- Co wpływa na spawanie elementów ze stali nierdzewnej?
- Wybór elektrody
- Spawanie elektrodami TsL-11
- Spawanie za pomocą NZh-13 i OZL-6
- Cechy spawania części ze stali nierdzewnej
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Wysokiej jakości spawanie stali nierdzewnej w środowisku domowym nie jest łatwym zadaniem. Aby wiedzieć, jak gotować elektrodę ze stali nierdzewnej, musisz mieć pojęcie o właściwościach charakterystycznych dla gatunków metali wysokostopowych. Stal nierdzewna należy do tej kategorii. rolę głównego pierwiastka stopowego odgrywa chrom, którego zawartość sięga 20%. Oprócz chromu, molibdenu, tytanu, a także manganu i wielu innych pierwiastków chemicznych może być w tym typie stali.
Schemat spawania stali nierdzewnej.
Co wpływa na spawanie elementów ze stali nierdzewnej?
Jeśli zamierzasz spawać stal nierdzewną z elektrodą, musisz wziąć pod uwagę szereg właściwości materiału, które bezpośrednio wpłyną na proces spawania:
- Nieliniowy współczynnik rozszerzalności Jest nieco większy niż inne metale. Dlatego podczas spawania należy zaobserwować nieco większy prześwit, zwłaszcza w przypadku pracy z grubszymi częściami, w przeciwnym razie odkształcenia nie są wykluczone.
- Przewodność cieplna. Jest to około 2 razy mniej niż w przypadku stali niskostopowej. Z tego powodu części są spawane z prądem o 20% niższym niż w przypadku zwykłej stali.
- Utrata właściwości antykorozyjnych (lub korozji międzykrystalicznej). Podczas spawania ziaren metalu zaczyna tworzyć się żelazo i węglik chromu, dzięki czemu metal jest poddawany korozji. Aby zapobiec takiemu zjawisku, strefa spawania jest zwykle szybko chłodzona.
Wybór elektrody
Schemat elektrody urządzenia.
Wybór najodpowiedniejszej elektrody jest związany z gatunkiem stali nierdzewnej, jej składem. Dlatego na dziś elektrody do stali nierdzewnej są klasyfikowane w zależności od tego, co trzeba spawać:
- stal nierdzewna stosowana w przemyśle spożywczym: OZL-8, CL-11;
- stal o podwyższonej odporności na korozję: ЖЖ-13, ЭA-400 / 10У, rzadziej ЦТ-15;
- stopy żaroodporne, które obejmują stal nierdzewną: OZL-6;
- stal nierdzewna stosowana do produkcji narzędzi: TsT-28, KTI-7A;
- stopy różne: ANZHR-1 i 2, EA-395/9.
Elektrody specjalnie zaprojektowane do spawania stali nierdzewnych są łatwe w użyciu, ale jednocześnie niebezpieczne. Gdy schłodzona spoina jest chłodzona, żużle podgrzane do wysokiej temperatury odbijają się: z jednej strony jest to wygodne, ponieważ nie jest wymagane czyszczenie metalu, ale z drugiej strony istnieje ryzyko poparzenia. Dlatego podczas chłodzenia strefy spawania po prostu odsuń się na bok. Najbezpieczniej jest wykonywać spawanie w dolnym położeniu szwu, jednak w przypadku konieczności zmiany pozycji konieczne jest użycie elektrod TsL-11, które umożliwiają wykonywanie prac we wszystkich pozycjach. Najpopularniejszymi obecnie są 3 marki elektrod, których cechy warto rozważyć bardziej szczegółowo.
Spawanie elektrodami TsL-11
Tabela rodzajów elektrod.
Produkty te są wykorzystywane do spawania stali chromowo-niklowych 12X18H9T i 10T, a także 08X18H12B i T (w ostatnich literach). To znaczy Stosowanie TsL-11 jest wskazane, gdy na spawane części nakładane są specjalne wymagania dotyczące korozji międzykrystalicznej. Elektrody te dobrze się prezentują w temperaturze nie wyższej niż + 450 ° C, ponieważ pokryte kompozycją zawierającą związki fluoru i węglany. Głównymi zaletami TsL-11 są słabe rozpryskiwanie się kropelek metalu, dobra udarność, akceptowalna plastyczność i brak możliwości pękania - uzyskuje się jednolicie gładki szew.
Spawanie za pomocą NZh-13 i OZL-6
Pierwszy rodzaj elektrod najlepiej jest stosować do spawania elementów wykonanych ze stali nierdzewnej klasy spożywczej lub części wykonanych ze stopów niklowo-chromowo-niklowo-molibdenowych. OZL-6 wykazuje najlepsze wyniki podczas pracy w środowisku utleniającym i przy wysokim ogrzewaniu (do 1000 ° C). Szew okaże się jakościowy, jeśli użyje się prądu stałego. Zalety OZL-6 obejmują odporność na ciepło, minimalne rozpryskiwanie się kropelek metalu, odporność na korozję międzykrystaliczną. Nie wolno gotować elektrody ze stali nierdzewnej OZL-6 w pozycji pionowej.
Cechy spawania części ze stali nierdzewnej
W warunkach domowych gotowanie stali nierdzewnej za pomocą elektrody jest najlepsze w przypadku spawarki inwerterowej, która umożliwi łączenie części o grubości do 1, 5 mm. W zależności od grubości łączonych części konieczne jest wybranie odpowiedniej mocy falownika. W tym przypadku pożądane jest, aby miał funkcję „antyadhezyjną” (Anti Stick), aby zapobiec mruganiu żarówek i awarii urządzeń gospodarstwa domowego. Wszystkie prace są pożądane, aby wykonać w temperaturze nie niższej niż minus 10 ° C
Przed rozpoczęciem pracy oczyść krawędzie części za pomocą metalowej szczotki i potraktuj nitrozpuszczalnikiem. Zapobiegnie to pojawieniu się porów w szwie i zwiększy stabilność łuku. Spawanie odbywa się za pomocą prądu o odwrotnej polaryzacji. W tym procesie spróbuj użyć elektrod o najmniejszej średnicy, aby nie stopić szwu. W takim przypadku należy pamiętać, że podczas spawania stali nierdzewnej elektrody topią się szybciej. Aby zapewnić możliwie najszybsze chłodzenie, użyj uszczelek wykonanych z mosiądzu i miedzi.
Podczas spawania należy pamiętać, że podniesienie temperatury do + 500 ° C spowoduje wystąpienie pęknięć podobnych do kryształów, co osłabi strukturę: jej właściwości plastyczne zmniejszą się, stanie się kruche. Dodatkowo skorzystaj z następujących wskazówek:
- zminimalizować lukę między pinezkami;
- Przed rozpoczęciem spawania podgrzej część do 1000 ° C, a następnie stopniowo schładzaj ją w powietrzu przez 3 godziny;
- Gotuj tak szybko, jak to możliwe, aby nie wystawiać konstrukcji na długotrwałe ciepło. Lepiej jest wykonać kilka alternatywnych przejść, stosując chłodzenie do + 100 ° C.
Po zakończeniu pracy szew musi zostać poddany pewnym procesom przetwarzania, ponieważ tworzy się na nim cienka warstwa chromu, którą należy usunąć, aby zapewnić dobrą wytrzymałość i zapobiec korozji. Aby usunąć chrom, możliwe jest przetwarzanie części o wysokiej (1000-1200 ° C) temperaturze, trawienie kwasem fosforowym, kwasem azotowym: taka operacja dodatkowo zwiększy wytrzymałość szwu. W niektórych przypadkach gotowy produkt jest obrabiany za pomocą narzędzi szlifierskich.