Jeśli chodzi o system ogrzewania prywatnego domu, wielu właścicieli przede wszystkim pamięta takie tradycyjne źródło ciepła, jak rosyjski piec. Jest to budynek uniwersalny, który nie wymaga połączenia elektrycznego i pełni funkcję ogrzewania domu.
Płyta kuchenna wraz z paleniskiem całkowicie zastępuje kuchenkę piekarnikiem, dlatego jest również doskonałą alternatywą dla wyposażenia kuchennego do gotowania. Rozważmy cechy i typy rosyjskich pieców.
Rosyjski piec
Kiedyś w każdym wiejskim domu wznosiła się gliniana lub ceglana konstrukcja, ponieważ bez niej trudno było utrzymać ciepło w okresie zimowym, a przez cały rok upiec ciasta, gotować zupy, płatki, dania warzywne i mięsne.
Różnorodność konstrukcji pieców jest niesamowita: oprócz tradycyjnych „ławek kuchennych”, które wcześniej budowano w pięciościennych chatach, istnieją budynki z kominkami, suszarkami, dodatkowymi piecami, a nawet kotłami wodnymi. Ale wszystkie one łączy obecność dwóch palenisk i pieca do wypieku chleba.
Funkcjonalność rosyjskiego pieca została zachowana do dnia dzisiejszego, poza tym jest doskonałym elementem rustykalnego wnętrza, nawet jeśli wygląda nowocześnie
Cel i główne funkcje
Jedną z zalet rosyjskich pieców jest ich wszechstronność.
Oto lista tylko głównych zadań, które można rozwiązać za pomocą tych przydatnych struktur:
- ogrzewanie całego domu lub poszczególnych pomieszczeń;
- gotowanie na piecu iw piecu;
- suszenie ziół, grzybów, jagód, owoców;
- korzystanie z łóżka jako łóżka;
- ogrzewanie wody na potrzeby gospodarstwa domowego;
- suszenie ubrań;
- rozgrzewa samowar.
Konstrukcja pieca jest obliczana tak, że ogrzewa dom. W tym celu w środku budynku jest wzniesiona ceglana konstrukcja lub ustawiona tak, aby ciepło wchodziło do sąsiednich pomieszczeń. Jeśli budynek jest mały, ciepło wystarcza, aby temperatura we wszystkich pokojach była komfortowa.
W przypadku przestronnych domów budowane są budynki, które wyróżniają się dużym rozmiarem lub dodatkowymi elementami grzewczymi - osłonami, kotłami do podgrzewania wody.
Ciepła woda z kotła ciepłej wody jest odprowadzana rurami prowadzącymi do grzejników. Zazwyczaj znajdują się w pomieszczeniach oddalonych od pieca.
Aby zaoszczędzić na paliwie i uczynić dom bardziej komfortowym, właściciele budynków z ogrzewaniem piecem starannie zastanawiają się nad izolacją, ponieważ przez pęknięcia w otworach drzwi i okien zimne ściany i podłoga tracą dużo ciepła.
Żywność gotowana w rosyjskim piecu ma szczególny smak i bogactwo. Nie tylko „pasuje” po podgrzaniu, tak jak miałoby to miejsce w przypadku konwencjonalnego pieca, ale też się psuje
Dzięki tej metodzie gotowania zup, zbóż, pieczeni, gulaszy zachowują korzystne właściwości produktów zawartych w ich składzie.
Właściciele rosyjskich pieców często lubią „ogrzewać kości” na ławie pieca - szeroka pozioma powierzchnia, która nagrzewa się w trakcie ogrzewania i powoli ochładza się. Tak więc pościel do rana pozostaje ciepła. Suche ciepło jest przydatne dla osób z pewnymi chorobami, takimi jak stawy lub narządy oddechowe.
Piec jest również używany do celów domowych - na przykład do suszenia wszystkiego, co znajduje się w domu. Podczas budowy zastanawiają się nad małymi niszami, w których składali kapelusze, rękawiczki, spodnie i moczone po zimowym spacerze - do rana stawali się suche i ciepłe.
W celu suszenia warzyw, ziół i jagód, nisze zostały poszerzone, aby uprawy mogły być równomiernie rozłożone na powierzchni i zapewnić dobre ogrzewanie. Użyto również płyty i kafelki
Często w pobliżu pieca budowali półki - drewniane szopy na deski, które nadal leżały i pełniły te same funkcje. Ponieważ łóżka znajdowały się pod sufitem, one też zawsze były ciepłe.
Cechy konstrukcji i muru
Ile piecyków jest tak wiele. Każdy mistrz ma swoje sekrety do wyboru materiałów, murów, urządzeń rosyjskiego pieca. Istnieją jednak wspólne elementy konstrukcyjne, bez których działanie struktury grzewczej jest po prostu niemożliwe.
Schemat rosyjskiego pieca z ławką piecową i piec. Ta opcja jest zazwyczaj uzupełniana przez niewielki piec z żeliwnym piecem do użytku letniego.
W zależności od projektu, miejsce instalacji jest wybrane. Zazwyczaj jest to dobrze oświetlony obszar o wystarczającej wielkości, usytuowany naprzeciwko okien pośrodku lub przylegających do jednej ze ścian. Budowa w rogu nie była uważana za najlepszą opcję, ponieważ przy takim układzie ogrzewanie budynku jest najmniej wydajne.
Konstrukcja jest zbudowana na solidnym fundamencie, jest chroniona przed azbestem lub niepalną okładziną z drewnianych elementów domu. Izolacja filcu jest wcześniej nakładana i nasączana zaprawą glinianą, umieszczana w 3 warstwach i pokryta ocynkowaną lub malowaną stalą dachową.
Główne dane rosyjskiego pieca:
Wolną przestrzeń nad podłogą pozostawiono specjalnie do przechowywania drewna opałowego, sprzętu kuchennego i urządzeń w niszy: łopaty, poker, chwyt, łopata, miotła 
Mała nisza w pobliżu paleniska służy do przechowywania drobnych przyborów kuchennych: metalowych naczyń, tarek, noży, kamieni szlifierskich. 
To jest duża dziura prowadząca do paleniska. Dzięki temu wykonywane są wszystkie czynności związane z piecem, pieczeniem chleba, gotowaniem. Od zniszczenia muru słup jest zabezpieczony żeliwną płytą 
Przestrzeń wewnątrz rosyjskiego pieca z „sufitem” w postaci sklepienia, w którym układane są kłody, a następnie, po ich wypaleniu, instaluje się patelnie, żeliwne patelnie, szaszłyki i garnki z gotowaniem lub podgrzewaną żywnością 
Służy do zamykania ust pieca i jest używany zarówno w procesie wypalania, jak i po wypaleniu drewna, aby zaoszczędzić ciepło wewnątrz komory gotowania. 
Części metalowe zainstalowane w przestrzeni rurowej, która jest regulowana przez uwalnianie gorących gazów. Brama znajduje się zwykle powyżej widoku w odległości 3-5 rzędów murów 
Dolna część palnika (kominek), płaska i „sucha”, gdzie mają drewno opałowe i naczynia. Wykonany jest z doskonałej cegły, pęknięcia są pokryte popiołem lub piaskiem. 
Otwory okrągłe lub kwadratowe, pokryte metalowymi elementami w postaci pudełek lub „samowarów”. Wyposażone w zawory i służą do oszczędzania ciepła.
Aby piec działał wydajnie, dobrze się nagrzewał i dłużej utrzymywał ciepło, istnieją specjalne tajemnice. Jednym z nich jest kształt sklepienia komory gotowania (półokrągły, w kształcie beczki itp.). Czarodzieje czynią je płaskimi lub stromymi, często w formie łuków, wzmocnionych drutem stalowym lub wiązaniami z metalowymi listwami.
Układają go pod lekkim nachyleniem (3-5 stopni), aby gorące powietrze trafiło na tylną ścianę, na specjalnym zasypie piasku.
Oprócz tych części w projekcie pieca znajdują się piece - małe boczne wnęki do suszenia produktów lub rzeczy. Wymiary - nie więcej niż 20 cm wysokości i szerokości, głębokość zależy od wielkości ścian.
W wioskach, ale coraz mniej, wciąż można znaleźć piece, które były napędzane „w czarny sposób”, to znaczy nie miały takiego elementu konstrukcji jak rura. Dym wyszedł przez okno słupa i podszedł do sufitu, skąd ruszył w kierunku otworu wentylacyjnego - ganku nad drzwiami wejściowymi.
Następnie, w celu zwiększenia efektywności energetycznej ogrzewania, zaczęto wykorzystywać specjalny otwór w ścianie (okno portage), co umożliwiło zmniejszenie strat ciepła.
Konieczne było ułożenie niewielkiej ilości drewna opałowego i kontrolowanie procesu zapłonu, aby zapobiec przegrzaniu i pożarowi. Monitorował także dym, groził zatruciem
Palenisko „w kolorze czarnym” przyniosło wiele niedogodności, a wraz z pojawieniem się pierwszych pieców z rurą, urządzenia „kurze”, jak je nazywano, praktycznie zniknęły.
Różnorodność okładzin i innych wzorów
Na zewnątrz rosyjskie piece są obtaczane na różne sposoby: gipsują i wybielają, pokrywają gliną, reet z płytkami, kafelkami lub drewnianymi elementami, a pokrywę z ręcznie malowanymi.
Należy pamiętać, że gruba podszewka zatrzymuje ciepło, zapobiega jej rozprzestrzenianiu się po pokoju, więc jeśli potrzebujesz dobrze ogrzać chatę, cegła jest po prostu pokryta mieszanką gliny i piasku - tynku. Aby nadać konstrukcji tradycyjny wygląd, powierzchnia jest pomalowana bielą lub specjalną białą farbą.
Kilka ciekawych opcji projektowych:
Tradycyjnym materiałem, który pasuje do cegieł i gipsu, jest drewno. Nagrzewa się, ale się nie pali. Drewniane deski są zwykle rozdzielane i układane 
Często otynkowana i bielona fasada i ściany były ozdobione malowidłami typowymi dla danego obszaru, w tym motywami kwiatowymi, wizerunkami ptaków i zwierząt, bajkowymi postaciami 
Piec z tradycyjnym tynkiem i kontrastowym wykończeniem płytek wygląda imponująco i schludnie. Kolor płytki jest zazwyczaj wybierany w zależności od dekoracji wnętrz i ścian. 
Złocenie poszczególnych elementów nie jest typowe dla starożytnej kultury rosyjskiej, ale jest również wykorzystywane w nowoczesnym wzornictwie pieców. Niezwykła i kanciasta miękka „sofa” 
W dekoracji uczestniczą płytki ceramiczne, drewniane panele do ataków i tkaniny. Prawidłowo dobrane i drzwi pieców, wykonane z żeliwa i pomalowane na czarno 
Palenisko jest wykonane w formie kominka, co nie stoi w sprzeczności z ogólną konstrukcją - piec można również wykorzystać jako komorę do gotowania po spaleniu kłód 
Wspaniały przykład zastosowania płytek - płytek ceramicznych o różnych kształtach, ozdobionych wzorami. Najlepszy materiał do powlekania części - specjalna emalia żaroodporna 
Istnieją proste opcje, bez elementów tynkarskich i dekoracyjnych. Środkiem dekoracyjnym jest sama czerwona cegła, z której wykonano mur.
Projekt może być dowolny, wszystko zależy od możliwości materiałowych, wyobraźni właściciela i umiejętności mistrza. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie materiały tolerują ogrzewanie, a niektóre - na przykład płyty granitowe i marmurowe - wyglądają zbyt żałośnie i po prostu nie pasują do koncepcji sztuki „ludowej”.
Popularne rodzaje pieców
Na przestrzeni wieków projekt rosyjskiego pieca został zmodyfikowany i ulepszony. Niektórzy główni inżynierowie dodali nowe elementy, aby zwiększyć transfer ciepła lub przyspieszyć / spowolnić proces spalania drewna. Wiedząc, jak działa i działa rosyjski piec, możesz dokonywać zmian bez utraty funkcjonalności.
Rozważ kilka modyfikacji rosyjskiego pieca, które są aktywnie wykorzystywane przy budowie nowoczesnych budynków mieszkalnych.
Opcja # 1 jest prosta
Głównymi szczegółami tak zwanego prostego piekarnika są komora do gotowania, pod-piec i komin. Nic więcej, żadnych dodatkowych elementów, które komplikują projekt.
Ta opcja jest idealna dla sezonowego domu wiejskiego, ponieważ zajmuje niewiele miejsca i doskonale spełnia swoje zadanie - ogrzewa pomieszczenie i pomaga przygotować jedzenie.
Aby paliwo paliło się lepiej, nie jest ono umieszczane na tylnej ścianie komory gotowania, ale bliżej ust, więc gorące gazy są równomiernie ogrzewane pod ścianami i dachem paleniska
Przygotowywane jest jedzenie, które ma również potrawy przy ustach. Teraz chleb piecze się na blachach do pieczenia iw specjalnych formach, ale wcześniej po prostu „posadzono” szpachelką na uprzednio oczyszczonym i zmiatanym spodem.
Obliczenia potwierdzają, że prosty piekarnik nadaje się do ogrzewania domu o powierzchni do 30 m². Jeśli potrzebne jest dodatkowe ogrzewanie w pożarach, należy dostosować podgrzewanie, które zapewnia ogrzewanie powietrza w najzimniejszej strefie - w pobliżu podłogi
Aby zwiększyć efektywność ogrzewania, kominy powodzi są oddzielone, są one umieszczone przy ścianach. Podtopok można umieścić w palenisku, wyposażając go w żeliwny piec do szybkiego gotowania i podgrzewania gotowych potraw.
Do budowy prostego pieca potrzebnych będzie około 1610 sztuk litej cegły, około 70 wiader z zaprawy murarskiej na glinie, para zaworów dymnych, tłumik i samowar.
Opcja # 2 - wattle and daub
Główną różnicą między piecem glinianym jest użycie roztworu gliny i gliny przygotowanego w określony sposób. Cegła służy wyłącznie do układania rur i paleniska. Jeden średniej wielkości piec będzie wymagał około 3, 5-3, 6 m³ dobrze wymieszanej, prawidłowej konsystencji zaprawy.
Jednym z ważnych wskaźników składu gliny jest gęstość. Sprawdź, czy żądany poziom jest łatwy: musisz uformować cegłę i umieścić ją na środku drążka. Jeśli zachowuje swój kształt i nie ugina się - roztwór jest prawidłowo mieszany.
Elementy murowe są przygotowywane w następujący sposób: glina i piasek są osadzane na płaskiej powierzchni około 15 cm, a następnie wycina się z formacji fragmenty o pożądanym rozmiarze (zwykle o szerokości 20-25 cm) o kształcie prostokątnym. W istocie powstają domowej roboty cegły.
Gotowe cegły układane są jedna na drugiej, stale ubijając i wyrównując, a następnie nadmiar gliny usuwa się za pomocą skrobaka. Ważne jest, aby użyć poziomu do sprawdzenia powierzchni poziomych i pionowych.
Częstym błędem stoperów dla początkujących jest użycie wody do zwilżenia dolnego rzędu. Osłabia to rozwiązanie i powoduje pojawienie się pęknięć. W przerwach górny rząd chroni przed wysychaniem: przykryć wodą zanurzoną i wykręconą.
Wzniesiony piec suszy się przez około tydzień, a następnie topi się suchym drewnem. W procesie ogrzewania cegieł glinianych wytwarza się para, a „cegły” uzyskują niezbędną strukturę. Dopiero po 5-6 dniach piec jest gotowy do użycia.
Opcja # 3 - „Teplushka”
Istnieje kilka modyfikacji pieców „Teplushk”, które różnią się wielkością i małymi niuansami strukturalnymi.
Wszystkie obiekty łączą się z tym, że nagrzewają się równomiernie, odpowiednio na całej wysokości, i zapewniają ogrzewanie od podłogi do sufitu. Konstrukcja została zaprojektowana w taki sposób, że powierzchnia pieca jest około 2, 5 razy większa niż w prostym rosyjskim piecu.
Zaletą jest różnorodność stosowanych paliw. Oprócz tradycyjnego drewna opałowego można używać węgla, łajna, brykietu ze słomy, palet. Jeśli porównasz któryś z „Tauples” i tradycyjnego rosyjskiego pieca, to dla pierwszego wariantu paliwa potrzeba znacznie mniej.
Gotowanie nie wymaga dużego wysiłku. Możesz zacząć gotować po wypaleniu drewna i przechowywaniu w rozgrzanej formie przez około dzień. Proces pieca w tym samym czasie zajmuje krótki okres czasu - od pół godziny do godziny.
Dwa główne elementy strukturalne to komory: dolna (ogrzewanie) znajduje się pod paleniskiem, w piecu podrzędnym, a górna (gotowanie) - na poziomie paleniska. Ale palenisko można wykonać na dwa sposoby - przez palenisko i przez dolną komorę grzewczą.
Modele pieców różnią się wielkością. Na przykład „Teplushka-2” bez pieca, ale z małym kotłem na gorącą wodę - 1, 68 x 1, 29 m oraz „Teplushka-4” z piecem wbudowanym w słup - 1, 29 x 1, 29 m.
Opcja # 4 - „Gosposia”
Nazwa pieca „Gospodyni” mówi sama za siebie - urządzenie grzewcze jest proste, kompaktowe i ekonomiczne. Ponadto drewno opałowe nadaje się nie tylko do drewna opałowego o niskiej zawartości substancji smolistych, ale także do innych paliw stałych.
Główne wymiary:
- długość - 1, 4 m
- szerokość - 0, 89 m;
- wysokość do poziomu rury - 2, 24 m;
- odległość od poziomu podłogi do słupa - 0, 77 m;
- Odległość od poziomu podłogi do łóżka wynosi 1, 4 m.
Konstrukcja składa się z dwóch oddzielnych komór: komory grzewczej, która znajduje się poniżej, i komory gotowania, uniesionej powyżej, aby ułatwić obsługę.
Pomimo niewielkich rozmiarów dostępne są opcje „Gospodynie” z kotłami na gorącą wodę lub ławkami kuchennymi, a także z dołączonymi piecami z żeliwnym piecem
Piec jest wyposażony w dwie paleniska: jedna znajduje się zwykle z przodu, druga z prawej. Żeliwna płyta jest umieszczona tak, że zachodzi na obie paleniska jednocześnie, ale duży palnik powinien znajdować się odpowiednio powyżej głównego palnika, mniejszego - nad dodatkowym.
Nie zaleca się jednoczesnego używania obu palenisk. Zwykle jest używany w zimie do ogólnego ogrzewania, a mały w ciepłym sezonie do gotowania. Jeśli jedna z palenisk jest „bezczynna”, wszystkie jej drzwi (piec, dmuchawa) muszą być zamknięte, aby utworzyć ciąg.
„Gosposia” jest dobra, ponieważ można gotować na palenisku przez długi czas po pożarze. Nawet po 10-12 godzinach pożądana temperatura w piecu pozostaje.
Opcja # 5 - projekty Potapov
V. A. Potapov opowiadał o dwóch najskuteczniejszych modyfikacjach różniących się konstrukcją:
- Prostokątny piec 0, 51x0, 64x1, 82 mz mocą cieplną 850 kcal / h dziennie, pod warunkiem, że jedna komora ogniowa.
- Prostokątny piec ma 1, 16 x 0, 64 x 1, 89 m przy wydajności cieplnej 2400 kcal / h dziennie w warunkach jednej komory spalania.
Charakterystyczne cechy pierwszej opcji - obecność komory do gotowania z piecem wykonanym z żeliwa, piekarnika i odpowietrznika.
Sposób paleniska jest w trybie zimowym, czyli przez dużą komorę ogniową. Gazy mogą być odprowadzane na różne sposoby: przez komin ścienny, zamontowaną lub rurę korzeniową
Количество вьюшек и задвижек может быть разным, их наличие легко комбинируется. Для строительства этой модификации требуется 260 штук полнотелого кирпича и примерно 12 ведер раствора на глине.
Второй вариант печи привлекателен тем, что работает на разных видах твердого топлива. Но при использовании антрацита или каменного угля при строительстве учитывают следующие нюансы: колосник опускают ниже обычного ряда, а все нагревающиеся части камер кладут из огнеупорного кирпича. Всего требуется 580 штук красного кирпича и 20 ведер глиняного раствора.
Существует простой способ увеличить теплоотдачу сооружения: необходимо повторить последние ряды, за счет чего увеличивается высота. Если задействована перекрыша, то потолок над ней необходимо оштукатурить.
Вариант #6 – конструкции Волкова
И. Ф. Волков усовершенствовал отопительно-варочную печь, функционирующую не только от дров, но и других видов твердого топлива. Размеры: 0, 89х1, 02х2, 24 м. Если топку производить один раз в день, суточная теплоотдача составит 2260 ккал/ч.
Печь Волкова подходит для обогрева 1-2 помещений в небольшом частном доме. В ней одновременно можно приготовить ужин на семью из 5-6 человек
Используются оба традиционных способа топки: зимний и летний. Движение горячих газов и распределение тепла регулируют задвижками. Если топить по-летнему, то газы нагревают и плиту, и духовку, и водогрейную коробку.
Для строительства требуется примерно 520 штук красного кирпича и 20 ведер раствора. Для горнила потребуется примерно 50 кг огнеупорной глины.
Сушильные решетки и дверцы можно изготовить самостоятельно или купить в специализированном магазине. Покупные изделия из чугуна выглядят более презентабельно и являются элементом интерьерного декора.
Вариант #7 – «шведка» Буслаева
Компактная тонкостенная печь К. Я Буслаева любима владельцами частных домов за хорошую теплоотдачу, которая при двух топках в сутки достигает 4500 ккал/ч.
Высота сооружения – 2, 10 м, длина и ширина – 1, 16х0, 9 м. Тонкость стенок обеспечивает один слой кирпича, установленного на ребро
Необходимые условия возведения обогревательного устройства:
- заранее вымоченный кирпич;
- прочный фундамент;
- тонкие, качественно обработанные швы.
Подходят различные виды твердого топлива – уголь, дрова, брикеты, паллеты.
Варочная камера имеет особое строение: чтобы обеспечить выход пара при готовке блюд, она оснащена отдельным вентиляционным каналом.
В конструкцию, кроме топливника, варочной камеры и поддувала, входят также духовка и печурка для сушки. Еще две печурки, поменьше, предназначены для хранения столовых приборов и кухонной утвари
Сильнее всего нагреву повергаются топливник и варочная камера, соответственно, их обычно выкладывают огнеупорным кирпичом.
Для строительства требуется: 550 штук кирпича, около 40 ведер глиняного раствора, а также дверки (топочная, поддувальная, для варочной камеры), колосник, вьюшка, коробка для духовки, чугунная плита, задвижки.
Подробные списки материалов с размерами и порядовками представленных видов русских печей можно отыскать в специализированной литературе.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Традиции в устройстве печей:
Обзор русской печи с облицовкой:
Этапы строительства:
Пуск печи – первая растопка:
Устройство внутренних деталей русской печи, элементы декора, дополнительные пристройки для эффективного обогрева, готовки и интерьера – важно буквально все. А это значит, что перед возведением обогревательного устройства необходимо продумать каждую мелочь – от места расположения до используемых материалов.
Самостоятельно заниматься кладкой, особенно новичкам, не рекомендуем. Лучше заручиться поддержкой опытного мастера-печника.