Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Zasoby paliw kopalnych nie są nieograniczone, a ceny energii stale rosną. Zgadzam się, byłoby miło korzystać z alternatywnych źródeł energii zamiast tradycyjnych, aby nie polegać na dostawcach gazu i energii elektrycznej w Twoim regionie. Ale nie wiesz od czego zacząć?

Pomożemy Ci poradzić sobie z głównymi źródłami energii odnawialnej - w tym materiale uznaliśmy najlepszą ekologiczną technologię. Alternatywna energia jest w stanie zastąpić zwykłe źródła żywienia: możesz zrobić bardzo skuteczną instalację, aby uzyskać ją samodzielnie.

W naszym artykule rozważane są proste sposoby montażu pompy ciepła, generatora wiatrowego i paneli słonecznych, wybierane są ilustracje poszczególnych etapów procesu. Dla jasności materiał jest dostarczany z filmami na temat produkcji instalacji przyjaznych dla środowiska.

Popularne źródła energii odnawialnej

„Zielone technologie” znacznie zmniejszą wydatki gospodarstw domowych dzięki wykorzystaniu prawie darmowych źródeł.

Od czasów starożytnych ludzie używali mechanizmów i urządzeń codziennego życia, których działanie miało na celu przekształcenie mechanicznych sił natury w energię mechaniczną. Żywym tego przykładem są młyny wodne i wiatraki.

Wraz z pojawieniem się elektryczności obecność generatora pozwoliła na przekształcenie energii mechanicznej w energię elektryczną.

Młyn wodny - poprzednik pompy automatycznej, która nie wymaga obecności osoby do wykonania pracy. Koło samoistnie obraca się pod ciśnieniem wody i niezależnie pobiera wodę

Obecnie znaczna ilość energii generowana jest przez kompleksy wiatrowe i elektrownie wodne. Oprócz wiatru i wody, źródła takie jak biopaliwa, energia wnętrza ziemi, światło słoneczne, energia gejzerów i wulkanów oraz siła pływów są dostępne dla ludzi.

W codziennym życiu do produkcji energii odnawialnej szeroko stosowane są następujące urządzenia:

  • Panele słoneczne.
  • Pompy ciepła.
  • Turbiny wiatrowe do domu.

Wysoki koszt, zarówno samych urządzeń, jak i pracy instalacji, powstrzymuje wielu ludzi na drodze do uzyskania pozornie darmowej energii.

Zwrot może osiągnąć 15-20 lat, ale nie jest to powód, aby pozbawić się perspektyw gospodarczych. Wszystkie te urządzenia można tworzyć i instalować niezależnie.

Wybierając alternatywne źródło energii, musisz skupić się na jego dostępności, a następnie uzyskać maksymalną moc przy minimalnej inwestycji

Ręcznie robione panele słoneczne

Gotowy panel słoneczny kosztuje dużo pieniędzy, więc nie wystarczy, aby wszyscy go kupili i zainstalowali. Dzięki własnym panelom koszty można zmniejszyć o 3-4 razy.

Zanim zaczniesz korzystać z panelu słonecznego, musisz dowiedzieć się, jak to wszystko działa.

Instalacja paneli słonecznych nie wymaga przydzielania oddzielnej przestrzeni. Najczęściej znajdują się na stokach dachu Na dachach płaskich i pochyłych urządzenia do przetwarzania energii słonecznej są instalowane za pomocą regulowanych podpór. Aby uzyskać maksymalną ilość energii, stosuje się struktury, które umożliwiają zmianę kąta nachylenia ich płaszczyzn roboczych. Dzięki idealnie dobranemu kątowi nachylenia, maksymalna ilość światła słonecznego pada na pochłaniającą światło powierzchnię, wydajność urządzenia znacznie wzrasta

Zasada działania systemu energii słonecznej

Zrozumienie celu każdego z elementów systemu pozwoli Ci zaprezentować jego pracę jako całość.

Główne elementy każdego systemu energii słonecznej:

  • Panel słoneczny Jest to zespół elementów połączonych w jedną jednostkę, która przekształca światło słoneczne w strumień elektronów.
  • Baterie. Jedna bateria nie będzie wystarczająca na długi czas, więc system może składać się z kilkunastu takich urządzeń. Liczba baterii zależy od mocy pobieranej przez energię elektryczną. Liczba akumulatorów może zostać zwiększona w przyszłości poprzez dodanie wymaganej liczby paneli słonecznych do systemu;
  • Kontroler ładowania słonecznego. To urządzenie jest niezbędne do zapewnienia normalnego ładowania akumulatora. Jego głównym celem jest zapobieganie ładowaniu baterii.
  • Falownik . Urządzenie wymagane do bieżącej konwersji. Akumulatory wytwarzają niskie napięcie, a falownik przekształca je w prąd o wysokim napięciu wymaganym dla funkcjonalnej mocy wyjściowej. W domu wystarczy falownik o mocy 3-5 kW.

Główną cechą ogniw słonecznych jest to, że nie mogą wytwarzać prądu o wysokim napięciu. Oddzielny element systemu jest w stanie wytwarzać prąd 0, 5-0, 55 V. Pojedyncza bateria słoneczna jest w stanie wytwarzać napięcie 18-21 V, co wystarcza do naładowania akumulatora 12 V.

Jeśli lepiej jest kupić falownik, baterie i kontroler ładowania gotowy, to całkiem możliwe jest samodzielne wykonanie baterii słonecznych.

Wysokiej jakości kontroler i poprawne połączenie pomogą utrzymać jak najdłuższą wydajność i autonomię całej stacji solarnej.

Produkcja paneli słonecznych

Do produkcji baterii należy zakupić ogniwa słoneczne na mono- lub polikryształach. Należy zauważyć, że żywotność polikryształów jest znacznie mniejsza niż w przypadku monokryształów.

Ponadto wydajność polikryształów nie przekracza 12%, podczas gdy wskaźnik dla monokryształów osiąga 25%. Aby stworzyć jeden panel słoneczny, musisz kupić co najmniej 36 z tych elementów.

Bateria słoneczna jest zmontowana z modułów. Każdy moduł do użytku domowego obejmuje 30, 36 lub 72 szt. elementy połączone szeregowo z zasilaczem o maksymalnym napięciu około 50 V

Krok # 1 - Montaż panelu słonecznego

Prace rozpoczynają się od produkcji obudowy, co będzie wymagało następujących materiałów:

  • Drewniane drążki
  • Sklejka
  • Pleksi szkło
  • Płyta pilśniowa

Sklejka jest niezbędna do przecięcia spodu obudowy i włożenia jej do ramy prętów o grubości 25 mm. Rozmiar dna zależy od liczby ogniw słonecznych i ich wielkości.

Wzdłuż całego obwodu ramy w prętach o skoku 0, 15-0, 2 m konieczne jest wywiercenie otworów o średnicy 8-10 mm. Są one wymagane, aby zapobiec przegrzaniu ogniw akumulatora podczas pracy.

Prawidłowo wykonane otwory o skoku 0, 15-0, 20 m zapobiegną przegrzaniu elementów panelu słonecznego i zapewnią stabilną pracę systemu.

Krok 2 - Podłączanie elementów paneli słonecznych

W zależności od wielkości ciała konieczne jest wycięcie podłoża z ogniw słonecznych z płyty pilśniowej za pomocą noża papierniczego. Gdy jego urządzenie musi również zapewnić obecność otworów wentylacyjnych rozmieszczonych co 5 cm w sposób kwadratowy. Gotowe ciało należy dwukrotnie pomalować i wysuszyć.

Ogniwa słoneczne należy układać do góry nogami na podłożu z płyty pilśniowej i wykonać rozlutowywanie. Jeśli gotowe produkty nie były już wyposażone w lutowane przewody, praca jest znacznie uproszczona. Jednak proces rozlutowywania i tak należy wykonać.

Należy pamiętać, że połączenie elementów musi być spójne. Początkowo elementy powinny być połączone w rzędy i dopiero wtedy gotowe rzędy powinny zostać połączone w kompleks przez połączenie opon przewodzących prąd.

Po zakończeniu elementy należy odwrócić, ułożyć tak, jak powinny i zamocować je silikonem.

Każdy z elementów musi być bezpiecznie przymocowany do podłoża za pomocą taśmy klejącej lub silikonu, w przyszłości pozwoli to uniknąć niepożądanych uszkodzeń.

Następnie należy sprawdzić wartość napięcia wyjściowego. Z grubsza powinno być w granicach 18-20 V. Teraz akumulator powinien być uruchomiony przez kilka dni, sprawdzić zdolność ładowania akumulatorów. Tylko po monitorowaniu wydajności wykonywane są uszczelnienia.

Krok 3 - Montaż systemu zasilania

Przekonany o doskonałej funkcjonalności, możesz zmontować system zasilania. Przewody wejściowe i wyjściowe muszą być wyprowadzone w celu późniejszego podłączenia urządzenia.

Pleksiglas powinien przeciąć pokrywę i przymocować ją śrubami do boków obudowy przez wywiercone otwory.

Zamiast ogniw słonecznych do produkcji baterii, można użyć obwodu diodowego z diodami D223B. Panel 36 połączonych szeregowo diod jest w stanie dostarczyć napięcie 12 V.

Diody muszą być najpierw moczone w acetonie, aby usunąć farbę. Wywierć otwory w plastikowym panelu, włóż diody i rozpakuj je. Gotowy panel musi być umieszczony w przezroczystej obudowie i uszczelniony.

Prawidłowo zorientowane i zainstalowane panele słoneczne zapewniają maksymalną wydajność w pozyskiwaniu energii słonecznej, a także łatwość i prostotę konserwacji systemu.

Podstawowe zasady instalacji panelu słonecznego

Wydajność całego systemu zależy od prawidłowej instalacji baterii słonecznej.

Podczas instalacji należy wziąć pod uwagę następujące ważne parametry:

  1. Cieniowanie Jeśli bateria jest w cieniu drzew lub wyższych struktur, to nie tylko nie będzie normalnie funkcjonować, ale może również zawieść.
  2. Orientacja. Aby zmaksymalizować światło słoneczne na ogniwach słonecznych, bateria musi być skierowana w stronę słońca. Jeśli mieszkasz na półkuli północnej, panel powinien być skierowany na południe, jeśli na południu, a następnie odwrotnie.
  3. Tilt. Ten parametr zależy od położenia geograficznego. Eksperci zalecają instalację panelu pod kątem równym szerokości geograficznej.
  4. Dostępność Konieczne jest ciągłe monitorowanie czystości przedniej strony i usuwanie warstwy kurzu i brudu na czas. A zimą panel należy okresowo czyścić z przylegającego śniegu.

Pożądane jest, aby podczas pracy panelu słonecznego kąt nachylenia nie był stały. Urządzenie będzie działać maksymalnie w przypadku bezpośredniego światła słonecznego skierowanego na jego osłonę.

Latem lepiej jest umieścić go na nachyleniu 30º do horyzontu. W zimie zaleca się podniesienie i ustawienie na 70º.

W szeregu opcji przemysłowych baterii słonecznych zapewniono urządzenia do śledzenia ruchu słońca. Do użytku domowego możesz wymyślić i zapewnić podstawkę, która pozwoli Ci zmienić kąt panelu

Pompy ciepła do ogrzewania

Pompy ciepła są jednym z najbardziej zaawansowanych rozwiązań technologicznych w pozyskiwaniu alternatywnej energii dla Twojego domu. Są nie tylko najbardziej wygodne, ale także przyjazne dla środowiska.

Ich działanie znacznie obniży koszty związane z płaceniem za chłodzenie i ogrzewanie pomieszczenia.

Pompy ciepła są zaprojektowane tak, aby otrzymywać prawie darmową energię, która jest własnością wnętrzności ziemi, wody i powietrza Najprostsza wersja urządzenia w pompie ciepła działa na zasadzie klimatyzacji, wykorzystując energię powietrza Pompy ciepła obejmują jednostki zewnętrzne i wewnętrzne. Parownik jest zainstalowany na zewnątrz, skraplacz jest wewnątrz. Jednostka wewnętrzna nie zajmuje zbyt wiele miejsca. Nowoczesne modele są kompaktowe i praktycznie ciche.

Klasyfikacja pompy ciepła

Pompy ciepła są klasyfikowane według liczby obwodów, źródła energii i sposobu jego produkcji.

W zależności od potrzeb końcowych, pompy ciepła mogą być:

  • Pojedyncze, podwójne lub potrójne;
  • Jeden lub dwa kondensatory;
  • Z możliwością ogrzewania lub z możliwością ogrzewania i chłodzenia.

W zależności od rodzaju źródła energii i metody jego produkcji wyróżnia się następujące pompy ciepła:

  • Ziemia to woda. Stosuje się je w strefie klimatu umiarkowanego z równomiernym ogrzewaniem ziemi, niezależnie od pory roku. Do instalacji użyć kolektora lub sondy, w zależności od rodzaju gleby. Do wiercenia płytkich studni nie trzeba uzyskiwać pozwoleń.
  • Powietrze to woda. Ciepło gromadzi się z powietrza i jest kierowane do podgrzewania wody. Instalacja będzie odpowiednia w strefach klimatycznych o temperaturze zimowej nie niższej niż -15 stopni.
  • Woda to woda. Instalacja wynika z obecności zbiorników (jezior, rzek, wód gruntowych, studni, szamba). Skuteczność takiej pompy ciepła jest imponująca ze względu na wysoką temperaturę źródła w zimnej porze roku.
  • Woda to powietrze. W tej wiązce te same zbiorniki wodne działają jako źródło ciepła, ale ciepło jest przekazywane bezpośrednio do powietrza wykorzystywanego do ogrzewania pomieszczeń przez sprężarkę. W tym przypadku woda nie działa jak chłodziwo.
  • Ziemia to powietrze. W tym systemie przewodnikiem ciepła jest ziemia. Ciepło z gleby przez sprężarkę jest przekazywane do powietrza. Ciecze niezamarzające są używane jako nośnik energii. Ten system jest uważany za najbardziej uniwersalny.
  • Powietrze to powietrze. Działanie tego systemu jest podobne do działania klimatyzatora zdolnego do ogrzewania i chłodzenia pomieszczenia. Ten system jest najtańszy, ponieważ nie wymaga wykopów i układania rurociągów.

Wybierając rodzaj źródła ciepła, musisz skupić się na geologii miejsca i możliwości swobodnych prac ziemnych, a także dostępności wolnej przestrzeni.

Wraz z brakiem wolnej przestrzeni trzeba będzie porzucić takie źródła ciepła jak ziemia i woda i pobierać ciepło z powietrza.

Skuteczność systemu i koszt jego urządzenia zależy od wyboru typu pompy ciepła.

Zasada działania pompy ciepła

Zasada działania pomp ciepła opiera się na zastosowaniu cyklu Carnota, który w wyniku ostrego ściskania chłodziwa powoduje wzrost temperatury.

Zgodnie z tą samą zasadą, ale z odwrotnym skutkiem, większość urządzeń klimatyzacyjnych z agregatami sprężarkowymi (lodówka, zamrażarka, klimatyzacja) działa.

Główny cykl pracy, który jest realizowany w komorach tych jednostek, sugeruje efekt odwrotny - w wyniku gwałtownego rozprężenia czynnik chłodniczy zwęża się.

Dlatego jedną z najbardziej dostępnych metod wytwarzania pompy ciepła jest wykorzystanie oddzielnych jednostek funkcjonalnych stosowanych w urządzeniach klimatycznych.

Tak więc do produkcji pompy ciepła można użyć domowej lodówki. Jego parownik i skraplacz pełnią rolę wymienników ciepła, które pobierają energię cieplną z medium i kierują ją bezpośrednio do ogrzewania płynu chłodzącego, który krąży w systemie grzewczym.

Ciepło niskiej jakości z ziemi, powietrza lub wody wraz z czynnikiem chłodzącym dostaje się do parownika, gdzie zamienia się w gaz, a następnie jest sprężane przez sprężarkę, powodując wzrost temperatury

Montaż pompy ciepła ze złomu

Używając starych urządzeń gospodarstwa domowego, a raczej jego poszczególnych elementów, można samodzielnie zamontować pompę ciepła. Jak to zrobić, rozważ poniżej.

Krok 1 - Przygotowanie sprężarki i skraplacza

Prace rozpoczynają się od przygotowania części sprężarki pompy, której funkcje zostaną przypisane do odpowiedniego węzła klimatyzatora lub lodówki. Ten węzeł musi być przymocowany miękkim zawieszeniem na jednej ze ścian pomieszczenia roboczego, gdzie będzie to wygodne.

Po tym musisz zrobić kondensator. Do tego idealnego zbiornika ze stali nierdzewnej o pojemności 100 litrów. Konieczne jest zamontowanie w nim cewki (można pobrać gotową rurkę miedzianą ze starego klimatyzatora lub lodówki).

Przygotowany zbiornik należy pociąć na dwie równe części za pomocą młynka - jest to konieczne do zainstalowania i zamocowania cewki w korpusie przyszłego kondensatora.

Po zamontowaniu cewki w jednej z połówek, obie części zbiornika muszą zostać połączone i zespawane razem, aby uzyskać zamknięty zbiornik.

Do produkcji kondensatora użyto 100-litrowego zbiornika ze stali nierdzewnej, za pomocą szlifierki pocięto na pół, wbudowano cewkę i wykonano spawanie wsteczne

Należy wziąć pod uwagę, że podczas spawania należy użyć specjalnych elektrod, a nawet lepiej stosować spawanie argonem, tylko to może zapewnić maksymalną jakość szwu.

Krok 2 - wykonanie parownika

Do produkcji parownika potrzebny jest szczelny zbiornik z tworzywa sztucznego o pojemności 75-80 litrów, w którym należy umieścić cewkę z rury o średnicy cala.

Aby wyprodukować cewkę, wystarczy owinąć rurkę miedzianą wokół stalowej rury o średnicy 300-400 mm, a następnie zamocować zwoje perforowanym kątem

Na końcach rury konieczne jest przecięcie nici w celu późniejszego połączenia z rurociągiem. Po zakończeniu montażu i sprawdzeniu szczelności parownik należy zamontować na ścianie pomieszczenia roboczego za pomocą uchwytów odpowiedniej wielkości.

Zakończenie montażu lepiej powierzyć specjalisty. Jeśli część montażu może być wykonana niezależnie, profesjonalista powinien pracować z lutowaniem rur miedzianych i wtryskiem czynnika chłodniczego. Сборка основной части насоса заканчивается подключением обогревательных батарей и теплообменника.

Нужно отметить, что данная система является маломощной. Поэтому будет лучше, если тепловой насос станет дополнительной частью существующей системы отопления.

Шаг #3 – обустройство и подключение внешнего устройства

В качестве источника тепла лучше всего подойдет вода из колодца или скважины. Она никогда не замерзает и даже зимой ее температура редко опускается ниже +12 градусов. Потребуется устройство двух таких скважин.

Из одной скважины будет происходить забор воды с последующей подачей в испаритель.

Энергию подземной воды можно использовать круглогодично. На ее температуру не влияют погодные условия и времена года

Далее отработанная вода будет сбрасываться во вторую скважину. Остается все это подключить к входу в испаритель, к выходу и герметизировать.

В принципе, система готова к эксплуатации, но для ее полной автономности потребуется система автоматики, контролирующая температуру движущегося теплоносителя в отопительных контурах и давление фреона.

На первых порах можно обойтись обыкновенным пускателем, но следует учесть, что запуск системы после отключения компрессора можно выполнять через 8-10 минут – это время необходимо для выравнивания давления фреона в системе.

Устройство и использование ветрогенераторов

Энергию ветра использовали еще наши предки. С тех далеких времен, в принципе, ничего не изменилось.

Отличие состоит лишь в том, что жернова мельницы заменены генератором и приводом, обеспечивающими преобразование механической энергии лопастей в электрическую энергию.

Основные детали будущего ветряка позаимствованы в беспроводной дрели, которой перестали пользоваться в хозяйстве Для изготовления ветряного генератора понадобится двигатель и патрон, к которому крепятся насадки Для крепления агрегата к площадке потребуется узел, в изготовлении которого потребуется стальная скоба и пластиковые детали с вкладышем из разрезанной стальной трубы К патрону от дрели через крепежный узел подсоединяется металлическая пластина, на которой будут зафиксированы лопасти ветрогенератора С тыльной стороны металлической пластины установлен подшипник, обеспечивающий ее вращение вместе с лопастями Отдельные детали ветрогенератора собираются и устанавливаются на площадку из пенопласта (доски, фанеры) К внешней стороне круглой пластины шурупами крепятся лопасти ветрогенератора. Систему с двигателем и патроном желательно закрыть кожухом Небольшой ветрогенератор, сделанный собственными руками, пригодится для зарядки мобильных устройств и бытовой техники

Установка ветрогенератора считается экономически выгодной, если среднегодовая скорость ветра превышает 6 м/с.

Монтаж лучше всего производить на возвышенностях и равнинах, идеальными местами считаются побережья рек и крупных водоемов вдали от различных инженерных коммуникаций.

Для преобразования энергии воздушных масс в электрическую применяются ветрогенераторы, наиболее продуктивные в прибрежных регионах

Классификация ветряных генераторов

Классификация ветряных генераторов зависит от следующих основных параметров:

  • В зависимости от размещения оси могут быть вертикальные вертяки и горизонтальные . Горизонтальная конструкция предусматривает возможность автоповорота основной части для поиска ветра. Основное оборудование вертикального ветрогенератора расположено на земле, поэтому его легче обслуживать, при этом КПД вертикально расположенных лопастей ниже.
  • В зависимости от количества лопастей различают одно-, двух-, трех- и многолопастные ветряные генераторы . Многолопастные ветрогенераторы используют при малой скорости воздушного потока, применяются редко из-за необходимости установки редуктора.
  • В зависимости от материала, используемого для изготовления лопастей, лопасти могут быть парусными и жесткими . Лопасти парусного типа просты в изготовлении и монтаже, но требуют частой замены, так как быстро выходят из строя под воздействием резких порывов ветра.
  • В зависимости от шага винта, различают изменяемый и фиксируемый шаги . При использовании изменяемого шага можно добиться значительного увеличения диапазона рабочих скоростей ветрогенератора, но это приведет к неминуемому усложнению конструкции и увеличению ее массы.

Мощность всех видов приборов, преобразующих энергию ветра в электрический аналог, зависит от площади лопастей.

Для работы ветрогенераторам практически не нужны классические источники энергии. Использование установки мощностью около 1 мВт позволит сэкономить 92 000 баррелей нефти или 29 000 т угля за 20 лет

Urządzenie generatora wiatru

В любой ветряной установке присутствуют следующие основные элементы:

  • Лопасти, вращающиеся под действием ветра и обеспечивающие движение ротора;
  • Генератор, который вырабатывает переменный ток;
  • Контроллер управления лопастями, отвечает за образование переменного тока в постоянный, который требуется для зарядки аккумуляторов;
  • Аккумуляторные батареи, нужны для накопления и выравнивания электрической энергии;
  • Инвертор, выполняет обратное превращение постоянного тока в переменный, от которого работают все бытовые приборы;
  • Мачта, необходима для подъема лопастей над поверхностью земли до достижения высоты перемещения воздушных масс.

При этом генератор, лопасти, обеспечивающие вращение и мачта считаются основными частями ветрогенератора, а все остальное – дополнительные компоненты, обеспечивающие надежную и автономную работу системы в целом

В схему любого даже самого простого ветряного генератора обязательно должны быть включены инвертор, контроллер заряда и аккумуляторные батареи

Тихоходный ветряной генератор из автогенератора

Считается, что данная конструкция является наиболее простой и доступной для самостоятельного изготовления. Она может стать как самостоятельным источником энергии, так и взять на себя часть мощности существующей системы электроснабжения.

При наличии автомобильного генератора и аккумуляторной батареи все остальные части можно изготовить из подручных материалов.

Шаг #1 – изготовление ветрового колеса

Лопасти считаются одной из наиболее важных частей ветрогенератора, так как их конструкцией определяется работа остальных узлов. Для изготовления лопастей могут быть использованы самые разные материалы – ткань, пластик, металл и даже дерево.

Мы изготовим лопасти из канализационной пластиковой трубы. Основные преимущества данного материала – дешевизна, высокая влагоустойчивость, простота обработки.

Prace wykonywane są w następującej kolejności:

  1. Производится расчет длины лопасти, при этом диаметр пластиковой трубы должен составлять 1/5 от необходимого метража;
  2. С помощью лобзика трубу следует разрезать вдоль на 4 части;
  3. Одна часть станет шаблоном для изготовления всех последующих лопастей;
  4. После обрезки трубы заусеницы на краях необходимо обработать наждачной бумагой;
  5. Вырезанные лопасти необходимо зафиксировать на заранее приготовленном алюминиевом диске с предусмотренным креплением;
  6. Также к этому диску после переделки нужно прикрутить генератор.

Учтите, что труба из ПВХ не обладает достаточной прочностью и не сможет противостоять сильным порывам ветра. Для изготовления лопастей лучше всего применять трубу из ПВХ толщиной не менее 4 см.

Далеко не последнюю роль на величину нагрузки оказывает размер лопасти. Поэтому не лишним будет рассмотреть вариант снижения размера лопасти за счет увеличения их количества.

Лопасти ветрогенератора изготовлены по шаблону из ¼ ПВХ канализационной трубы диаметром 200 мм, разрезанной вдоль оси на 4 части

После сборки следует произвести балансировку ветрового колеса. Для этого требуется закрепить его горизонтально на штативе в закрытом помещении. Результатом правильной сборки будет неподвижность колеса.

Если же происходит вращение лопастей, необходимо выполнить их подточку абразивом доя уравновешивания конструкции.

Шаг #2 – изготовление мачты ветрогенератора

Для изготовления мачты можно использовать стальную трубу диаметром 150-200 мм. Минимальная длина мачты должна составлять 7 м. Если на участке есть препятствия для перемещения воздушных масс, то колесо ветрогенератора нужно поднять на высоту, превышающую препятствие не менее, чем на 1 м.

Колышки для закрепления растяжек и саму мачту необходимо забетонировать. В качестве растяжек можно использовать стальной либо оцинкованный трос толщиной 6-8 мм.

Растяжки мачты придадут ветрогенератору дополнительную устойчивость и снизят расходы, связанные с устройством массивного фундамента, их стоимость гораздо ниже остальных типов мачт, но требуется дополнительная площадь для растяжек

Шаг #3 – переоборудование автомобильного генератора

Переделка состоит лишь в перемотке провода статора, а также в изготовлении ротора с неодимовыми магнитами. Для начала нужно высверлить отверстия, необходимые для фиксации магнитов в полюсах ротора.

Установка магнитов выполняется с чередованием полюсов. По завершению работ межмагнитные пустоты нужно заполнить эпоксидной смолой, а сам ротор обернуть бумагой.

При перемотке катушки нужно учесть, что эффективность работы генератора будет зависеть от количества витков. Катушку необходимо мотать по трехфазной схеме в одном направлении.

Готовый генератор нужно испытать, результатом правильно выполненной работы будет показатель в 30 В при 300 оборотах генератора.

Переоборудованный генератор готов к проведению испытаний по выдаваемому номинальному напряжению перед финальным монтажом всей системы тихоходного ветрогенератора

Шаг #4- завершение сборки тихоходного ветрогенератора

Поворотная ось генератора выполняется из трубы с насаженными двумя подшипниками, а хвостовая часть вырезается из оцинкованного железа толщиной 1, 2 мм.

Перед креплением генератора к мачте необходимо изготовить раму, лучше всего для этого подойдет профильная труба. При выполнении крепления нужно учесть, что минимальное расстояние от мачты до лопасти должно быть больше 0, 25 м.

Под действием потока ветра происходит движение лопастей и ротора, в результате достигается вращение редуктора и получается электрическая энергия

Для работы системы после ветрогенератора нужно установить контроллер заряда, аккумуляторные батареи, а также инвертор.

Емкость батареи определяется мощностью ветрогенератора. Данный показатель зависит от размеров ветряного колеса, количества лопастей и скорости ветра.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Изготовление солнечной панели с пластмассовым корпусом, перечень материалов и порядок выполнения работ

Принцип работы и обзор геотермальных насосов

Переоборудование автогенератора и изготовление тихоходного ветрогенератора своими руками

Отличительной чертой альтернативных источников энергии является их экологическая чистота и безопасность.

Довольно малая мощность установок и привязка к определенным условиям местности позволяют эффективно эксплуатировать только комбинированные системы традиционных и альтернативных источников.

Ваш дом использует альтернативную энергетику в качестве источников тепла и электроэнергии? Вы самостоятельно собрали ветрогенератор или изготовили солнечные батареи? Поделитесь, пожалуйста, своим опытом в комментариях к нашей статье.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Budowa