Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Bardzo przydatny łącznik, który umożliwia niezawodny montaż różnych przedmiotów na powierzchniach pionowych i poziomych, jest kotwicą napędową. Ten element doskonale trzyma nawet bardzo ciężkie przedmioty na ścianach, suficie i podłodze. Istnieje jednak jeden ważny warunek jego zastosowania: konstrukcje, w których planuje się instalację sprzętu, muszą być szczelne i mocne w konstrukcji, ponieważ do wewnętrznych ścian otworów będzie przykładany silny nacisk.
Aby wybrać narzędzie jakości, należy zrozumieć jego funkcje i aplikacje, a także zapoznać się z materiałami, z których można je wykonać.
Projektowanie sprzętu
Często tego typu narzędzie jest mylone z kołkami. Kołki są wykonane z różnych materiałów, w tym nawet z tworzywa sztucznego (w razie potrzeby mocujące dość lekkie przedmioty na powierzchniach porowatej struktury). W takich modyfikacjach tego sprzętu śruba jest wkręcana w element z tworzywa sztucznego. Ten model jest bardzo popularny ze względu na prostotę i wydajność użytkowania. Jeśli jednak konieczne jest naprawienie ciężkich obiektów, ta opcja powinna zostać odrzucona ze względu na jej zawodność.
Kotwy mają ważną cechę wyróżniającą, która polega na bardziej złożonej strukturze, która pozwala na maksymalne mocowanie. Urządzenie tego narzędzia zakłada obecność elementu napędzanego, w korpusie którego wkręcana jest śruba lub kołek, aby zamocować przedmiot.
Części składowe
Modele kotwic są z reguły uzupełniane o następujące elementy:
- element dystansowy;
- metalowa tuleja ze specjalnymi szczelinami na powierzchni bocznej;
- dodatkowa tuleja umieszczona w elemencie dystansowym.
Kotwy mogą być wykonane ze stali węglowej lub metalu o wysokiej wytrzymałości. Wybór materiału do produkcji powinien być dokonany zgodnie z konkretnym przeznaczeniem sprzętu. Powierzchnie tych elementów, jeśli to konieczne, mogą być dalej przetwarzane, aby zapewnić większy stopień ochrony przed korozją i przedłużyć żywotność.
Istnieją również kotwy mosiężne, które charakteryzują się bardzo dobrą wytrzymałością i wyjątkową odpornością na negatywne skutki agresywnego środowiska. Ta modyfikacja sprzętu jest również bardzo plastyczna, co ułatwia instalację tego produktu.
Kotwy młotkowe są wykonane z litego materiału, co jest niezbędne do zapewnienia niezawodności narzędzia. Dlatego w konstrukcji nie ma spawanych złączy. Kształt otworu wewnętrznego jest stożkowy. Na bocznych powierzchniach produktu znajdują się szczeliny tworzące płatki, które służą jako ramiona dystansowe. W momencie wkładania elementu dystansowego do wewnętrznej części narzędzia, płatki otwierają się, zapewniając mocną przyczepność kotwicy do powierzchni, na której jest zamontowany.
Istniejące modyfikacje
Na rynku istnieje stosunkowo niewielka liczba odmian napędzanych kotew, które różnią się materiałem produkcyjnym i obecnością specjalnych karbów, a mianowicie:
- stal lub mosiądz;
- z nacięciami lub bez nich.
Najbardziej dostępne narzędzia są wykonane ze stopu stali. Ponadto są silniejsze niż ich mosiężne odpowiedniki. Jednak istotną wadą takich łączników jest konieczność pokrycia elementu związkami antykorozyjnymi w celu ochrony przed przedwczesnym uszkodzeniem.
Kotwy mosiężne i stalowe są stosowane, gdy konieczne jest zamontowanie elementów na betonie, kamieniu, cegle i innych powierzchniach. Jednak wybór tego sprzętu powinien uwzględniać niezdolność elementów mosiężnych przez długi czas do wytrzymywania dużych obciążeń pionowych, co jest związane z wysoką ciągliwością tego materiału.
Przed zakupem elementów złącznych należy zapytać sprzedawcę o maksymalny dopuszczalny ciężar, który można na nich zamontować. Zazwyczaj wszystkie niezbędne informacje dotyczące maksymalnego ładunku i wymiarów znajdują się na opakowaniu towaru. Ponadto eksperci radzą, aby nie przekraczać masy dołączonego przedmiotu o więcej niż 25 procent określonego wskaźnika na pojemniku, w przeciwnym razie produkt nie będzie w stanie wykonywać swoich funkcji przez długi czas i skutecznie.
Ponadto ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że przy obliczaniu maksymalnego obciążenia kotwic uwzględnia się standardową wytrzymałość konstrukcji betonowych w stosunku 200-250 kilogramów na centymetr kwadratowy. W przypadku powierzchni z innych materiałów wartość ta powinna być obliczana indywidualnie. Ponadto, jeśli konstrukcje betonowe są pokryte pęknięciami, to ponad 25 procent dopuszczalnego obciążenia jest dodatkowo mnożone przez współczynnik 0, 6.
Obecność lub brak karbów
Kotwy z karbem są często utożsamiane z tulejami zaciskowymi, ponieważ ich część robocza składa się z segmentów utworzonych przez wycięcia wzdłużne w postaci strefy dystansowej . Ze względu na kontakt karbu ze ściankami otworu, zapewniona jest dobra przyczepność, co gwarantuje niezawodność mocowania montowanego obiektu.
Zaletami tego typu narzędzi są:
- łatwość użycia;
- dostępność ceny;
- trwałość i niezawodność mocowania;
- nie ma potrzeby korzystania z dodatkowego specjalnego sprzętu.
Modyfikacje z wycięciami mogą być stosowane w procesie budowy i naprawy. Ponadto, z ich pomocą, bez większego wysiłku mocowane są różne elementy wyposażenia wnętrz, meble, sprzęt gospodarstwa domowego itp. Dopuszczalna masa przedmiotów do mocowania za pomocą takich kotew ma zwykle wysokie wskaźniki.
Narzędzia bez nacięć wykonanych na ich powierzchni są niemal identyczne pod względem technicznym jak poprzednie. Nie są one jednak w stanie wytrzymać dużych obciążeń ze względu na słabą przyczepność do powierzchni ścian otworu, dlatego najczęściej znajdują zastosowanie w mocowaniu małych elementów mebli, lekkiego drewna i plastikowych konstrukcji.
Zasady instalacji
Przed montażem tulei kotwiącej wymagane jest wstępne przygotowanie powierzchni. Aby to zrobić, należy wykonać otwór o takiej średnicy we właściwym miejscu, co pozwoli na niemal ścisłe wprowadzenie elementu mocującego. Aby zapewnić dobrą przyczepność sprzętu do powierzchni, ważne jest, aby oczyścić powstały otwór z nagromadzonych zanieczyszczeń, dla których wskazane jest użycie prostej żarówki medycznej lub odkurzacza. Wyższy stopień czyszczenia można uzyskać za pomocą pędzla o odpowiedniej średnicy.
Po przygotowaniu otworu, sama kotwica jest włożona do niego, dla której najlepiej jest użyć gumowanego młotka. Za pomocą tego narzędzia można nie tylko włożyć łącznik do wymaganej głębokości, ale również podzielić część roboczą na segmenty.
Ponadto, śruba lub kołek jest wkręcany w korpus elementu mocującego, po czym wymagany element może być zamocowany. I tak instalacja się skończyła.