Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Cięcie metalu lub toczenie odbywa się poprzez wycięcie warstwy grubości wybranej z powierzchni obrabianego przedmiotu za pomocą frezów, wierteł i innych narzędzi tnących. Zawijanie części, w której cięty jest metal, nazywa się ruchem głównym. Ruch do przodu narzędzia w linii prostej, w wyniku którego wykonywany jest obrót, nazywany jest ruchem posuwu. Wybrana koordynacja technologiczna tych dwóch rodzajów ruchu, w wyniku której proces staje się ciągły, pozwala na pracę na stożkach, cylindrach, formowanie gwintowanych i innych powierzchni.
Do toczenia charakteryzuje się zastosowaniem narzędzi pomiarowych, które są używane przez tokarki do mierzenia parametrów przedmiotu przed skręcaniem i po. W małej produkcji stosuje się mikrometry, suwmiarki, aw dużych stosuje się ograniczające kalibry.
Toczenie
Tokarki są używane do obracania cylindrów, przycinania końców, szlifowania rowków na zewnątrz części, przycinania kształtek na wymiar, rozwiercania otworów do większego rozmiaru, wiercenia, rozwiercania, rozwiercania, wytaczania rowków wewnątrz przedmiotu obrabianego. Na agregatach wykonuje się centrowanie, obróbkę profilu, gwint formuje się z matryc, frezów, gwintowników, a stożek jest obrabiany.
Frezy do różnych rodzajów prac
Głównymi narzędziami są frezy, które są podzielone na opcje szkicu i wykończenia. Wymiary części tnącej są takie, że przetwarzają mały i duży obszar usuwanej warstwy. W zależności od kształtu ostrza i jego położenia, noże są:
- prosto;
- zgięty;
- narysowany przez
Narzędzia proste i gięte służą do obracania zewnętrznych obszarów obrabianego przedmiotu. Zachowują się jak przepusty z posuwem wzdłużnym części i pełnią rolę narzędzia punktującego w ruchu bocznym. Aby jednocześnie przetworzyć końcowe i boczne powierzchnie cylindrycznego korpusu, użyj przepustów zatrzymujących, przetwarzając powierzchnię podłużnym posuwem.
Narzędzia tnące przenoszą części końcowe obrabianych przedmiotów, szlifują ruch poprzeczny paszy w kierunku środkowym lub od środka części. Noże do wytaczania służą do zwiększania średnicy otworów wcześniej obecnych w obrabianym przedmiocie. Nudne noże są używane w pracach dwóch typów:
- punkty kontrolne - przez zwiększenie średnicy otworu, kąt w planie 45−62˚;
- ciąg - zwiększenie średnicy ślepego otworu, kąt w planie 90˚.
Noże tnące przecinają obrabiany przedmiot, oddzielają gotowe części i wykonują rowki na zewnętrznej powierzchni. Ich praca zaczyna się od cross feeda. Główna krawędź tnąca znajduje się pod kątem prostym, a dwie dodatkowe pod kątem 1–3˚.
Narzędzia kształtowe służą do obracania ukształtowanych powierzchni od długiej linii do przekroju 30–45 mm, podczas gdy typ krawędzi tnącej odpowiada profilowi. Ten typ siekaczy jest podzielony na okrągłe, prętowe, pryzmatyczne. W zależności od kierunku ruchu są one podzielone na narzędzia styczne i promieniowe.
Powierzchnie figurowe są obrabiane za pomocą narzędzi trzpieniowych na tokarkach śrubowych, dłuta tego typu są mocowane w uchwycie narzędziowym agregatu. Frezy z gwintem są używane do formowania gwintów wewnątrz lub na zewnątrz przedmiotu obrabianego, a profil gwintu jest trapezowy, trójkątny i prostokątny. Kształt krawędzi tnących takich narzędzi odpowiada rozmiarowi przekroju i profilu gwintu.
Metody produkcji
W zależności od integralności produkcji noży są:
- wykonane z całych narzędzi kęsów;
- zespolone urządzenia robocze na zasadzie stałego połączenia;
- siekacze z przylutowanymi do nich wkładami;
- z mocowaniem mechanicznym.
W kierunku ruchu siekacze dzielą się na lewą i prawą. Prawa strona różni się tym, że główna krawędź tnąca znajduje się (jeśli nałożysz ją na górną część noża) od strony prawej ręki. Podczas obróbki narzędzie porusza się od prawej do lewej, w kierunku wrzeciennika. Lewe siekacze mają krawędź tnącą po stronie lewej ręki, na maszynie poruszają się od lewej do prawej.
Derzhaki wykonane z konstrukcji stalowej typu 40, 40X, 50 i 45, natomiast przekrój poprzeczny może być okrągły, kwadratowy lub prostokątny. Przymocuj część roboczą do derzhak napayka i mechanicznie. Druga metoda jest najbardziej niezawodna, eliminuje pęknięcia pod obciążeniem i wydłuża żywotność narzędzia.
Wartość kątów w projekcie narzędzia skrawającego
W zależności od celu pracy frezy do tokarki są podzielone na wytaczanie, kształtowanie, cięcie, cięcie, rowkowanie i gwintowanie. Aby zapewnić dokładność pracy i osiągnąć wysoką wydajność, należy wybrać geometrię frezu, która zależy od kąta w planie. Ta charakterystyka określa kąt między krawędziami tnącymi narzędzia a kierunkiem ruchu:
- główny kąt w planie zależy od instalacji frezu w urządzeniu i dokładności ostrzenia;
- dodatkowy kąt w planie zależy od tych samych parametrów;
- Kąt wierzchołkowy zależy tylko od jakości ostrzenia.
Jeśli główny kąt jest mały, wtedy większość krawędzi tnącej wchodzi do pracy, szybkość usuwania ciepła wzrasta, a odporność noża na ścieranie wzrasta. Duży kąt główny prowadzi do zmniejszenia długości żebra roboczego i zmniejsza trwałość narzędzia. Jeśli obrabiany przedmiot jest długi i elastyczny, użyj narzędzia o dużym kącie, co prowadzi do zmniejszenia siły nacisku.
Dodatkowy (pomocniczy) kąt znajduje się pomiędzy pomocniczą krawędzią tnącą a linią kierunku ruchu. Jeśli jest mały, krawędź tnie na ostrą powierzchnię i narusza jej integralność. Zwiększony kąt pomocniczy osłabia czubek sieczny, zwykle wynosi 10–30˚.
Teraz rozważ inne rodzaje siekaczy.
Wielopłaszczyznowe wkładki tnące
Takie narzędzia do tokarki są przygotowane z krawędziami do 4-6 sztuk. W celu uzyskania dodatniego kąta przed płytą, ścięcia i wgłębienia są dociskane wzdłuż krawędzi przez naciśnięcie, a następnie spiekanie .
Samocentrowanie uchwytu krzywkowego
Różne urządzenia i urządzenia rozszerzają funkcjonalność urządzenia do cięcia metalu i czynią go uniwersalnym. W toczeniu takie są centra, naboje, lunety. W celu rozszerzenia zakresu operacji należy używać wkładów do wiertarek, zacisków i różnych wtyczek. Najpopularniejszy uchwyt samocentrujący krzywki, którego model zapewnia jednoczesny ruch trzech elementów w kierunku promieniowym, dzięki czemu część jest instalowana wzdłuż osi wrzeciona.
Inne urządzenia przetwarzające:
- jeśli obrabiany przedmiot jest asymetryczny i nie jest zainstalowany w samocentrującym uchwycie krzywki, wówczas stosuje się specjalny nabój, który ma oddzielny zacisk krzywkowy, takie urządzenie nazywa się płytą czołową;
- tak, że podczas obracania w centrach, aby dać szczegóły rotacji, jest on zaciśnięty w kasetach napędowych;
- długie przedmioty o małej średnicy, aby uniknąć zginania zacisku w ruchomym lub nieruchomym stanie;
- Kopiarka lub linijka do skrzynek służy do toczenia części o kształcie stożkowym za pomocą szerokiego narzędzia tokarskiego, obracając suwak, zmieniając położenie korpusu w poprzecznym położeniu konika.
Rodzaje tokarek
W zależności od kierunku pracy kategoria urządzeń do automatyzacji i specjalnego przeznaczenia do cięcia metalu jest podzielona na grupy, które mają własne podgatunki:
- tokarki;
- nudne i wiercące;
- urządzenia do polerowania, szlifowania, honowania i szlifowania;
- urządzenia do przetwarzania narzędzi;
- połączone;
- przeciąganie, dłutowanie i struganie;
- frezowanie;
- wyspecjalizowany;
- maszyny z dużą liczbą siekaczy;
- inne rodzaje.
Funkcje projektowe
W zależności od struktury konstrukcyjnej, maszyny są podzielone na następujące typy:
- półautomatyczne i automatyczne maszyny tego typu;
- półautomatyczny z kilkoma wrzecionami i automatami tego typu;
maszyny do cięcia i wiercenia;- karuzela;
- obrotowe;
- czołowy i toczenie;
- jednostki z możliwością zainstalowania wielu siekaczy;
- maszyny do prac specjalnych;
- inne odmiany.
Specjalizacja typu części
Specjalizacja do jednego lub kilku rodzajów prac daje podział obrabiarek:
- specjalistyczne jednostki pozwalają na ostrzenie tylko części w ograniczonym zakresie metod technologicznych i operacji na częściach i półfabrykatach o tej samej nazwie, zwykle ostrzą kilka powierzchni, takie wyposażenie jest wyposażone w specjalne urządzenia, jest używane w produkcji masowej lub na dużą skalę;
- jednostki uniwersalne należą do najliczniejszej grupy maszyn tokarskich, wszystkie operacje technologiczne i obróbka toczenia są wykonywane na nich;
- Specjalny sprzęt jest przeznaczony do jednej lub kilku operacji do produkcji półfabrykatów tego samego rozmiaru i typu, są one produkowane w dokładnie takiej interpretacji i nie są odbudowywane do innych operacji i części.
Dokładność przetwarzania
Stopień dokładności przetwarzania służy również jako powód podziału urządzeń toczących na klasy:
Klasa H zawiera w kategorii jednostek o normalnej dokładności obróbki, takich jak wiele maszyn, na przykład 16K20, 1K62;- Klasa P obejmuje jednostki o zwiększonej dokładności toczenia, są one wykonane w oparciu o wyposażenie poprzedniej klasy, ale spełniają zwiększone wymagania dotyczące precyzyjnej obróbki przedmiotów i jakości późniejszego montażu, na przykład 1I611P, 16K20P;
- Klasa B zawiera maszyny, które charakteryzują się wysoką precyzją toczenia, co jest możliwe dzięki specjalnemu opracowaniu poszczególnych jednostek konstrukcyjnych i jednostki jako całości, na przykład 1B616.
- klasa A obejmuje jednostki, które umożliwiają toczenie przedmiotów obrabianych z najwyższymi wymaganiami dokładności, w porównaniu z poprzednią klasą.
Szczególnie dokładne operacje specjalne są wykonywane na grupie maszyn głównych, które umożliwiają wykonywanie ekskluzywnych części dla najbardziej krytycznych komponentów o zwiększonych wymaganiach w zakresie regulacji i pracy w wymagających warunkach.
Podczas odszyfrowywania skrótu oznaczającego typ maszyny i jej przynależność do grup, cyfry oznaczają:
- pierwsza liczba wskazuje wejście maszyny do dowolnej grupy;
- druga liczba wskazuje, że jednostka należy do określonego typu maszyny;
- poniższe liczby wskazują zgodność jednostki z wybranymi parametrami technicznymi i parametrami;
- litera po pierwszym numerze wskazuje zakład produkcyjny;
- Litera na końcu kodu numerycznego wskazuje klasę dokładności tego urządzenia.
Podsumowując, należy zauważyć, że do obracania przedmiotów obrabianych i części wymagany jest główny ruch obrotowy i ruch posuwu. Główny ruch określa prędkość obracania się w sprzęcie tokarskim, te zwoje są zwykle zgłaszane jako wzmocniony przedmiot obrabiany. Posuw jest przekazywany do działającego narzędzia tnącego i odbywa się wzdłuż zakrzywionej lub prostej ścieżki.
Na obrabianym przedmiocie rozróżnia się pojęcie trzech powierzchni przeznaczonych do obróbki, które noszą nazwy obrabianej lub obrabianej powierzchni tnącej, płaszczyzny cięcia, płaszczyzny głównej:
traktowana powierzchnia jest powierzchnią części, która pojawia się po obróbce zamiast poprzedniej;- obrobiona to powierzchnia przygotowana w określony sposób i obracana na tokarce metodą usuwania wiórów metalowych;
- powierzchnia tnąca jest obszarem, obszarem lub obszarem, który tworzy się na obrabianym przedmiocie między powierzchnią, która została już przetworzona i która jest nadal przetwarzana;
- płaszczyzna cięcia jest obszarem stycznym do powierzchni tnącej i przenikającym przez krawędź tnącą narzędzia;
- płaszczyzna główna charakteryzuje się obszarem na obrabianym przedmiocie, równoległym do poprzecznego i płaskiego posuwu i usytuowanym prostopadle do płaszczyzny cięcia.