość od ścian bocznych studzienki do ścian urządzenia wynosi 50 cm. Wymiary studzienki zależą od liczby zainstalowanych infiltratorów.
Ściany przygotowanego dołu są zamykane geotekstyliami, na dnie układana jest siatka konstrukcyjna z tworzywa sztucznego i układana jest na nim 40 cm mieszanina żwiru (tłucznia kamiennego) i grubego piasku.
Pod układaniem rurociągów należy ułożyć wykop z domu do szamba i ze szamba do infiltratora. Ich szerokość powinna przekraczać średnicę kanału o 40 cm (20 z każdej strony). Ich dno jest również pokryte piaskiem o grubości 10-20 cm, nie powinno być silnie zagęszczone.
Krok 3 - Zainstaluj infiltratorów
Montaż zbiornika najlepiej wykonać za pomocą dźwigu, ponieważ konieczne będzie zainstalowanie korpusu szamba bez przemieszczeń i zniekształceń, dokładnie w środku przygotowanego wykopu. Lżejsze modele można delikatnie opuszczać za pomocą lin lub ściereczek - wymaga to zaangażowania co najmniej trzech asystentów.
Грамотный дренаж и форма резервуара исключают его всплытие под действием грунтовых вод. Однако в районах с характерными резкими подтоплениями почвы (сезонными, в результате разлива рек или после обильных ливней) рекомендуется выполнить якорение септика.
Для этого через верхнюю поверхность корпуса перекидывают бандажные ремни и надежно закрепляют их в петлях металлической закладной арматуры.
Резервуар устанавливают в котлован ровно посередине, не допуская перекосов. Затем к нему подводят шланг, подключенный к водопроводу
В подготовленный для инфильтраторов котлован ставят необходимое количество устройств. На последний в цепи корпус монтируют вентиляционный стояк.
Шаг #4 – подключение элементов к канализации дома
Прокладывают трубопровод от канализационного выходного патрубка из дома к септику и от септика к инфильтраторам. Укладывают трубы с уклоном, обеспечивающим самопроизвольное движение стоков к пункту очистки.
Для подключения рекомендуется применять резиновые соединительные манжеты, чтобы соединения были герметичными, но не жесткими. Это убережет пластиковые канализационные трубы от появления трещин и разрушения при сезонных смещениях слоев грунта.
Канализационная магистраль должна иметь уклон от дома и до последнего элемента системы. Оптимальная его величина для трубопровода диаметром 110 мм – 2 см на каждый погонный метр. В этом случае гарантируется плавное и бесшумное стекание сточных вод и практически исключается скопление твердых фракций и образование засоров.
Перед каждым последующим этапом работ следует проверять угол наклона трубопровода, чтобы неправильно установленные элементы не препятствовали свободному стоку отстоявшейся и очищенной жидкости
На подводящем к септику участке магистрали следует обязательно монтировать вентиляционный стояк для отведения образующихся в результате процессов разложения газов. Он может крепиться к зданию снаружи, выводится отдельным каналом в вентиляционной шахте дома, либо выходить в непосредственной близости от резервуара.
Шаг #5 – обратная засыпка и утепление магистрали
Засыпают очистительные устройства только вручную, чтобы исключить риск повреждения. Для перемещения емкостей нельзя подцеплять их острыми и колющими предметами.
Котлованы и траншеи заполняют смесями на основе крупного песка – для септика готовят цементно-песчаную смесь в соотношении 1:5, для инфильтратора и труб песок смешивают с грунтом. Такое окружение поможет снизить нагрузку на элементы конструкции при сезонных смещениях почвенных слоев и пучении грунта.
Котлован с емкостью заполняют поэтапно – равномерно распределяют подготовленную смесь слоями по 30 см со всех сторон емкости и тщательно уплотняют их. Для исключения деформации корпуса септика, проводят постепенное заполнение его чистой водой – следует следить, чтобы ее уровень был выше уровня трамбуемого песчано-цементного слоя.
Котлован под инфильтраторы также равномерно заполняют и утрамбовывают. Траншеи над трубопроводом уплотняют только с боков. Над патрубками трамбовку не производят.
Покрывают элементы системы подготовленными песчаными смесями на уровень 10-15 см выше их верхних поверхностей. Далее всю магистраль, включая трубопровод, покрывают утеплителем для защиты от промерзания. Для этого можно использовать как рулонные материалы (изолон), так и листовые (пеноплекс).
Промерзание любой части магистрали грозит полным прекращением работы канализационной системы из-за образования ледяных пробок. Поэтому все элементы тщательно укрывают утеплителем
Заполняют котлованы и траншеи грунтом до поверхности. Стоит учитывать, что даже мощный слой осадочных пород не защитит корпус септика от нагрузки, возникающей при проезде транспортных средств над местом его установки.
Если не удается избежать подобных ситуаций, то над резервуаром монтируют железобетонную плиту толщиной от 250 мм.
При монтаже септика следует строго соблюдать технологию и рекомендации профессионалов (+)
Правила эксплуатации и обслуживания
Септики Танк не требуют специфического обслуживания и приглашения технических специалистов, неприхотливы в эксплуатации. Они спокойно переносят практически любые виды бытовых стоков – разрешается попадание в канализацию остатков пищи (во время мытья посуды), туалетной бумаги, небольшого количества чистящих и моющих средств.
Однако некоторые правила обращения все же стоит соблюдать:
- Один раз в год производить очистку от твердых отходов, оседающих на дне камер-отстойников. При использовании биопрепаратов с бактериями, разжижающими осадок, частота такой процедуры сокращается – откачку осуществляют раз в 3-5 лет.
- Не следует допускать попадание в систему антибактериальных моющих средств, спирта, щелочей и кислот, антифриза, химикатов, медицинских препаратов. Подобные вещества убивают бактерии, необходимые для очищения сточных вод.
- Не должны попадать в емкость агрессивные бактерии. Содержатся в соленьях, грибах, гниющих продуктах и воде, которой промывают бытовые фильтры. Они нарушают правильную работу септика и могут стать причиной полного выхода его из строя.
- Нельзя долго держать открытым люк обслуживания в зимний период.
- Если жильцы проживают в доме только в летний сезон, то на зиму следует законсервировать систему. Для этого в нее следует залить чистую воду в количестве 50-70% от общего объема резервуара. Жидкость позволит сохранить жизнедеятельность колонии бактерий, компенсирует нагрузку грунта на корпус и предотвратит всплывание септика.
Выполняя эти рекомендации, хозяева дома смогут долгие годы пользоваться автономной канализационной системой, без затрат на ремонт или замену отдельных устройств.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Видео-ролик от производителя показывает, как правильно монтировать септик Танк с инфильтратором:
Профессиональная установка септика Танк, инфильтратора и дренажного колодца:
Самостоятельно проводить монтаж системы очистки стоков следует с учетом рекомендаций производителя и профессионалов. В этом случае будет гарантирована ее бесперебойная эксплуатация и комфорт проживающих.
Napisz komentarze w polu poniżej. Расскажите о том, как на вашем участке устанавливали септик Танк или подобную конструкцию. Задавайте вопросы, делитесь полезной информацией и полезными сведениями, размещайте фото по теме статьи.