Właściciele obszarów podmiejskich z basenami są świadomi problemu stopniowego zanieczyszczenia wody i ścian konstrukcji. Pomimo cyklicznego ruchu i regularnego przejścia przez filtry pojawia się błotnisty osad i niebezpieczna zawiesina.
Aby zwalczyć utratę jakości wody, istnieją skuteczne narzędzia, które powinieneś przeczytać. Zgadzasz się?
Używając koagulantów do oczyszczania wody w basenie, można szybko i wydajnie pozbyć się tych problemów i zagrożeń. Proponujemy zapoznać się z informacjami, obejmującymi zasadę działania substancji, ich odmian i specyfikę wyboru optymalnego składu.
Artykuł szczegółowo opisuje proces używania koagulantów, podaje zalecenia dotyczące utrzymywania prywatnego zbiornika wody w czystości i przedstawia ludowe metody zwalczania jego zmętnienia. Dostarczone informacje są obsługiwane przez klipy fotograficzne i filmy.
Zasada działania koagulantów
Substancje te mają właściwość łączenia mikroskopijnych cząstek różnych zanieczyszczeń, śmieci, metali ciężkich i cząstek biologicznych w masę przypominającą galaretę, a następnie przejście tej emulsji w płatki.
W tej postaci zawieszenie, które mogłoby przenikać przez filtry basenowe, jest zatrzymywane przez siatkę i przestaje krążyć w obszarze wodnym basenu.
Zanieczyszczenia z dna i powierzchni muszą zostać usunięte. Górny film można usunąć zwykłą siatką.
W przypadku stosowania zautomatyzowanych środków do konserwacji pojemników osad pozostanie na filtrze, który łatwo usuwa się ze zwykłego mycia. Aby to zrobić, możesz użyć strumienia wody pod ciśnieniem.
Zastosowanie koagulantów do uzdatniania wody w basenie pozwala na utrzymanie sztucznego zbiornika w odpowiednim stanie higieniczno-technicznym 
Zastosowanie koagulantów zapobiega gromadzeniu się szkodliwej materii organicznej i tworzeniu związków organicznych, które sprzyjają rozprzestrzenianiu się kolonii grzybów i szkodliwych mikroorganizmów. 
Wraz z wprowadzeniem koagulantów do osadu podobnego do żelu, wypadają zanieczyszczenia organiczne, które nie są zatrzymywane przez filtry zgrubne 
W wyniku regularnego wprowadzania koagulantów woda w basenie staje się przezroczysta, oczyszczana prawie na poziomie molekularnym. 
Kompozycje koagulujące przeznaczone do stosowania w basenach, nieszkodliwe dla pływaków. Ich odpowiedniki są używane do przygotowania wody pitnej. 
Środki są stosowane do uzdatniania wody zarówno w otwartych, jak i zamkniętych basenach, wymagających równych środków pielęgnacji wody i stanu miski. 
Zastosowanie kompozycji koagulujących wcale nie wpłynie na stan techniczny i estetyczny wykończenia basenu i sprzętu w misce 
Przy wprowadzaniu koagulantów do wody w basenie ważne jest obserwowanie dawkowania i terminowe usuwanie materii organicznej, która jest izolowana i łączona.
Oprócz oczyszczania wody w basenie, koagulanty są aktywnie wykorzystywane do oczyszczania ścieków.
Odmiany i zasady wyboru
Wszystkie dostępne na rynku produkty zawierają organiczne lub nieorganiczne substancje czynne wiążące.
Są one wytwarzane na bazie siarczanów, polioksysiarczanów lub chlorków następujących metali:
- Aluminium (aluminium) Al.
- Żelazo ( żelazo ) Fe.
- Tytan (tytan) Ti.
- Magnez (Mg) Mg.
Producenci wskazują kompozycję w języku łacińskim, dlatego wraz z nazwą substancji czynnej jej nazwa łacińska zostanie powielona. Skład leku można znaleźć na odwrocie opakowania lub w instrukcji.
Organiczne środki koagulujące
Najbardziej popularne koagulanty produkowane na bazie polioksychlorku glinu (chlorku poliglinu), jego druga nazwa - chlorowodorek (hydroksychlorek). Polioksychlorek aluminium ma kilka zalet w porównaniu z odczynnikami nieorganicznymi.
Wśród nich są kluczowe:
- Wysoka jakość czyszczenia, co oznacza, że wymagana jest mniejsza ilość odczynnika w porównaniu z siarczanami.
- Niska zawartość resztkowego aluminium w wodzie po procesie koagulacji, co zmniejsza częstotliwość zmian wody w basenie.
- Szybkość tworzenia się płatków jest wyższa, a zatem okres osiadania maleje.
- Zmniejszona zawartość resztkowej soli, która pozwala na rzadszą wymianę wody w basenie.
- Czas trwania efektu - utrzymuje się wysoki stopień oczyszczenia nawet przy obniżonym poziomie temperatury otoczenia.
Po uwolnieniu do ziemi odczynnik ten nie zakłóca naturalnej równowagi w regionie. Proces rozpuszczania w wodzie jest uproszczony, ponieważ narzędzie nie wymaga długotrwałego mieszania.
Przy zakupie z marginesem produkt jest dobrze utrzymany, ponieważ nie jest wrażliwy na zmiany temperatury. Odczynnik jest szeroko stosowany w produkcji roztworów do dozowników
Podczas korzystania z tego narzędzia nie musisz stosować dodatkowych środków ochrony. Wystarczy używać rękawic, aby chronić skórę przed podrażnieniami. Zaleca się również stosowanie respiratora.
Preparaty nieorganiczne o działaniu koagulującym
Najpopularniejszymi związkami nieorganicznymi do koagulacji są:
- Siarczan glinu (siarczan glinu).
- Siarczan żelazawy (siarczan żelazawy).
- Dwutlenek tytanu (dwutlenek tytanu).
Siarczan glinu jest łatwy w użyciu, ponieważ jest rozcieńczany w wodzie bez długotrwałego osadzania. Jego wadą jest wrażliwość na przewagę kwaśnych lub zasadowych składników w wodzie.
Wartości testera nie powinny przekraczać neutralnego zakresu pH 6, 5 - 7, 5, w przeciwnym razie skuteczność koagulanta gwałtownie spada. Odczynnik jest również wrażliwy na niskie temperatury, a jego stosowanie na wiosnę i jesień jest wykluczone.
To narzędzie jest tańsze niż organiczne związki glinu, więc leki na jego bazie są tańsze. Podczas pracy z nim nie powinno się pozwalać na gromadzenie skoncentrowanych środków na skórze, ponieważ w postaci skoncentrowanej powoduje oparzenie chemiczne.
Wadą jego stosowania jest zwiększone (w porównaniu z chlorowodorkiem) uwalnianie soli, które zmienia poziom pH w wodzie. Wymaga to jego wyrównania, a także zwiększa częstotliwość zmian wody w basenie, ponieważ oprócz soli, gdy jest ona stosowana w wodzie, dawka aluminium jest przekroczona.
Siarczan żelazawy pozwala pozbyć się nieprzyjemnego zapachu siarkowodoru, zneutralizować zanieczyszczenia oleiste i pozbyć się wysokiej zawartości metali ciężkich. Zgodnie z tymi właściwościami odczynnik jest lepszy od odczynników zawierających glin.
Nie rozpuszcza się całkowicie w wodzie, pozostaje niewielka część osadu, nieprzekraczająca 1% wagowego odczynnika.
Siarczan żelazawy rozpoczyna proces koagulacji na poziomie pH w zakresie kwaśnym i słabo kwaśnym 4-6. Po jego zastosowaniu konieczne jest wyrównanie równowagi, ponieważ reagent, gdy wchodzi w interakcję z wodą, zwiększa zawartość soli w wodzie. Aby zapewnić, że klaskanie jest stosowane razem z flokulantami.
Ditlenek tytanu ma najwyższy procent oczyszczania. Odczynnik ten ma wyraźne działanie bakteriobójcze i może być stosowany bez dodatkowego chlorowania.
Dwutlenek tytanu ma kilka zalet w stosunku do pochodnych żelaza i glinu. Skraca czas rozliczania. Zgodnie z tym wskaźnikiem odczynnik nie ma analogów.
Stosując dwutlenek tytanu, można odmówić flokulantów. Substancja jest stosowana w mniejszych dawkach, przy osiągnięciu najlepszej jakości czyszczenia. Podczas pracy z substancją należy przestrzegać środków ostrożności, chroniąc narządy wzroku i oddychania.
Dwutlenek tytanu jest produkowany w Rosji i za granicą, więc można go znaleźć i kupić od dostawców.
Wadą odczynnika jest jego wysoki koszt. Po użyciu dwutlenku tytanu woda staje się pitna, co jest zbędne dla basenu. Warto dokonać wyboru na korzyść tanich analogów opartych na aluminium.
Wybierając środek czyszczący, należy zwrócić uwagę na integralność opakowania. Niektóre odczynniki są wrażliwe na tlen i aktywnie utleniają się podczas interakcji z nim. Dotyczy to koagulantów na bazie żelaza.
Odczynniki płynne zawierają gotowe rozwiązanie, które upraszcza proces użytkowania, ale ich cena jest wyższa. Bardziej opłaca się kupić produkt w postaci proszku.
Wystarczy więcej aplikacji, poza tym jest tańszy. Dotyczy to również wkładów, które są zainstalowane w pompie filtra.
Zabieg na basenie wymaga więcej niż tylko koagulantów. Stosuje się je ze środkami dezynfekującymi, algobójczymi i stabilizatorami pH. Często koagulant jest częścią zintegrowanego narzędzia, które rozwiązuje jednocześnie kilka problemów związanych z uzdatnianiem wody 
Substancje koagulujące do uzdatniania wody w basenie produkowane są w postaci roztworów, granulek, tabletek i wkładów. Roztwory wstrzykiwane bez wcześniejszego przygotowania 
Produkty ziarniste i wstępnie uformowane są wygodniejsze w transporcie i przechowywaniu, ale przed obróbką muszą być rozcieńczone wodą. 
Środki koagulujące do basenów są również produkowane w postaci wkładów filtracyjnych, które oprócz grubej filtracji wytwarzają oczyszczanie wody z mikroskopijnych zanieczyszczeń organicznych.
Porównanie koagulantów z dostępnymi narzędziami
W przypadku braku filtrów lub ich słabej mocy występuje problem kwitnienia wody w basenie. Brak niezbędnych odczynników wymusza użycie improwizowanych substancji.
Najpopularniejsze narzędzia to:
- nadtlenek wodoru;
- nadmanganian potasu;
- zielony diament na alkohol.
Mają działanie dezynfekujące. Efekt ich użycia trwa tymczasowo i prowadzi do konsekwencji, które należy rozważyć oddzielnie.
Gdy nadtlenek wodoru jest dodawany do ośrodka wodnego, substancja rozpuszcza się w nim całkowicie, rozkładając się na tlen i wodę. Efekt dezynfekujący będzie trwał do całkowitego rozkładu nadtlenku. W okresie aktywnego działania uwalniane są pęcherzyki tlenu, a jeśli filtr jest zainstalowany w basenie, będą one zakłócać proces czyszczenia.
Po zastosowaniu nadtlenku na powierzchni wody pojawiają się płatki brudnej piany. Są usuwane mechanicznie. Nawet po dwóch dniach proces uwalniania tlenu będzie kontynuowany, co daje nieprzyjemne wrażenia dotykowe. Kiedy woda dostanie się na skórę z rozpuszczonym nadtlenkiem, rozpocznie się lekkie mrowienie.
Nie dopuścić do połknięcia tego wodnego roztworu lub do układu oddechowego. Powoduje podrażnienie błon śluzowych. Nadtlenek pozwala wodzie ochłodzić się wolniej, ponieważ zwiększa jej gęstość. Nadtlenek nie może jednak zastąpić pełnego koagulanta czyszczącego.
Nadmanganian potasu rozcieńczony w wodzie ma właściwości dezynfekujące, dopóki jego kolor nie zmieni się z jasnoróżowego na jasnobrązowy lub zielony.
Zależy to od agresywności środowiska alkalicznego. Po całkowitym rozpadzie woda nabiera nieoczekiwanego wyglądu, wymagana będzie jej wymiana lub czyszczenie koagulantem.
Skład zieleni obejmuje alkohol i barwnik trifenylometanowy. Nie ma dokładnych danych o tym, jak ten pigment wpływa na osobę, gdy wchodzi do ciała. Przy dłuższym kontakcie wody, w której brylantowa zieleń rozpuszcza się na ścianach basenu, materiał zmienia kolor.
Porowate tworzywo sztuczne i płytki nabierają zielonkawego odcienia. Alkohol z czasem wyparowuje z powierzchni i tylko farba pozostanie w wodzie.
Odczynniki te nie mogą służyć jako pełnoprawna wymiana koagulantów, ponieważ nie wiążą się z drobną zawiesiną. Mogą dezynfekować wodę tylko przez krótki czas, podczas gdy niebezpieczne metale ciężkie i niewidoczne substancje nie znikają. Nadal są w zbiorniku.
Instrukcje użytkowania krok po kroku
Przed czyszczeniem lekami konieczne jest zmierzenie równowagi kwasowo-zasadowej. Należy to zrobić za pomocą specjalnego urządzenia (tester pH) lub papieru lakmusowego.
Optymalny poziom wynosi od 7, 5 do 8, 0. Jeśli uzyskany wynik jest mniejszy niż określony zakres, konieczne jest dodanie alkaliów, jeśli więcej, następnie dodanie kwasu.
Jeśli woda z basenu jest pompowana z naturalnego zbiornika, prawdopodobnie pojawią się glony i woda zakwitnie. Jeśli zaniedbujesz leczenie wodą, możesz zniszczyć sprzęt do filtrowania, a także podrażnienia skóry
Po dostosowaniu równowagi pH do neutralnej, dezynfekcja może być kontynuowana. Jest to konieczny środek zapobiegający zakażeniu zakaźnymi patogenami. W tym celu stosuje się tabletki zawierające chlor, które, w przeciwieństwie do środków płynnych, nie emitują środka antyseptycznego w dawkach podczas procesu rozpuszczania.
# 1: Obliczanie proporcji w funkcji przemieszczenia
Przed nalaniem odczynnika należy obliczyć przemieszczenie. Aby to określić, należy obliczyć objętość puli. Do obliczeń konieczne jest zmierzenie długości, szerokości i głębokości zbiornika. Jeśli basen ma okrągły kształt, musisz zmierzyć średnicę i głębokość.
Wszystkie pomiary należy wykonać w metrach.
- wzór do obliczania objętości zbiornika prostokątnego: długość * szerokość * głębokość;
- Wzór na obliczenie objętości naczynia kołowego: głębokość * 6, 28 * kwadrat promienia.
Uzyskane wartości będą przemieszczeniami w litrach. Dawka substancji jest obliczana na podstawie tej wartości. Jeśli stopień zanieczyszczenia wody można określić wizualnie jako silny, może być konieczne zwiększenie dawki, w tym przypadku konieczne jest wypełnienie 1, 3 tego, co zalecany przez producenta i może osiągnąć 25 ml na 1 m 3 .
Zużycie koagulantów można zmniejszyć, stosując flokulanty jako dodatek. Substancje te są precyzyjnie stosowane do tworzenia płatków i do ważenia masy w celu ułatwienia procesów filtracji. Dodaje się je w ciągu dwóch minut po wejściu do koagulanta.
# 2: Przygotowanie i wylewanie zaprawy
Producenci oferują zakup odczynnika w trzech stanach:
- proszek;
- ciecz;
- brykietowany.
Odczynnik w płynie wymaga wstępnego przygotowania. Musi być rozcieńczony w wodzie w stosunku 1: 5. Następnie musisz wyłączyć system filtrowania. Jeśli tego nie zrobisz, szybko zostanie zatkane brudnymi płatkami. Przygotowany roztwór należy wlać do konewki i równomiernie wylać na całą powierzchnię.
Możesz także użyć specjalnego dozownika. Odczynnik wlewa się do niego i dozuje do basenu.
Zastosowanie dozownika jest odpowiednie do cotygodniowej konserwacji, ponieważ stężenie substancji w wodzie do czyszczenia ciężkich zanieczyszczeń będzie zbyt niskie.
Brykiety koagulantu umieszcza się w specjalnych wkładach. Są one instalowane w pompach filtracyjnych. Po przejściu wody przez brykiet zabiera ze sobą część odczynnika na basen.
Brykiety są używane do rutynowej konserwacji. Nie nadają się do uzdatniania wody szokowej o wysokim stopniu zanieczyszczenia.
Jeśli odczynnik ma sproszkowaną konsystencję, należy najpierw przygotować stężony roztwór. Udział masowy siarczanu glinu powinien wynosić 15%. Aby to zrobić, zawartość worka musi zostać rozpuszczona w równej ilości wody do jego wagi. Proporcja rozcieńczenia wynosi 1: 1.
Aby przygotować roztwór o udziale masowym siarczanu lub polioksychlorku glinu mniejszym niż 15%, należy użyć wzoru:
- K 1 = K * D / D 1 - do obliczenia masy odczynnika w kilogramach;
- V = K - K 1 = K * (1 - D / D 1 ) - do obliczania ilości wody w litrach.
Wyjaśnienie formuł:
- K1 jest masą odczynnika;
- K jest wymaganą masą roztworu;
- D jest ułamkiem masowym (%) siarczanu glinu (polioksychlorku) w roztworze;
- D 1 oznacza ułamek masowy (%) siarczanu glinu (polioksychlorku) w początkowym odczynniku.
Powstały roztwór należy wlać do basenu. Możesz zrobić rozwiązanie z wyprzedzeniem, jest dobrze utrzymane bez zmian przez rok.
# 3: Czyszczenie powierzchni i dna po koagulacji
Po 10-12 godzinach po rozpoczęciu koagulacji dno i powierzchnię należy oczyścić z wytrąconego osadu. Do tego celu służy odkurzacz wodny. To urządzenie ma dwa węże, z których jeden jest podłączony do rury.
Plastikowa rura przypomina podobną część odkurzacza, ale z dużą szczotką na końcu. Pędzel pozwala usunąć brud z dna za pomocą środków mechanicznych. Zapewnia wysokiej jakości czyszczenie.
Powierzchnia wody w tymczasowej konstrukcji zbudowanej na sezon letni jest czyszczona za pomocą odkurzacza lub zamontowanych ujęć wody w postaci skimmerów. Jest to specjalna miska, która łączy się z systemem filtrów i zbiera zanieczyszczenia z powierzchni.
W basenach stacjonarnych jest to wbudowany mechanizm służący do zbierania wody z powierzchni w celu późniejszego czyszczenia.
Woda wokół tymczasowego odpieniacza basenu obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, tworząc lejek. Liście, resztki i inne pozostałości biologiczne są wciągane z powierzchni.
W misce odpieniacza znajduje się kratka zapobiegająca przenikaniu dużych zanieczyszczeń, które mogą uszkodzić system filtrów. Gdy miska jest napełniona, należy ją czyścić ręcznie. Taki system jest w stanie całkowicie oczyścić powierzchnię podczas godziny aktywnej pracy.
Praktycznym, ale kosztownym rozwiązaniem problemu czyszczenia basenu jest zakup odkurzacza robota. Przegląd popularnych modeli znajduje się w tym artykule.
Zalecenia dotyczące utrzymywania basenu w czystości
Aby basen się nie zapchał, musisz regularnie chlorować specjalnymi tabletkami. Po chlorowaniu odczynniki są czyszczone co 2 tygodnie. После реагентов бассейн очищается водным пылесосом. После этого отключается система фильтрации, и промывается фильтр.
Спустя 12 часов включается система фильтрации и удаляется мутная взвесь со дна и поверхности бассейна. В этот период необходимо еще раз очистить фильтр. Очищать его нужно путем перестановки шлангов согласно модели насоса и включением обратной промывки. Часть старой воды из бассейна удалиться, и промоется кварцевый песок в фильтре.
При подаче воды в обратном направлении происходит промывка песка. Промывать нужно до тех пор, пока из слива не пойдет светлая вода без грязи (+)
После окончания промывки нужно вернуть шланги в исходное рабочее состояние и при необходимости залить свежую воду в бассейн. Так как при распаде коагулянта в воде со временем накапливается избыточное количество продуктов действия реагента, то раз в два месяца необходима полная замена воды в плавательном бассейне.
Чистота бассейна во многом зависит от эффективности фильтрующей установки и качества воды. Некоторые умельцы, в стремлении сэкономить, делают фильтр своими руками.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Очистка воды методом коагуляции на примере опыта:
Уборка мутного осадка после коагуляции:
Хорошие реагенты нужно покупать у надежных производителей, обязательно обращая внимание на массовую долю активного вещества. Чем больше процент его содержания, тем эффективнее и экономичнее будет его использование.
Если при применении препарата не был достигнут нужный результат, то необходимо увеличить дозу. Если это не помогло, лучше слить воду из бассейна, так как неизвестный состав может оказаться вредным.
Имеете опыт использования коагулянтов для очистки бассейна, а может знаете действенные методы по устранению загрязнений? Czy masz pytania na ten temat? Podziel się swoją opinią i zostaw komentarze.