Przed lutowaniem miedzi należy wziąć pod uwagę, że dotyczy ona metali, które są dobrze rozpuszczalne. Wynika to z faktu, że powierzchnia miedzi może być łatwo czyszczona bez uciekania się do substancji agresywnych. Miedź jest słabo korozyjnym metalem. Wiele niskotopliwych stopów i metali, na przykład mosiądzu, ma dobrą przyczepność do miedzi. Gdy miedź jest podgrzewana w powietrzu podczas lutowania, nie ma reakcji z tlenem, a złożone lutowanie kompozytów nie jest wymagane do lutowania.
Schemat spawania łukowego miedzi argonem.
Na przykład miedziane rury wodne mają znacznie większą elastyczność niż rury stalowe, są trwałe i odporne na pierwiastki chemiczne, ale mają wyższe koszty. Systemy hydrauliczne i grzewcze wykonane z miedzi mają taką samą żywotność jak cała konstrukcja i mogą być zamurowane lub pokryte betonem i pokryte różnymi panelami ściennymi. Wymaganiem monolitycznego umieszczenia miedzianych rur komunikacyjnych jest zastosowanie materiałów uszczelniających, takich jak falistość lub izolacja na bazie PVC. Zapobiegają wpływom mechanicznym różnego rodzaju podczas zmiany reżimu klimatycznego zimą i latem.
Narzędzia i materiały do lutowania miedzi
- obcinak do rur;
- Faskomnimat;
- ekspander rur;
- wełna metaliczna;
- imadło;
- szczypce;
- pęseta;
- lutownica;
- lut;
- topnik;
- boraks;
- olej do lutowania;
- palnik gazowy.
Schemat elektrycznego urządzenia spawalniczego.
Do cięcia rur wzdłużnie wymagany jest obcinak do rur. Zasada działania przecinaków do rur jest taka sama, chociaż w sprzedaży jest wiele modeli. Rura do jej przycinania jest zaciśnięta pomiędzy rolkami a ostrzem, a następnie obcinak do rur jest obracany wokół, pociągając dolną śrubę o trzeci obrót. Aby uzyskać gładką krawędź, rura jest utrzymywana prostopadle do narzędzia. Rura jest zwykle cięta w 5-6 zwojach. Możliwe jest lutowanie miedzi w niskiej temperaturze za pomocą palnika gazowego, ponieważ jej temperatura nie przekracza 450 °. Nie wszystkie modele palników dostępne na rynku nadają się do lutowania.
Zanim wybierzesz palnik do lutowania miedzi, musisz zwrócić uwagę na instrukcje, ponieważ te palniki, których użycie zaczyna się od zapłonu pieca, nie nadają się do tych celów. Jak lutować miedź? Musisz to zrobić za pomocą lutownicy lub latarki z wąskim płomieniem. Taki palnik podgrzeje rurę w ciągu kilku sekund, a nabój gazowy będzie wystarczający do ekonomicznego użytkowania przez długi czas. Przy wyborze palnika należy przyjrzeć się składowi gazu w cylindrze. Z reguły jest to mieszanina propanu i butanu, ale im wyższa zawartość butanu, tym wyższa temperatura płomienia.
Wełna metaliczna jest używana do czyszczenia miedzi przed rozpoczęciem pracy z palnikiem i lutownicą. Ściśle ściska koniec rury lub drutu i działa z siłą kilku ruchów obrotowych. Dla drutu wystarczy, a rura powinna być czyszczona również od wewnątrz. Wąskie rury (złączki) można czyścić specjalnymi szczotkami przeznaczonymi do tego celu, podczas gdy użycie papieru ściernego, zwłaszcza grubych frakcji, a zwłaszcza pilnika, jest surowo zabronione. Miedź jest miękkim metalem, a przy użyciu papieru ściernego na powierzchni pozostaną składniki szmerglujące, zapobiegając przyleganiu i dobrej przyczepności.
Schemat spawania punktowego miedzi.
Lut można kupić w zwojach, aby ułatwić korzystanie z cewek. To jest drut blaszany, którego średnica wynosi około 3 mm. Wskazane jest zwrócenie uwagi na brak ołowiu w lutowie, co powinno być oznaczone specjalnym napisem na cewce. Ważnym elementem lutowania jest topnik, który zwilża metal podstawowy (w tym przypadku miedź) przed lutowaniem, penetrując wszystkie kapilary. Strumień rozprzestrzenia się po powierzchni pod działaniem sił kapilarnych. Przed prawidłowym lutowaniem powierzchnia musi być całkowicie czysta i wolna od tlenków. Szew będzie silny tylko wtedy, gdy składniki są chronione przed obecnością tlenu w powietrzu. Zastosowanie topnika zwiększa przyczepność lutowia na równi z mechanicznym czyszczeniem powierzchni.
Przy stosowaniu topnika nie odgrywa dużej roli, niezależnie od tego, czy jest on przeznaczony do lutowania z ołowiem czy bez, odmiany te są wymienne. Topniki do lutowania stali nierdzewnej nie nadają się do stosowania z miedzią. Można również stosować zwykłą kalafonię, ale możliwe są problemy z jej stosowaniem.
Zasady lutowania miedzi
Jeśli chcesz lutować produkt miedziany lub produkt zawierający komponenty miedziane, niemożliwe jest podanie jednoznacznej odpowiedzi, jak i jak najlepiej to zrobić. Wybór metody i narzędzi zależy od wielu czynników, takich jak wielkość i waga części, ich skład. Pod uwagę brane jest również obciążenie, któremu muszą być poddane już spawane produkty. Istnieje kilka sposobów lutowania i lepiej znać je wszystkie, aby wybrać najbardziej odpowiedni, jeśli to konieczne.
Lutowanie dużych części
Schemat lutowania kapilarnego miedzi.
Jeśli chcesz lutować masywne lub duże części, których nie można podgrzać do żądanej temperatury za pomocą lutownicy, użyj latarki i lutowia miedzianego. W tym przypadku boraks służy jako strumień. Siła lutowia miedziano-fosforowego jest wyższa niż w przypadku standardowej cyny.
Cienka warstwa topnika jest nakładana na oczyszczoną mechanicznie rurę lub drut. Następnie na rurę nakłada się łącznik, który również oczyszcza się mechanicznie. Przy pomocy palnika gazowego złącze jest ogrzewane, aż miedź pokryta topnikiem zmieni kolor. Strumień powinien być srebrny, po którym można wykonać lut. Lut topi się natychmiast i przenika przez szczelinę między rurą a złączką. Gdy krople lutu zaczną pozostawać na powierzchni rur, lut zostaje usunięty.
Nie przegrzewać rur, ponieważ nie przyczynia się to do pojawienia się większego efektu kapilarnego. Przeciwnie, miedź podgrzewana do czerni jest gorsza niż lutowanie. Jeśli metal zaczął się czarny, ciepło powinno się zatrzymać.
Drut lub drut lutowniczy
Aby przylutować cienkie druty miedziane, nie należy używać lutu na bazie chlorku cynku, ponieważ zniszczy to miedź. Jeśli nie ma dostępnego topnika, można rozpuścić tabletkę aspiryny w 10-20 ml wody.
Schemat spawania miedzi w gazach obojętnych.
Drut miedziany lub części drutu o różnych przekrojach można łatwo podgrzać do żądanej temperatury za pomocą lutownicy. Reżim temperaturowy powinien być tym, w którym lut topi się, cyna lub ołów-cyna, a także jest wytwarzany przez kolec. Topniki powinny zawierać kalafonię lub być produkowane na jej podstawie, można stosować olej lutowniczy lub nawet samą kalafonię.
Powierzchnia drutu jest oczyszczana z brudu i warstwy tlenku, po czym części przechodzą. Proces ten polega na nałożeniu cienkiej warstwy topnika lub kalafonii na podgrzaną miedź, a następnie na lutowie, które rozprowadza się równomiernie na powierzchni za pomocą lutownicy. Części, które wymagają połączenia, są ponownie łączone i podgrzewane za pomocą lutownicy, aż zestalone lutowie ponownie się roztopi. W takim przypadku lutownica jest usuwana i połączenie jest chłodzone.
Szczegóły można zacisnąć w imadle tak, aby odległość między nimi wynosiła 1-2 mm. Na szczegóły zastosowanego strumienia i podgrzej je. Do szczeliny między podgrzewanymi częściami przybywa lutowie, które topi się i wypełnia lukę. Temperatura topnienia lutu do lutowania w ten sposób powinna być niższa niż temperatura topnienia miedzi, aby części nie uległy odkształceniu. Część schładza się, a następnie przemywa wodą i w razie potrzeby uszlachetnia papierem ściernym do gładkości i jednolitości.
Naczynia lutownicze lub otwory uszczelniające w miedzi
Przy lutowaniu naczynia należy używać czystej cyny, której temperatura topnienia jest wyższa niż temperatura lutowania cyny lub ołowiu. Czasami do lutowania używane są duże lutownice młotkowe, ogrzewane na otwartym ogniu palnika gazowego lub palnika. W przyszłości wszystko dzieje się zgodnie ze standardowym schematem: czyszczenie, topienie i cynowanie, łączenie części i ogrzewanie za pomocą lutownicy. To do tej lutownicy jest wygodne lutowanie z czystej cyny.
Wewnątrz oprawy z reguły istnieje granica, która uniemożliwia jej przepchnięcie przez rurę. Można go usunąć za pomocą zgrubnego pilnika, jeśli okucie musi zostać umieszczone na rurze poza dostarczoną, a tym samym przylutować niepotrzebny otwór.
Instrukcje bezpieczeństwa dotyczące lutowania miedzi
Należy pamiętać, że przewodność ciepła w miedzi jest bardzo wysoka, w związku z tym nie zaleca się lutowania części, trzymania ich w rękach bez ochrony, najprawdopodobniej zakończy się poparzeniem. Przedmioty krótsze niż 30 cm są trzymane wyłącznie szczypcami lub w rękawicach ochronnych. Jeśli w procesie lutowania do odsłoniętych części ciała, topnik spada, konieczne jest natychmiastowe zmyć go wodą z mydłem, ponieważ oprócz termicznego można wykonać oparzenie chemiczne.
W każdej pracy z otwartym ogniem i rozgrzanym metalem, a także topnikiem zawierającym kwasy, syntetyczna odzież jest niepożądana, ponieważ taka tkanina zapala się i topi się znacznie szybciej niż inne. Należy upewnić się, że powietrze podczas pracy, dym z wypalonego topnika jest szkodliwy.
Jeśli w ogóle nie ma umiejętności lutowania, zaleca się ćwiczenie na strzępach rur lub przewodów przed wykonaniem odpowiedzialnej pracy. W tej pracy jest niewiele trudności, a 2-3 razy z reguły wystarczy poznać wszystkie podstawowe techniki. Jeśli instalacja wodno-kanalizacyjna jest w ruchu, zaleca się jej wstępne zmontowanie na podłodze przed zainstalowaniem wszystkiego na miejscu. Po montażu i lutowaniu, system powinien być dokładnie spłukany gorącą czystą wodą, aby usunąć części topnika i lutować z wnętrza rur.