Zamknięty system grzewczy: zasada instalacji i schematy standardowe

Główną cechą, dla której zamknięty system ogrzewania różni się od otwartego, jest jego izolacja od narażenia środowiska. W takim schemacie znajduje się pompa cyrkulacyjna, która stymuluje ruch chłodziwa. Schemat jest pozbawiony wielu wad otwartego obiegu grzewczego.

Wszystko o zaletach i wadach zamkniętych systemów grzewczych dowiesz się czytając artykuł zaproponowany przez nas. Dokładnie przeanalizował opcje urządzenia, specyfikę montażu i działania systemów zamkniętych. Przykład obliczeń hydraulicznych podano dla niezależnych mistrzów.

Informacje udostępnione do przeglądu oparte są na kodeksach budowlanych. Aby zoptymalizować postrzeganie trudnego tematu, tekst jest uzupełniony o przydatne diagramy, wybór zdjęć i samouczki wideo.

Zasada działania systemu typu zamkniętego

Rozszerzenia temperatury w układzie zamkniętym są kompensowane przez zastosowanie membranowego naczynia wzbiorczego wypełnionego wodą podczas ogrzewania. Po ochłodzeniu woda ze zbiornika wraca do układu, utrzymując w ten sposób stałe ciśnienie w obwodzie.

Ciśnienie wytwarzane w zamkniętym obiegu grzewczym podczas instalacji jest przekazywane do całego systemu. Cyrkulacja chłodziwa jest wymuszona, dlatego ten system jest lotny. Bez pompy obiegowej nie będzie ruchu podgrzewanej wody przez rury do urządzeń iz powrotem do generatora ciepła.

Główną różnicą zamkniętego systemu grzewczego od otwartego odpowiednika jest obecność membranowego naczynia wzbiorczego, które zapobiega bezpośredniemu kontaktowi chłodziwa z atmosferą. W tradycjach domowych zbiornik wyrównawczy dla obwodów grzewczych jest produkowany na czerwono. W sprzedaży można znaleźć importowane wersje w kolorze szarym i białym W przypadku stosowania zamkniętego naczynia wzbiorczego, komory rozprężeniowej zapobiega się parowaniu wody krążącej wzdłuż konturu, zmniejsza się tworzenie się osadów na wewnętrznych ścianach rur i urządzeń W wyniku braku parowania i minimalizacji osadów na wewnętrznych powierzchniach urządzeń, rur, zaworów, zmniejsza się obciążenie kotła i pompy, co znacznie wydłuża ich żywotność. Zamknięte opcje budowy systemów grzewczych są stosowane we wszystkich typach kotłów działających na dostępnych rodzajach paliwa W systemie zamkniętym obowiązkowe jest dołączenie grupy bezpieczeństwa składającej się z ciśnieniowego zaworu bezpieczeństwa, zaworu odpowietrzającego i manometru Zamknięte naczynie wzbiorcze jest tak dobrane, aby jego objętość zapewniała przestrzeń na rozprężanie ogrzewanego płynu chłodzącego Moduły rozszerzające są instalowane zarówno w nowo skonstruowanych systemach grzewczych, jak iw wersjach zmodernizowanych z cyrkulacją płynu chłodzącego

Główne elementy zamkniętej pętli:

• kocioł;
• zawór odpowietrzający;
• zawór termostatyczny;
• grzejniki;
• rury;
• zbiornik wyrównawczy nie ma kontaktu z atmosferą;
• zawór równoważący;
• zawór kulowy;
• filtr pompy;
• zawór bezpieczeństwa;
• manometr;
• okucia, elementy złączne.

Jeśli zasilanie w domu odbywa się płynnie, system zamknięty działa wydajnie. Często projekt uzupełniają „ciepłe podłogi”, zwiększając jego wydajność i przenoszenie ciepła.

Takie rozwiązanie pozwala nie stosować się do określonej średnicy rurociągu, obniżyć koszt zakupu materiałów i nie mieć rurociągu na zboczu, co upraszcza instalację. Ciecz o niskiej temperaturze musi dotrzeć do pompy, w przeciwnym razie jej działanie jest niemożliwe.

Obieg grzewczy z zamkniętą pętlą obejmuje niektóre części, które są używane w innych typach systemów.

Ta opcja ma również jeden ujemny niuans - podczas gdy przy stałym nachyleniu ogrzewanie działa nawet w przypadku braku zasilania, wtedy przy ściśle poziomym położeniu rurociągu zamknięty system nie działa. Rekompensuje ten brak wysokiej wydajności i wiele pozytywnych aspektów w porównaniu z innymi typami systemów grzewczych.

Instalacja jest stosunkowo prosta i możliwa w każdym obszarze. Ogrzewanie rurociągu nie jest konieczne, ogrzewanie jest bardzo szybkie, jeśli w obwodzie znajduje się termostat, można ustawić tryb temperatury. Jeśli układ jest prawidłowo ułożony, to utrata chłodziwa, a zatem przyczyny jego uzupełnienia nie występują.

Niewątpliwą zaletą systemu grzewczego typu zamkniętego jest to, że różnica temperatur między zasilaniem i przepływem powrotnym umożliwia zwiększenie żywotności kotła. Rurociąg w zamkniętej pętli jest mniej podatny na korozję. Możliwe jest pompowanie płynu przeciw zamarzaniu zamiast wody do obiegu, gdy ogrzewanie musi być wyłączone zimą przez długi czas.

Najczęściej stosowane systemy typu zamkniętego są oparte na wodzie, chociaż ciecze niezamarzające, para i gazy, które mają wymagane właściwości, mogą również pełnić funkcję chłodziwa.

Ochrona powietrza

Teoretycznie powietrze nie powinno wpływać do zamkniętego systemu grzewczego, ale w rzeczywistości nadal tam jest. Jego akumulacja jest obserwowana w czasie, gdy rury i baterie są napełniane wodą. Drugim powodem może być obniżenie ciśnienia w stawach.

W wyniku pojawienia się korków powietrznych, przenoszenie ciepła przez system jest ograniczone. Aby zwalczyć to zjawisko, w systemie znajdują się specjalne zawory i zawory do uwalniania powietrza.

Jeśli w systemie nie gromadzi się powietrze, pływak odpowietrznika blokuje zawór wylotowy. Gdy śluza powietrzna gromadzi się w komorze pływakowej, pływak przestaje utrzymywać zawór wylotowy, tak że powietrze wychodzi na zewnątrz urządzenia

Aby zminimalizować prawdopodobieństwo korków powietrznych, należy przestrzegać pewnych zasad podczas napełniania systemu zamkniętego:

1. Karmić wodę od najniższego punktu do góry. Aby to zrobić, ułóż rury tak, aby woda i wyewoluowane powietrze poruszały się w tym samym kierunku.
2. Pozostaw krany w pozycji otwartej, a krany w pozycji zamkniętej, aby uwolnić wodę. W ten sposób, wraz ze stopniowym wzrostem płynu chłodzącego, powietrze wydostanie się przez odpowietrznik.
3. Zamknij zawór odpowietrzający, gdy tylko zacznie w nim przepływać woda. Kontynuuj proces płynnie, aż obwód zostanie całkowicie wypełniony płynem chłodzącym.
4. Uruchom pompę.

Jeśli w obwodzie grzewczym wymagane są grzejniki aluminiowe, to na każdym odpowietrzniku. Aluminium w kontakcie z czynnikiem chłodzącym wywołuje reakcję chemiczną, której towarzyszy uwalnianie tlenu. W grzejnikach częściowo bimetalicznych problem jest taki sam, ale powstaje znacznie mniej powietrza.

Automatyczny odpowietrznik jest zainstalowany na górze. Wymóg ten tłumaczy się tym, że pęcherzyki powietrza w substancjach ciekłych zawsze spychają w górę rury, gdzie są zbierane przez urządzenie do odprowadzania powietrza

W grzejnikach 100-procentowy bimetaliczny płyn chłodzący nie styka się z aluminium, ale profesjonaliści nalegają również na obecność odpowietrznika w tym przypadku. Specyficzna konstrukcja grzejników płytowych ze stali jest już zakończona w procesie produkcji z zaworami do uwalniania powietrza.

Na starych grzejnikach żeliwnych powietrze jest usuwane za pomocą zaworu kulowego, inne urządzenia są tutaj nieskuteczne.

Punktami krytycznymi w obiegu grzewczym są zagięcia rur i górne punkty systemu, dlatego w tych miejscach montowane są urządzenia do odprowadzania powietrza. W zamkniętej pętli kurki Majewski lub automatyczne zawory pływakowe służą do umożliwienia odpowietrzenia bez interwencji człowieka.

W przypadku tego urządzenia istnieje pływak polipropylenowy połączony przez jarzmo z zaworem suwakowym. Ponieważ komora pływakowa jest wypełniona powietrzem, pływak jest opuszczany, a osiągnięcie dolnej pozycji otwiera zawór, przez który wydostaje się powietrze.

W objętości uwolnionej z gazu woda wpływa, pływak podnosi się i zamyka zawór. Aby zapobiec przedostawaniu się zanieczyszczeń do tego ostatniego, jest on pokryty nasadką ochronną.

Obudowa zarówno ręcznego, jak i automatycznego odpowietrznika wykonana jest z wysokiej jakości materiału, który nie jest podatny na korozję. Aby usunąć śluzę powietrzną, stożek jest obracany w stosunku do godziny podróży, a powietrze jest uwalniane aż do ustania syczenia.

Istnieją modyfikacje, w których proces ten przebiega inaczej, ale zasada jest taka sama: pływak znajduje się w dolnej pozycji - gaz jest uwalniany; pływak jest podniesiony - zawór jest zamknięty, powietrze gromadzi się. Cykl powtarza się automatycznie i nie wymaga obecności człowieka.

Obliczenia hydrauliczne dla systemu zamkniętego

Aby nie pomylić się z wyborem rur dla średnicy i mocy pompy, konieczne jest obliczenie hydrauliczne systemu.

Skuteczne działanie całego systemu jest niemożliwe bez uwzględnienia głównych 4 punktów:

1. Określ ilość płynu chłodzącego, która musi być dostarczona do urządzeń grzewczych, aby zapewnić określoną równowagę cieplną w domu, niezależnie od temperatury zewnętrznej.
2. Maksymalna redukcja kosztów operacyjnych.
3. Minimalizacja inwestycji finansowych, w zależności od wybranej średnicy rurociągu.
4. Stabilna i cicha praca systemu.

Obliczenia hydrauliczne pomogą rozwiązać te problemy, umożliwiając wybór optymalnych średnic rur w odniesieniu do ekonomicznie wykonalnych natężeń przepływu chłodziwa, określenie spadku ciśnienia hydraulicznego w niektórych obszarach, połączenie i zrównoważenie gałęzi systemu. Jest to skomplikowana i czasochłonna, ale niezbędna faza projektowania.

Zasady obliczania przepływu chłodziwa

Obliczenia są możliwe w obliczeniach termicznych i po doborze grzejników do zasilania. Obliczenia termiczne powinny zawierać rozsądne dane dotyczące ilości energii cieplnej, obciążeń, strat ciepła. Jeśli te dane nie są dostępne, moc grzejnika zostaje przejęta przez obszar pomieszczenia, ale wyniki obliczeń będą mniej dokładne.

Trójwymiarowy schemat jest łatwy w użyciu. Wszystkie elementy na nim przypisane są oznaczeniom, które zawierają oznaczenie i numer w kolejności

Zacznij od schematu. Lepiej wykonać to w projekcji aksonometrycznej i zastosować wszystkie znane parametry. Szybkość przepływu chłodziwa jest określona wzorem:

G = 860q / kgt kg / h,

gdzie q jest mocą grzejnika kW, ∆t jest różnicą temperatur między linią odwrotną a linią przepływu. Określenie tej wartości, tabele Shevelevyh określają przekrój rury.

Aby skorzystać z tych tabel, wynik obliczeń należy przeliczyć na litry na sekundę przy użyciu wzoru: GV = G / 3600ρ. Tutaj GV oznacza natężenie przepływu chłodziwa wl / s, ρ oznacza gęstość wody równą 0, 983 kg / lw temperaturze 60 stopni C. Z tabel można po prostu wybrać odcinek rury bez przeprowadzania pełnych obliczeń.

Stoły Shevelevyh znacznie upraszczają obliczenia. Oto średnice rur z tworzyw sztucznych i stali, które można określić, znając prędkość płynu chłodzącego i jego zużycie

Kolejność obliczeń jest łatwiejsza do zrozumienia na przykładzie prostego obwodu zawierającego kocioł i 10 grzejników. Schemat należy podzielić na sekcje, w których przekrój rur i przepływ chłodziwa są wartościami stałymi.

Pierwsza sekcja to linia biegnąca od kotła do pierwszego grzejnika. Drugi - segment pomiędzy pierwszym i drugim grzejnikiem. Trzecia i kolejne sekcje emitują podobnie.

Temperatura od pierwszego do ostatniego urządzenia stopniowo maleje. Jeśli w pierwszym odcinku energia cieplna wynosi 10 kW, to gdy pierwszy grzejnik przejdzie, czynnik chłodzący daje mu trochę ciepła, a utracone ciepło zmniejsza się o 1 kW itd.

Oblicz przepływ płynu chłodzącego według wzoru:

Q = (3.6xQuch) / (cx (tr-to))

Tutaj Quch jest obciążeniem cieplnym przekroju, s oznacza pojemność właściwą wody o stałej wartości 4, 2 kJ / kg x s., Tr jest temperaturą gorącego chłodziwa na wlocie, czyli temperaturą chłodzonego chłodziwa na wylocie.

Optymalna prędkość gorącego płynu chłodzącego przez rurociąg wynosi od 0, 2 do 0, 7 m / s. Przy niższej wartości w systemie pojawią się korki powietrzne. Na parametr ten ma wpływ materiał produktu, chropowatość wewnątrz rury.

Zarówno otwarte, jak i zamknięte obiegi grzewcze wykorzystują rury wykonane ze stali czarnej i nierdzewnej, miedzi, polipropylenu, polietylenu o różnych modyfikacjach, polibutylenu itp.

Gdy prędkość płynu chłodzącego w zalecanych granicach, 0, 2-0, 7 m / s, w rurociągu polimerowym nastąpi spadek ciśnienia od 45 do 280 Pa / m, aw rurach stalowych - od 48 do 480 Pa / m.

Wewnętrzna średnica rur w miejscu (nieważne) jest określana na podstawie wielkości strumienia ciepła i różnicy temperatur między wlotem i wylotem (cotco = 20 stopni C dla obiegu grzewczego 2-rurowego) lub natężenia przepływu nośnika ciepła. W tym celu znajduje się specjalna tabela:

Zgodnie z tą tabelą, znając różnicę temperatur między wlotem i wylotem, jak również natężenie przepływu, łatwo jest określić wewnętrzną średnicę rury

Aby wybrać obwód, schematy jedno- i dwururowe należy rozpatrywać oddzielnie. W pierwszym przypadku obliczany jest pion z największą ilością sprzętu, aw drugim obciążony kontur. Długość działki zaczerpnięta z planu, wykonana w skali.

Wykonywanie dokładnych obliczeń hydraulicznych jest możliwe tylko dla specjalisty o odpowiednim profilu. Istnieją specjalne programy, które pozwalają na wykonanie wszystkich obliczeń związanych z charakterystyką termiczną i hydrauliczną, które mogą być wykorzystane przy projektowaniu systemu grzewczego dla domu.

Wybór pompy obiegowej

Celem obliczeń jest uzyskanie wartości ciśnienia, którą pompa musi wytworzyć, aby uruchomić wodę przez system. Aby to zrobić, użyj formuły:

P = Rl + Z

W którym:

• P oznacza stratę ciśnienia w rurociągu w Pa;
• R oznacza rezystywność tarcia w Pa / m;
• l jest długością rury w obliczonej powierzchni wm;
• Z - spadek ciśnienia na „wąskich” obszarach w Pa.

Te obliczenia są uproszczone przez te same tabele Shevelevsa, z których można znaleźć odporność na tarcie, tylko 1000i będzie musiało zostać ponownie obliczone dla określonej długości rury. Jeśli więc średnica rury wewnętrznej wynosi 15 mm, długość przekroju wynosi 5 m, a 1000i = 28, 8, a następnie Rl = 28, 8 x 5/1000 = 0, 144 bar. Znajdując wartości Rl dla każdego wykresu, są one podsumowane.

Wartość straty ciśnienia Z zarówno dla kotła, jak i grzejników znajduje się w paszporcie. W przypadku innych oporności eksperci zalecają przyjęcie 20% Rl, a następnie zsumowanie wyników dla poszczególnych sekcji i pomnożenie przez współczynnik 1, 3. Wynikiem jest pożądana głowica pompy. W systemach jedno- i dwururowych obliczenia są takie same.

Pompa jest zainstalowana tak, że jej wał jest poziomy, w przeciwnym razie nie uniknie tworzenia się zatyczek powietrza. Jest montowany na amerykańskich kobietach, dzięki czemu w razie potrzeby można go łatwo usunąć

W przypadku, gdy pompa jest wybrana z już istniejącego kotła, stosuje się wzór: Q = N / (t2-t1), gdzie N jest mocą jednostki grzewczej w W, t2, a t1 jest temperaturą chłodziwa na wylocie odpowiednio z kotła i na powrocie.

Jak obliczyć zbiornik wyrównawczy?

Obliczenia są zredukowane do określenia wielkości, o jaką objętość płynu chłodzącego wzrośnie podczas jego ogrzewania od średniej temperatury w pomieszczeniu + 20 stopni C do temperatury roboczej - od 50 do 80 stopni. Obliczenia te nie są łatwe, ale istnieje inny sposób rozwiązania problemu: specjaliści doradzają wybór zbiornika o objętości równej 1/10 całkowitej ilości płynu w systemie.

Zbiornik wyrównawczy jest bardzo ważnym elementem systemu. Nadmiar chłodziwa, zabrany przez niego w momencie rozbudowy tego drugiego, oszczędza rurociąg i krany przed rozerwaniem

Dane te można znaleźć w paszportach sprzętu, gdzie wskazana jest pojemność płaszcza wodnego kotła i 1 sekcja grzejnika. Następnie oblicz pole przekroju poprzecznego rur o różnych średnicach i pomnóż przez odpowiednią długość.

Wyniki są podsumowane, dane z paszportów są dodawane do nich, a z całości biorą 10%. Jeśli cały system zawiera 200 litrów płynu chłodzącego, potrzebny jest zbiornik wyrównawczy o pojemności 20 litrów.

Jeśli nie ma ochoty zagłębiać się w skomplikowane obliczenia, zbiornik wyrównawczy dla obwodów grzewczych do 150 litrów jest tak dobrany, aby jego całkowita pojemność nie przekraczała 10% całkowitej objętości nośnika ciepła Zbiorniki wyrównawcze typu tarczowego produkowane są bez membrany. Objętość urządzeń od 6 do 12 litrów zajmuje minimum miejsca w małej kotłowni Pionowo zorientowane zbiorniki membranowe o pojemności od 6 do 35 litrów są produkowane bez podpór. W urządzeniach do 18 litrów membrany nie można wymienić. Szerokie zbiorniki od 35 do 700 l są instalowane na podstawowych nogach. Zgodnie ze strukturą, wszystkie odmiany membran nie różnią się.

Kryteria wyboru zbiornika

Zrób szerokie zbiorniki ze stali. Wewnątrz znajduje się membrana dzieląca pojemność na 2 komory. Pierwszy wypełniony jest gazem, a drugi wypełniony jest płynem chłodzącym. Gdy temperatura wzrasta i woda spływa z układu do zbiornika, wówczas pod jego ciśnieniem gaz jest sprężany. Z powodu obecności gazu w zbiorniku, płyn chłodzący nie może zajmować całej objętości.

Pojemność szerokich czołgów jest inna. Ten parametr jest tak dobrany, że gdy ciśnienie w systemie osiąga swój szczyt, woda nie podnosi się powyżej ustawionego poziomu. Jako zabezpieczenie zbiornika przed przelaniem, w konstrukcji zawarty jest zawór bezpieczeństwa. Normalne napełnianie zbiornika - od 60 do 30%.

Optymalnym rozwiązaniem jest zainstalowanie zbiornika wyrównawczego w miejscu, w którym system ma najmniej wygięć. Najlepszym miejscem dla niego jest prosta sekcja przed pompą.

Wybór optymalnego schematu

Przy urządzeniu grzewczym w prywatnym domu stosuje się dwa rodzaje schematów: jedno- i dwururowe. Jeśli je porównasz, ten drugi jest bardziej wydajny. Ich główna różnica w metodach łączenia grzejników z rurociągami. W systemie dwururowym nieodzownym elementem obiegu grzewczego jest pojedynczy pion, zgodnie z którym schłodzony czynnik chłodzący jest zawracany do kotła.

Instalacja systemu jednoprzewodowego jest prostsza i tańsza pod względem finansowym. Zamknięta pętla tego systemu łączy zarówno rurociąg zasilający, jak i powrotny.

Pojedynczy system ogrzewania

W jedno i dwupiętrowych domach o małej powierzchni dobrze sprawdził się jednoprzewodowy obieg grzewczy typu zamkniętego, który przedstawia układ 1 rury i szereg grzejników połączonych szeregowo.

Czasami jest popularnie nazywany „Leningradem”. Płyn chłodzący oddaje ciepło do grzejnika, wraca do rury zasilającej, a następnie przechodzi przez następny akumulator. Ostatnie grzejniki otrzymują mniej ciepła.

Podczas instalacji systemu jednorurowego można wykonać 2 opcje ruchu chłodziwa - przechodząc i ślepą uliczkę. W pierwszym przypadku system może być zrównoważony, ale w drugim nie ma

Zaletą tego systemu jest ekonomiczna instalacja - materiał i czas są wydawane mniej niż w systemie 2-rurowym. W przypadku awarii pojedynczego grzejnika, reszta będzie działać w trybie normalnym podczas korzystania z obejścia.

Możliwości systemu jednorurowego są ograniczone - nie można go uruchamiać etapami, grzejniki nagrzewają się nierównomiernie, dlatego odcinki należy dodać do ostatniego w łańcuchu. Aby płyn chłodzący nie ochłodził się tak szybko, konieczne jest zwiększenie średnicy rur. Zaleca się podłączenie nie więcej niż 5 grzejników na każdym piętrze.

W systemach jednorurowych systemów grzewczych urządzenia są podłączone do głównej rury, realizując zarówno dostarczanie, jak i usuwanie chłodziwa Płyn chłodzący w układach jednotubowych sekwencyjnie przepływa z jednej grzałki do drugiej, tracąc po drodze 1–3 ° temperatury roboczej. Systemy jednoprzewodowe z okablowaniem poziomym wymagają zastosowania pompy cyrkulacyjnej. Urządzenia są koniecznie wyposażone w odpowietrznik Systemy z naturalnym ruchem chłodziwa wzdłuż obwodu grzewczego mogą być tylko z górnym okablowaniem Systemy jednotubowe są łatwe w montażu, wymagają minimum rur i kształtek do budowy, co ma pozytywny wpływ na ilość zainwestowaną w urządzenie W systemach jednorurowych nie stosuje się skomplikowanych urządzeń technicznych do wysokiej jakości równoważenia temperatury, właściciele systemów mają mniej powodów do przeprowadzania nieplanowanych napraw. Regulacja temperatury w układach jednotubowych jest przeprowadzana w kategoriach ilościowych - przepływ triety chłodziwa zmniejsza się przez obracanie kranu Znaczącą wadą układów jednotubowych jest to, że przy zmniejszaniu przepływu chłodziwa w jednej baterii, zmniejszona ilość będzie płynąć do następujących urządzeń, tj. tylko cały obwód może być regulowany, a nie jedno urządzenie

Znane są dwa typy systemów: poziomy i pionowy. W jednopiętrowym budynku widok poziomy systemu grzewczego jest układany zarówno nad, jak i pod podłogą. Zaleca się zainstalowanie baterii na tym samym poziomie, a poziomą rurę zasilającą z lekkim odchyleniem w trakcie płynu chłodzącego.

W przypadku dystrybucji pionowej woda z kotła wznosi się w górę wzdłuż centralnego pionu, wchodzi do rurociągu, jest rozprowadzana pomiędzy poszczególne piony, a od nich - wzdłuż grzejników. Chłodzenie, ciecz opada wzdłuż tego samego pionu, przechodząc przez wszystkie znajdujące się tam urządzenia, okazuje się, że znajduje się w rurociągu powrotnym, az niego pompa pompuje go z powrotem do kotła.

System pionowy z pojedynczą rurą obejmuje główny pion i szereg oddzielnych zbiorników wyrównawczych, rurę zasilającą, baterie, kolektor powietrza, przewód powrotny, pompę. System z przesuniętymi sekcjami jest używany częściej, gdzie zawory 3-drogowe służą do regulacji ogrzewania grzejników.

Po wybraniu zamkniętego typu systemu grzewczego, instalacja odbywa się w następującej kolejności:

1. Zainstaluj kocioł. Najczęściej dla niego miejsce jest przydzielane w piwnicy lub na parterze domu.
2. Podłączyć do rur wlotowych i wylotowych rury kotła, rozcieńczyć je na obwodzie wszystkich pomieszczeń. Połączenia są wybierane w zależności od materiału głównych rur.
3. Zainstaluj zbiornik wyrównawczy, umieszczając go w najwyższym punkcie. Jednocześnie z tym montowana jest grupa bezpieczeństwa, łącząca ją z autostradą za pomocą trójnika. Wykonaj zamocowanie pionowego głównego pionu, podłącz go do zbiornika.
4. Wykonaj instalację grzejników z instalacją żurawi Mayevsky. Najlepsza opcja: obejście i 2 zawory odcinające - jeden na wlocie, a drugi na wylocie.
5. Pompa jest instalowana w miejscu, w którym schłodzony czynnik chłodzący wpływa do kotła, po uprzednim zainstalowaniu filtra przed miejscem montażu. Wirnik jest umieszczony ściśle poziomo.

Niektórzy mistrzowie instalują pompę z obejściem, aby nie spuszczać wody z systemu w przypadku naprawy lub wymiany sprzętu.

Po zainstalowaniu wszystkich elementów otwórz zawór, napełnij przewód płynem chłodzącym, usuń powietrze. Sprawdza się, że powietrze jest całkowicie usunięte przez odkręcenie śruby znajdującej się na pokrywie obudowy pompy. Jeśli z niego wydostaje się ciecz, oznacza to, że urządzenie można uruchomić, uprzednio dokręcając wcześniej wykręconą śrubę centralną.

Możesz zobaczyć sprawdzoną praktykę schematów instalacji grzewczych z jedną rurą i opcji urządzeń w innym artykule na naszej stronie.

Dwururowy system grzewczy

Podobnie jak w przypadku systemu jednorurowego, istnieje układ poziomy i pionowy, ale istnieje zarówno przewód zasilający, jak i powrotny. Wszystkie grzejniki ogrzewają się tak samo. Jeden typ różni się od drugiego tym, że w pierwszym przypadku jest jeden pion i wszystkie urządzenia grzewcze są z nim połączone.

Schematy dwururowe są najczęściej spotykane w konstrukcjach wielokondygnacyjnych, gdy wymagane jest, aby jeden kocioł skutecznie ogrzewał cały budynek.

Schemat pionowy umożliwia podłączenie grzejników do pionu umieszczonego pionowo. Jego zaletą jest to, że w budynku wielokondygnacyjnym każde piętro jest połączone z pionem indywidualnie.

Szczególną cechą obiegu dwururowego jest obecność rur połączonych z każdą baterią: jedną prostą i drugą odwrotną. Aby podłączyć grzejniki, istnieją 2 schematy. Jednym z nich jest kolektor, gdy 2 rury pasują od kolektorów do akumulatora.

Schemat charakteryzuje się złożoną instalacją, wysokim zużyciem materiału, ale w każdym pomieszczeniu można regulować temperaturę.

Schemat dwururowy do budowy systemów grzewczych zakłada, że dostarczanie chłodziwa odbywa się przez jedną rurę, a jego wycofanie po ochłodzeniu odbywa się przez inną Zastosowanie dwóch rur może znacznie skomplikować i zwiększyć długość obiegów grzewczych. Systemy z górnym okablowaniem zapewniają zarówno naturalny, jak i wymuszony ruch chłodziwa Systemy o niższym okablowaniu są najczęściej budowane przy użyciu pompy cyrkulacyjnej. Warianty grawitacji są rzadkie ze względu na konieczność zainstalowania odpowietrznika na każdym urządzeniu i prawie każdego dnia spuszczają nadmiar powietrza. Analogicznie do systemów jednoprzewodowych z dwoma rurami są podzielone na przejścia i ślepą uliczkę. W ślepych urządzeniach znajdujących się bliżej kotła lepiej się nagrzewają. Wraz z różnicą w parametrach temperatury pracy zmagają się instalując termostaty. Zmiana temperatury w jednym urządzeniu nie ma wpływu na cały obwód. Rury i kształtki do budowy dwururowej sieci grzewczej będą oczywiście potrzebować więcej, ale przy stosowaniu produktów polimerowych mogą być ukryte w konstrukcjach budowlanych Zastosowanie dwóch rur znacznie rozszerza możliwości konstrukcyjne, chociaż przy montażu systemów obwody te są nadal często używane. To dwururowa zasada urządzenia umożliwia realizację różnych wersji okablowania wiązki, co zakłada równoległe połączenie urządzeń z rozdzielaczem. W rezultacie zmniejsza się długość rury i wszystkie grzejniki są równe w chłodziwie temperaturowym

Drugi to równoległy obwód jest łatwiejszy. Piony zainstalowane na obwodzie domu są podłączone do grzejników. Leżak przechodzi przez całą podłogę, a piony są z nim połączone.

Składnikami takiego systemu są:

• kocioł;
• zawór bezpieczeństwa;
• manometr;
• automatyczny odpowietrznik;
• zawór termostatyczny;
• baterie;
• pompa;
• filtr;
• urządzenie równoważące;
• czołg;
• zawór.

Przed przystąpieniem do instalacji należy rozwiązać problem typu nośnika energii. Następnie zainstaluj kocioł w oddzielnej kotłowni lub w piwnicy. Najważniejsze jest zapewnienie dobrej wentylacji. Zainstaluj kolektor, jeśli jest dostarczony przez projekt i pompę. Przylega do kotła, urządzenia regulacyjne i pomiarowe.

Linia jest podłączona do każdego przyszłego grzejnika, a następnie baterie są instalowane. Zawieszają grzejniki na specjalnych wspornikach w taki sposób, że 10-12 centymetrów pozostaje na podłodze, a 2-5 cm od ścian, dostarczając otwory dla wlotu i wylotu do urządzeń odcinających i sterujących.

Proces instalacji systemu dwururowego składa się z kilku etapów. Pierwszy to instalacja kotła. Do miejsc instalacji baterii najpierw wprowadza się rury, a dopiero potem montuje się grzejniki.

Po zainstalowaniu wszystkich węzłów systemu jest on wciśnięty. Specjaliści powinni być w to zaangażowani, ponieważ tylko oni mogą wydać odpowiedni dokument.

Подробно особенности устройства двухтрубной отопительной системы описаны здесь, в статье приведены различные схемы и дан их анализ.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

В этом видео-материале представлен пример подробного гидравлического расчета 2-трубной отопительной системы закрытого типа для 2-этажного дома в программе VALTEC.PRG:

Здесь детально рассказано об устройстве однотрубной системы отопления:

Выполнить монтаж закрытого варианта системы отопления самостоятельно возможно, но без консультаций специалистов не обойтись. Залог успеха - правильно выполненный проект и качественные материалы.

Появились вопросы по специфике устройства закрытого отопительного контура? Есть сведения по теме, интересные посетителям сайта и нам? Napisz komentarze w polu poniżej.