Utrzymanie komfortowego klimatu wewnętrznego jest niemożliwe bez cyrkulacji mas powietrza. Aby rozwiązać ten problem, budynki są wyposażone w systemy wentylacyjne. Ważnym elementem takiej komunikacji są kanały powietrzne, wzdłuż których odbywa się przepływ.
W zależności od wykonywanych zadań takie urządzenia mogą różnić się konstrukcją, parametrami, materiałem produkcyjnym i innymi cechami. Planując układ systemu wentylacyjnego, warto zwrócić szczególną uwagę na wybór kanałów powietrznych - od tego zależy technologia instalacji, wydajność i niezawodność kompleksu.
Nie masz pewności, który kanał wentylacyjny najlepiej zastosować? Pomożemy Ci w tej sprawie. Artykuł opisuje szczegółową klasyfikację różnych typów kanałów wentylacyjnych, określa specyfikę ich użytkowania i instalacji. Ponadto wymieniliśmy praktyczne zalecenia dotyczące samodzielnego montażu systemu kanałów.
Do czego służą kanały powietrzne?
Termin „kanały powietrzne” odnosi się do specjalnie wykonanych kanałów wentylacyjnych, dzięki którym masy powietrza są dostarczane w określonym kierunku. Poprzez takie urządzenia tlen wchodzi do pomieszczeń mieszkalnych lub przemysłowych, usuwa CO 2 i inne zanieczyszczenia.
W takich systemach zwykle można regulować natężenie przepływu mas powietrza i ich ciśnienie za pomocą zaworów.
Różne typy urządzeń do cyrkulacji powietrza są z powodzeniem stosowane w budynkach mieszkalnych, w pomieszczeniach produkcyjnych, a także w budynkach użyteczności publicznej.
Istnieją dwa sposoby rozwiązania problemu cyrkulacji powietrza:
- Opcja nr 1 . W tym przypadku ograniczone przez wentylację naturalną lub wymuszoną, zapewniając jeden kanał wylotowy do usuwania zużytego powietrza. Nowości są wykonywane przez otwory technologiczne i / lub drzwi, okna.
- Opcja nr 2 . Bardziej złożony i skuteczny projekt jest uważany za układ zasilania i wydechu, obejmujący układanie dwóch kanałów usytuowanych oddzielnie od siebie. Świeże powietrze przepływa przez jedno z nich, a zużyte powietrze jest usuwane przez drugie.
Często stosuje się kilka rodzajów kanałów powietrznych w jednej komunikacji wentylacyjnej, które tworzą złożoną sieć z różnymi gałęziami, szybami i rękawami.
Kryteria klasyfikacji sprzętu
Powszechne stosowanie takich urządzeń w różnych obszarach budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego powoduje ogromny zakres tych produktów. Główne kategorie i zakres wielkości kanałów powietrznych podano w dokumentach regulacyjnych TU 36-736-93, SNiP 2.04.05-91, BCH 353-86 .
Biorąc za podstawę różne znaki, można wyróżnić kilka kryteriów, według których produkty wentylacyjne są klasyfikowane.
Kryterium №1 - według metody instalacji
W zależności od metody instalacji istnieją dwa główne typy struktur:
- kanały zewnętrzne układane na fasadach budynków;
- wbudowane kanały lub wały do wentylacji.
Zewnętrzne kanały powietrzne - skrzynki do mocowania / zawieszenia, które są wykonane z rur i innych części i mogą mieć różne formy i parametry. Na wybór elementów wpływają cechy konstrukcyjne konstrukcji oraz projekt lokali przemysłowych / mieszkalnych.
Sieć kanałów jest zwykle układana na ścianach i sufitach, jednak możliwe są inne opcje, na przykład instalacja rur pod podłogą
Wbudowane kanały wentylacyjne są z reguły montowane w ścianach budynków. W tym przypadku wewnętrzna powierzchnia wału powinna być całkowicie gładka, ponieważ wszelkie przeszkody, na przykład pozostałości roztworu, zakłócają swobodny przepływ mas powietrza.
Aby móc regularnie czyścić kanał powietrzny, w dolnej części kanału pozostaje otwór technologiczny.
Kryterium nr 2 - według materiału produkcji
W zależności od obszaru zastosowania można zastosować elementy systemu wentylacyjnego wykonane z różnych materiałów, a mianowicie:
- stal ocynkowana;
- stal nierdzewna;
- różne rodzaje polimerów;
- metalowe tworzywo sztuczne.
Elementy ocynkowane nadają się do pracy w klimacie umiarkowanym, przy braku czynników agresywnych. Zastosowanie cynku chroni stal przed rdzą, co zapewnia trwałość takich produktów.
Odporność na parę wodną zapobiega występowaniu pleśni, dlatego zaleca się stosowanie tej opcji w łazienkach, placówkach gastronomicznych i innych miejscach o tradycyjnie wysokiej wilgotności.
Kanały powietrzne wykonane ze stali nierdzewnej (żaroodporne lub drobnoziarniste) mogą być wykorzystywane do przenoszenia strumieni powietrza w agresywnych środowiskach w bardzo wysokich temperaturach do 500 ° C.
Zazwyczaj takie elementy są wykorzystywane w przemyśle ciężkim - w przedsiębiorstwach metalurgicznych, górniczych i przetwórczych.
Gładki polimer pozwala na swobodny przepływ płynu przez rury przy minimalnym nacisku. Do zalet takich produktów można zaliczyć także lekkość i plastyczność, dzięki czemu powstają z nich elementy łączące o złożonym kształcie.
Plastikowe kanały powietrzne są najczęściej wykonane z polichlorku winylu, który doskonale prezentuje się w agresywnej przestrzeni powietrznej. Wytwarza dobrą wilgoć, opary alkaliów i kwasów, dzięki czemu elementy polimerowe są często stosowane w przemyśle chemicznym, spożywczym, farmaceutycznym.
Wady przewodów z tworzywa sztucznego obejmują niewystarczającą odporność na uszkodzenia mechaniczne i niezdolność do używania w wysokich temperaturach.
Elementy metalowo-plastikowe są wykonane z połączenia warstw metalowych i plastikowych, co gwarantuje im doskonałe właściwości techniczne. Takie produkty mają lekką, estetyczną konstrukcję, a ponadto mają dobre właściwości termoizolacyjne. Wadę metalu można uznać za dość wysoki koszt.
Kryterium №3 - w formie sekcji
Podczas układania sieci wentylacyjnych najbardziej pożądane są elementy o przekrojach okrągłych i prostokątnych. Podczas instalowania złożonych systemów czasami konieczne jest użycie części o eliptycznym przekroju.
Z reguły takie kanały powietrzne są uzyskiwane przez obróbkę okrągłych rur na specjalnym sprzęcie.
Produkty okrągłe są wytwarzane przy użyciu uproszczonej technologii, co zmniejsza czas i koszty materiałów .
Zalety okrągłych kanałów wentylacyjnych obejmują:
- wysoki przepływ powietrza;
- dobra izolacja akustyczna;
- prosta i trwała instalacja z wykorzystaniem elementów złącznych lub zewnętrznych;
- lekka
Szacuje się, że w porównaniu z prostokątnymi odpowiednikami w produkcji okrągłych elementów wydaje się na 20-30% mniej metalu.
W obszarach produkcyjnych zwykle stosuje się kanały powietrzne z okrągłymi otworami. Prostokątne detale znajdują miejsce w budynkach mieszkalnych, apartamentach, domkach
Prostokątne projekty ważą więcej i wymagają znacznego zużycia materiału. Ich ważną zaletą jest możliwość optymalnego umieszczenia w przestrzeni.
Płaskie części zajmują mniej miejsca, są łatwe do ustawienia nawet w pomieszczeniach o skomplikowanej konfiguracji lub z niskimi sufitami. Elementy są połączone kołnierzami, kątownikami, shinoreki, zatrzaskami.
Kryterium nr 4 - zgodnie z cechami produkcji
Z założenia elementy wentylacyjne można podzielić na następujące kategorie:
- prosto;
- spawane spiralnie;
- spiralna rana.
Szwy wzdłużne wykonane są z blachy stalowej o grubości 0, 55-1, 2 mm i długości 1, 25 m. Takie kanały powietrzne mogą być zarówno okrągłe, jak i prostokątne. W tym drugim przypadku szew jest umieszczony na zagięciu, co zapewnia dodatkową sztywność konstrukcji.
Elementy spawane spiralnie wykonane są z taśm stalowych, na które nakładana jest warstwa antykorozyjna. Takie produkty mają długość od 0, 8 do 2, 2 mm bez ograniczeń. Ponieważ spawanie złączy zachodzi na siebie, produkty mają mocny szew.
Spiralne faliste elementy mają zdolność równomiernego rozprowadzania mas powietrza poruszających się z dużą prędkością. Stosowane są przy układaniu wentylacji nawiewno-wywiewnej przy budowie obiektów przemysłowych, centrów handlowych, budynków mieszkalnych
Spiralne kanały powietrzne są częściej wytwarzane z galwanizowanych taśm stalowych o grubości 0, 5–1 mm, szerokości około 130 mm i dowolnej długości. Mogą być zwijane na taśmie lub w pierścieniu. Ta druga opcja jest uważana za lepszą, ale także droższą.
Kryterium nr 5 - dotyczące sztywności konstrukcji
Jeśli weźmiemy pod uwagę części do wentylacji zgodnie z poziomem sztywności, mogą to być:
- elastyczny;
- półsztywny;
- twardy.
Elastyczne produkty są często nazywane falistymi lub spiralnymi ze względu na wygląd. Opierają się na wzmocnieniu wytrzymałego drutu stalowego, natomiast ściany wykonane są z folii laminowanej.
Takie konstrukcje są łatwe w transporcie, utrzymaniu, instalacji, a jednocześnie są łatwo łączone z istniejącymi elementami. Jednakże faliste ściany zmniejszają izolację akustyczną i opóźniają prędkość przepływu powietrza.
Często do połączenia okapu kuchennego służą kanały z tektury falistej.
Półsztywne elementy wykonane są z walcowanej rury aluminiowej - stalowej lub aluminiowej, ze spiralnym szwem. Produkty łączą elastyczność elastycznych struktur z wytrzymałością.
W przeciwieństwie do odpowiedników z tektury falistej są w stanie rozciągnąć się tylko raz, po czym nie są już skompresowane. Przy ich użyciu zmniejsza się prędkość mas powietrza, co jest szczególnie zauważalne w przypadku zastosowania w rozgałęzionych systemach wentylacyjnych.
Najbardziej popularne na rynku podstawowym są trwałe i łatwe w instalacji sztywne kanały powietrzne, które koncentrują się na znacznej części urządzeń wentylacyjnych.
Sztywne okrągłe lub prostokątne elementy mogą być wykonane z różnych materiałów: stali, metaloplastyku, polimerów. Takie konstrukcje mają zwiększoną wytrzymałość, są łatwe w montażu i mają doskonałe właściwości aerodynamiczne.
Jednak duża waga utrudnia ich transport i negatywnie wpływa na budowę zintegrowanej sieci z wieloma oddziałami. W takim przypadku konieczne może być wzmocnienie całego systemu.
Zakres rozmiarów kanałów powietrznych
Zgodnie z wyżej wymienionymi dokumentami regulacyjnymi, okrągłe kanały ze stali ocynkowanej są wykonane ze średnicami 100, 125, 140, 160, 180, 200, 225, 250-2000 mm. Parametry prostokątnych elementów wahają się od 100 do 3200 mm.
Części o różnych konfiguracjach i parametrach mogą być używane w tym samym systemie wentylacyjnym. Do ich połączeń używane są różnego rodzaju elementy kształtowe: trójniki, kolana, adaptery, dyfuzory
Aby wybrać produkty o odpowiednim rozmiarze, musisz znać wartość projektową prędkości powietrza. W budynkach mieszkalnych z naturalną wentylacją liczba ta nie powinna przekraczać 1 m / s, a przy wymuszonym - 3-5 m / s.
Dla każdego mieszkania należy obliczyć ilość dostarczonego powietrza. W obliczeniach należy skupić się na dokumentacji regulacyjnej - SNiP 41-01-2003 i MGSN 3.01.01 .
Istnieją również specjalne schematy opracowane przez specjalistów, które ułatwiają znalezienie kanału o żądanej średnicy dla różnych wariantów standardowych systemów.
Szczegółowe informacje na temat obliczania powierzchni kanału i kształtek przedstawiono w tym artykule.
Subtelności instalacji sieci wentylacyjnej
Układ sieci wentylacyjnych powinien zawierać minimum połączeń. Zamknięcie kanałów powietrznych wykonuje się dwoma sposobami: kołnierzem i bez opłat.
Połączenie kołnierzowe . Części z kołnierzami na krawędziach są mocowane za pomocą śrub lub nitów w odległości 20 cm. Aby zwiększyć wytrzymałość szwów, można je również parzyć.
Aby zapewnić szczelność połączeń, zaleca się uszczelnienie kołnierzy za pomocą gumowych uszczelek.
Schemat montażu kanału powietrza z kilku elementów metodą kołnierzową. Wskazane są również elementy, które zostaną użyte do przymocowania konstrukcji do powierzchni nośnej (+).
Metoda flangeless polega na łączeniu części za pomocą bandaża z metalowych listew. Ta metoda jest uważana za bardziej ekonomiczną, ponieważ pozwala szybko zmontować strukturę przy minimalnym wykorzystaniu dodatkowych komponentów.
Na co zwrócić uwagę?
Montaż kanału ze sztywnych części należy wykonać w następującej kolejności:
- Przed rozpoczęciem pracy system musi być podzielony na kilka bloków. Długość każdego z nich nie powinna przekraczać 15 metrów.
- Na wszystkich częściach obiektu - kanały powietrzne, elementy kształtowe, punkty połączeń są oznaczone.
- W tych punktach wierci się otwory o wymaganej średnicy.
- Zaciski zamocowane śrubami są z nimi połączone. Połączenia są przetwarzane za pomocą specjalnej taśmy lub masy uszczelniającej.
- Następnie kompletna instalacja komponentów łączących i kanałów powietrznych odbywa się w jednym urządzeniu, które jest mocowane za pomocą zacisków i innych szczegółów.
- Zmontowana jednostka jest podnoszona i zawieszana na wsporniku lub innych elementach mocujących.
- Element jest połączony z sekcją wentylacyjną, która została już wcześniej wykonana, a uszczelnienie szwów wzdłuż średnicy jest koniecznie przeprowadzane.
Instalacja systemu elementów elastycznych lub półsztywnych jest nieco łatwiejsza, ponieważ w tym przypadku łatwiej jest wykonywać skręty i zgięcia. Ważne jest, aby pamiętać o starannym uszczelnieniu szwów.
Odległość między zakotwieniami kanałów wynosi 1, 8 metra przy pionowym rozmieszczeniu systemu i 1 metr przy poziomie. Dopuszczalna szybkość opadania elementu elastycznego 5 cm na 1 metr
Podczas montażu systemu elastycznych półsztywnych elementów należy zwrócić uwagę na następujące szczegóły:
- przed ułożeniem w pełni elastyczny element powinien zostać rozciągnięty;
- Rozciągając falistą tuleję, ważne jest, aby obserwować kierunek ruchu powietrza wskazany na pakiecie rur;
- umieszczając kanał powietrzny, należy unikać jego sąsiedztwa z systemami ogrzewania;
- promień gięcia powinien odpowiadać podwójnej średnicy kanału lub przekraczać tę liczbę;
- Łączniki działek są wykonywane za pomocą plastikowych zacisków, taśmy foliowej, zawiesi, zacisków. Wszystkie połączenia powinny być dokładnie uszczelnione;
- układając system przez ścianę, musisz użyć specjalnych adapterów - rękawów.
Montaż kanałów powietrznych można przeprowadzić zarówno przy ogrzewaniu, jak i bez niego. Izolacja termiczna zapobiega kondensacji w kanałach wlotowych, dlatego zaleca się jej wykonanie przy układaniu elementów wentylacyjnych w nieogrzewanych pomieszczeniach lub na zewnątrz budynków.
Jeśli kanał jest zainstalowany w salonie, gdzie pożądane jest przestrzeganie obniżonego poziomu hałasu - gabinet, sypialnia, pokój dziecięcy, powinieneś pomyśleć o izolacji akustycznej. Dobry efekt zapewnia zastosowanie kanałów powietrznych o dużej grubości ścianki, a także owijanie elementów konstrukcyjnych materiałami dźwiękochłonnymi.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Na prezentowanym filmie można usłyszeć opinię specjalisty na temat przewodów i końcówek z tworzyw sztucznych do ich instalacji:
Wybierając elementy wentylacyjne, należy dokładnie rozważyć układ systemu. Na podstawie planu konieczne jest określenie cech konstrukcyjnych kanałów powietrznych, ich średnicy, przepustowości, metod montażu i innych czynników.
Należy wziąć pod uwagę, jakie rodzaje komunikacji zostały już ustanowione w domu, a także materiał ścian, sufitów lub innych części budynku, wzdłuż którego ma położyć sieć zapewniającą cyrkulację powietrza.
Czy jest coś do uzupełnienia lub masz pytania dotyczące wyboru i instalacji kanałów wentylacyjnych? Możesz zostawić komentarze do publikacji, uczestniczyć w dyskusjach i dzielić się własnym doświadczeniem zawodowym. Formularz do komunikacji znajduje się w dolnym bloku.